ခုတေလာ

ခုတေလာ တဲ့လား

ခုတေလာ ဖိုးစိန္ ဘာေတြ ၿဖစ္ေနလဲဆိုတာေတာ့ ဖိုးစိန္နဲ႔ နီးေနတဲ့ အကိုေတြ အမေတြ သိေနတာပဲ… စိတ္မေပ်ာ္ဘူး… ေနမေကာင္းဘူး… အရူးစိတ္နဲ႔ ေရာဂါသည္ ၿဖစ္ေနတယ္… အႀကာႀကီး စိတ္ေတြ ေကာက္ေနတယ္... ေတြ႔ရင္ ရန္စကားေၿပာ ၿဖစ္ေနတယ္... သည္းခံမွန္းသိလို႔လဲ ရန္လုပ္မိတယ္... ၿပီးေတာ့ ငိုၿပန္ေတာ့ ဒီအကိုအမေတြ ညီ ညီမေတြကို စိတ္မေကာင္းေအာင္လုပ္မိၿပန္ေရာ.... အဆင္မေၿပဘူး... ဘဝ.. ဘဝပါပဲ..ဒါေႀကာင့္

ခုတေလာ

ေတြးမိေနတာက

(၁) ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ မေကာင္းတာကုိ လာလာထိုးေပးတတ္တဲ႔ ေလာကႀကီးကို “မင္းသတိၱရွိရင္ ထြက္ခဲ့စမ္းပါ ယွဥ္ရဲရင္ ရဲရဲဝ့ံဝံ့ ထြက္ခဲ့စမ္းပါ ငါလက္သင့္ခံမယ္… ငါလံုးဝ ဂရုမစိုက္ဘူး” လို႔ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး စိန္ေခၚလိုက္ခ်င္တယ္။
(၂) နာက်ဥ္းမွဳ အၿပည့္နဲ႔ စိန္ေခၚေနတာကို ေလာကႀကီး အေႀကာင္း ေကာင္းေကာင္းမခံစားဖူးတဲ့ သူေတြက ဒီေလာက္ေလးနဲ႔ ၿဖစ္ေနလိုက္တာမ်ားလို႔ မိန္႔မိန္႔ႀကီး ၿပံဳးၿပီး ၿပစ္တင္ေဝဖန္ ေနမယ့္ သူေတြ အေႀကာင္း။
(၃) သတိၱေႀကာင္ၿပီး လူတြင္က်ယ္ လက္သီးပုန္းေထာင္ ေနတဲ့သူေတြ အေႀကာင္း။
(၄) ဝါးလံုးေခါင္းႀကားမွာ လသာတာကို အဟုတ္ႀကီးမွတ္ေနတဲ့ ေရအိုင္ထဲက ဖားသူငယ္ အေႀကာင္း။


ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက

ငါသည္ အရင္ကလဲ ဘာမွမဟုတ္ခဲ့၊ ခုလဲ ဘာမွ မဟုတ္ေသး၊ ေနာင္လဲ ဘာမွဟုတ္မည္မဟုတ္ ပါလား လို႔…..။


က်မ္းမာေရး

ေမးစရာကိုမလိုဘူး… ေမးတဲ့သူတိုင္းက ေခါင္းကိုက္သက္သာလားတဲ့… ေနေကာင္းလား မေမးႀကေတာ့ဘူး… အရင္ဘဝက ၿဖစ္ခဲ့တဲ့ ငါးစိမ္သည္ ဝဋ္ကို ဒီဘဝမွာ ေက်ေအာင္ဆပ္လိုက္ခ်င္တယ္…။ ကိုက္စမ္းပါေလ့… စိတ္ကုန္တဲ့ထဲမွာ ဒီကိစၥလဲပါတယ္။
ေခါင္းကိုက္ေတာ့ စိတ္ေတြတိုတယ္။ ေဒါသထြက္တယ္။ ေသြးခုန္ႏွဳန္းေတြၿမန္တယ္။ အေမ့ကုိ ေၿပာရအံုးမယ္ ေၿမကြက္ေတြ ေစ်းမႀကီးခင္ စရံေပးထားေတာ့ဖို႔။


