ဓာတ္တုိင္အစ

ကိုယ္ျမန္မာျပည္ျပန္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္မိသားစု အားလံုးကို က်မ္းက်မ္းမာမာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ့ ျမင္ရတဲ့အတြက္ ကိုယ္ အရမ္းေက်နပ္တယ္။ ၾကည္ႏူးရတယ္။ ကိုယ္ သူတို႔နဲ႔ေ၀းတဲ့ (၇)ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္းမွာ ကိုယ္အလိုခ်င္ဆံုးနဲ႔ ဆႏၵနဲ႔ ကိုယ့္ အျမင္ခ်င္ဆံုး ျမင္ကြင္းတခုေပါ့။ အဲဒီအတြက္ သူတို႔ကို ေက်းဇူးတင္တယ္။

ပထမဦးဆံုးကေတာ့ မန္နီး ကင္ဆာရွိတတ္တဲ့ ကိုယ့္အေမကို ဖ်တ္ဖ်တ္လတ္လတ္ ေက်ာ့ေက်ာ့ ေမာ့ေမာ့ မိတ္ကပ္အေဖြးသား၊ ႏွဳတ္ခမ္းနီ ရဲရဲနဲ႔ ျမင္ရတာ အရမ္းစိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ျမင္ေတာ့ အရင္ကထက္ ငါးဆေလာက္ပိုျပီး လန္းဆန္းလာတယ္လို႔ အေဖက ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္ျပန္ေရာက္တဲ့ေန႔ကတည္းက ကိုယ့္ အနားကမခြာဘူး။ ကိုယ္ေနာက္ေဖးသြားလဲ လိုက္။ အိမ္ေရွ႔ထြက္လဲ လိုက္ေပါ့။

ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေရာက္တဲ့ မနက္ကေတာ့ ကိုယ့္အနားမကပ္ပါဘူး။ ကိုယ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း ကိုယ္စားခ်င္တဲ့ ပုစြန္ထုတ္ သြား၀ယ္မယ္ဆိုျပီး ေစ်းသြားလိုက္တာ ကိုယ္အဲဒီေန႔က ငါးေျခာက္ဖုတ္နဲ႔ ထမင္းေရဆမ္း စားလိုက္ရတယ္။ ကိုယ့္အေမျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္က ေန႔လည္ (၁)နာရီေက်ာ္မွပါ။ ကိုယ့္အေမျပန္ေရာက္လာေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ အေၾကာင္းျပတာက သားကို ပုစြန္လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ စားေစခ်င္လို႔ ပုစြန္ဒိုင္မွာ ပုစြန္ေလွ၀င္လာတာကို ေစာင့္ေနတာတဲ့ေလ။ ကိုယ့္အေမနဲ႔ တူတူပါသြားတဲ့ ကိုယ့္ညီမိန္းမ တိုးတုိးေလ ေျပာတာေတာ့ ေစ်းထဲက သိတဲ့သူမွန္သမွ်ကို အကိုျပန္ေရာက္ေၾကာင္း လိုက္ၾကြားေနတာတဲ့။ ပုစြန္က အေစာကတည္းက ၀ယ္ျပီးသားတဲ့ေလ။ ၀ယ္လာတဲ့ပုစြန္က ကိုယ့္တေယာက္စာထဲ။ တေကာင္တဲ့….။ ကိုယ္ေလယာဥ္ေပၚက အေဒၚႀကီး သူ႔သမီးအေၾကာင္းၾကြားတာကို ျပန္ေျပာင္ခဲ့သမွ် ကိုယ္၀ဋ္လည္တယ္ထင္တာပဲ။ ကိုယ့္အေမဆိုေတာ့ သူဘာေျပာေျပာေပါ့။ ကိုယ့္အေမေျပာတာ ေလယာဥ္ေပၚက အေဒၚႀကီးေလာက္ ဆိုးမယ္ မထင္ပါဘူးလို႔ စိတ္ထဲကထင္ေပမယ့္ ကိုယ့္ခယ္မက “ အာလားလား… ကိုၾကီးရယ္… ေမေမေျပာခ်က္ကေတာ့ လန္ထြက္ေနတာပဲတဲ့…မသိရင္ ကိုႀကီးက နတ္ျပည္ကပဲ က်လာသလိုလို… ျဗဟၼာ ျပည္ကပဲ လာသလိုလို” လို႔ ဆက္မေျပာခင္ ကိုယ္တားလိုက္ရတယ္။ ကိုယ့္အေမအေၾကာင္းကိုယ္သိသြားၿပီးေလ..။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလဲ အၾကြားၾကီးတယ္ဆိုေတာ့… ကိုယ့္အေမလဲ……..

