ဘဝခရီးဆံုးထိ


က်ေနာ္ၿပီးခဲ့တဲ့တနဂၤေႏြေန႔ကက်င္းပခဲ့တဲ့ပထမဆံုးအႀကိမ္ဆိုက္ပရပ္စ္သႀကၤန္ႀကီးကအရမ္းကိုေအာင္ၿမင္စြာနဲ႔ၿပီးဆံုးခဲ့သလို
အားလံုးေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ပြဲလဲၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ကူညီအားေပးခဲ့တဲ့က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂါညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားကိုအထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္
အထူးသၿဖင့္က်ေနာ့္နဲ႔အတူအပင္ပန္းခံေငြကုန္က်ခံဒုကၡခံကူညီခဲ့တဲ့က်ေနာ့္ရဲ႔ေဘာ္ဒါႀကီးေနညိဳရင့္ကိုလဲအထူးေက်းဇူးတင္
အားနာလွပါတယ္ က်ေနာ္ေပ်ာက္ေနတဲ့တစ္ပတ္အတြင္းမွာစိတ္ပူသတင္းေမး ေမးလ္ပို႔ခဲ့တဲ့အတြက္က်ေနာ့္ညီေလးအကိုညီမ
အမမ်ားကိုလဲအထူးပင္ေက်နပ္ပီတိၿဖစ္စြာေက်းဇူးတင္ရွိသလို အိမ္လာလည္ၿပီးစိတ္ပူႀကတဲ့သူမ်ားကိုလဲအထူးပင္ေလးစာပီတိ
ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ဗ်ာ
က်ေနာ္ၿပီးခဲ့တဲ့တနဂၤေႏြေန႔ကဖုန္းတစ္ခုလက္ခံရရွိခဲ့ပါတယ္ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာေနတဲ့ေတာင္ေပၚၿမိဳ႔ေလးက
အသက္၅၅ႏွစ္ေလာက္ရွိမယ့္အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ကဖုန္းေခၚတာပါ ေခၚရတဲ့အေႀကာင္းအရင္းကသူေနတဲ့တိုက္အသစ္ကိုေဆးသုတ္ခ်င္လို႔ပါတဲ့ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႔နဲ႔ကီလို၁၀၀ေဝးတဲ့ေတာင္ေပၚၿမိဳ႔ေလးပါ
ဒီအခ်ိန္ကက်ေနာ္တို႔ဆီမွာသူတို႔ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ေတြရဲ႔အီစတာပိတ္ရက္နဲ႔ဆံုတာရယ္က်ေနာ္အလုပ္လုပ္တဲ့စားေသာက္ဆိုင္ကပိတ္တာ
ရယ္ေႀကာင့္က်ေနာ္အလုပ္လုပ္ဖို႔လက္ခံၿပီးတနလာၤေန႔မွာပဲအထုတ္အပိုးၿပင္ေတာင္ေပၚၿမိဳ႔ေလးဆီကိုအလုပ္လုပ္ဖို႔ခ်ီတက္ခဲ့တာေပါ့

က်ေနာ္ေဆးသုတ္ခဲ့တဲ့အိမ္ပါ အားတုန္းေလးဓာတ္ပံုရိုက္ထားတာဝတ္ထားတဲ့အက်ီနဲ႔ေဆးသုတ္တာငါးႏွစ္ေတာင္ရွိေတာ့မယ္
အေမေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးထားတာ ကံေကာင္းတဲ့အက်ီလဲၿဖစ္ပါတယ္



