က်ိန္စာသင့္မ်က္ရည္
အိပ္ယာႏုိးႏိုးၿခင္း ၿခင္ေထာင္ကို အၿမန္ဆြဲလွန္ၿပီး အေၿပးအလႊားရွာမိတာက အေမ့ကိုပါ။ အိပ္ယာထ ေနာက္က်သြားၿခင္းအတြက္ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ မေက်မနပ္နဲ႔ ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္ၿပီး...
“ မႀကီး..အေမေရာ”….
“ ဟဲ့..ဘယ္အခိ်န္ရွိၿပီးလဲ… အခ်ိန္ကိုလဲ ၾကည့္အံုး… ဒီအခိ်န္ အေမေစ်းေရာင္းထြက္တာ သိရက္သားနဲ႔”…..
“မဟုတ္ေသးပါဘူး… ဒါနဲ ့မႀကီးကိုအေမ ဘာမွမေပးခဲ့ဘူးလား”…
“ မေပးခဲ့ပါဘူး... သြားသြား… ေက်ာင္းသြားဖို ့လုပ္... ၿပီးရင္ ပဲၿပဳတ္ နဲ ့ ထမင္းစားသြား.. အေမ နင္ ့အတြက္ လုပ္ေပးသြားတာ”..
“ ဟာဗ်ာ…အေမကေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ၿပန္ၿပီး”….
ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ပ်က္သြားမိတယ္… ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔က်ာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ေဘာလံုးအသင္းအတြက္ တူညီဝတ္စံုဖိုးေပးရမွာ... ဒီေန႔က ေနာက္ဆံုးေန႔… အေမ့ကို သုံးရက္မတိုင္ခင္ ကတည္းက ႀကိဳေၿပာထားတာ.. အေမကေပးမယ္ေၿပာၿပီး အခုေတာ့ေပးမသြားဘူး... ေတာ္ၾကာ ကၽြန္ေတာ္ ဝတ္စံုဖိုး မေပးလို႔ ေဘာလံုးမကန္ရဘဲေနဦးမယ္... စိတ္ထဲဝမ္းနည္းၿခင္း၊ စိုးရိမ္ၿခင္းႏွင့္အတူ တစ္ခုခုကို ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ထမင္းစား၊ ေက်ာင္းဝတ္စံုလဲ ၿပီးတာနဲ ့အေမရွိတဲ့ေစ်းထဲကိုလိုက္သြားခဲ့တယ္။
အေမက ေစ်းထဲမွာ သူကိုယ္တိုင္လုပ္တဲ့ ငါးငပိ နဲ႔ ခ်ဥ္ဖတ္စံုေရာင္းတယ္။ အေဖမရွိေတာ့တဲ့ နာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစု အေမေစ်းထြက္ေရာင္းတာနဲ႔ အမႀကီးစက္ခ်ဳပ္တဲ့ ေငြနဲ႔ ဖူလံုေအာင္စားေနရတယ္။ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္တည္းမွာ အငယ္ဆံုးၿဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကို အေမက အရာရွိႀကီးၿဖစ္တာၿမင္ခ်င္တယ္ ဆိုၿပီး ေက်ာင္းဆက္ေနခိုင္းတယ္။ က်ေနာ့္လိုအပ္တာ မွန္သမွ် အေမက မညီးမညဴးဘူး။ အကုန္ရတယ္။
ေစ်းထဲေရာက္ေတာ့ ပါးစပ္ကေန တတြတ္တြတ္ နဲ႔ ဘုရားစာရြတ္ၿပီးယင္ေမာင္းေနတဲ့ အေမကိုေတြ႔တယ္။ အေမ့ရဲ႕ ႏြမ္းလ်တဲ့အၿပံဳးကို မ်က္ေတာင္မခတ္ ႀကည့္ရင္း ခပ္ဆတ္ဆတ္ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔
“အေမ…ပိုက္ဆံေပးဗ်ာ.. ေက်ာင္းခိ်န္နီၿပီး.. အိမ္မွာမႀကီးကိုေပးထားခဲ့ရင္ၿပီးေရာ… အခုေတာ ့ဒီထိလိုက္လာရတယ္”...
“သားရယ္... မနက္ၿဖန္ မွယူပါလား… အေမပိုက္ဆံမၿပည့္ေသးလို႔… ၿပီးေတာ့အခုေစ်းဦးလဲ မေပါက္ေသးဘူး”..
“ဟာ.ဗ်ာ….. အေမကိုႀကိဳေၿပာထားရက္နဲ ့ဗ်ာ”…..