ဖတ္ၿဖစ္ေနတာက

မႀကီးေနာ္ ေရးခဲ့တဲ့ပိုစ့္ထဲက “တစ္ေယာက္ေယာက္” ဆိုတာကို အလြတ္ရေတာ့မယ္။ ႀကိဳက္လြန္းလို႔… ကိုယ္ေၿပာခ်င္တာကို ဒီပိုစ့္ေလး ဖတ္ၿပလိုက္ရင္ပဲ စိတ္ထဲေပါ့သြားသလိုလို ခံစားရတယ္။ (ႀကိဳက္တယ္ေၿပာလို႔ ပုဂၢိဳလ္စြဲ ရွိေနလား လို႔ ေၿပာရင္လဲ ၿပံဳးၿပံဳးပဲ အေၿပာခံပါရေစ)
ၿပီးေတာ့ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အၿဖစ္ ပိုစ့္ေရးေပးခဲ့တဲ့ z ရဲ႕ပိုစ့္နဲ႔ ညီမေလး မိုးခါး ပိုစ့္
ေမြးေန႔မွာ တစ္စက္ကေလးမွ စိတ္မေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ေပမယ့္ ဖိုးစိန္အေႀကာင္း ေရးထားတဲ့ ဇက္ရဲ႔ အမွတ္တရ ပိုစ့္ေလးကိုဖတ္ေတာ့ ၿပံဳးရံုတင္ မဟုတ္ဘူး… ထရယ္မိတဲ့အၿဖစ္… ဒါေတာင္ က်ေနာ့္အေႀကာင္းေနာ္… ဖတ္တိုင္းလဲ ရယ္ၿဖစ္တယ္… ခုထိလဲ ဖတ္တုန္း… ဖတ္တိုင္းလဲ ႀကိဳက္တယ္.. ရိုးမသြားဖူး…
အဲဒီအတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္ Z ကို (ေႀကာ္ၿငာဝင္တယ္ထင္လဲထင္)
ၿပီးေတာ့ ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ ေရးထားတဲ့ ညီမေလး မိုးခါး ရဲ႕ ေမြးေန႔ပိုစ့္က ေအာက္ဆံုး ညီမေလးရဲ႕ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕… စကားလံုးေတြက ရင္ထဲကလာတယ္… ၿမင္ေနရတယ္… အဲဒီစကားစု ကိုႀကိဳက္တယ္ဆိုတာလဲ မိုးခါးခ်ိဳတူးေလးကို ေၿပာၿဖစ္ခဲ့တယ္… ခုထိလဲ ဖတ္တုန္းပဲ… ဖတ္တိုင္းလဲ ၿပံဳးေနရလို႔ေလ… ဒါေႀကာင့္ အဖန္တလဲလဲ စိတ္ေၿဖၿပီး ဖတ္ၿဖစ္ေနတာ ဒီပိုစ့္သံုးခုနဲ႔ ၿမစ္က်ဥ္းသံုးခု ကကဗ်ာေလးေတြ…။

ေရာက္ေနတဲ့ေနရာက

FARM TOWN ထဲကလယ္ေတာေလး…။ စိတ္ေတြ ေလေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ မႀကီးလုပ္သူက အေမြအၿဖစ္ ခြဲေပးထားတဲ့ လယ္ကေလးကို ပိုင္ဆိုင္ရၿပီး ခ်စ္ကို ကုိေမာင္ဟတ္ႀကီး ရဲ႕ ဂရုတစိုက္ ေစာင့္ေရွာက္မွဳ ေအာက္မွာ ၿဖစ္ထြန္းလာရတဲ့ လယ္ေတာေလး….။ လယ္ေတာထဲေရာက္သြားရင္ အလိုလိုေပ်ာ္ေနမိတယ္။ စိုက္ထားတဲ့ အသီးအပြင့္ေတြ ၿမင္လို႔ ႀကည္ႏူးရသလို လယ္တကာလွည့္ၿပီး အလုပ္လိုက္ေတာင္းရတာကို ေပ်ာ္ေနတယ္။ (စိတ္ခ်မ္းသာတယ္၊ ေမ့ခ်င္တာကို လယ္ထဲမွာ ႏွစ္ထားလိုက္တာပဲ) အဲဒီအတြက္ ေက်းဇူးထပ္တင္ပါတယ္။