က်ေနာ့္တစ္ေယာက္တည္းပါ
က်ေနာ္ဆိုက္ပရပ္စ္ေရာက္ကတည္းကလုပ္ခဲ့ရတဲ့အလုပ္ေတြထဲမွာအႏွစ္သက္ဆံုးအလုပ္တစ္ခုရွိပါတယ္
အဲဒါကေတာ့ေဆးသုတ္တဲ့အလုပ္ပါပဲ ေဆးသုတ္တဲ့အလုပ္ကစိတ္ၿငိမ္သလို စိတ္ေအးခ်မ္းတဲ့အလုပ္တစ္ခုပါ
ဒါကေတာ့က်ေနာ္ႀကိဳက္တဲ့အလုပ္လို႔ေၿပာမယ္ဆိုရင္လဲေၿပာလို႔ရတယ္ေပါ့ မ်ားေသားအားၿဖင့္တစ္ေယာက္တည္းလုပ္တဲ့အတြက္
ဘယ္သူကိုမွအားမနာရမေႀကာက္ရတဲ့အလုပ္ စိတ္ရွိတိုင္း(စိတ္ညစ္တိုင္း)သီခ်င္းေတြအက်ယ္ႀကီးေအာ္ဆိုလို႔စိတ္ေၿဖလို႔ရတဲ့အလုပ္
လို႔မွတ္ယူထားပါတယ္ ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္ပါတယ္ တစ္ေယာက္တည္းေတြးခ်င္တာေတြးၿပီး စိတ္ရွိတိုင္းအလွဆင္လို႔ရတဲ့အလုပ္ပါ
ဘဝကိုေအးေအးေဆးေဆးၿဖတ္သန္းရသလိုေပါ့ ကိုယ့္ကိုေအာ္မယ့္သူမရွိဘူး ကိုယ္ပဲဆရာကိုယ္ပဲတပည့္ဆိုေတာ့
ဒါကလဲဘဝပဲေလ လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ေလာက္တုန္းကဆိုက်ေနာ့္ဘဝမွာဒါမ်ိဳးေတြလုပ္ရမယ္ဆိုတာအိမ္မက္ေတာင္မက္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး
တစ္ခါတစ္ေလအေဖကကားၿပင္စက္ႏိွဳးလုပ္လို႔ကူဖို႔ေခၚတာေတာင္”က်ေနာ္ကဒါမ်ိဳးေတြလုပ္မွာမဟုတ္ဘူး ေဘာပင္ကိုင္ၿပီးကုလားထိုင္မွာထိုင္မယ့္ေကာင္ပါ”လို႔အေဖ့ကိုစသလိုေနာက္သလိုနဲ႔ေၿပာခဲ့ေသးတယ္
အေဖကိုယ္တိုင္က
”ေအးကြာအေနႀကီးတဲ့ငါ့သားကိုအဲဒီလိုေလးပဲၿမင္ခ်င္ပါတယ္သားပံုစံနဲ႔လဲဒီလိုအလုပ္နဲ႔ၿဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး
ကုလားထုိင္မွာထိုင္ႏိုင္ေအာင္သာႀကိဳးစား”ဆိုၿပီး
အားေပးခဲ့တာပါ အခုေတာ့လဲၿဖစ္ရာဘဝမွာက်ရာေနတတ္ေအာင္ႀကိဳးစားေနခဲ့ရပါတယ္ ဒီအတြက္လဲဝမ္းမနည္းပါဘူး ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တာကိုဂုဏ္ယူပီတိၿဖစ္ေနတတ္ပါၿပီး ဘဝဆိုတာကိုယ္ထင္သလိုၿဖစ္မလာသလိုကံကလဲလုိေသးတယ္မဟုတ္လား
ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္ ရသင့္သေလာက္ေတာ့ရခဲ့ပါတယ္ ပါရမီနည္းေတာ့လည္းၿဖစ္ခ်င္သလိုမၿဖစ္လာေတာ့ ၿဖစ္ေနတဲ့ဘဝမွာလက္ေတြက်ေအာင္ေနတတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနခဲ့ပါတယ္ က်ေနာ့္နဲ႔ရြယ္တူေတြေဘာပင္ကိုင္ခံုေပၚထိုင္ႏိုင္တာကိုအားႀကအတုယူမိပါတယ္ မႀကိဳးစားလို႔မၿဖစ္လာတာမွမဟုတ္တာဆိုေတာ့ၿဖစ္လာတဲ့ဘဝကိုယူတတ္ေအာင္ေတာ့ႀကိဳးစားေနဆဲပါ
တစ္ခါတစ္ေလမိုက္ရူးရဲစဥ္းစားမိပါတယ္(ဒီစေရာက္ခါစတုန္းကေပါ့)”ေႀသာ္ငါ့မိဘေတြမ်ားခ်မ္းသာလို႔ရွိရင္ အရာရွိသားသမီးမ်ားၿဖစ္ခဲ့ရင္ငါဒီလိုၿဖစ္ခ်င္မွၿဖစ္မွာ”လို႔
ဒါေပမယ့္ခ်က္ခ်င္းစိတ္ကမိဘကိုၿပစ္မွားမိသလိုၿဖစ္သြားခဲ့တယ္ က်ေနာ့္ဘဝမွာေဖေဖနဲ႔ေမေမကို မိဘေတာ္ခြင့္ရခဲ့တာကိုေနာင္တရလို႔မဟုတ္ဘူး ဘဝကိုတစ္ခါတစ္ေလစိတ္နာခ်င္တာပါ
