မိေပါက္

ဘဝမွာ ၿဖစ္ခ်င္တာ မၿဖစ္ရ… လုပ္ခ်င္တာ မလုပ္ရတာ ေရွးဘဝ ကုသိုလ္ ကံ အက်ိဳးေပးေႀကာင့္ လို႔ေၿပာႀကတယ္… ဘဝ မေကာင္းရတဲ့အထဲ မသိနားမလည္ခင္ ကတည္းက စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံတတ္တဲ့ သူေတြလဲ အမ်ားႀကီး… အဲဒီအထဲမွာ က်ေနာ္ သိတဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ပါလိမ့္မယ္… ကေလးဆို မခ်စ္တတ္တဲ့ က်ေနာ္ အဖို႔ ဒီေကာင္မေလးကိုေတာ့ သနားႀကင္နာစြာ ဂရုဏာ သက္မိခဲ့တယ္.… သနားခဲ့တယ္… သံေယာဇဥ္တြယ္ခဲ့တယ္…

ေကာင္မေလး နာမည္က မိေပါက္… အသက္က ငါးႏွစ္ဝန္းက်င္… အသားညိဳညိဳ ရုပ္ရည္အားၿဖင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလး မဟုတ္… သနားစရာေကာင္းတဲ့ အူတူတူ ရုပ္ကေလး… အဲဒီေကာင္မေလးကို စသိတာ က်ေနာ္ တကၠသိုလ္တက္ေနတဲ့ အခ်ိန္… အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ့္ ညီမေလးက ဆယ္တန္း… က်ေနာ့္ ညီမေလးကို အနီးကပ္စာသင္ေပးတာက က်ေနာ့္နဲ႔ ႏိုင္ငံၿခားဘာသာ တကၠသိုလ္ တူတူတက္ေနတဲ့ အခန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္း… သူငယ္ခ်င္းေတြက စည္းလံုးႀကတယ္ဆိုေတာ့ ေသာႀကာလို ညေနကေန တနလာၤမနက္ထိ ေၿမာက္ဒဂံု (၄၂) ရက္ကြက္က သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္ညီမေလး သြားေနတယ္… ညဘက္ က်ေနာ့္ညီမကို သူငယ္ခ်င္းမႀကီးနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက တလွည့္စာသင္ေနရင္း က်ေနာ္တို႔က ေက်ာင္းစာလုပ္တယ္ေပါ့ (တကယ္ေတာ့ စကားမ်ားတာ)… က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းလဲ မဟုတ္ၿပန္ဘူး… က်ေနာ္တို႔ အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္း တစ္သိုက္ ညအိပ္ညေန သြားေနႀကတယ္… ဘာမွသိပ္ၿပီး မၿပည့္စံုတဲ့ သူတို႔အိမ္ေလးမွာ က်ေနာ္တို႔ ေပ်ာ္ႀကတယ္…

က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းအိမ္နဲ႔ ညာဘက္ မ်က္ေစာင္းထိုး လယ္ကြက္ထဲမွာ က်ဳးေက်ာ္တဲေလးတစ္လံုးရွိတယ္… အဲဒီတဲေလးထဲမွာ မိုးတြင္းက လာၿပီး အလုပ္လုပ္တဲ့ အညာက လင္မယား ေနတယ္… သူတို႔လင္မယားမွာ ငါးႏွစ္အရြယ္ သမီးေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ခါစ ရွိေသးတဲ့ သားတစ္ေယာက္... လယ္ထဲက ေၿမကြက္လပ္ေလးမွာ တဲေသးေသးေလး တစ္လံုးထိုးၿပီး ၿဖစ္သလိုေနႀကတယ္… မိုးတြင္းေၿပာင္းလာႀကေတာ့ ေရၿမွဳပ္ေနတဲ့ေၿမကြက္လပ္မွာ တဲကိုၿမင့္ၿမင့္ေဆာက္တယ္… ေခါင္းမိုးနဲ႔ ႀကမ္းၿပင္နဲ႔က ေကာင္မေလးနဲ႔ဆို တရပ္ေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ရွိၿပီး လင္မယား ႏွစ္ေယာက္က ကုန္းကုနး္ ကြကြ သူတို႔ အိမ္ထဲကိုဝင္ရတယ္… တံခါးမရွိ… မီးမရွိ… မိုးတြင္းမွာ လယ္ကြက္က ေရေတြနဲ႔ ၿပည့္ေနတတ္ၿပီၤး… ေႏြက်ေတာ့ ပူေလာင္ေၿခာက္ေသြ႕ၿပီး ပက္ႀကားအက္ေနတတ္တဲ့ အရိပ္မရွိတဲ့ ေနရာ… ေယာက်ာၤးကတေနကုန္ အလုပ္လုပ္ၿပီး ညေနမွ ၿပန္လာသလို မိန္းမ က အိမ္တကာလွည့္ အဝတ္ေလွ်ာ္… မီးပူတိုက္… ညေနေယာက်ား္ ၿပန္မလာခင္မွ ၿပန္လာ ခ်က္ၿပဳတ္စားေသာက္ႀကေပါ့…

