ခုတေလာ

ခုတေလာ ဖိုးစိန္ ဘာေတြ ၿဖစ္ေနလဲ... ဘာေတြ လုပ္ေနသလဲ... ဖိုးစိန္ကိုယ္တိုင္ မသိသလိုပါပဲ... လုပ္ခ်င္တာကို စိတ္ရွိ လက္ရွိလုပ္ေနတယ္... ၿဖစ္ခ်င္တာ တစ္ခ်ိဳ႕ကို မ်ိဳသိပ္ၿပီး ၿဖစ္သင့္တာကို ၿဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္ ဆိုပါစို႔... ။

တခါတေလ ေဒါသေတြ ႀကီးေနတယ္… အလိုလိုေနရင္ ရန္လိုေနတယ္… ေခါင္းကေတာ့ ပံုမွန္ထက္ ပိုၿပီး ကိုက္တာနည္းပါတယ္… ကိုယ္မသိတဲ့ သူေတြကို စကားေၿပာဖို႔ ဝန္ေလးသေလာက္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ လူေတြနဲ႔ သပြတ္အူလို ေနၿဖစ္ေနတယ္…။ မအားလို႔ အြန္လိုင္းတက္ၿပီး စာမဖတ္ၿဖစ္ၿပန္ဖူး… အြန္လိုင္းတက္ေတာ့လဲ ကိုယ္ရဲ႕ ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြက စာမေရးႀကသလို အြန္လိုင္းမွာလဲ အရင္လို မေတြ႕ၿဖစ္ေတာ့ဘူး… တစ္ခုခု ေတာ့ လြဲေခ်ာ္ေနသလို ခံစားရတယ္… ။ ဒါေႀကာင့္ ခုတေလာ ဘာေတြ ၿဖစ္ေနလဲ ၿပန္စဥ္းစားမိေတာ့....။

ခုတေလာ

ေတြးမိေနတာက

(၁) ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူေတြကို ဘယ္လို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားရမလဲ ဆိုတာကိုပါ....။ ဒါေပမယ့္ ထင္သေလာက္ မလုပ္ေပးႏိုင္ေသးဘူး...။ ကိုယ့္ေႀကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲရ.. စိတ္ပူေနရတဲ့သူေတြ ရွိေနေသးတယ္ ဆိုတာကိုပါ...။ ေတြးတိုင္း အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ၿဖစ္ေနတယ္။


ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက

ငါသည္ အရင္ကလဲ ဘာမွမဟုတ္ခဲ့၊ ခုလဲ ဘာမွ မဟုတ္ေသး၊ ဒါေပမယ့္ ေနာင္ေရးကို ေတာ့ ေရးေရး ၿမင္ေနရပါၿပီး။


က်မ္းမာေရး

ေခါင္းကိုက္ သက္သာတယ္... အရင္လို ထင္သေလာက္ မကိုက္ဘူးလို႔ ဆိုတဲ့ေန႕ေတြမွ နာနာက်င္က်င္ ကို ကိုက္ေနမိတယ္...။ က်န္တဲ့ေန႔ေတြမွာေတာ့ ေပ်ာ္ေနမိတယ္။

ဖတ္ၿဖစ္ေနတာက

ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့ ေလး။ ကိုယ္ေရးခဲ့တဲ့ ပိုစ့္ေတြနဲ႔ ရခဲ့တဲ့ ေကာ့မန္႔ေတြ..။

ေရာက္ေနတဲ့ေနရာက

ကိုယ္ေနတဲ့ အိမ္။ သာယာစိုၿပည္တဲ့ အိမ္ကေလး။ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ဒီအိမ္ကိုပဲ စိတ္ေရာက္ေနတယ္။

မုန္းေနမိတာက

ဘာမွ မလုပ္ရေသးပဲ မိုးလင္းသြားတဲ့ ညေတြ။

ခ်စ္ေနတာက

အနားမွာ ရွိေနတဲ့ အခ်စ္ဆံုး ေလးေတြ။ တီတီတာတာနဲ႔ ပလီတဲ့သူေတြ။ ခ်ီးေပါက္တဲ့သူေတြ။ စိတ္ေကာက္တဲ့သူေတြ။


စိတ္ပ်က္ေနမိတာက

လူမ်ားတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္။

နားေထာင္ေနမိတဲ့သီခ်င္း

အစံုပဲ..။ ညည ဆို သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုပဲ တညလံုး နားေထာင္ရတဲ့ ညေတြ ေတာင္ရွိတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ ဘာသီခ်င္းႀကိဳက္ေနလဲ မသိေတာ့ဘူး. ….။