ေရးၿဖစ္ေနတာက ၿခစ္ၿဖစ္ေနတာက

ေရးေနတာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီး…။ အေတြးထဲမွာ…။ တစ္ခုမွ လက္ေတြ႔ၿဖစ္ မလာပါဘူး…။ ဒါေႀကာင့္ စိတ္ေပါက္တိုင္း ေရးၿခစ္မိေနတာက ကိုယ္ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဘေလာ့ဂါ ကိုကို မမပံုေတြ…။ ခဲနဲ႔ၿခစ္လိုက္ ေဆးနဲ႔ ခ်စ္လိုက္ ခုတစ္ေလာ ကေလာင္သြားထက္ စုတ္ခ်က္က ၿပင္းေနတယ္…။ ဘယ္ေလာက္ထိမ်ား ၿပင္းေနလဲဆိုရင္ ပံုတူဆြဲၿပီး ဒါ မမပံုလို႔ ေၿပာတာေတာင္ အဲဒါဘယ္သူ႔ပံုႀကီးလဲ လို႔ တအံ့တႀသ ေမးခံရေလာက္ေအာင္ လက္ရည္ေတြ တက္လာတယ္။ ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ အမွတ္တရေတာ့ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ဘာပံုထြက္ထြက္ ေရးၿခစ္ေနပါရဲ႕။ ( လိုခ်င္သူမ်ား စရင္းေပးထားပါ… ဘေလာ့ေပၚတင္မွ ေရြးခြင့္မရွိ)။

မုန္းေနမိတာက

ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ညေနတိုင္း အလုပ္ဝင္ရင္ ဆီးႀကိဳေနတတ္တဲ့ SEA BASS လို႔ေခၚတဲ့ ငါးေတြ။ ဒီငါးေတြကို ၿမင္တိုင္း ေဒါသက အလိပ္လိပ္ တက္လာတယ္။ FILLET အလုပ္ခံဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့ ဒီငါး သတၱဝါေတြကို ေတာ္ေတာ္မုန္းမိတယ္။ မုန္းလို႔လဲ သူတို႔ရဲ႕ သံုးမရတဲ့ ေခါင္းေတြကို အမွိဳက္ေတာင္းထဲ မထည့္ခင္ ခုတ္ထစ္ ၿဖတ္ေတာက္ ေနမိတာက အႀကိမ္ႀကိမ္။ စိတ္ထဲမွာလဲ ဒီငါးေတြကို ႏွစ္သက္မက္ေမာ စြာ စားေနတဲ့ လူေတြကို ေမတၱာအႀကိမ္ႀကိမ္ ပို႔သမိပါရဲ႕။ z ကေတာ့ ဖတ္ၿပီး ရယ္ေနဦးမယ္…။ သူကလဲ ဒါေလးကို စိတ္စြဲၿပီး ပိုစ့္တိုင္းမွာ ထည့္သံုးခ်င္ေနတာ။ သူဆီက စာမူခ တစ္ဝက္ ၿပန္ေတာင္းရဦးမယ္။