ၿဖစ္ခ်င္တာေတြကိုႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ကံႀကမၼာကမ်က္ႏွာသာမေပးတဲ့ဘဝ
အဲလိုစဥ္းစားမိတာေတာ့တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္လြန္းသြားတယ္ဆိုတာသိပါတယ္ မိဘဆိုတာကလဲသားသမီးအတြက္အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားေပးခဲ့တာမဟုတ္လား က်ေနာ္အဲလိုစဥ္စားမိၿပီးအေဖနဲ႔အေမကိုၿပန္ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့တုန္းကဆိုအေမကမ်က္ရည္ေတြရႊဲလို႔ အေဖကေတာ့သက္ၿပင္းေတြခ်လို႔ေပါ့ သူတို႔လဲသားသမီးေကာင္းစားတာကိုၿမင္ခ်င္တာေပါ့
အေဖကေၿပာပါတယ္”သားမွာအေဖရွိေသးတယ္..မေသေသးဘူး..အားမငယ္နဲ႔..အေဖမွာသားကိုလုပ္ေကၽြးဖို႔ေၿခေတြလက္ေတြရွိပါေသးတယ္
အေဖ့ရဲ႔အိမ္ကိုသာရဲရဲဝံ့ဝ့ံၿပန္လာပါ..သားမ်က္ႏွာမငယ္ေအာင္အေဖထားမယ္..ဒီလိုအလုပ္မ်ိဳးေတြလုပ္စရာမလုိဘူးတဲ့ေလ”
ဒီစကားကိုႀကားရတဲ့သားတစ္ေယာက္ၿဖစ္တဲ့က်ေနာ့္ေနရာကေနဝင္ႀကည့္ပါ.ဘယ္ေလာက္ဝမ္းနည္းေနလိမ့္မလဲလို႔
အေဖ့ကိုအရမ္းေလးစားအားကိုးဂုဏ္ယူမိပါတယ္ သားအရြယ္ကအေဖ့အရိပ္ခိုရမယ့္အရြယ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာသိေပမယ့္အေဖ့ရဲ႔အားေပးစကားကသားအတြက္အားေဆးမကတန္ဖိုးရွိလွပါတယ္
ဒီလိုဘဝမ်ိဳးမွာရုန္းကန္ေနရတာကိုဘယ္မိဘကႀကည့္ခ်င္မွာလဲ အရင္တုန္းကဆိုစိတ္ဓာတ္ခဏခဏက်ၿပီး
ငါ့ဘဝဘာေႀကာင့္ဒီလိုၿဖစ္ေနရတာလဲလို႔အေတြးဝင္စိတ္ဓာတ္ေတြက် ၿပီးေတာ့လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြအေပၚစိတ္ေတြဆိုးၿပီး
ေဆးသုတ္တံေတြလႊင့္ပစ္ေဆးပုန္းေတြေမွာက္ၿပစ္တာအႀကိမ္ႀကိမ္ အခုေတာ့လဲထမင္းေကၽြးတဲ့ဒီအလုပ္ကိုေပ်ာ္ေနၿပီးၿဖစ္သလို
က်ေနာ္လုပ္လို႔ၿပီးေၿမာက္သြားတဲ့အလုပ္အေပၚဂုဏ္ယူတတ္ေနၿပီးၿဖစ္တယ္ ပင္ပန္းေပမယ့္ပိုက္ဆံရတဲ့အခါ ကိုယ္ၿပီးေၿမာက္သြားတဲ့
အလုပ္ကိုၿပန္ခံစားရတဲ့ပီတိ လူေတြရဲ႔ခ်ီးက်ဴးစကားေတြကိုလက္ခံဂုဏ္ယူတတ္ေနပါၿပီး
ဘဝဆိုတာတိုပါတယ္
ေနတတ္ရင္အရာအားလံုးကေက်နပ္စရာပါ ဒါေပမယ့္အသိစိတ္နဲ႔ဒီထက္ပိုတိုးတက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ရယ္ ရေနတဲ့ဘဝကိုေပ်ာ္ေနေအာင္ႀကိဳးစားေနတဲ့ကာလမွာဒီထက္ပိုတိုးတက္ေအာင္ႀကိဳးစားေနႏိုင္ဖို႔ကအဓိကက်တယ္လို႔ထင္ပါတယ္
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္က်ေနာ္လဲက်ေနာ္ရည္မွန္းခဲ့ဖူးတဲ့ကုလားထိုင္ေပၚထုိင္ရဖို႔ေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ေနဆဲပါ
မထိုင္ရရင္လဲရတဲ့ဘဝမွာေနတတ္ေအာင္ႀကိဳးစားေနမွာပါ
က်ေနာ့္နဲ႔ဘဝတူေတြရွိခဲ့ရင္လည္းစိတ္မပ်က္ႀကပါနဲ႔
ခရီးဆံုးထိေတာ့ေလွ်ာက္လိုက္ႀကစို႔