ငါးႏွစ္မၿပည့္ေသးတဲ့ မိေပါက္ကေတာ့ ကေလးထိန္း… အိမ္ေစာင့္ေနရတယ္… မနက္စာ အတြက္ ညက်န္တဲ့ ထမင္းႀကမ္းကို စားၿပီး ညေန အေမၿပန္လာတဲ့အထိ ေန႔လည္စာကို ညေနစာနဲ႔ ေပါင္းစားရတယ္…
က်ေနာ့္ညီမက ကေလးခ်စ္တတ္တယ္… သနားတတ္တယ္… အဲဒီေကာင္မေလး မိေပါက္ကို ၿမင္ေတာ့ သနားၿပီးေကာင္မေလးကို မုန္႔ဖိုးေပးေခၚေခၚခိုင္းတယ္… သနားတယ္ဆိုၿပီး တေန႔လံုး အေႀကာင္းမရွိ အေႀကာင္းရွာ ေကာ္ဖီမစ္ဝယ္ခိုင္းလိုက္… သႀကားလံုးဝယ္ခိုင္းလိုက္နဲ႔ မုန္႔ဖိုးေပးတတ္တယ္… ႀကာလာေတာ့ မိေပါက္လဲ က်ေနာ့္ညီမကို ခင္တြယ္ရွာတယ္… က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ မိေပါက္ဆိုရင္ သနားႀကတယ္… ေသာႀကာေန႔ လို ညေန က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကားနဲ႔ ဝင္လာၿပီးဆိုရင္ သူ႔ေမာင္ေလးကို လက္တြဲၿပီး လမ္းမေပၚကုန္းရုန္း တက္လက္ၿပလိုက္… ေဝးေဝးေအာ္လိုက္နဲ႔ ေပ်ာ္ေနရွာတာ… … တနလာၤ ကေန ေသာႀကာေနထိဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းအေမက ေၿပာၿပတယ္… ကားလမ္းမကို တက္တက္ေမွ်ာ္တယ္တဲ့… ကားေလးတစ္စင္းဝင္လာရင္ ေပ်ာ္ေနတာ… က်ေနာ္တို႔ကား မဟုတ္ရင္ သူငိုင္သြားၿပန္ေရာတဲ့… မိေပါက္ သံေယာဇဥ္က မေသးဘူး..

တစ္ပတ္တစ္ခါဆို က်ေနာ္တို႔လာတိုင္း သူ႔အတြက္ အဝတ္အစားနဲ႔ မုန္႔ အၿမဲပါတယ္…
စေန တနဂၤေႏြဆိုရင္ အိမ္ေရွ႕မွာ အၿမဲ ရစ္သီရစ္သီနဲ႔… က်ေနာ္တို႔ အေခၚကိုေစာင့္တယ္… ေခၚမွသာလာတယ္… မေခၚရင္ အေဝးကေနပဲ… တခါတေလ ညီမေလးက စာလုပ္လို႔ သူ႔ကို မေခၚရင္ မမေရ… မမေကာ္မီမစ္ေသာက္ မလား…. သြားဝယ္ေပးရလား… စသၿဖင့္ အေဝးကေန ေအာ္ေနတတ္တယ္… က်ေနာ္တို႔ကလဲ ထမင္းစားခ်ိန္တိုင္း သူတို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ကို ထမင္းေခၚေကၽြးတယ္… ထမင္းစားၿပီးရင္ သူ႔ကို ေမးခ်င္ရာေမး တစ္ခါတစ္ေလ သူငယ္ခ်င္းေတြက မိေပါက္ကို သီခ်င္းဆိုခိုင္း ကခိုင္းနဲ႔ မိေပါက္လုပ္သမွ် ရယ္ေနရတယ္...

ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ခါနီး အိမ္မွာ သူငယ္ခ်င္း အမက ကေလးေတြကို စာၿပေတာ့ မိေပါက္ တစ္ေယာက္ စာသင္တဲ့ အနားမွာ ထုိင္ၿပီးေငးတတ္ေသးတယ္… မိေပါက္ အေမလုပ္သူက ေက်ာင္းထားေပးခ်င္ေပမယ့္ ေက်ာင္းစရိတ္မတတ္ႏိုင္ဘူး… အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းအမကို စာသင္ေပးဖို႔ ေၿပာေပးရတယ္… က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ ဝိုင္းသင္ေပးႀကတယ္… ဒါေပမယ့္ မိေပါက္ မွတ္ဥာဏ္က အဲဒီေနရာမွာ မေကာင္းဘူးလားမသိဘူး… စာသင္တဲ့ သူတိုင္း သူ႔ကိုလက္လန္တယ္… ကႀကီးက ေန ငေရာက္ရင္ ကႀကီးကို မေရးတတ္ေတာ့ဘူး… တၿခားေနရာမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထက္တယ္… မိေပါက္ကိုက်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက စာသင္မရေတာ့ အသည္းယားၿပီး မိေပါက္ နင္ႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲေမးရင္ ရိုက္ခ်င္စရာ…“ထမင္းခ်က္မယ္… အဝတ္ေလွ်ာ္မယ္တဲ့” … ဘယ္အခ်ိန္ေမးေမး ဒါပဲေၿဖတယ္… အေမလုပ္သူက ဒီအလုပ္ေတြကို ပဲလုပ္တာကိုး… မိေပါက္ကို ညီမေလးက ထမင္းခ်က္ အဝတ္ေလွ်ာ္လုပ္ရင္ ငါတို ့ဆီမလာနဲ႔ေတာ့ ေၿပာရင္ သူက ဒါဆိုလဲ ထက္ထက္မိုးဦးလုပ္မယ္တဲ့… အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔က သူ႔ကို နာမည္ေပးလိုက္တယ္ ထက္ထက္ေပါက္တူးလို႔… ထက္ထက္မိုးဦးေႀကာ္ၿငာမွန္သမွ် သူက ဒိုင္ခံ မေမာတမ္းလုပ္ၿပတာ… သူ႔ကိုႀကည့္တာနဲ႔တင္ ေပ်ာ္ေနရတာ…

ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းက ေယာက္်ားေလးက ၅ေယာက္… အဲဒီ၅ေယာက္မွာ ဘယ္သူ႔ကို ခ်စ္လဲေမးရင္ ကေလးမခ်စ္တတ္ဘူး ေၿပာတဲ့ က်ေနာ့္ကို ေရြးခ်စ္တယ္… ဘာလို႔လဲေမးရင္ “အဲဒီဦးဦးက ေဘာင္းဘီတိုတိုေလးဝတ္လို႔ ေခ်ာလို႔… ဟိဟိ”တဲ့ဗ်ာ… သူငယ္ခ်င္းေတြကေနာက္ေရာ… “ဘုရားဘုရား ဗိုလ္စိန္တစ္ေယာက္ ကေလးအေရွ႕ေတာင္ ဘာလုပ္ၿပလဲမသိဘူး… ကေလးက မ်က္စိထဲကေနေတာင္ မထြက္ဘူး” ဆိုၿပီး ခဏခဏ အစခံရတယ္… က်ေနာ့္တို႔ေတြကိုႀကည့္ၿပီး သူက အိမ္လာရင္ ေရခ်ိဳးၿပီးမွလာတယ္.. သူ႔အေမကိုလဲ ေၿပာထားတယ္တဲ့ အဲဒီေဒၚေဒၚေတြ ဦးဦးေတြက ေခ်ာႀကတယ္… သမီးကိုလဲ လွတယ္ေၿပာတယ္… သမီးလွေအာင္ေနရမယ္”တဲ့…

သူ႔အေမအလုပ္သြားလို႔ သူတစ္ေယာက္တည္း ေရခ်ိဳးၿပီး သနပ္ခါးလူးခဲ့တဲ့ေန႔ဆို တကယ္ကို႔ မရယ္ပဲနဲ႔ မေနႏိုင္ဘူး… မိေပါက္မွာ မွန္မရိွေတာ့ သနပ္ခါးလူးၿပီးလွေနတယ္ ထင္ေပမယ့္ မိေပါက္မ်က္ႏွာ တစ္ခုလံုး သနပ္ခါးေတြက ထူလပိန္းနဲ႔ ေတာ္ေတာ ႀကည့္ရရုတ္ဆိုးေနတယ္… ဆံပင္ေတြေရာ နားေတြေရာ… လည္ပင္းေတြ လက္ေတြေရာ သနပ္ခါးလူးထားလိုက္တာ… သူ႔ကိုၿမင္ၿပီး အူကိုႏွိပ္ရယ္ရတဲ့ အထိ… ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ မိေပါက္ေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းသလို သနားဖို႔ လဲေကာင္းတယ္… လူပါးနပ္တယ္… လူမွဳေရးသိတယ္… အက်င့္လဲေကာင္းတယ္… မလိမ္တတ္ မခိုးတတ္ဘူး… ငယ္ေပမယ့္စေတေကာင္းတယ္… ကေလးမခ်စ္တတ္တဲ့ က်ေနာ္အေရွ႕မွာေတာင္ မိေပါက္က သနားေအာင္ေနတတ္တယ္...