“ကဲပါ သားရယ္..မနက္ၿဖန္ အေမတကယ္ေပးပါမယ္”…
“ေတာ္ၿပီဗ်ာ……အေမကလိမ္တယ္…ကတိမတည္ဘူး… ေတာ္ၿပီး... ေဘာလံုးလဲ မကန္ေတာ့ဘူး... သားကိုေပးတဲ့ ကတိ မတည္တဲ့အတြက္ အေမဒီေန ့ေစ်းဦးမေပါက္ပါေစနဲ႔”….
ကၽြန္ေတာ္စိတ္တိုတိုနဲ႔ အေမကိုေၿပာခ်င္ရာေၿပာၿပီးေက်ာင္းသြားလိုက္တယ္။ တေနကုန္ ေက်ာင္းမွာ အဆင္မေၿပခဲ့ဘူး။ အေမ့ မ်က္ႏွာကိုၿမင္ၿပီး စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနခဲ့တယ္။
ညေနအိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့…..
“ မႀကီး အေမေရာ”…..
“အိပ္ေနတယ္ ေနသိပ္မေကာင္းဘူးလို႔ ေၿပာတာပဲ... မေန႔ကလဲ ေသြးတက္လို႔ ေဆးခန္းအတင္းသြားခိုင္းရတယ္... ေနမေကာင္းဘူး ေဆးခန္းသြားဆိုတာကို ပိုက္ဆံကုန္မွာေၾကာက္ေနတယ္... ေပးစရာရွိတယ္ ေၿပာတာပဲေလ... ဘယ္သူ႔အေၾကြးလဲေတာ့မသိဘူး… ဒီေန႔လဲေစ်းေရာင္းထြက္တာ ေစ်းဦးေတာင္ မေပါက္ခဲ့လို ့စိတ္မေကာင္းတာလဲ ပါမယ္နဲ႔တူတယ္”…
“ေဟာဗ်ာ“………………
ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးငုိခ်င္သြားမိၿပီး… ဒီမနက္က အေမကိုစိတ္တိုတိုနဲ႔ မထင္မွတ္ဘဲ ေၿပာလိုက္မိတဲ့ စကားတခြန္းအတြက္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရတယ္... ေၿပာမိတာေနာင္တရေနမိတယ္။ ၿဖစ္မွၿဖစ္ရေလ အေမရယ္လို႔ စိတ္ထဲက အႀကိမ္ႀကိမ္။
“ ဟဲ့ ငယ္ေလး…ဘာစဥ္းစားေနတံုး… ငါေၿပာတာၾကားလား… အေမကနင္ၿပန္လာရင္ သူ ့ကိုလာေတြ ့တဲ့”
“ ေၾသာ္…ဟုတ္…”
အေမ့အခန္းထဲဝင္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ေက်ာေပးလွဲအိပ္ေနတဲ့ အေမ့ေက်ာၿပင္ကို ႀကည့္ရင္း ငိုခ်င္စိတ္မ်ားက တားဆီးမရ...
“အေမ…..ေနမေကာင္းဘူးဆို”…..
“ေခါင္းနည္းနည္းမူးတာပါ သားရယ္…အခုေကာင္းသြားၿပီး… ေၾသာ္..ေရာ ့ေရာ့…သားေတာင္းတဲ့ ပိုက္ဆံ”
အေမ ကုန္းရုန္းထရင္း ေခါင္းအံုးေအာက္ကေန ကၽြန္ေတာ္ကိုပိုက္ဆံႏွိဳက္ေပးေတာ ့
“ ဟင္…မႀကီးေၿပာေတာ့ အေမေစ်းဦးေတာင္ မေပါက္ဘူးဆို... ဒီပိုက္ဆံကို ဘယ္လိုရတာလဲ”
“ဘယ္ကဘယ္လို ရလဲဆိုတာ မေမးခ်င္စမ္းပါနဲ႔သားရယ္. သားလိုခ်င္တာကို အေမက ၿဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးရမွာေပါ့… ဒါအေမ့တာဝန္ပဲေလ... ေရာ႔... မေန႔ကသားကိုေပးမယ့္ပိုက္ဆံက အေမေဆးခန္းသြားလိုက္ရတယ္… ေနမေကာင္းပဲနဲ႔ ေစ်းက ထြက္မိေတာ့ ေစ်းဦးမေပါက္တာပါ... မနက္က သားကိုမေပးလိုက္ရလို႔ အေမလဲ ဒီေန႔ တေနကုန္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရတယ္ေလ”
အေမ့ရဲ႕စကားက ရင္ထဲကို နစ္ကနဲ စူးရွနာက်င္သြားေစတယ္... ေနမေကာင္းတဲ့ ႀကားက ေစ်းေရာင္းထြက္ရေလာက္တဲ့ အထိေတာင္လား အေမရယ္။ စိတ္ထဲက ေၿပာေနေပမယ့္ အေမ့ကို ေမးခြန္းေတြ
“ အေမရယ္… ကၽြန္ေတာ္ အေမကိုက်ိန္မိလို ့ဒီလိုၿဖစ္ရတာပါ……”
တားဆီးမရတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္ဝန္းမွ မ်က္ရည္ေတြ နဲ႔အတူ အေမေပါင္ေပၚေခါင္းအပ္ၿပီးငိုေတာ့အေမက က်ေနာ့္ေခါင္းကိုဖြဖြေလးပြတ္ၿပီး
“သားရယ္... အေမက အေမေစ်းဦးမေပါက္တာ ခံႏုိင္ရည္ရွိတယ္…..သားမ်က္ရည္က်တာ အေမခံႏိုင္ရည္ မရွိဘူးကြယ္....”