Comments

က်ေရ said…
ပထမ ဆံုးမန္႔ ရဖို႔ေစာင့္ေနလိုက္ရတာ
ေရးလိုက္ေတာ့ လဲ အဲလို အနွစ္ေတြပဲ
ဘာလို႔ လဲ?
အေဖရွိတဲ့ လူေတြ က အေဖ အေၾကာင္းေရးတယ္
မရွိတဲ့ လူေတြ က ဘယ္လို စိတ္နဲ႔ ဖတ္ရမွာလဲ
သင္ေပးပါ
တခ်ိန္က်ရင္ စိန္ သုတ္တဲ့ အိမ္ကေလးမွာ ေနခ်င္တယ္
တသက္စာေၾကးႀကီးေပးဆိုလဲ ေမးပါ့မယ္
အဲလို အိမ္ေလးမွာေနရရင္ တသက္တာ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္ထင္တယ္
ဘ၀ မွာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပာပါေစ
အေဖအေမ ကို ခ်စ္တဲ့သား
အေဖအေမ ကို ျမန္ျမန္ ျပန္ေစာင့္ေရွာက္နိုင္ပါေစ
မိုက္တယ္ေဟ့ငါ့အကိုေတာ့ လွတယ္ ဘဝသမားနဲ ့တူတယ္ အားက်တယ္ အကိုလိုစိတ္မ်ိဳးေမြးဖို ့ေလ ဘဝကို ေဒါင္က်က်ျပားက်က် ေနတတ္တဲ့အကိုလိုမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရအုန္းမယ္ သူမ်ားလိုမေနႏိုင္ေပမယ့္ လုပ္ေန၇တဲ့အလုပ္ကို ေက်နပ္ႏိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္လို ေပါ့ အကိုလိုမ်ိဳး ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေပွ်ာ္ေပွ်ာ္ေလးနဲ ့လုပ္တတ္တာကိုေလ အားက်တယ္ အကိုေရ
ေယာက္ဖေလာင္းေလးလည္း အကိုေျခရာလုိက္မယ္ဗ်ာ မထားခဲ့နဲ ့လက္တြဲလို ့ကူအုန္း ခ်စ္အကိုဖိုးစိန္ေရ
yehtutnaung said…
ကုိဖိုးစိန္ေရ.. ဘ၀ ဆိုတာ ေလွကား တခုပါ။ အဓိကက ေလွကတစ္တိုင္းကို စိတ္ရွည္ရွည္၊ သည္းခံ၊ သေဘာထားၾကီးၾကီး ထားျပီး ၾကိဳးစားရင္ တေန ့ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ေလွကားထိပ္ကို ေရာက္လာမွာပါ။ ျပီးေတာ့ အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရွိစြပါ။ မည္သည့္အလုပ္ပဲ လုပ္လုပ္ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ ့သိကၡာ သည္သာ အေရးၾကီးဆံုးပါ။ အဲဒီေတာင္ေပၚျမိဳ ့ေလး ေရာက္ဖူးခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ။ လာခဲ့ဦးမယ္.. ဟီဟီ
မငံု said…
ဥိးတဲ႔သူႏွစ္ေယာက္ေတာင္ရွိပါလားဟ။
ေလးစားတယ္ဗ်ာ။ သိပ္မွန္တာေပါ့။ ကိုယ္ရိုးသားစြာနဲ႔ ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္လိုက္တာဟာ အေကာင္းဆံုး စိတ္ခ်မ္းေျမွ႔မွဳပါပဲ။ ဘယ္မိဘမဆို.သားသမီးတိုင္းကို ဆင္စီးျမင္းရံေစခ်င္တာပဲ။ ကံဆိုတာကလဲ ကြာတာကိုး။ ဒါေပမဲ႔ အဓိကက..လက္ရွိဘ၀မွာ အေကာင္းဆံဳး အရိုးသားဆံုးၾကိဳးစားရင္း မိဘကို ေက်းဇူးဆက္ခြင့္ရေန။ သိတတတ္ေနရင္.လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္တယ္။ ဒီမိဘကေမြးဖြားေပးလိုက္တာက္ု ေက်နပ္တယ္။
ကိုဖိုးစိန္ၾကီး ေတာ္တယ္ဗ်ာ။ ဆက္ၾကိဳးစားပါ( ဆရာလုပ္တာ:)) .
အျမန္ဆံုးအမွန္ျပင္တာတခုထဲနဲ႔တင္ ေလးစားတယ္ဗ်ဳိ႕
....ခင္မင္ေသာအားျဖင့္..
mgnge said…
ဒီလုိ ပါပဲဗ်ာ.. ဘ၀ဆုိတာ
ေရာက္ရာ ေနရာမွာေန တတ္ေအာင္ ေနတာ အသင့္ ေတာ္ဆံုးပါ ပဲ...။
ၾကိဳးစားေနရမွာ ကေတာ့ ကုိယ့္တာ ၀န္ေပ့ါ...။