ေနာက္ထပ္ စိတ္ခ်မ္းသာစရာျမင္ကြင္းတခုက ကိုယ့္အေမ မိုးမလင္းခင္ အိမ္ေရွ႔က သရက္ပင္ေတြ ေအာက္မွာ အားကစား လုပ္တာပဲ။ ညအိပ္၀တ္ေဘာင္းဘီကို အေပၚကဂါ၀န္တထပ္ အေႏြးထည္ ထူထူ တစ္ထည္ကို ၀တ္ျပီး မနက္မနက္ ၀ါးလံုးတေခ်ာင္းနဲ႔ အားကစားလုပ္ပါတယ္။ အဲဒါကို ကားလမ္းေပၚက ျဖတ္သြား ျဖတ္လာ ဆိုင္ကယ္ တကၠစီ သမားေတြက ကိုယ့္ ညီကိုေမးၾကပါတယ္။ မင္းအေမ၀ူွရွဴး၀ါးသိုင္း က်င့္ေနတာ မေအာင္ေသးဘူးလားတဲ့။ ကိုယ့္ညီက အေမ့ကို ျပန္ေျပာျပေတာ့ ေနာက္ေန႔ မနက္ေတြမွာ ကိုယ့္ေမေမက ကားလမ္းမေပၚမွာ ၀ါးလံုးကို ေထာင့္ေထာက္ျပီး ဆိုင္ကယ္တကၠစီသမားေတြကို သိုင္းက်မ္း ေအာင္ေၾကာင္းေျပာဖို႔ ေစာင့္ေနေတာ့ တကၠစီသမားေတြက ေမေမ့သိုင္းစြမ္းကို ေၾကာက္ၿပီး အိမ္ေရွ႔လမ္းမ ကေနခပ္ခြာခြာ ေမာင္းေျပးၾကပါတယ္။ ကုိယ္အိမ္ျပန္တဲ့ထိ တကၠစီသမားေတြက အိမ္ေရွ႕မွာ ရပ္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္အေမသိုင္းစြမ္းက သိပ္ထက္တာကိုး။

မနက္သိုင္းက်င့္(အဲေလ) အားကစားလုပ္ျပီးတဲ့ အေမဟာ အိမ္ထဲေရာက္ရင္ အားကစားစက္ဘီးကို နာရီ၀က္ နင္းပါတယ္။ ေခၽြးထြက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးျပီး အလွျပင္ပါေတာ့တယ္။ အခ်ိန္တစ္နာရီၾကာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ မိတ္ကပ္ အေဖြးသား၊ ႏွဳတ္ခမ္းနီ အရဲသား ေစ်းသြားဖို႔အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါျပီး။ ကိုယ္ေရာက္တဲ့ ေန႔ကေနစၿပီး ကိုယ့္ေမေမေစ်းသြားခ်ိန္ တနာရီခြဲပိုၾကာပါတယ္။ေစ်းထဲမွာ ကိုယ္ဘယ္ႏိုင္ငံကျပန္လာေၾကာင္း၊ ကိုယ္ဘယ္လို ေခ်ာလာေၾကာင္း(ဒါကေတာ့ ကိုယ္လိုရာဆြဲေတြးေပးလိုက္တာ)ကို နားေထာင္မေထာင္ ေျပာေနမယ့္ကိုယ့္ေမေမကို မ်က္လံုးထဲ ျမင္ျပီးသားပါ။ တကယ္တမ္းက်ကိုယ့္အေမ ဘာေျပာေျပာ ကိုယ္ေက်နပ္လို႔။အဲဒီအခါက်မွ ေလယာဥ္ေပၚက အေဒၚၾကီးကို ကိုယ္ခ်င္းစားမိသြားသလိုလုိ ျဖစ္သြားပါတယ္။