ခ်စ္ေနတာက

သက္မဲ့ထဲက သက္ရွိေတြရဲ႕ အသံေတြ

ဘေလာ့ပိုင္ရွင္က မ်က္စိမွိတ္ နားပိတ္ၿပီး ေႀကာက္လန႔္တႀကား မန္ေနဂ်ာ ရာထူးကို မခန္႔ခ်င္ ခန္႔ခ်င္နဲ႔ ခန္႔လိုက္လို႔ မန္ေနဂ်ာ အၿဖစ္ေနရာရၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနရတဲ့ စီဘံုးေလး။ “အေမေက်ာ္ ေဒြးေတာ္လြမ္းတယ္” ဆိုရမလားပဲ ။ အဲဒီစီဘံုးေလးကို ခ်စ္ေနမိတယ္။ အဲဒီစီဘံုးေလး နဲ႔ အတူ စကားလာေၿပာႀကတဲ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ ဆံုတဲ့ ညေနခင္းေလး ကိုခ်စ္တယ္။ စလိုက္ေနာက္လိုက္ နဲ႔ အၿပစ္ကင္းတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြေပါ့…။

စိတ္ပ်က္ေနမိတာက

ကိုယ္ေရးေနတဲ့ စာေတြ။ လူသားေတြ အတြက္ အက်ိဳးမၿပဳႏိုင္တဲ့ ရသမေပးႏိုင္တဲ့ ေပါက္ကရအေတြးေတြနဲ႔ စာေတြအတြက္။ ဒီစာေတြရွိေနတဲ့ ဘေလာ့ေလးကို ခ်စ္ေနရက္နဲ႔ ၿဖတ္ေတာက္မရ စိတ္ပ်က္ေနမိတာေတာ့ အမွန္ပင္။ (ကိုယ့္ေရးတဲ့ စာတစ္ေႀကာင္း စကားတစ္လံုးေႀကာင့္ လူတစ္ေယာက္ေပ်ာ္သြား စိတ္ခ်မ္းသာသြားရင္ ကိုယ္လဲ ကုသိုလ္ရတယ္လို႔ ေၿပာခဲ့တဲ့ z စကားေလးနဲ႔ေတာ့ ေၿဖသာေနပါေသးတယ္)

နားေထာင္ေနမိတဲ့သီခ်င္း

ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ ဆႏၵထဲ ရွိသမွ်အေဟာင္းေတြ…။ အကုန္နီးပါပါပဲ ။ အထူးသၿဖင့္ “ဂ်က္ဆင္ထိပ္က လရိပ္ၿပာ” လူနဲ႔ အက်ၤီ” “တကယ္လို႔မ်ား (ထူးအိမ္သင္ဗားရွင္းေတာ့ မဟုတ္) ဒီသီခ်င္းေတြကို အိမ္မွာ အၿမဲဖြင့္ထားမိတယ္…။ အိမ္ရွင္ေတာင္ အလြတ္ရေတာ့မယ္ရဲ႕။ သံစဥ္ေတြကို ႀကားပါမ်ားေတာ့ သူပါလိုက္ညည္းေနတတ္ၿပီးေလ….။

တမ္းတေနမိတာက

ပုဂံလမ္းက ေနေလွ်ာက္သြားရင္ ေရာက္တဲ့ ပေဒသာက လူက်မွ စားေကာင္းတဲ့ ပစ္စက္လက္ခတ္ တရုတ္အစားစာေတြ၊ အဲဒီကေနဆက္သြားရင္ ဦးခ်စ္၊ ၿပီးရင္ ဦးတင္ေအာင္တုတ္ထိုး နဲ႔ မန္က်ဥ္ေဖ်ာ္ရည္၊အသည္းပန္းက ပဲၿပဳတ္ နံၿပား၊ မလိုင္နဲ႔ နံၿပား၊ ေရႊေညာင္ပင္ ဒံေပါက္၊ မင္းသစၥာ ႀကက္ဆီထမင္း၊ ေရႊယံုေလး သို႔ Ykko ေႀကးအိုး၊ ရြက္လွ အရက္ဆိုင္က ဂဏန္းခ်ဥ္စပ္၊ ပါရမီမီးပိြဳင့္ထိပ္က ငါးေခါင္းဟင္းခ်ိဳ၊ ရန္ကင္း က ရခိုင္မုန္႔တီ၊ လက္ကီးဆဲဗင္းက လက္ဖက္ရည္(ဒါေတာ့ မႀကီးနဲ႔တူေနၿပီး)၊ (၃၇) လမ္းထဲက ထမင္းဆိုင္၊ ၿပီးေတာ့ ေၿမာက္ဒဂံုက သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ ညည စုစု ၿပီး ေပါက္ကရခ်က္စားတဲ့ ဟင္းနဲ႔ အတင္းစကားေတြ း) ၿပီးေတာ့… ၿပီးေတာ့…. ရထားထြက္ေတာ့မယ္……


