ဆုေတာင္းႀကမယ္ဆိုလွ်င္

ဆည္းလည္းသံေတြ ေခါင္းေလာင္းထိုးသံ ေတြနဲ ့အတူ မနက္ခင္းတစ္ခုရဲ့

အာရုံဦးအလင္းက်ခ်ိန္ ဘုရားဝတ္ၿပဳရတာဟာ အလြန္တရာႀကည္းႏူးပီတိၿဖစ္စရာ ပါ…..

ကၽြန္ေတာ္ ဦးသံုးႀကိမ္းခ်ၿပီးေတာ့ ဆည္းလည္းသံေတြနဲ ့ေအးခ်မ္းမွဳရွိလွတဲ့

ေနၿခည္အလင္းၿဖာေနတဲ့ ဘုရား ကိုၾကည္ႏူးမွဳေတြနဲ ့ ေမာ့ၾကည့္မိတယ္..

ၿပီးေတာ့အနားမွာတတြတ္တြတ္ ဆုေတြေတာင္းေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ

ကုိလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ ေက်နပ္စြာၿပံဳးမိၿပန္တယ္….

ေမြးရက္တိုင္းမွာ ဘုရားေရာက္ၿဖစ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္…

ေရာက္တိုင္းလည္း နားညီးေလာက္ေအာင္ဆုေတာင္းတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူေလး…..

အၿပစ္မၿမင္ပဲ ေက်နပ္ေနတတ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္…

သူမဆုေတာင္းၿပီးတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို

”ေမာင္ဒီေန ့ဘာေတြဆုေတာင္းလဲ”ဆိုတာေမးေနႀက

ကၽြန္ေတာ္ကလည္းၿပံဳးၿပံဳးနဲ ့ မသိခ်င္ပါနဲ ့လို ့ေၿပာရင္ သူမက စိတ္ေကာက္တဲ့မ်က္ႏွာထားနဲ ့..

”ငယ္ကေတာ့ဘဝဆက္တိုင္း ေမာင္နဲ ့မခြဲပါရေစေနလို ့ဆုေတာင္းရတာ

ခ်စ္လိုက္ရတာ..သူကေတာ့ မဆုေတာင္းဘူး…

ဆုဆိုတာေတာင္းမွၿပည့္တာ…ေမာင္လဲ ငယ့္လိုဆုေတာင္းမွ

ငယ့္ဆုေတာင္းလဲၿပည့္မွာေပါ့”လို ့ မေက်မနပ္ေလသံနဲ ့ေၿပာၿပီး…

”ေမာင္..ငယ့္ကိုမခ်စ္ပါဘူး”ဆိုၿပီးဝမ္းနည္းခ်င္သူေလး….

သူမဝမ္းနည္းတဲ့အခါတိုင္းလဲ

”ငယ္ရယ္…ေမာင့္ဘဝမွာငယ့္ကိုသာခ်စ္ခဲ့တာ..ငယ္သာေမာင့္အခ်စ္ဆံုး..

ေမာင္ငယ့္ကို ဒီဘဝမွာ ေမာင့္အသက္ဝိညဥ္ ရွင္သန္ေနသေလာက္ ခ်စ္ေနမွာပါ…

ေမာင့္ရဲ့ သစၥာပါ….ဒါေပမယ့္…”လို ့စိတ္ထဲက

ေၿပာေနက်ပါ…..
.......................................

ရြာထဲကို ပြဲကားဝင္လာကတည္းက ေက်ာ့ကုန္းရြာ တစ္ရြာလံုး..

အံု ့အံု ့ကၽြက္ကၽြက္နဲ ့ညံဆူကုန္ၿပီး..

ကေလးေတြ ရဲ ့ေဟး…ပြဲကားလာၿပီးဆိုတဲ့ ေအာ္ဟစ္ေပ်ာ္ရြင္သံေတြေၾကာင့္

အပိ်ဳ..လူပ်ိဳက အစ အဖိုးႀကီးအဖြားႀကီးအဆံုး..