တမ္းတေနမိတာက

ညေန(၇)နာရီ ေနာက္ပိုင္း နဲ႔ ထမင္းစားခ်ိန္။


စြဲလမ္းေနမိတာက

စုၿပံုၿပီး အိပ္ခဲ့ရတဲ့ အခန္းထဲက ခ်ီးေပါက္သံေတြ။

ေမ့ေလွ်ာ့ၿပစ္ေနတာက

ခုခ်ိန္မွာ ႏွေၿမာ တသသ စြဲလန္းေနမိတဲ့အရာေတြ။

လိုအပ္ေနတာက

ပိုက္ဆံ။

စားၿဖစ္ေနတာက

ကိုယ္တိုင္ခ်က္ေနတဲ့ ဟင္းေတြ။

လြမ္းေနမိတာက

ေဖေဖ။ ေမေမ။ ညီနဲ႕ ညီမ။


သနားေနမိတာက

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ (ဘာမွ ၿဖစ္မလာေသးတဲ့ ႏံုခ်ာခ်ာ ဘဝေလးကို သနားေနမိတာ)။


ေတာင္းမိတဲ့ဆု

မၿပည့္တဲ့ ဆုေတာင္းေတြ ၿပည့္ခ်င္တဲ့ဆု ။

ထပ္ၿပန္တလဲလဲ ေအာ္ဟစ္ေနမိတာက

ဘယ္ေတာ့ လာမလဲ။ ဘယ္အခ်ိန္လဲ။ မၿပန္နဲ႔ေလ။ ဘာမွန္းကိုမသိဘူး....။


ႀကိတ္ၿပီး ခ်ီးက်ဳးေနတာက

သည္းခံႏိုင္စြမ္း ရွိတဲ့ သူေတြ။


ႀကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂ်ီက် လိမ္ေကာင္ေကြး ဂ်စ္တိုက္ ဆိုးခ်င္ေနတဲ့စိတ္၊ ေဒါသႀကီးတဲ့စိတ္ရွိတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ (ၿပင္လို႔လဲမရ း))

ဝန္ခံခ်င္တာက

စာေရးစရာမရွိလို႔။ ပ်င္းလို႔။ စာမေရးတဲ့သူေတြကို ဒုကၡေပးခ်င္လို႔။ သူတို႔ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔။ ေရးခ်င္တာ ေရးခ်င္လို႔။ အညတရ ၿဖစ္ခ်င္လို႔။ ခ်ီးေပါက္ခံခ်င္လို႔။ ... လို႔။ ။။။


ဒီပိုစ့္ေလးကို ဖတ္ၿပီးသြားၿပီးလား။ အင္း ဒါကေတာ့ တက္ဂ္ပိုစ့္ပါ။

မေတြ႔တာ ႀကာၿပီးၿဖစ္တဲ့ သူေတြကို တက္ဂ္ပါတယ္။ ဒီလူေတြကို လြမ္းလို႔ပါ...။ ဒီလူေတြနဲ႔လဲ မေတြ႔တာ ႀကာၿပီးေလ။

ၿပာမရရင္ ၿပာၿဖစ္သြားမယ့္ ကြမ္းစားေမၿပာ။

လူၿပိဳႀကီး တလြဲကိုေမာင္ဟန္

ကေလးထိန္း ထမင္းခ်က္ေနရတယ္ဆိုတဲ့ ဦးသစ္

လစ္တဲ အင္ဒီယား ေရာက္ေရာက္ေနတဲ့ ညီမငယ္ မိုးခါး

အညတရ စာေတြကို လာမဖတ္တဲ့ လူပလီ တမာရိန္းဂ်ား ေခၚ ေပါက္ေပါက္

လူၿမင္ရင္ ခ်ီးေပါက္တတ္တဲ့ ဟန္နီ ေပၚေပၚ

ရည္းစားတဖက္ အလုပ္တက္ေနတဲ့ ကိုေဆာင္း

စိတ္ေကာက္တတ္တဲ့ မ်ိဳး

ထြက္ေပါက္ ၿမ

ရခိမေလး မူေသ


စာမေရးတဲ့ ဘေလာ့ မမ မိုး တို႔ကို တက္ပါဒယ္။။။။။။။။။။။။။။။


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္

ဖိုးစိန္