........................................................................................................
အေမ .... အေမ...ရယ္ေလ...။
လြမ္းဆြတ္တမ္းတစိတ္ေတြႏွင့္ ပူခနဲ စီးက်လာတဲ့ မ်က္ရည္ကို ေႀကေႀကကြဲကြဲ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ သိမ္းဆည္းလိုက္မိတုန္း ေနာက္ကေန အသံတစ္ခုေပၚလာသည္။
“ေဖႀကီး”
“ေဖႀကီးေရ.....” တဲ့...။ အေမေရ... အေမ့ကို လြမ္းလိုက္တာ.ဗ်ာ...။အေမ့သားငယ္ေလးက ခုဆို သမီးေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေဖ ျဖစ္ေနျပီ အေမ။ အေမနဲ႔ သိပ္တူတဲ့ အေမ့ေၿမးေလးကို ၿမင္တိုင္း အေမ့ကို ေၿပာခဲ့တဲ့ စကားေတြ က်ိန္စာသင့္ သလို အၿမဲ အမွတ္ရေနပါေပါ့လား အေမ..။ အိမ္ေထာင္ဦးစီးတစ္ေယာက္ ၿဖစ္မွ မိဘရဲ႕ေစတနာေတြကို နားလည္ခံစားမိတယ္ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ဦးစီးမရွိဘဲ ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ အေမ့ေနရာကေန ဝင္ခံစားတိုင္း သား မ်က္ရည္ပူေတြ က်ဆင္းရပါတယ္ အေမ.။
“ဟာ…သမီးေခၚေနတာၾကာလွၿပီး… ဘယ္သူ႔ အေၾကာင္းစဥ္းစားေနလဲ..မွန္မွန္ေၿပာ”
“ ဟားဟား…မဟုတ္ပါဘူး သမီးရာ…သမီးဖြားဖြား ေဖႀကီးေမေမကို သတိရမိလို႔ပါ… ကဲ... အေဖ့သမီးက ဘာမ်ားေၿပာစရာရွိလို႔လဲ…”
“ မနက္ၿဖန္က်ရင္ သမီးတို႔ အတန္းထဲ မွာေက်ာင္းကပြဲအတြက္ ဝတ္စံုဖိုးေတြေပးရေတာ့မွာ... မနက္ၿဖန္ေနာက္ဆံုးေန႔ … ေမႀကီး ကေဖႀကီးကို ေၿပာဆိုလို႔ အသိလာေပးတာ… ေဖႀကီး မေပးရင္ေတာ့ေနာ္..ဟင္း..ဟင္း..”
စသလို ေနာက္သလို ႀကိမ္းေမာင္းၿပီးထြက္သြားတဲ့ သမီးရဲ႕ေက်ာၿပင္ကိုၾကည့္ရင္း အတိတ္က က်ခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ မ်က္ရည္စနဲ႔အတူ တကယ္လို႔မ်ား က်ေနာ္က သမီးေလးရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵတစ္ခုကို လိုအပ္ခ်ိန္မွာ မၿဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ သမီးေလးက ဘယ္လိုမ်ားတုံ႕ၿပန္မွဳေပးမွာလဲ ဆိုတာေတြးရင္း....
“အေမေရ... သားကိုေတာ့ အေမ့ေျမးက သားအေမကိုကိ်န္ခဲ့သလို မေၿပာေလာက္ဘူးလို႔ထင္ ပါတယ္ဗ်ာ”...
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
Comments
ဒီတစ္ခါ ျမတို႕က တစ္ဗ်
ဟာဟ
ကိုယ္လဲ ေနာင္ တခ်ိန္ အဲ့လို မျဖစ္ေစနဲ႔...
