ကေလးမွတ္ဥာဏ္

အသက္ (၁၂)(၁၃) ႏွစ္အရြယ္ ကေလးေတြဟာ ဦးေႏွာက္ေရာ ခႏၵာကိုယ္ေရာ တၿပိဳင္တည္း ဖြ႔ံၿဖိဳးတယ္လို႔ ႀကားဖူးတယ္။ ဒီအရြယ္ကေလးေတြရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္ဟာ စတင္ဖြံ႔ၿဖိဳးကာစမို႔ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသား လူႀကီးေတြရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္နီးပါး မွတ္သားႏိုင္ႀကတယ္။ စူးစမ္းေလ့လာတတ္ႀကတယ္။ သိခ်င္တဲ့ အေႀကာင္းအရာကို သိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး မသိတာကိုလဲ ေမးၿမန္းႀကတတ္တဲ့အရြယ္။ စကားမ်ားတဲ့ အရြယ္ေပါ့။ တခ်ိဳ႔ကေလးေတြက အသက္ (၉)ႏွစ္ေလာက္ကစၿပီး ဥာဏ္ရည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတာကိုလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါကထားပါ။ က်ေနာ္က ဆရာဝန္မဟုတ္တဲ့ အတြက္ က်မ္းမာေရးရွဳ႕ေဒါင့္ကေန ႀကည့္ၿပီး တထစ္ခ် ေၿပာလို႔မရပါဘူး။ အဓိက ေၿပာခ်င္တာက ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္တဲ့ ကေလးေတြနဲ႔ စူးစမ္းေလ့လာ စဥ္းစားၿပီး ဦးေႏွာက္ထဲကို ရိုက္သြင္းတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္တခ်ိဳ႔ပါ။ ဒီအသက္အရြယ္ ကေလးေတြက မိဘေတြရဲ႕ အုပ္ထိန္းမွဳအမ်ားႀကီး လိုအပ္သလို မိဘေတြေႀကာင့္ တမ်ိဳးတဖံုး ေၿပာင္းလဲ ႏိုင္တဲ့ အသက္အရြယ္ေတြပါ။ မိဘေတြရဲ႕ စကားတခြန္းက သားသမီးဘဝ အတြက္ အမ်ားႀကီး အေရးပါတယ္ ဆိုတာကိုပါ။

က်ေနာ္ ႀကည့္ဖူးတဲ့ ရုပ္ရွင္တကားေပါ့။ ကေလးဟာသ ကားပါ။ အသက္အားၿဖင့္(၁၂)ေလာက္ရွိမယ္။ ကေလးပီပီ စူးစမ္းေလ့လာတတ္တာ။ လူႀကီးေတြေၿပာသမွ်၊ ႀကားဖူးသမွ်ကို မွတ္ၿပီး ၿပန္ေမးတတ္တာ။ နည္းနည္းထူေတာ့ ကေလးပီပီလြဲတတ္တာေလးကို ရိုက္ၿပထားတဲ့ ဟာသကားပါ။ တေန႔ အဲဒီေကာင္ေလးက တစံုတခုကို စဥ္းစားမိၿပီး သူ႔ကို ထိန္းေနတဲ့ နမ္နီႀကီးကိုေမးတယ္။ ေမးတဲ့ေမးခြန္းက ကေလးက ဘယ္ကေနထြက္လာတာလဲတဲ့။ အလုပ္မအားတဲ့ နမ္နီႀကီးကလဲ ကေလးဆိုတာ ငါတို႔လို မိန္းမ အဂၤါကေနထြက္လာတာပါ ။ငါတို႔လို မိန္းမေတြမွ ကေလးေမြးလို႔ရတယ္။ မိန္းမေတြမွာပဲ ရွိတယ္လို႔ ၿပီးစလြယ္ ေၿပာလိုက္တယ္။ ကေလးက အဲဒါကို ပဲစဥ္းစားၿပီး မိန္းမအဂၤါကို ၿမင္ဖူးခ်င္စိတ္ေတြ ၿဖစ္လာတယ္။ အိမ္မွာ အေမက အၿမဲအလုပ္သြားေနရတာ။ အဖြားကိုလဲ ေမးရမွာ ေႀကာက္တယ္။ နမ္နီႀကီးကိုလဲ ထပ္မေမးခ်င္တဲ့အတြက္ အဲဒီေကာင္ေလးက ေက်ာင္းက မိန္းခေလးအတန္းေဖာ္ကို ေမးဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ႀကိဳးစားတိုင္း ေႀကာက္ၿပီး မေမးရဲတဲ့ ေကာင္ေလးကို အတန္းက ဆရာမက သတိထားမိၿပီး ကေလးကို အတင္းေခၚေမးေတာ့တယ္။ ေကာင္ေလးက မေၿဖဘူး။ ဆရာမက ၿခိမ္းေၿခာက္ေမးေတာ့မွ ေကာင္ေလးက ဆရာမကိုပဲ ေၿပာေတာ့မယ္။ ဆရာမကူညီရမယ္။ ကတိေပးပါ။ဘယ္သူ႔ကိုမွလဲ ၿပန္မေၿပာရပါဘူး ဆိုၿပီး ဆရာမဆီက ကတိေတာင္းေတာ့ ဆရာမကလဲ ေကာင္ေလးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ေကာင္ေလးက ကေလးေမြးတဲ့ မိန္းမအဂၤါ ဘယ္လိုရွိလဲ ဆိုတာ ၿမင္ဖူးခ်င္လို႔ အဲဒါဆရာမ ၿပပါ ဆိုၿပီးေတာင္းဆိုေတာ့မွ ဆရာမက အရမ္းရွက္ၿပီး ကတိကလဲ ေပးထားတယ္ ၿပဖို႔ကလဲ ခက္ေတာ့ ေကာင္ေလးအေမကို ေခၚရတဲ့ အထိ ၿဖစ္သြားတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဆရာမနဲ႔ ေကာင္ေလးအေမက အႀကံတခုရၿပီး ေခြးမေလး တေကာင္ကို ေကာင္ေလးအတြက္ ဝယ္ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေခြးမေလးက ကေလးေမြးလို႔ရတယ္ ဆိုၿပီး ၿပလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက သူသိခ်င္တာ သိသြားတဲ့ အတြက္ ေက်နပ္သြားပါတယ္။ (စာဖတ္သူတို႔ ဒါဖိုးစိန္ငယ္ငယ္တုန္းက လုပ္ခဲ့တာလား ဆိုၿပီး ေတြးမေနနဲ႕ဦးေနာ္)