လုပ္ေနက် အလုပ္ေလးေတြကို ၿပစ္လို ့ပြဲကားကို ေၿပးထြက္ႀကည့္ၾကတယ္…

ဘယ္သူက မင္းသမီး..

ဘယ္သူကလူရႊင္ေတာ္..

ဘယ္သူက လူႀကမ္းဆိုတာကို ပြဲမကခင္ကတည္းက သိခ်င္သူေတြက ေတာ့

ပြဲစင္ေဆာက္ထားတဲ့ေနရာမွာ ေနရာယူရပ္ႀကည့္ေနတာ..ရြာတစ္ဝက္နီးပါး..

ဒီႏွစ္က ရြာလံုးကၽြတ္ ဘုရားပြဲလုပ္လာတာ ႏွစ္(၅၀)တုိင္ၿပီးဆိုေတာ့

ေရႊရတုအထိမ္းအမွတ္အေနနဲ ့ ပြဲကို (၉)ညတိုင္တိုင္ ဇာတ္အဖြဲ ့ႏွစ္ဖြဲ ့နဲ ့အတူ

ေပ်ာ္ပြဲလုပ္မွာဆိုေတာ့..အားလံုးက ေပ်ာ္ေနႀကတယ္..

အဲဒီထဲမွာရြာမ်က္ႏွာဖံုးရဲ ့သမီး..ငယ္ဂုဏ္..မိဘဂုဏ္..အလွဂုဏ္ေတြနဲ ့အတူ

ေခ်ာမြတ္ညက္ေညာလွတဲ့ အပိ်ဳၿဖန္းမေလးမိေရႊေအးတို ့ကလည္းထိပ္ဆံုးကပါတယ္…

ငယ္လည္းငယ္..ေခ်ာလဲေခ်ာ.ဆိုေတာ့

အလႊာ အသီးသီးက ကိုကိုကာလသားမ်ားရဲ ့စဥ္းစားခန္းမွာ အခ်စ္နန္းစံၿခင္းခံရသူေလး…

ဒါေပမယ့္ ေရႊေအးေလးက အခ်ိန္မအားဘယ္သူ့ကိုမွ မေလးမထားသူ အၿဖစ္

ကိုကိုကာလသားမ်ားနဲ႔ ခန္းလိပ္ကာခ်လို႔ ခ်စ္ခန္း ကို ရပ္တန္ ့ထားတယ္…

ဒီေန ့ေတာ့ ေရႊေအးေလးတစ္ေယာက္

ပြဲထဲမွာပါလာတဲ့တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို စိတ္ဝင္စားမိပါရဲ့..

သူမစိတ္ဝင္စားသူ ပံုစံကိုႀကည့္ရတာ ႏံုႏံုခ်ာခ်ာဆိုေတာ့ မင္းသားမဟုတ္သလို

ေပ်ာ္ရြင္မွဳအရိပ္ေရာင္ေရးေရးမွမၿမင္ရတဲ့

သူ ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္လူရႊင္ေတာ္မဟုတ္ႏိုင္….

ေခါင္းကိုပုဆိုးနဲ ့ ေခါင္းတစ္ဝက္နီးပါမေပၚေအာင္ေပါင္းထားတဲ့

သူ ့ပံုစံကိုၾကည့္ရတာကာလာကာဆြဲမ်ားလား ဘာလာညာလားဆိုတဲ့

အေတြးနဲ ့မိေအးတစ္ေယာက္အေတြးဝင္ၿပီးစိတ္ဝင္စားမိခဲ့တာ

မိေအးၿဖင့္သူ ့ကိုယ္သူ ့အံံ့ၾသမိတယ္….

ပြဲစထြက္တဲ့ညမွာ မိေအးသိလိုက္ရတာက

သူကႏွဲဆရာေလး

ပြဲၾကည့္ရင္ေရွ ့ဆံုးကၾကည့္တတ္တဲ့မိေအး..