တစ္ညေန မိေပါက္အေမ ထမင္းအိုးတန္းလန္းနဲ႔ ေစ်းထြက္ဝယ္တယ္… ေစ်းထဲေရာက္ေတာ့ ထမင္းအိုးေမ့သြားတယ္ထင္တယ္… အိမ္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ မိေပါက္ က ထမင္းအိုးဆူလာေတာ့ ထမင္းေရေတြ ဖိတ္က်တာကို မလုပ္တတ္ လုပ္တတ္နဲ႔ ထင္းေခ်ာင္းေတြ သြားဆြဲထုတ္ေတာ့ နဂိုက ေဆြးေနတဲ့ မီးဖို နံရံေတြက မီးပြားေတြက်ၿပီး မိေပါက္တို႔ တဲေလး မီးေလာင္ပါေလေရာ… မိေပါက္လဲ အလန္႔တႀကား မီးေလာင္တယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ေဖးကေန အိမ္ေအာက္ ခုန္ဆင္းတယ္… ၿပီးမွ ေမာင္ေလးက်န္ေနတယ္ဆိုၿပီး အေလာတႀကီး တဲေလးထဲ ၿပန္ေၿပးဝင္ၿပီး ေမာင္ေလးကို မီးထဲမွာ သြားေခၚတာ… အၿပင္က လူႀကီးေတြက ပြက္ပြက္ညံေနတယ္… ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး.. သူၿပန္ထြက္လာေတာ့ သူ႔ေမာင္ေလးကို မႏိုင္တႏိုင္ သူ႔ေမာင္ေလးေခါင္းကို ရင္ဘတ္ကိုကပ္ လက္ေလးကာၿပီး မႏိုင္တႏိုင္ ဆြဲထုတ္လာတယ္… အၿပင္ေရာက္ေတာ့ မိေပါက္ ညာဘက္တၿခမ္း က မီးေလာင္ေနၿပီး… အမွန္မိေပါက္သာ သူ႔ေမာင္ေလးကို ရင္ထဲမအပ္ရင္ သူ႔ ေမာင္မ်က္ႏွာနဲ႔ အသက္တစ္ေခ်ာင္းက မေတြးရဲစရာ…
အၿပင္လဲေရာက္ေရာ… မိေပါက္ေမ့သြားၿပီး… မီးေလာင္ေလာင္ခ်င္း ေႀကာက္ၿပီးခုန္ခ်လို႔ ေၿခေထာက္က်ိဳးသြားခဲ့ေပမယ့္ ေမာင္ႏွမေဇာနဲ႔ ေမာင္ေလးကို ရေအာင္ဝင္ကယ္ခဲ့တဲ့ မိေပါက္…

ညာဘက္မ်က္ႏွာနည္းနည္းနဲ႔ နားရြက္မီးဟပ္ခ်င္ခံရၿပီး ညာဘက္လက္တစ္ဖက္က အေရၿပားေတြ မီးေလာင္သြာတယ္… ဗယ္ဘက္ေၿခေထာက္က်ိဳးသြားခဲ့တယ္… မီးေလာင္တဲ့ ၿမင္ကြင္းကို ကိုယ္တိုင္ မၿမင္လိုက္ရေပမယ့္ မိေပါက္ကို ႀကည့္ၿပီး သားသမီးေတြကို ဂရုမစိုက္တဲ့ မိေပါက္မိဘေတြကိုေဒါသ ၿဖစ္ရသလို ကံမေကာင္း ရွာတဲ့ မိေပါက္အတြက္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရတယ္… မိေပါက္အေနနဲ႔ ရုပ္ရည္အားၿဖစ္ မေခ်ာေပမယ့္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးက တစ္ေယာက္ပါ… ပညာသင္ဖို႔ ဥာဏ္မမွီေသးေပမယ့္ သြက္သြက္လက္လက္ ရွိတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္… ခုဆို ထက္ထက္မိုးဦး မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး… ေၿခေထာက္က မသန္ေတာ့ဘူး… ညာဘက္တစ္ၿခမ္းလံုး မီးေလာင္လို႔ ရတဲ့ဒဏ္ရာနဲ႔ေပါ့… မိေပါက္အတြက္ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ႀကရတယ္… သနားႀကတယ္.. သူ႔ကိုႀကည့္ၿပီး ရင္ထဲမခ်ိဘူး…. ငယ္ေပမယ့္ ေမာင္ႏွမ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ သူ႔ေမာင္ကို ကယ္တင္သြားတာ… သူ႔မွာ ပညာသင္ဖို႔ ဥာဏ္ရည္မမွီၤေပမယ့္ သူ႔ေမာင္ကိုကယ္တင္ဖို႔အတြက္ ဦးေႏွာက္က အလုပ္လုပ္ေသးတယ္… ကေလးဆိုေပမယ့္ လူပီသ စာနာတတ္တဲ့ေမတၱာစိတ္ ရွိေနတယ္…