တကယ္လို႔ ဒီေနရာမွာ ဆရာမေရာ မိဘပါ ဆူပူ ႀကိမ္းေမာင္းမယ္ဆိုရင္ နည္းလမ္းမရွာတတ္ဘူးဆိုရင္ ဒီကေလးရဲ႕ သိခ်င္တဲ့ အေတြးကေန မေကာင္းတဲ့ ဆီကို ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ သိခ်င္တာ မသိရတဲ့အတြက္ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ သိေအာင္လုပ္ရင္း အမွားေတြ ေတြ႕သြားႏိုင္တယ္။ နမ္နီေၿပာလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းကို တသက္လံုးစြဲၿပီး ဆိုဒ္ကိုဝင္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဟာသကားေပမယ့္ ပညာေပးပါပဲ။

က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္းကလဲ ဒီလိုပဲ။ အၿပင္အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းေတြ မရွိေတာ့ ရိုးတယ္ေၿပာမလား ရြဲ႕တယ္ေၿပာရမလား မိဘေၿပာသမွ်ကို အကုန္မွတ္ အကုန္ယံုၿပီးလိုက္လုပ္တာပဲ။ အေမကေတာ့ လြယ္လြယ္ပဲေၿပာလိုက္တာပဲ။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အတည္ယူၿပီး မွတ္ထားမိတာေပါ့။