ဒီတစ္ခါၿပဇာတ္ထက္ႏွဲ ဆရာကိုစိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနရင္းနဲ ့မွ

ခ်စ္စိတ္ေတြ တစ္ဖြားဖြား..သနားစိတ္ေတြ ေရစီးကမ္းၿပိဳ….

သံုးညေၿမာက္ေန ့မွာေတာ့ အၾကည့္ခ်င္းဆံုလို ့ အၿပံဳးခ်င္းဖလွယ္…

ငါးရက္ေၿမာက္ညမွာ ၿပဇာတ္အၿပီး ႏွဲဆရာေလးနဲ ့အၿပင္မွာေတြ ့…

မိေအးအခ်စ္ကိုရွာေတြခဲ့တယ္..

ရွစ္ညေၿမာက္ညမွာေတာ့ ကိုႏွဲဆရာက မိေအးကို ေနာက္ဆံုးႏွဳတ္ဆက္ေတာ့..

မိေအးက ငယ္သူပီပီ သူကႏွဲဆရာကိုခ်စ္ေနမိေၾကာင္းေၿပာေတာ့

ႏွဲဆရာေလးက မိေအးကို ေခါင္းမွာေပါင္းထားတဲ့

ေခါင္းေပါင္းေလးကိုၿဖည္ၿပေတာ့မွ

မိေအးခင္မ်ာ အံံ့ၾသစိတ္နဲ ့အတူ နားရြက္ႏွစ္ဖက္မရွိေတာ့တဲ့ ကိုႏွဲဆရာေလးကိုၿမင္ခဲ့ရတယ္…

မိန္းမဆိုတာခက္သား…သနားစိတ္ဝင္ၿပီးရင္ဘာကိုမွမၿမင္ေတာ့တဲ့

မ်က္ကန္းအခ်စ္ရွင္ေတြဆိုေတာ့ ႏဴနာစြဲလို ့နားရြက္ႏွစ္ဖက္မရွိေတာ့တဲ့

ကိုႏွဲဆရာကိုေတာင္ ခိုးခိုင္းခဲ့တယ္…

မိဘေတြက အရွက္တကြဲ ၿဖစ္ေပမယ့္ သမီးကိုခ်စ္ေတာ့

သမီးေနာက္လိုက္ၿပီးၿပန္ခြဲ ဖို ့လုပ္တယ္..

ဒုကၡမ်ားစြာနဲ ့ အတူ အႏူေရာဂါသည္ေယာက်ားနဲ ့

ေနေနရတဲ့ မိေအးတစ္ေယာက္ မိဘေတြက လာၿပန္ေခၚေတာ့

ၿပန္မလိုက္တဲ့အၿပင္ ေၿမမွာလူးလို ့သူ ့ကိုၿပန္ေခၚမယ့္အစားသူ ့ကိုသတ္သြားပါ

ႏွဲဆရာနဲ ့ေတာ့မခြဲႏိုင္ဘူးလို ့ ေအာ္ဟစ္ငိုေၾကြးေတာ့ မိဘေတြက

သူ ့ဘဝနဲ ့သူဆိုၿပီးလက္ေလွ်ာ့ခဲ့ရတယ္..

မိေအးဟာ..သူ ့ရဲ ့ေယာက်ားႏွဲဆရာေလးေၿခေတြ လက္ေတြ ၿပဳတ္ေၾကြတဲ့အထိ

လုပ္ေက်ြးၿပဳစုခဲ့သလို သူကိုယ္တုိင္ လူမသိ တဲ့ေနရာမွာ ေယာက်ားဆီက

ကူးခဲ့တဲ့ေရာဂါနဲ ့ပဲ ေသဆံုးခဲ့တယ္ေလ..