ခုဆိုရင္ မိေပါက္တစ္ေယာက္ (၇)တန္း ေက်ာင္းသူၿဖစ္ရမယ့္ အရြယ္ မနက္ေစ်းမွာ လြယ္အိတ္တစ္လံုး လြယ္ၿပီး စံပယ္ပန္းကံုး၊ ေရႊပန္း ေငြပန္းကံုး၊ ခေရပန္ကံုး ကို လွည့္ေရာင္းေနတယ္… ေမာင္ေလးၿဖစ္သူကို ေက်ာင္းထားေပးခ်င္လို႔တဲ့… … အရင္လို သနပ္ခါးေတြ မဖံုေတာ့ ေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာေလးက ပိုၿပီး သနားစရာေကာင္းေနတယ္… ဘယ္အခ်ိန္ၿဖစ္ၿဖစ္ မိေပါက္တစ္ေယာက္ ေသာႀကာလို ညေနမ်ိဳးမွာ ကားၿဖဴၿဖဴတစင္း (၄၂)ထဲ ၿဖတ္ေမာင္းလာရင္ ေမာႀကီး ပန္းႀကီးေၿပးႀကည့္ေနတုန္း… … ေထာ့က်ိဳးေလးနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေနခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ လူစည္သံႀကားရင္ က်ေနာ္တို႔မ်ားလားလို ့ မေယာင္မလည္ လာေခ်ာင္းတုန္း… က်ေနာ့္ညီမေလး က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ သြားလည္ရင္ မိေပါက္တစ္ေယာက္အရင္လို ပ်ာယာခတ္ လုပ္ေပးခ်င္ေနတုန္း… ေဘာင္းဘီတိုတိုဝတ္တဲ့ ဦးဦးဘိုစိန္ ကိုအၿမဲသတိတရ ေမးေနတုန္း…

မိေပါက္လို ကေလးမ်ိဳး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ရွိေနဦးမလဲ မသိဘူး... ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ မိသားစု အတြက္ ေမာင္ေလးအတြက္ ဘဝကိုရင္းၿပီး စြန္လႊြတ္ အနစ္နာခံ ခဲ့တဲ့ မိေပါက္စိတ္ဓာတ္က ေလးစား သနားဖို႔ေကာင္းတယ္… မိေပါက္ေမာင္ေလး အရြယ္ေရာက္လာရင္ အမလုပ္သူရဲ႕ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမွဳကို ၿမင္ၿပီး အမအေပၚ ႀကင္နာသနားတတ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္…

မိေပါက္ဘဝမွာ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊြင္ပါေစ


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္

ဖိုးစိန္

မိေပါက္ အေႀကာင္းကို သူငယ္ခ်င္းေတြ ၿပန္ေၿပာတိုင္း မ်က္ရည္ဝဲရပါတယ္... မိေပါက္ ဘဝက တကယ့္ကိုသနားစရာပါ...

Comments

Unknown said…
စိန္လွ်ံေရ...
ငါသတိရပါတယ္ ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ စုအိပ္ႀကတဲ့ညတိုင္းကိုေလ မိေပါက္ေလးက နင့္ကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာ နင္ကသာ ကေလးမခ်စ္တတ္ဘူးေၿပာေပမယ့္ နင္သူ႔ကိုက် သံေယာဇဥ္ရွိတာ သိႀကတယ္.. စိတ္မေကာင္းမၿဖစ္ပါနဲ႔ နင္ေက်ာင္းထားေပးခဲ့လို႔ မိေပါက္စာေရး စာဖတ္တတ္ေနတာပဲေလ နင္လဲ ေထာက္ပံ့ေနတာပဲေနာ္ .. နင္ခုလို ပိုစ္ေလးေရးလိုက္ေတာ့ ငါေတာင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြကို ၿပန္သတိရပီး မိေပါက္ကိုသနားသြားတယ္
နင္လဲက်န္းမာေရးဂရုစိုက္ဦး
မိေပါက္က နင့္ကို အၿမဲ ေလးစားခ်စ္ခင္ေနတာပါဟ
ငါနင့္ဘေလာ့မွာ မန္႔တာ ဒီတစ္ခါနဲ႔ဆို သံုးခါ
သူငယ္ခ်င္း ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
မိေပါက္အေႀကာင္းမို႔ တို႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔တိုက္ဆိုင္လို႔မန္႔တာပါ
အၿမဲထာဝရ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း
ကိုၿပည့္
၂ ေဟ့
မနက္မွ ဖတ္မယ္ ဖ်ာေနရာလာဦးထားတာ
ဖတ္ရတာ တကယ္ပဲ စိတ္မေကာင္းဘူး ဖိုးဖိုးေရ...
ဖိုးဖိုးစာေလးေတြက အၿမဲတမ္းအလင္းတစ္ခုခုေပးပါတယ္...

