တေရးႏိုး

ငယ္ငယ္က က်ေနာ္ ညည တေရးႏိုးေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာ မ်က္မွန္တစ္လက္နဲ႔ စက္တလံုးကို တကုတ္ကုတ္ ၿပင္ေနတဲ့ ေဖေဖ့ကိုေတြ႕တယ္။ အဲလိုေတြ႕ရင္ က်ေနာ္ ေဖေဖ အိပ္ခ်ိန္မွာ မအိပ္တဲ့အတြက္ ပြစိပြစိ လုပ္တယ္။ အေဖက “ ၿပီးေတာ့မွာပါ သားစိန္ရယ္ “လို႔ ေၿပာၿပီး မိုးလင္းသြားတဲ့ ေန႔ေတြရွိတယ္။အဲလိုေန႕ေတြ မွာ အေဖ့ အတြက္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရတယ္။ အေဖ့ကို အိပ္ေရးဝဝ အိပ္ေစခ်င္တယ္။ နားေစခ်င္တယ္။ အဲလိုေၿပာရင္ ေဖေဖက ၿပံဳးၿပီး သားမွာ ကိုယ္ပိုင္ မိသားစု ရွိတယ္လို႔ ကိုယ္တိုင္မွတ္ယူလာတဲ့ တေန႔ သားေဖေဖ့ကို နားလည္လာမွာပါတဲ့။

ေဖေဖက ေၿပာပါတယ္။ ညည အိပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ စိတ္က အလုပ္ကို စြဲၿပီး အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနရေတာ့ မိုးလင္းသြားရင္ ပိုပင္ပန္းတယ္တဲ့။ ဒါေႀကာင့္ တေရးႏုိးရင္ အလုပ္ကို ထလုပ္မိတာပဲ လို႔ ေၿပာတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အေဖေၿပာတာေတြကို လက္မခံခ်င္ဘူး။ အေဖ့ကိုေလာဘႀကၤီးတဲ့သူလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ႀကီးလာရင္ေတာ့ အေဖ့လို မၿဖစ္ဘူးလို႔ တြက္ခဲ့တယ္။ အေဖ့ကုိလဲ ေၿပာခဲ့တယ္။

ဆိုက္ပရပ္စ္ ေရာက္ေတာ့ အေဖ့ေၿပာခဲ့တဲ့စကားေတြ နားလည္ဖို႔ အစပ်ိဳးလာသလိုပါပဲ။ အလုပ္ေတြနဲ႔ ေငြ ဆိုတာနဲ႔ လည္ပတ္ခဲ့ရတယ္။ညတိုင္းလိုလို အိပ္မက္မက္တယ္။ အိပ္မက္မက္တိုင္းမွာ အလုပ္မၿပီးတာေတြ၊ အလုပ္လုပ္ေနရတာေတြနဲ႔ အိပ္မက္က ႏိုးလာရင္ေမာလို႔။ တေရးႏိုးၿပီးဆိုေတာ့ ေဇာေခၽြေတြ ၿပန္ၿပီး ဆက္အိပ္မရေတာ့။ အိပ္မရေတာ့ ဟုိေတြး၊ဒီေတြး ဒီလိုနဲ႔ အေတြးေပါင္းစံုႀကားမွာ မိုးလင္းသြားၿပန္တယ္။ ေကာင္းေကာင္း အိပ္ရတယ္ ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေႀကာင့္ ညေတြမွာ က်ေနာ္ဟာ ေန႔လို ေနသားက်ေနခဲ့တယ္။

အခုေတာ့ က်ေနာ္တေရးႏိုးရင္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ အနားမွာ ေဖးမမယ့္သူေတြ ရွိတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏုိးၿပီးဆက္ေတြးေနမိတာက ကိုယ္ပိုင္ မိသားစု ရွိလာတဲ့ တေန႔ ဆိုတဲ့ ေဖ့ေဖ့စကားရဲ့ေကာက္ေႀကာင္းကိုပါ။ ခု အနားက ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ေနရတာ ကိုယ္ပိုင္မိသားစုလို႔ ခံစားေနရတဲ့အတြက္ သူတို႔ အတြက္ ၿဖစ္ေစခ်င္တာ၊ ၿဖစ္သင့္တာေတြ၊ ၿဖစ္ခ်င္တာေတြ စဥ္းစားရင္း၊ အားမလို အားမရ ၿဖစ္ရင္း… တေရးႏိုးၿပီး မိုးလင္းခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြ မ်ားေနၿပန္ေပါ့…။


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္

ဖိုးစိန္