ရြာေက်ာင္းကဆရာေတာ္က

”အင္း…ဒါအရင္ဘဝက ဆုေတာင္းတာမွားခဲ့က်တာ…

အတိတ္ကံ နဲ ့ဝတ္ေကၽြးကို ေမ့ထားၿပီး ခ်စ္သူေတြ ဟာ

ဘဝတစ္ခုခုတုန္းက ဘဝဆက္တိုင္းအတူတူေနရပါေစလို ့ဆုေတာင္းခဲ့ၾကတာ..

ဆုေတာင္းက ၿပည့္ေတာ့ အခုလို မတူညီတဲ့ကံတရား နဲ ့ခုဘဝမွာ လာဆံုဆည္းေတာ့

ဆုေတာင္းထားၾကတဲ့အတိုင္း ေနသြားက်ရတာ..

ကိုယ္ က ခ်စ္ရင္ၿဖစ္ၿဖစ္ မုန္းရင္ၿဖစ္ၿဖစ္ ဆုေတာင္းရင္

ေလာဘမႀကီးဖို ့နဲ ့ဆုေတာင္းတတ္ဖို ့လိုတယ္

ကိုယ့္ရဲ ့အတိတ္ကံဟာ အခုဘဝမွာ

ကိုယ့္ခ်စ္တဲ့သူနဲ ့တူညီေနေပမယ္..

ေနာက္ဘဝမွာကံ

အကိ်ဳးေပးက ကြဲေနခ်င္ကြဲေနလိမ့္မယ္…

အဲဒီလို အခါမ်ိဳးမွာဆုေတာင္းၿပည့္ေနရင္ေတာ့မိေအးလို

အၿဖစ္မ်ိဳးမလြဲမေသြႀကံဳ မွာ..

ဒါေၾကာင္ဆုေတာင္းရင္အသိတရားနဲ ့ယွဥ္ၿပီးဆုေတာင္းၾကလို႔” ”

မိန္ ့ေတာ္မူတယ္….
................................

”ေမာင္”

”ေမာင္…ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ..ငယ္ေခၚေနတာၾကာၿပီး…”

ကၽြန္ေတာ္ငယ့္ကိုၿပံဳးၿပရင္း…

”အရင္အပတ္ဘုရားတက္တုန္းက ငယ့္ကို ေမာင္ေၿပာၿပခဲ့တဲ့မိေအးပံဳၿပင္ေလးကို

သတိရသြားလို ့ပါ ငယ္ရယ္…..

ငယ္ေရာ..အခုအၾကာႀကီးဆုေတာင္းတဲ့ထဲမွာ

အရင္လိုဘဲ ဘဝဆက္တိုင္းေမာင္နဲ ့ေပါင္းရပါေစလို ့ဆုေတာင္းေသးလား…”

ငယ္က

”ေမာင္ပံုမွန္ဆုေတာင္းေနက် ငယ့္အတြက္ေမာင့္ဆုေတာင္းကိုေၿပာၿပရင္

ငယ္လဲေၿပာၿပမယ္..ဘယ္လိုလဲ”

လူလယ္က်တဲ့ငယ့္ေခါင္းေလးကိုကၽြန္ေတာ္ဖြဖြေလးေခါက္ရင္း..

” ေနာင္ဘဝဆိုတာမ်ားရွိခဲ့ရင္ အခုလိုလက္ရွိဘဝအတုိင္းေမာင္နဲ ့ငယ္ ၿပန္ဆံုပါရေစလို ့”

ဆုေတာင္းေနက်ဗ်..

”အိုး..ေမာင္ရယ္..ငယ္လည္းဒီေန ့ေမာင္ေတာင္းတဲ့ဆုအတိုင္းလိုေတာင္းမိလိုက္တယ္”

ငယ့္လက္ေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ကၽြန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက

ငယ့္ရဲ့ လက္ေလးမ်ားကိုပိုတင္းက်ပ္သြားေအာင္ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္ေတာ့..

ငယ့္ဆီက ခြန္အားတစ္ခု ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးေသြးေၾကာမ်ားဆီသို ့စီးဆင္လာသေရာင္……

ဖိုးစိန္