ခင္မင္စြာျဖင့္...
MANORHARY said…
ဒီလိုကေလးေတြေတြ႕ရင္
ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာနိဗၺာန္ဘံု ကို ညည္းမိဖို႔
တြန္႔ဆုတ္ေနတတ္တယ္။
kiki said…
မိေပါက္လို ဘဝ ဆိုးတဲ့၊ ခ်ိဳ့ခ်ိဳ ့တဲ့တဲ့ ကေလးမ်ိဳး ေတြ
ျမန္မာျပည္ၾကီးထဲမွာ အမ်ားၾကီးပါဘဲ ..
သူ ့မိဘေတြ ကိုလည္း ကေလးကို ဂရုမစိုက္ရေကာင္းလားလို ့ ေဒါသထြက္လို ့မရပါဘူး ေလ..

အရင္းစစ္ေတာ့ အျမစ္ေျမက ..

ဘာလို ့ ဒီလို ဘဝ မ်ိဳးေတြ ေရာက္ေနၾကရတာလဲ .
ဘယ္သူေတြမွာ တာဝန္အရွိဆံုးလဲ ဆိုတာ လူတိုင္းသိေနၾကတာဘဲေလ ...

မိေပါက္လို ကေလးေတြ နဲ့
ဒုကၡပင္လယ္ေဝေနၾကတဲ့ ျမန္မာ ျပည္သား အားလံုး ..
ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ ဘဝမွာ ေနၾကရျပီး အူမ ..ေတာင့္နုိင္ၾကပါေစ ...

ခင္တဲ့
မၾကီးကိ
သနားပါတယ္ေနာ္
ဟင္းးးးးး
ဘယ္သူ႕အပစ္တင္ရမလဲ
ကံမေကာင္းရတဲ့အထဲ အေၾကာင္းပါ မလွရွာဘူး ...
ဟူးးးးးးးးးးးးးးး
(သက္ျပင္းေတြခ်လုိက္ရတာ အသက္ပါတိုေတာ့မယ္ း( )
Anonymous said…
မိေပါက္ေရ ဆိုရင္ ရွင္လို႔ထူးတတ္ၿပီး ႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲေမးလို႔ ထမင္းခ်က္မယ္ေၿပာေတာ့ နင္က မိေပါက္ကို အဲဒါတံခါးေထာင့္ မွာရပ္လို႔ ေၿပာတာ နင္ညီမက ရၿပီးလို႔ ေၿပာတာေတာင္ နင္က ဘာမွ မေၿပာလို႔ သူ ရပ္ေနတာကို ငါ တို႕မ်က္စိထဲၿမင္ေယာင္တယ္
ခုခ်ိန္ ငါသႏၱာလြင္ တို႔အိမ္သြားတိုင္း ငါ့ကိုလာလာႀကိဳၿပီး နင့္ကိုေမးတယ္ သူတို႔အခုေၿပာင္းရေတာ့မယ္ေၿပာေနတယ္ ငါလဲမသိဘူး နင့္ညီမကေတာ့ မိေပါက္ကိုေတာ္ေတာ္ ခ်စ္တယ္ .. ငါတို႔အတြက္မိေပါက္က အမွတ္တရ ရွိတဲ့သူထဲပါတယ္.. ခုေၿခေထာက္ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ ဆိုေပမယ့္ သန္လာပါၿပီး