စြဲလမ္းေနမိတာက

တက္ခဲ့ရတဲ့ UFL ေက်ာင္းဝင္း၊ ဆရာမေတြနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ကန္တင္းနဲ႔ NB OB နဲ ့ၿမဝတီ အေဆာင္ေတြ
လွဲအိပ္ခဲ့တဲ့ ၿမက္ခင္း ထုစားခဲ့တဲ့ ဗံဒါသီး၊ ခဲနဲ႔ေပါက္ၿပီး စားခဲ့ရတဲ့ မန္က်ဥ္းသီး၊ ခ်စ္သူပန္ဖို႔ အေစာႀကီး လာလာခိုးခူးရတဲ့ ေက်ာင္းထိပ္က ကံေကာ္ပန္းပင္။

ေမ့ေလွ်ာ့ၿပစ္ေနတာက

ခုခ်ိန္မွာ ႏွေၿမာ တသသ စြဲလန္းေနမိတဲ့အရာေတြ။

ခါးသက္ေနမိတာ

လက္ရွိ အေၿခအေနနဲ႔ ဘဝအက်ိဳးေပး။


လိုအပ္ေနတာက

ေမတၱာတရား…။ စာနာမွဳ…။ အားေပးမွဳ…။ နားလည္မွဳ…။ အနားမွာ ေၿဖသိမ့္အားေပး တတ္မယ့္ စကားလံုးေတြနဲ႔ ေႏြးေထြးတဲ့ အႀကည့္၊ ႏူးညံ့နဲ႔ အၿပံဳးေတြနဲ႔ သူ (ခုေတာ့ အနားမွာ ဒီအကိုေတြ အမေတြ ရွိေနတဲ့ အသိနဲ႔ ေက်နပ္ေနမိပါတယ္)။

စားၿဖစ္ေနတာက

မစားခ်င္လဲ အတင္းႀကိတ္မွိတ္ၿပီး စားရတဲ့ ၿဖဴဖတ္ၿဖဴေရာ္ အရည္ပ်စ္ပ်စ္ ငရုတ္ေကာင္းမွဳန္႕ခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ဆန္ၿပဳတ္။

လြမ္းေနမိတာက

မေမးနဲ႔ ။ သိေနတဲ့အတိုင္းပဲ။ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ ေဖေဖ၊ ေမေမ၊ ညီ၊ ညီမနဲ႔ က်ေနာ့္တို႔အိမ္ကေလး။


သနားေနမိတာက

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ (ဘာမွ ၿဖစ္မလာေသးတဲ့ ႏံုခ်ာခ်ာ ဘဝေလးကို သနားေနမိတာ)။


ေတာင္းမိတဲ့ဆု

ခ်စ္တဲ့ ညီေလး အေကာင္းပကတိ က်မ္းမာလာဖို႔ …။ ဒါက ဘဝမွာ မိဘအတြက္ကလြဲရင္ မေတာင္းစဖူး အေတာင္းထူးတဲ့ ေမတၱာေတြ အၿပည့္နဲ႔ ညီေလးအတြက္ ဆုေတာင္း..။ ဒီဆုေတာင္း ၿပည့္ဖို႔ အသက္ေပးရမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ခုေပးဖို႔ အဆင္သင့္။ တစ္ခုတည္းေသာ လက္ေဆာင္အၿဖစ္ ညီေလးကို ေပးခ်င္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵ။ ဒီဆႏၵေတြ ၿပည့္ဝဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ အသံထြက္ ဆုေတာင္းေနမိပါရဲ႕…။