အျမန္ေနရာလာဦးတာ ခုေတာ့ ျပန္ဖတ္လိုက္ဦးမွ
ခ်စ္ကို ေရ သနပ္ခါးပါးကြက္နဲ ့အရူးလိုပဲတဲ ့ဒူေက်ာတာတံုး အဟတ္
ဟာသေတြ ေပါက္ကရေတြေရးတဲ့ေနရာမွာ လက္ေစာင္းထက္သလို
မိသားစုဖြဲ႕ ေလးေတြေရးရင္လည္း ထိထိမိမိေရးတတ္ပါေပတယ္.။
ဒီ့ထက္ႀကိဳးစားပါဦး ေမာင္ေလး..
စာေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ဖတ္ခ်င္တယ္
ဖတ္ျပီး ဝမ္းနည္းမယ္ၾကံေသး သူ ့ပံုကိုပို ့လုိက္တာ ျမင္ျပီး
ေအာ္ရီခ်င္သြားတယ္ အဟတ္
ဘာတဲ ့သနပ္ခါးပဲၾကားနဲ ့အျပတ္စားပဲမ်ားတယ္
ေလွ်ာက္လည္ရင္ ခ်က္ျပဳတ္ပုဆိုးနဲ ့ ခြက္ပုန္းခုတ္တဲ့လူမ်ဳိး
္အဟတ္ မဆူရတာၾကာျပီ ခ်စ္ကိုအိမ္မွာ
ဝဋ္လည္လိမ့္မယ္ သတိထား
ယူမယ့္မိန္းမက ဘယ္ဆီေနမွန္းမသိေသးဘူး
ခ်စ္ကိုက သမီးေတာင္ ေမြးျပီးပါေပါ့လား ဟဟ
အေနာ့မိန္းမေတာင္ ဗိုက္မပူေသးဘူး
သူ ့က ကေလးေတာင္ရေနျပီ အဟီး
ခင္မင္တဲ့
ဂ်ပန္ေကာင္ေလး
လြယ္ သူ မို႔ မ်က္ ရည္ စို႔ သြား ပါတယ္ .....
mie nge
ငယ္တုန္းကလဲ အေမ့ကုိ အဲ့လုိ စိတ္ေကာက္ဖူးခဲ့တယ္ ခုျပန္စဥ္းစားေတာ့ အေမတေယာက္ထဲ ရွာေဖြေကြ်းေမြးခဲ့တာေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႕အတြက္ လုံေလာက္ယုံတင္မကဘူး ပုိေတာင္ ပုိပါေသးတယ္။ အေမ့ေက်းဇူးကုိ ဆပ္ႏုိင္တဲ့ သားတေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
စိတ္မေကာင္းလည္း ျဖစ္သြားတယ္ ..
စာအေရးအသားေကာင္းတယ္အကိုေရ...
ကြ်န္ေတာ္တို႔လဲမိဘေတြမေသခင္မွာအေကာင္းဆံုး
ေက်းဇူးဆပ္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါစို႔လားဗ်ာ...
စကားမစပ္...သနပ္ခါးဘဲၾကားေလးနဲ႔ေနာ္...ဟဟ
ျပင္ဦးမွပဲ
=)
ေတာ္ေတာ္စာေရးေကာင္းတဲ ့စာေရးဆရာၾကီး
သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစ
မိုး
anyway...ပုိစ့္ေကာင္းေလးပါ။ ဒီလုိ စာအတည္ေလးေတြ မ်ားမ်ားေရးပါအုံး။
ေရးတာ ဖတ္ရေတာ့ heart ထိသြားတယ္...
ဖတ္ေနရင္း.. မိဘကို သတိရေနမိတယ္...
ကိုယ္ငယ္ငယ္တုန္းကလဲ ေက်ာင္းက ဆုေပးပြဲမွာ ေက်ာင္းစိမ္းပုဆိုး အသစ္မရလို႔ ဂ်ီက်ခဲ့ဖူးတယ္...
အဲတာကို ျပန္ေတြးမိပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားတယ္။
ပို႔စ္ေကာင္းေလးေတြ ေရးႏိုင္သလို...
စာဖတ္သူေတြကို ေပ်ာ္ေစတဲ့ ပို႔စ္ေလးေတြလည္း ေရးႏိုင္တဲ့
ခ်စ္ညီကို ေလးစား ခ်ိးက်ဴးပါတယ္...
ခ်စ္ခင္တဲ့
ကိုေမာင္ဟန္
မ်က္ရည္ေတာင္ က်လုက်ခင္ ျဖစ္သြားတယ္...
ဘယ္တုန္းက ဘယ္လုိ
သမီးေလးရသြားတာတုန္းဗ်.....