အစစ အရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ ့ပါေစဗ်ာ..။
kiki said…
အလုပ္ဟူသမွ်ဂုဏ္ရွိစြ တဲ့ ေမာင္ေလးဖိုးစိန္ေရ ။ ရုိးရိုးသားသား ၊ ကိုယ့္လုပ္အားနဲ ့ရတဲ့ေခ်ြးနဲစာ တပဲတျပားက ဟိုလို မတရားရထားတဲ ့စိန္စီေသာည ထက္ ပိုလို ့အဖိုးတန္ပါတယ္ ။ အားေပးတယ္ေမာင္ေလးစိန္စိန္ေရ ။ ဘဝဇာတ္ခံုမွာ ဒို ့တေတြ ရရာ ေနရာကေန ပီျပင္ေအာင္ ဆက္ကရမွာ မဟုတ္လား ။ က်န္းမာေရးလဲ ဂရုစိုက္အံုး ကၤ ။
Anonymous said…
တစ္ခ်ိန္က ရန္ကုန္မွာပဲတက္ရတဲ့ အမွတ္ၿမင့္မွဝင္တဲ့
ႏိုင္ငံၿခားဘာသာတကၠသိုလ္က လွတပတ ေဘာ္ေၾကာ့
ေတြၾကားက ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္က ဒီလို
စိတ္မ်ိဳးနဲ႔အလုပ္လုပ္ေနတာကိုၿမင္ေတာ့ ေလးစားဂုဏ္ယူ
မိပါတယ္။အဲဒီစိတ္ဓါတ္ေလးကိုကပဲ ကိုယ့္ကိုေကာင္းခ်ီး
ၿပန္ေပးမွာပါ......
မေနာ္
ေလးစားပါတယ္ ကုိဖုိးစိန္...ဒီပုိစ္ေလးဖတ္ရတဲ႔
အတြက္ အမ်ားၾကီးရလုိက္ပါတယ္...။
Anonymous said…
ေမာင္ေလးေရ .... ဒီပိုစ့္ေလးကို ဖတ္ရတာ စိတ္မေကာင္းသလို ေမာင္ေလးရဲ႕ စိတ္ဓါတ္အတြက္ အရမ္းဂုဏ္ယူပီတိျဖစ္ရပါတယ္။ ဘ၀ဆိုတာဒီလိုပဲေပါ့။ ရိုးသားစြာေနတတ္ဖို႕က အေရးၾကီးပါတယ္။ ေမာင္ေလး ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ ဘ၀ကို တစ္ေန႔ေရာက္ရမွာေပါ့။ ဘ၀ရဲ႕ တန္ဘိုးဆိုတာ အဲဒါပဲေမာင္ေလး။ ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ၿပီး မရိုးသားတဲ့သူေတြအမ်ားသားေလ။ ေရာက္ရာ ဘ၀မွာ ကိုယ့္က်င့္တရားနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မွ တန္ဘိုးရွိတာပါ။ ေမာင္ေလးရဲ႕ ဆႏၵအျမန္ဆံုး ျပည့္၀ၿပီး မိဘေက်းဇူးကို စပ္ႏိုင္တဲ့ တန္ဘိုးရွိတဲ့ လူေတာ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါေစလို႕ မၾကီး ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
ေပ်ာ္ရာမွာ မေန ေတာ္ရာမွာ ေနရတဲ့ သူေတြ ေမာင္ေလးေရ၊ မိဘကို အျမဲသတိရ ေနတဲ့ သားသမီးေတြ ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ဒုကၡမေရာက္ပါဘူး၊ မိဘေတြနဲ႔ လဲ အျမန္ျပန္ေတြ႔ နိုင္ပါေစ
စိတ္ဓာတ္ကိုေလးစားမိပါတယ္..
ဓါတ္ပံုေလးေတြလဲ လွပါတယ္.. =)
ဖတ္သြားပါတယ္ ကိုဖိုးစိန္ေရ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
တေန႕ေန႕ဆိုရင္ေတာ့ အိပ္မက္ေတြ လက္ေတြ႕ျဖစ္လာမွာပါ
ဖိုက္တင္း
အားက်တယ္ အကုိေရ
အကုိက စိတ္လဲ လွသလို
ဘ၀ကုိ ေနတတ္ ထိုင္တတ္ပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္လဲ အကုိ႕လို ခဏခဏ
စဥ္းစားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခါတခါ ကုိယ္ အသံုးမက်လို႕ မျဖစ္လာတာကို
၀မ္းမနည္းေနပဲ ေနတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္
အကုိေရ
WWKM said…
ဖိုးစိန္ေတာ္တယ္. :D
ဘ၀ ဆိုတာဒီလိုပါပဲကြယ္....
ေနတတ္ရင္ေပ်ာ္စရာေတြၾကီးပါပဲ.....
မေနတတ္ရင္....... :P gote wind မယ္ေပါ႔.. း)
ဖိုးစိန္ေရ
ရုိးရုိးသားသား လုပ္ကိုင္စားေသာက္တဲ့ ဘယ္အလုပ္မဆို ဂုဏ္ရွိပါတယ္။