ၿမေလး
Anonymous said…
ေမာင္ေလးေရ

ဖတ္ရတာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။
ဘာမွမေရးတတ္ေတာ့ဘူးေနာ္။
sweetpeony said…
ကိုျကီးစိန္ေရ..
မေတြ႔တာျကာျပီ..
ေရာက္တယ္ေနာ္...
ခံစားသြားတယ္...
ဘာေျပာရမလဲေတာင္မသိေတာ့ဘူး..
စိတ္ထဲမွာေတာ့ တကယ္မေကာင္းဘူး..
း(
ဦးေလးက ေဘာင္းဘီတုိတုိေလးနဲ ့ေခ်ာတယ္ ဆုိပဲ
ခ်စ္ေယာက္ဖၾကီး ဘာေတြ လုပ္ထားတာလည္း
ကေလးကို ဘာေတြသြားျပထားတာလည္း လို ့လည္းသူငယ္ခ်င္းေတြေမးတယ္ေနာ္
အဟတ္ ေျဖေပးပါ
ဘာေၾကာင့္သူ သံေယာဇဥ္ျဖစ္ခ်င္စရာေကာင္းေအာင္ ေဘာင္းဘီတုိဝတ္ထားရတာလည္း
မျပည့္စံု တဲ ့မိသားစုဘဝ မွာ
ဒီလိုမ်ဳိး ကေလးငယ္ေလးေတြ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးဖို ့လူမႈေရအသင္းတစ္ခုေတာ့ရွိသင့္ေနျပီေနာ္
ဖတ္ျပီး စိတ္ေမာရပါတယ္ သူ ့တို ့ဘဝေလးေတြကို
ကုိျပည့္မန္ ့တာဖတ္ျပီး ကိုၾကီးရဲ စိတ္ေလးေတြ ေလးစားရပါတယ္
အားငယ္ေနတဲ့လူကို အျမဲကူညီႏိုင္ပါေစဗ်ာ
Anonymous said…
စိန္လွ်ံေရ
မိေပါက္အေႀကာင္းဆိုလို႔လာဖတ္တာ ငါတို႔ေတြစုအိပ္တဲ့ညေလးပါ ပါတယ္ဟ
မိေပါက္ဆီကို နင္ေထာက္ပံ့တာသြားေပးတိုင္း မိေပါက္ကငိုတယ္ ဦးဦးဘိုစိန္အတြက္ မနက္တိုင္း သူေရာင္းတဲ့ပန္းလွဴေပးေနတယ္လို႔လဲေၿပာပါတယ္ ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္အမွတ္တရေပါ့ နင့္အေႀကာင္းကို မိေပါက္တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး ဓမၼာရံု ကလူေတြအားလံုးက သတိတရေမးႀကတယ္ မိေပါက္က ေနေကာင္းပါတယ္ ငါတို႔ ၿပန္လို႔ သြားတိုင္း ငါတို႔ဆီကိုလာတယ္ နင့္ကိုေမးတယ္ သူ႔အေႀကာင္းေရးထားတာ သူဖတ္ရရင္ သူေပ်ာ္လိမ့္မယ္
အငယ္မ
ေသြးမေတာ္သားမစပ္ေပမယ့္ စာနာစိတ္ရွိတဲ့လူတုိင္းမွာ သံေယာဇဥ္ဆုိတာ ျဖစ္တတ္ၾကတာပဲေနာ္..
ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာအရဆုိရင္ေတာ့ သတၱ၀ါတခုကံတခုေပ့ါ.. သူ႔ကံကုိက ဒီအတုိင္းျဖစ္ဖုိ႔ကံပါလာတာ.. ေရွာင္လႊဲလုိ႔မရဘူးေပ့ါ...
ခ်ာတိတ္မေလးအတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသလုိ.. စာနာစိတ္ရွိတဲ့ ကိုဖုိးစိန္ကုိလည္း အားက်ေလးစားမိပါတယ္..
ေဇာ္ said…
စိတ္မေကာင္းစရာဗ်ာ။ =(
yangonthar said…
အစ္ကုိေရ အစေတာ့ အေသာေလးနဲ ့ဆုိေတာ့ ရယ္စရာ ေနာက္ေတာ့ သနားစရာ ေၾကကြဲစရာ ဝမ္းနည္းစရာပါလားဗ်ာ .... စိတ္မေကာင္းျဖစ္ မိပါတယ္ .... ဆင္းရဲသူအမ်ား မျပည့္စုံသူမ်ား ခ်မ္းသာၾကပါေစ ျပည့္စုံၾကပါေစ အစ္ကုိ ့ရဲ ့
ခ်ဳိ ့နဲ ့ ခ်ဳိ ့နဲ ့သူကုိ စာနာကူညီတတ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ကုိ ေလးစားမိပါတယ္
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
အစ္ကုိေရ
ခင္တဲ့ ရန္ကုန္သား :))))
မိေပါက္ အေၾကာင္းေလး ဖတ္ၿပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြား ပါတယ္ ဖိုးစိန္ေရ..။
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစလို ့ပဲဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္
Mogok Thar said…
သတၱ၀ါ တစ္ခု၊ ကံတစ္ခု ဆိုေပမဲ့ အဲဒီကံေလးေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေကာင္းေအာင္ ဂရုဏာနဲ႔ ကူညီေပးတတ္တဲ့ ညီေလး စိတ္ဓာတ္ကို ေလးစားတယ္။
မိေပါက္ ေလး လဲ ဘ၀မွာ ေဘးဒုကၡေတြ ေ၀းပါေစ။
ေမ်ာက္ငိုလဲ ခဏခဏ ငိုရတဲ့ ဘ၀က လြတ္ပါေစ။
အားနည္းသူေတြကို ကူညီႏိုင္ဖို႔ ကိုယ္တိုင္က စိတ္ေရာ၊ လူေရာ အားရွိဖို႔ လိုတယ္ ဆိုတာ အျမဲ အမွတ္ရပါ။