အငယ္ေကာင္က ေမးဖူးတယ္။ မိန္းမေတြ ဘာလို႔ ဗိုက္ႀကီးၿပီး ကေလးေမြးတာလဲတဲ့။ေမေမကေၿပာဖူးတယ္။ ေယာက်ားနဲ႔ မိန္းမတူတူေနရင္ ဗိုက္ႀကီးတယ္တဲ့။ မဂၤလာမေဆာင္တဲ့ ေယာက်ားနဲ႔ မိန္းမ တူတူေနရင္ ငရဲႀကီးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေမနဲ႔ ညီမနဲ႔ မဟုတ္ပဲ ေယာက်ားေလးနဲ႔ မိန္းခေလးတူတူ အိပ္ရင္ ဗိုက္ႀကီးတတ္တယ္။ ငယ္ငယ္နဲ႔ တူတူအိပ္လို႔ ဗိုက္ႀကီးရင္ သားတို႔ ငရဲႀကီးမယ္။ ေသရင္ ငရဲၿပီးမွာ ဒုကၡခံစားရမယ္ ၿပီးေတာ့ တဘဝလံုး ေထာင္ထဲမွာ ေနရမယ္။ လူ႔ေလာက ကို ၿပန္လာလို႔ မရေတာ့ဘူး လို႔ ေၿပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ဘာမွ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ မွတ္ထားတာေပါ့။ အငယ္ေကာင္က အဲဒါကို စြဲေနတယ္။ တေန႔ အဖြားက အိမ္မွာလာေနေတာ့ ခါတိုင္း အိပ္ေနက်အတိုင္း အငယ္ေကာင္ ကုတင္မွာ ပဲ အိပ္ဖို႔ လုပ္တယ္။ အငယ္ေကာင္က အိပ္ခါနီးက်ေတာ့ ေခါင္းအံုးကို ပိုက္ၿပီး အိပ္ေရွ႕ထြက္လိုက္ ေနာက္ေဖးဝင္လိုက္ လုပ္ေနတယ္။ အဖြားနဲ႔ မအိပ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ အဖြားလဲ အိပ္ဖို႔ ေနာက္က်ေနၿပီးဆိုေတာ့ မာန္မဲၿပီး အငယ္ေကာင္ကို ေခၚအိပ္တယ္။ အငယ္ေကာင္က စူပြပြနဲ႔ ဝင္အိပ္ၿပီး မႀကာဘူး အိပ္ယာထဲ ကေနထေအာ္တယ္။ “ေမေမေနာ္… အဖြားနဲ႕သားနဲ႔ က မဂၤလာမေဆာင္ရေသးဘူး။ အဖြားဗိုက္ႀကီးလို႔ သားငရဲက်၊ ေထာင္က်ရင္ အဲဒါသားအတာ မဟုတ္ဘူး အဖြားကို ဒီကုတင္မွာ လာေပးအိပ္တဲ့ ေမေမ့ အတာပဲ “ဆိုေတာ့မွ အဖြားက ပ်ာပ်ာသလဲလဲ ၿဖစ္ၿပီး အေမနဲ႔ အေဖကို ကေလးေတြကို ဘာေတြ သင္ထားလဲ ဆိုၿပီးထေအာ္ပါေလေရာ။ အေမနဲ႔ အေဖကေတာ့ ရယ္လို႔ မဆံုးေပါ့။ သင္ေပးတုန္းက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕ အမွားမလုပ္ေအာင္ပါ။ အငယ္ေကာင္ မွတ္ထားတဲ့ မွတ္ဥာဏ္က တလြဲၿဖစ္ေနတာေလးေပါ့။

ေနာက္တခုက ညီမေလးကို ေမေမက ေၿပာေနက်။ အေမေနာက္ကြယ္မွာ အေဖက ေနာက္ မိန္းမ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ တြဲသြားရင္ ဥပမာ ေဖေဖက ေမေမနဲ႔ မဟုတ္ပဲ တၿခား မိန္းကေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ကားတူတူ စီးသြားတာမ်ိဳး၊ ဆိုင္ကယ္ စီးသြားတာမ်ိဳး ဆိုရင္ အဲဒီမိန္းမက မေကာင္းဘူး။ အဲဒီမိန္းမက မိသားစုကို ဖ်က္စီးမွာ။ အေမနဲ႔ သမီးတို႔ကို ခြဲမွာ ဘာညာနဲ႔ အေမက ေၿပာတာေပါ့။ ညီမကေတာ့ မွတ္ထားတာေပါ့။ တေန႔ အေဖက ေမေမ့ ညီမဝမ္းကြဲကို သေဘာၤဆိပ္ကေန သြားႀကိဳလာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ေမေမက ေစ်းသြားေနတယ္။ ေဖေဖက အေဒၚဝမ္းကြဲကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ တင္လာတာ ၿမင္ေတာ့ ညီမက ေမေမေၿပာထားတာေတြ သတိရလာၿပီး အေဒၚ အိမ္ေပၚတက္လာတာနဲ႔ မေကာင္းတဲ့ မိန္းမ၊ ဘာညာ ကြိကြနဲ႔ သိသမွ်ေတြ စံုေအာင္ ေခၚေတာ့ အေဒၚခမ်ာ ရွက္လိုက္တာ။ အိမ္မွာေတာင္ မတည္းေတာ့ဘူး ၿပန္သြားရွာတယ္။ ညီမေလး အသက္ႀကီးတဲ့ အထိ အဲဒီအေဒၚဆိုရင္ အလိုလို မုန္းေနတာ။ ေတာ္ေတာ္ေလး သိလာမွ အလုိလုိေပ်ာက္သြားတယ္။ စကားတခြန္းကိုပဲ စြဲသြားၿပီး ဦးေႏွာက္က အဲဒါကိုပဲ မွတ္မိေနတတ္တာပါ။

ေမေမက ေၿပာပါတယ္။ မင္းတို႔ ေမာင္ႏွမေတြကို ထိန္းရတာမလြယ္ဘူးတဲ့။ စကားတခြန္းမေၿပာလိုက္နဲ႔ အေကာင္းဘက္ကေနအရင္ မေတြးဘူးတဲ့။ စကားတခြန္းကို ေတာ္ရုံခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးေၿပာရတယ္တဲ့။
ဟုတ္လဲဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ရိုးလြန္းေနတာလား။ ရြဲ႔႕လြန္းေနတာလားမသိဘူး။