ဘ၀ဆိုတာ တစ္သမတ္တည္း မရွိပါဘူး။

ကိုယ့္ထက္သာတဲ့သူေတြရွိသလို ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ ကိုယ့္ေလာက္မွ အစဥ္မေၿပတဲ့သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။

ေဆးသုတ္တာ မအယ္လည္း ႀကိဳက္တယ္။ စိတ္ၿငိမ္တယ္။
flowerworld said…
ခုနေလးကမွနိုးလို႕ ၀င္ဖတ္တာ
ဖိုးစိန္ကေတာ္ျပီးသားပါ း)
ေလးစားတရ္ သူငယ္ခ်င္း။ လုိရာပန္းတုိင္ကုိ ေရာက္ဖုိ ့လုိအပ္တာက စိတ္ဓါတ္အင္အားပါပဲ။ ကုိယ့္ေၿခေထာက္ေပၚရပ္တည္ႏုိင္တဲ့ သားတစ္ေယာက္ရွိတဲ့ အတြက္ သူငယ္ခ်င္းမိဘေတြလည္္း ဂုဏ္ယူေနမွာပါ။ စိတ္ဓါတ္
ၿပည့္စုံၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဘဝခရီးကုိ
ရင္ဆုိင္ေအာင္ပြဲခံႏုိင္မွာပါ...

ခင္မင္ၿခင္းႏွင့္
တလႏြန္
Anonymous said…
ေဆးသမားၾကီးေပါ့ေလ... ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ပါ က်ရာေနရာမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ဘ၀ကုိၿဖတ္သန္းႏုိင္တာကုိက ကံေကာင္းတယ္
မွတ္ပါ။က်ေနာ္တုိ႔ ေလာကမွာေတာ့ ေခ်းက်ရာေပ်ာ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။
ဆက္လုပ္..ကုိယ့္ဆရာ အားေပးတယ္။ သမာအာဇီ၀ က်တဲ့ အလုပ္မွန္သမွ် အားေပးတယ္ ေဆာ္သာေဆာ္။
Anonymous said…
က်န္ေသးလုိ႔ ထပ္ေရးတာ.. ကုိယ့္ဆရာမွတ္ထားဗ် အလုပ္ဟူသမွ်ဂုဏ္ရွိစြတဲ့
သူမ်ားပစၥည္းခုိးစား၊ဖြက္စား၊လိမ္စား၊လုစားတာ
မဟုတ္ရင္ ၿပီးတာပဲဗ်။ ေဘာပင္ကုိင္၊ အဲကြန္းေအာက္ထုိင္ၿပီး ကုိယ့္ေလာက္ လစာမေကာင္းတာ၊ ကုိယ့္ေလာက္အေတြ႔အၾကံဳ
မရွိတာ၊ ကုိယ့္ေလာက္ မိဘ မသိတတ္တာ၊
စသည္ၿဖင္ေပါ့ဗ်ာ ..ဒီေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့
ဘာမွကုိ စိတ္ဓာတ္လဲ မက်ဘူး ေအးရာေအးေၾကာင္းပဲ၊
Dream said…
ေလးစားပါတယ္... ဦးဦး...

ဦးအိမ္ေျပာသလုိပါပဲ.. အ လုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရွိစြေပါ့.. ဟဲဟဲ.. ဒါေပမယ့္ ဦးအိမ္လုိေတာ့ မမိုက္နဲ႔ေနာ္.. :P :P