အဓိက ကိုယ့္ေမေမရဲ႔ က်န္းမာေရးကို ေျပာင္းလဲေပးလိုက္တာက ခု ကိုယ့္ေမေမကစားေနတဲ့ သူ႔အေခၚ ေအရုိးဗစ္ သင္တန္းဆိုတဲ့ ကိုယ္ကာယ ႀကံ႕ခိုင္မွဳသင္တန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမေမ အဲဒီသင္တန္း စတက္တဲ့ ေနကေနစၿပီး က်န္းမာလာလိုက္တာ ဒီေန႔ထိပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ မ်ားလာတယ္။ အစားအေသာက္ကို ဆင္ျခင္စားတတ္လာျပီး အားကစားေန႔တိုင္းလုပ္ျဖစ္တဲ့ အက်င့္ပါျဖစ္လာပါတယ္။ ကိုယ္အရမ္းေက်နပ္မိပါတယ္။ သင္တန္းတခုလံုးကေမေမ့ကို (၁၆)ႏွစ္မ လို႔ေခၚပါတယ္။ သင္တန္းမွာေမေမအသက္အႀကီးဆံုးပါ။ သင္တန္းမွာေမေမ့နာမည္ေမးရင္ သိခ်င္မွသိမယ္။ (၁၆)ႏွစ္မ ဆိုရင္ မသိသူမရွိပါဘူး။ ကုိယ္ေမေမ့ကို သင္တန္းမွာ သြားရွာတဲ့ရက္က ကိုယ့္ေမေမတို႔က Justin Biber ရဲ႕ Baby..baby ဆိုတဲ့ သီခ်င္းနဲ႔ကေနတာပါ။ ကိုယ္က ကိုယ့္အေမကို လိုက္ရွာတာေတြတဲ့သူက သားက (၁၆)ႏွစ္မရဲ႕သားလာတဲ့။ သားလာတာသိလို႔ ေျပးထြက္လာတဲ့ကိုယ့္အေမကို ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ေဘာင္းဘီတို အက်ပ္နဲ႔ေျပးထြက္လာတဲ့ကိုယ့္ေမေမ… တကယ့္ကို(၁၆)ႏွစ္မပါပဲဗ်ာ။ ကိုယ့္ေမေမက်န္းမာတာကိုု ျမင္ေတာ့ အရမ္းကိုပီတိျဖစ္ရပါတယ္။

ကိုယ္အိမ္မွာရွိတဲ့ ညတိုင္းမွာ ကိုယ့္ေမေမက ကိုယ့္အနားမွာ ရွိေနတတ္ျပီး ကိုယ့္အေဖ ညည အျပင္ထြက္ျပီး ေမွာင္မွျပန္လာတဲ့အေၾကာင္း၊ကိုယ့္ညီမ ဆိုးေၾကာင္း၊ကိုယ့္ညီက မုန္႔ဖိုးပိုေတာင္းေႀကာင္း၊ကိုယ့္ညီမိန္းမကေစ်းဖိုးေတြ ဘတ္ေၾကာင္း တအိမ္လံုးမွာ သူကသာအားလံုးကို စိတ္ပူရေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ဓာတ္တိုင္ကိုယ့္ကို တိုင္ေတာပါေတာ့တယ္။
ကိုယ့္အေမဘက္ကႀကည့္ေတာ့ ကိုယ့္အေမေျပာစကားေတြက အကုန္မွန္ေၾကာင္း ကိုယ္ေခါင္းညိတ္ ေထာက္ခံလိုက္ပါတယ္။

ကိုယ့္အေမအတြက္ ကိုယ္ကကိုယ့္အေမရဲ႔ ညညဓာတ္တိုင္ပါပဲ….။

ကိုယ့္အေဖအတြက္ကိုယ္က ကိုယ့္အေဖရဲ႕ လမ္းေဘးဓာတ္တိုင္ဆိုတာ…


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္

ဖိုးစိန္