က်ေနာ္တို႔ သားသမီးအလွည့္က်ရင္ ကေလးေတြကို ဘယ္လို မက္ေဆ့မ်ိဳးေပးၿပီး ဆံုးမရပါ့မလဲ..။

ကေလးအေဖ အေမ ၿဖစ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ စဥ္းစားႀကည့္ႀကဖို႔ေတာ့လိုလိမ့္မယ္ ထင္တယ္ေနာ္။ း)




ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္

Comments

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...ကေလးသူငယ္ထိန္းသိမ္းေရး ေဆာင္းပါးေကာင္းေလးပဲ...မဂၢဇင္းတစ္ခုခုမွာ ပို႔ၾကည့္သင့္တယ္...ျမန္မာမိဘမ်ားက ကေလးထိန္းသိ္မ္းတာ အားနည္းလြန္းတာေၾကာင့္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ကူညီရာေရာက္တာေပါ့...
မမ said…
အင္း...

အဲ.....

ဟိဟိ....

ေကာင္းပ ေကာင္းပ...သားသမီးေတြ အတြက္ ေတာင္ စဥ္းစားေနပီ ေပါ့.....
ဟုတ္တယ္
ကေလးေတြဆိုတာ အတုျမင္ အတတ္သင္လြယ္တယ္
ျမင္သမွ် လုိက္မွတ္သားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိဘရဲ႕ သင္ၾကားေပးမႈကလည္း လမ္းမွန္ဖို႕ လိုလိမ့္မယ္
အကို႕စာဖတ္ျပီး အေမ့ကို သတိရသြားျပီ
အေမဆို ေျပာလို႕မရတုိင္း ေျပာေလ့ရွိတာက နားရြက္ကိုက္ခံရတဲ့ မိန္းမၾကီးလို ေနာင္တရေနရမွာစိုးလို႕ ေျပာေနရတာတဲ့ေလ .. မိမဆံုးမ ဖမဆံုးမလို႕ အေျပာမခံႏိုင္ဘူးတဲ့ .. :D
သားသမီးေတြ ဆိုးရင္ လက္ညွိဳးထိုးခံရတာ မိဘပဲမလား .. အေမက အနီးကပ္ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးေသး .. ကိုယ္ဆိုးသမွ် နင့္အေမ မဆံုးမဘူးလားျဖစ္မွာ ..
ဟီးး.. မန္႕ရင္းရွည္သြားဘီ .. အေမ့ကို သတိရတယ္ .. း))
Pwint Myue said…
ငယ္ငယ္တုန္းက ကေလးကိုဘယ္ကေမြးတာလဲေမးေတာ႔ ေမေမက ခ်က္ကေမြးတာလို႔ေၿပာထားဖူးတာ သတိရသြားတယ္.. ေမေမအပ်ိဳတုန္းက ဓါတ္ပံုေတြၾကည္႔ရင္ အဲဒီတုန္းက သမီးကဘယ္မွာလဲလို႔ေမးေတာ႔ ေမေမ႔ေၿခမထဲမွာေပါ႔လို႔ အေၿဖရဖူးတာေလးလဲ သတိရမိသြားတယ္..
ၾကည့္ရတာ ဖုိးစိန္သူငယ္ခ်င္းေတြ ကေလးအေဖအေမ ျဖစ္ၾကေတာ့မယ္ထင္တယ္။

ဒါမွမဟုတ္ ဖုိးစိန္အလွည့္ေရာက္ေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ ;)
ငယ္ငယ္က က်ေနာ္႔ အေဖကေတာ႔ ဖေယာင္းတိုင္ မီးကို က်ေနာ္ အတင္းကိုင္ခ်င္ေနတယ္ ဆိုလို႔ ထံုးစံ အတိုင္း ဆြဲတာေပါ႔။ အတင္းကိုင္ခ်င္ေနလို႔ ေရာ႔ကိုင္ ဆိုျပီး လႊတ္ေပးလိုက္တာ။ အဲဒီထဲက ေနာက္ထပ္ မကိုင္ေတာ႔ဘူးတ႔ဲ။ က်ေနာ္႔ အေမတို႔ဆို အျမဲ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေဖေဖက ေျပာပါတယ္ အႏၱရာယ္ အၾကီးၾကီး ျဖစ္မဲ႔ဟာ ဆိုရင္ ငါက လႊတ္ထားပါ႔မလား ငါလည္း အေဖပဲ လို႔ ဆိုတယ္။ တကယ္ေတာ႔လည္း စကားလံုးေတြနဲ႔ မထိန္းသင္႔ဘူး ၊ အေတြ႕ အသိေလးနဲ႔လည္း ထိန္းသင္႔တယ္။

ေရးထားတာေလး ၾကိဳက္ပါတယ္။

Popular Posts