ဦးအိမ္သိရင္ လာသတ္ေတာ့မယ္.. ဖြခဲ့လုိ႔... :P

ကြန္နက္ရွင္ေၾကာင့္ ဘာပံုမွ မျမင္ရပါ :(
Ree Noe Mann said…
ဖိုးစိန္ ေနေဒး ဆီမွာေတြ႕လိုလိုက္လာတာ။
ကၽြန္ေတာ္ အေဖလည္း ကၽြန္ေတာ္ကို အဲလိုပဲ ေျပာဖူးတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ One man show စလုပ္တံုးက အေဖက ေဆးရံုးေရာက္ေနလို႔ အဆင္ေျပသြားတာ။ (One Man Show ဆိုလို႕ အထင္မၾကီးနဲ႕အံုး ကိုယ့္ကို ကိုယ္ တင္စားလိုက္တာပါ။ အိမ္နဲ႕ စတင္ခြဲတဲ့ အခ်ိန္ကိုေျပာတာပါ။)

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖိုးစိန္ေတြးသလိုမ်ိဳး ခဏခဏ အေဖကိုျပစ္မွားမိတယ္။ ဖိုးစိန္လိုေတာ့ ျပန္မေတာင္းပန္မိပဲ ကၽြန္ေတာ္ဆီ ကို ျပန္သယ္လိုက္တယ္ေလ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလးစားပါတယ္။ အားေပးေနပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဆီလည္း အားရင္းလာလည္ေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကခင္တက္ပါတယ္။
Anonymous said…
တန္ဖိုးရွိတယ္ ကိုဖိုးစိန္ရာ ... ကိုဖိုးစိန္ေရးတဲ့ စာေတြက ဘဝအတြက္ အားေဆး တစ္ခြက္ဆိုလည္း ဟုတ္သလို ၊ လြဲမွားေနတဲ့ စိတ္ကူးေတြကိုလည္း တည့္မတ္ေပးႏိုင္တယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ေနတာဆိုေတာ့ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ မၾကာခဏလည္း စိတ္ဓာတ္က်သလို၊ ခဏခဏ လည္း စိတ္ဓာတ္က်မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုဖိုးစိန္တို႕လို႕ အားေပးတတ္တဲ့သူ အေတြးအေခၚမွန္တဲ့သူေတြေၾကာင့္ ယိုင္နဲ႕ေနတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ လမ္းမွန္ေပၚ ျပန္ေရာက္ခဲ့ေပါင္းလည္း မနည္းဘူး။ အလုပ္ဆိုရင္ ရိုးသားၿပီး အကုသိုလ္ကင္းတဲ့ အလုပ္မွန္သမွ် သိမ္ငယ္တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း မထင္ပါဘူးဗ်ာ။ စိတ္ထားတတ္မယ္ဆိုရင္ ကုသုိလ္ေတာင္ရပါေသးတယ္။ ကိုဖိုးစိန္ အိမ္ေဆးသုတ္ေနတာ ျမင္ေတာ့ ငယ္ငယ္က ေရအိုးစင္ ေဆးသုတ္ခဲ့တာကို သြားသတိရမိေသးတယ္။ လြယ္မေယာင္ေယာင္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ေလး ပညာပါတဲ့ အလုပ္ပါဗ်ာ။ ဒီအလုပ္ကလည္း သာမာန္အလုပ္မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕အတတ္ပညာေလးနဲ႕ သူပါပဲ။ ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ။ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ဒီ့ထက္ပိုၿပီးလည္း ဆထက္တစ္ပိုး ေအာင္ျမင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္။
This comment has been removed by the author.
အကိုဖိုးစိတ္ေရ႕႕႕႕ေပ်ာက္ေနလို႔စိတ္ပူေနမိတာ႕႕အခု
မွပဲစိတ္ေအးသြားေတာ႔တယ္။အကိုေရးတ႔ဲစာေတြတိုင္း
ဟာညီတို႔လိုလူေတြအတြက္ကေတာ႔အားေဆးတစ္ခြက္
ဆိုလဲမမွားပါဘူးအကိုေရ႕႕႕႕အေမေပးတ႔ဲအက်ီေလးန႔ဲ
ဆိုေတာ႔အိမ္ေလးကပိုၿပီးအသက္ဝင္ေနမွာပဲေနာ္႕႕႕႕႕
စိတ္ခ်ပါအကို ပကို႔လိုမိဘကိုခ်စ္ၿမတ္နိုးတတ္တ႔ဲသူ
တစ္ေယာက္အတြက္ေလာကမွာထိုင္ခံုေနရာလြတ္ေတြ
အမ်ားႀကိးရွိေနပါေသးတယ္႕႕႕႕အကို႔အတြက္ထိုက္တန္
စြာန႔ဲတစ္ေန႔မွာခန္႔ညားလွတ႔ဲထိုင္ခံုတစ္လံုးေရာက္ရွိလာ
အံုးမွာပါ႕႕႕႕႕႕႕
မဇနိ said…
ေမာင္ေလးဖိုးစိန္ ပံုေလးေတြက အားမာန္ပါတယ္။ ျဖဴစင္ၿပီး ခင္မင္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္။ အမပ်င္းေနတဲ့အခ်ိန္ စိတ္ညစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဒီပို႔စ္ေလးေၾကာင့္ အားေတြျပန္တက္လာတယ္။ ဒီလိုပဲ ဘဝခရီးဆံုးထိ ဆက္ႀကိဳးစားေနၾကတာေပါ့ေနာ္။
ငွက္ေပ်ာတစ္ခိုင္ယူလာပါတယ္...