ထပ္ၿပန္တလဲလဲ ေအာ္ဟစ္ေနမိတာက

ဖိုးစိန္ နင္ဘာေကာင္လဲ…. နင္ဘာလဲ… နင္ဘာၿဖစ္ခ်င္တာလဲ… နင္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ… ဆိုတဲ့ လဲေပါင္း မ်ားစြာေသာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မေက်နပ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ…။

ရြတ္ေနမိတဲ့ကဗ်ာက

ဒီလိုပါပဲ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးနဲ႕
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စစ္ေဆးၿခင္း ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလး( သိတယ္မဟုတ္လား ဘယ္သူ႔ကဗ်ာေတြ လဲဆိုတာ)

ႀကိတ္ၿပီး ခ်ီးက်ဳးေနတာက

ကိုယ္ ဂ်ီက် ေကာက္လိန္သမွ်ကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေဒါသ ေၿပေၿပေလးထြက္ ၿပီး အတတ္ႏိုင္ဆံုး သည္းခံေနေနတဲ့ အကိုတစ္ေယာက္ (အလြဲမ်ားနဲ႔ လူသား ဆို လူတိုင္းသိေပါ့) း) နာမည္ေတာင္ ေရးမွာတာေလ... း)
ကိုေမာင္ဟတ္ႀကီး ရွိေနလို႔လဲ ေပ်ာ္မိပါတယ္... ေက်းဇူးပါ Nowel.....

ႀကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂ်ီက် လိမ္ေကာင္ေကြး ဂ်စ္တိုက္ ဆိုးခ်င္ေနတဲ့စိတ္ (ၿပင္လို႔လဲမရ း))

ဝန္ခံခ်င္တာက

ဒီပိုစ့္ေရးၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေလာက္ႀကာႀကာ ထပ္ေပ်ာက္ေနဦးမွာလဲ ဆိုတာ အာမ မခံႏိုင္တာပဲေလ။ ( ဒီပိုစ့္ တစ္ခုနဲ႔တင္ ေကာ့မန႔္ အခုတစ္ရာ ရခဲ့ရင္ေတာ့ စာေတြ ဆက္ေရးေကာင္း ဆက္ေရးမွာပါ… က်ီးနဲ႔ ဘုတ္ဆိုေပမယ့္ က်ီးကလဲ ဘုတ္ဆီက အားေပးစကား ေတြကို ေကာ့မန္႔ အေနနဲ႔ ရခ်င္ပါေသးတယ္… ေႀသာ္… က်ေနာ္လဲ ေလာကီသားေပးကိုး… ဘေလာ့ ေလာကက က်ီးနဲ႔ဘုတ္ ဆိုရင္လဲ အေၿပာခံၿပီး လိုခ်င္မိပါရဲ႕… မရေတာ့လဲ အားမရွိေတာ့ဘူးေလ… ေကာ့မန္႔ မ်ားမ်ား ရခဲ့ရင္ေတာ့ ပိုစ့္ေတြ ကဗ်ာေတြ တင္ဖို႔အတြက္ ဘေလာ့ စာေပ နဲ႔ ကဗ်ာ သဒၵါနဲ႔ သတ္ပံုႀကမ္း စိစစ္ေရးကို တင္ထားတဲ့ စာေတြ ပါမစ္ရတဲ့ အခါ တင္ေပးဖို႔ေတာ့ စိတ္ကူးရွိပါရဲ႕ (ဒါေတာင္ စာလံုးေပါင္းေတြကို အကိုတစ္ေယာက္ က အၿမဲ စစ္ေဆးေပးေနက်)

မႀကီး ( မေနာ္ဟရီ) ေရ....

စိတ္ေတြေလေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႔ ထြက္ေပါက္ရမလားပဲေနာ္..... သားတာဝန္ေက်ပါတယ္...


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္

ဖိုးစိန္