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္

ကိုေမာင္ဟန္
khin oo may said…
ဖိုးစိန္လဲက်မ္းမာေပ်ာ္ရြႈင္ပါေစ
ဘဝၾကမ္းတဲ့ ဒီလိုကေလးေလးေတြ ကမၻာနဲ႔ အဝွမ္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနၾကလဲ မသိဘူးေနာ္။ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတဲ့ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ဘဝ သာယာပါေစလို႔ပဲ လတ္တေလာ ဆုေတာင္းေပးႏိုင္ဦးမယ္။
အဲဒါ ျမိဳ႕ထဲ၀န္းက်င္မွာ ပဲရွိေသးတယ္ သူငယ္ခ်င္း...လူသူ မနီးတဲ့ ဟိုး..ေ၀းလံေခါင္သီတဲ့ ေနရာေတြမွာ...မေရမတြက္ နိဳင္တဲ့ ကေလးေတြ...မိေပါက္နဲ႕ ထပ္တူထပ္မွ်...တခ်ိဳ႕ဆို ပိုမိုဆိုး၀ါးစြာ ခံစားေနရတယ္ကြ....အဲဒီမေျခေနမွာ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တာ ကို တေထာင့္ တေနရာက လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ မင္း အတြက္ဂုဏ္ယူတယ္ သူငယ္ခ်င္း...
Anonymous said…
မိေပါက္ အေႀကာင္းေလး
ဖတ္ျပီးစိတ္မေကာငး္ျဖစ္သြားတယ္
ဗ်ာ

ခင္တဲ့
ညီငယ္ ၀သန္မိုး ( မိုးမွာအျပည့္အစံုေရးထားတယ္ေနာ္
ဒီတစ္ေခါက္ း) )
စည္သူ said…
ကိုဖိုးစိန္ေရ...

စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ...
စာသင္ေပးလို႔ မရေအာင္ ဥာဏ္မေကာင္းေပမယ့္

အခုလို စိတ္ထားမ်ိဳး၊ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးကိုေတာ့
ေလးစားမိတယ္ အမွန္ပဲဗ်ာ..

ကိုဖိုးစိန္နဲ႔အတူ.. မိေပါက္ေလး က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ...
အိျႏၵာ said…
ဖိုးစိန္ရယ္...

စိတ္မေကာင္းစရာေကာင္းလိုက္တာ...
ေရးလည္းေရးတတ္တယ္....

တစ္ခုပဲ..တစ္ခုပဲ..

ဗီဇေလးမေဖ်ာက္ႏုိင္တာ.တစ္ခုပဲ..

((အဲဒီဦးဦးက ေဘာင္းဘီတိုတိုေလးဝတ္လို႔ ေခ်ာလို႔… ဟိဟိ” ))

ထည့္ၾကြားရေသးတယ္..ဟြန္း
စာေရးေကာင္းလြန္းလုိ ့...
အဂၤလိပ္ လက္ထက္ ကဆိုရင္...

ဂရိတ္ဖိုးစိန္... ဘြဲ ့ရေလာက္တယ္
ဖိုးဖိုး ဂရိတ္ဖိုးစိန္လွ်ံေရ...
အေတာ္ေနာက္က်မွ ေရာက္လာေပမယ့္ ဇာတ္ပြဲမဟုတ္လို႕ အစအဆံုး ခံစားခြင့္ရလိုက္ပါတယ္...

မိေပါက္က ေျခတဘက္မသန္ေပမယ့္ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့ လူတခ်ိဳ႕ထက္ စိတ္ထားလွေတာ့ သူ႕ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ေတြ႕ရလိမ့္ဦးမွာပါ...

ဖိုးစိန္ကို အေသခ်စ္ အရွင္ခ်စ္ အစဥ္ခ်စ္တဲ့
ကိုလူေထြး းဝ)
သနားပါတယ္... ကုသိုလ္ကံမ်ား တစ္ေယာက္တည္း ကြက္ဆိုးသလားမွတ္ရတယ္...
mae said…
ကေလးေလးသနားပါတယ္၊ ဖတ္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္၊ သူ႔ဘဝမွာ ဒီထက္ ပုိကံေကာင္းလာပါေစ ဆုေတာင္းပါတယ္
ေဘာင္းဘီ တုိတုိ နဲ႔ အတိုၾကီး ေစာ္ၾကည္ ပါေစ...
Anonymous said…
ဖတ္ၿပီး ခံစားရတယ္ဗ်ာ...တကယ္ပါ..။ ဒီလုိ ဘဝမ်ဳိးေတြ ၾကားရ ၿမင္ရတုိင္း တကယ္ပါ ရင္နဲ႔ အမွ်ခံစားရတယ္။ အရြယ္နဲ႔ မလုိက္ေအာင္ ခံစားေနရတဲ့ ဘဝ၊ တကယ္ဆုိ ဒီအရြယ္မွာ မိဘ ရင္ခြင္ထဲမွာ ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ စားခ်ိန္တန္စား ၊အိပ္ခ်ိန္တန္အိပ္ၿပီး ဘဝကုိ အပူအပင္ကင္းစြာ ၿဖတ္ေက်ာ္ရမွာပါ။ အခုေတာ့ဗ်ာ... ဒါမ်ဳိးေတြ ၿမင္တုိင္း မသိစိတ္က ေဒါသထြက္တယ္၊ ဒီကေလးေတြရဲ့ ဦးေဏွာက္မရွိတဲ့ မိဘေတြကုိလား... ဒါမွမဟုတ္ လက္ရွိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူေတြကုိလား ဆုိတာ ...... ...။

Popular Posts