္ဆိုက္ပရပ္စ္ဆိုလို ့ ဂူဂယ္မက္ပ္မွာ လိုက္ရွာၾကည့္ျဖစ္တယ္။

ရိုးရိုးသားသား လုပ္ကိုင္စားေသာက္တာဟာ ခိုးစားတာမွ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္လူရာ..
ကိုလူေထြးကေတာ့ ဂုဏ္ယူတယ္

မိဘကိုေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူဟာ
ဇာတ္မင္းသားျဖစ္ဦးမွာပါ..
အဲေလ... ေအာင္ျမင္ဦးမွာပါ လို ့ေျပာတာ
Anonymous said…
အရူးမ ဒြင္းး ေၿပာသြားတနာ မယုံနဲ႔ သူက ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔ ရူးေနတာ သိလား။
:P said…
ဟယ္... ပိန္တာေလးက ေခ်ာေခ်ာေလး၊
စိတ္ဓာတ္ေလးကလည္းေကာင္း.....
မိဘကိုလည္း သိတတ္......
လိမၼာလိုက္တာေနာ္
Anonymous said…
အလုပ္ဟူသမွ်ဂုဏ္ရွိစြ.. ကိုယ္႔အလုပ္ကို ကိုယ္ႏွစ္သက္ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ဆိုျပီးတာပဲ.. ဘာမွမလိုေတာ႔ဘူး.. း)
ကိုဖိုးစိန္အေၾကာင္းဖတ္မိသေလာက္ေတာ့ သိတတ္တဲ့ သားတေယာက္ပါ။ မိဘေတြက ပိုက္ဆံျပန္မေပးႏိုင္ရင္ေန သိတတ္တဲ့ သားသမီးမ်ိဳးကို ပိုလိုခ်င္တာပါ။ ကိုဖိုးစိန္မိဘေတြလည္း အားရေက်နပ္ေနမယ္ထင္ပါတယ္။
ေလးစား အားက်ပါတယ္ ကိုဖိုးစိန္ေရ.. ဘ၀ရဲ႕ ေနထိုင္မွဴေလးေတြကို စာေပအျဖစ္ ခ်ျပမွ်ေ၀ထားတဲ့ ကိုဖိုးစိန္ရဲ႕ စာေတြအတြက္လည္း ေက်းဇူးပါဗ်ာ..
စာေမးပြဲရိွလို႕ မလာျဖစ္တာၾကာေနၿပီ။
စိတ္ဓါတ္မက်ပါနဲ႕။ ေဘာပင္ကိုင္ရမွ ထုိင္ခံုမွာထိုင္ရမွ လည္းအလုပ္မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ထိပ္ဆံုးကေန ထိပ္ဆံုးမွာၿမဲေနေအာင္လုပ္ႏုိင္တာနဲ႕၊ ေအာက္ဆံုးကေန ထိပ္ဆံုးကုိတက္လာႏိုင္ရင္ဘယ္ဟာပိုသာသလဲ။ ကိုယ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့လမ္းတေလွ်ာက္ကိုမေမ့မေလွ်ာ့ သင္ခန္းစာယူတတ္ဖို႕ပဲလိုတာပါ။ ေအာင္ျမင္ပါေစ။
noblemoe said…
စာလာဖတ္တာေတာ ့ေနာက္်သြားတယ္။
စမတ္က်က် ဝတ္စားျပီးလုပ္မွ အလုပ္မဟုတ္ပါဖူး
ခုလို ၾကံခိုင္တဲ ့စိတ္ဓါတ္ေလးနဲ ့ဘဝကို ျဖတ္သန္းနုိင္တဲ့
စိတ္ဓါတ္ေလးကိုေလးစားပါတယ္။ဘယ္အလုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ ့ သီလမပ်က္တဲ ့အလုပ္လုပ္တာပဲ ဂုဏ္ယူလိုက္ပါ။
ရည္မွန္းထားတဲ့အလုပ္ကို အျမန္ဆံုးအေကာင္ထည္ေဖာ္
လုပ္နိုင္ပါေစ ဘဝတစ္ေလ်ွာက္္လံုး သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေနာ္
မိုး

Popular Posts