ေလာ္ရန္းေလာင္းေက်ာ္
က်ေနာ္တို႔ ေလာ္ရန္းရြာမွာဗ်ာ…
ဘရက္ဒရယ္ ဆိုတဲ့ က်ဴးေက်ာ္ရက္ကြက္ရွိတယ္။ ရပ္ကြက္ရဲ႕ ဆိုက္ကားဂိတ္နားတဝိုက္မွာ အေပအေတေတြ ေလာင္းေက်ာ္ေတြ ေနတယ္ ဆိုၿပီး နာမည္ႀကီးတယ္။ (၇)လမ္းထိပ္က က်ူးေက်ာ္တဲမွာ ေတာ့ အုပ္ထိန္းသူ မရွိဘူး။ မိဘ မရွိဘူး။ ၿဖစ္သလို ပြတ္သိပ္ က်ပ္ညွပ္ေနက်တဲ့ ေမာင္ႏွမ တစ္စုရွိတယ္။ အဲဒီတဲက ေမာင္ႏွမေတြ၊ ညီအကိုေတြက ရပ္ကြက္ေအာေႀကာလန္ေတြ။ ရပ္ကြက္ထဲက ႀကည့္ရတဲ့သူေတြက ခပ္ရွားရွား။ ဆိုးတယ္။ေပတယ္။ ပလီတယ္။ ဒါေပမယ့္ ညီအကို ေမာင္ႏွမ အခ်င္းခ်င္းႀကေတာ့ သိတတ္ႀကတယ္။ အခ်င္းခ်င္း ရန္မၿဖစ္ႀကဘူး။ ႏွဳတ္ခမ္းနဲ႔ ထိုးရံု၊ ဆံပင္ဆြဲ ပါးရိုက္ရံု၊ ဖမ္းကိုက္ရံု၊ အနာတရ ၿဖစ္ရံု(အဲလိုေတြ မလုပ္ဘူး လို႔ေၿပာတာပါ)က လြဲၿပီး တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အေသ မသတ္ႀကဘူး။ ပလီႀကတယ္။ သိပ္ခ်စ္ႀကတယ္။( လူေရွ႕သူေရွ႕ ခ်စ္ၿပတာပါ)
အဲဒီတဲမွာ အႀကီးဆံုးက အကိုႀကီး။ လူပ်ိဳႀကီး။ ေအးတယ္။ အတယ္။ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုးကို အုပ္ထိန္းတယ္။ ရွိသမွ် ညီ၊ညီမေတြကို ေႀကာက္ရတယ္။ ထံုတဲ့ေနရာမွာ ႏွစ္ေယာက္မရွိဘူး။တကယ္ေတာ့ ေခတ္ မေကာင္းေသးလို႔ ေအးခ်င္ေယာင္ အခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားတာပါတဲ့။ တစ္ခုထည္းပါ။ သူကေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ ၿပသနာ မရွာတတ္ဘူး။မီးထြန္း၊ မီးညိွရံုေလး လုပ္ေပးပါတယ္။ ေခတ္ေကာင္းရင္လဲ ဒီလိုပဲ ေနမွာပါပဲ။ သူကအိမ္ကို ႀကည့္တယ္။အလုပ္ထဲမွာ ႀကိဳးစားတယ္(သက္သာတဲ့ ေနရာမွာ လုပ္ရဖို႔) အိမ္ကလူေတြကေတာ့ သူ႔ကို ၿပန္ႀကည့္ႀကရပါတယ္။ လမ္းသိပ္ႀကိဳက္တယ္။ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ပါ။ (ပ်ိဳတိုင္းကို သူကႀကိဳက္တာပါ)ညီအကိုေတြကို ေက်ာသား၊ ရင္သားမခြဲၿခားပါဘူး။မ်က္ႏွာလိုက္တတ္တာ တခုတည္းပါ။ ဒီလိုနဲ႔ ညီေတြကို အုပ္ထိန္းရင္း လူပ်ိဳဘဝက ကၽြတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရုန္းကန္ေနရသူပါ။
အႀကီးဆံုးအမက ကြမ္းစားတယ္။ ကြမ္းစားေနရရင္ ဘာမွ မလိုဘူး။ သူ႔ေမာင္ေတြကို ခ်စ္တတ္တယ္။ မိန္းခေလးပီပီ အေသာက္အစား နည္းတယ္။ ညေနဆို ဘီယာတို႔ အရက္တို႔ေသာက္မွ ေနသာ ထိုင္သာ ရွိတတ္တယ္။ စကားမ်ားတယ္။ သူ႔ေမာင္ေတြကိုဘယ္လိုခ်စ္ေႀကာင္း၊ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေႀကာင္း အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ေၿပာၿပီး ခ်စ္ၿပလို႔ ေမာင္ေတြ အခ်င္းခ်င္း သတ္ေပါင္းလဲ မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ဒူးကြဲ ေပါင္ၿပဲေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့ဘူး။ ဒါလဲ သူကခ်စ္ေနတုန္းပဲ။ ရပ္ကြက္သတင္း ၊ အတင္း သူမသိတာ မရွိဘူး။ သူကဘယ္သူ႔ကိုမွ သတင္းမၿဖန္႕ဘူး။ လူစံုတုန္း အိမ္က ေမာင္ႏွမေတြကိုပဲ မေမးပဲ လက္တို႔ ေၿပာတတ္တာပါ။ အစားအေသာက္ ကလဲ ေဂ်းမ်ားတယ္။ အိုင္က ဟုိဟာမစားဘူး။ ဒီဟာမစားဘူးနဲ႔။ သူမစားတာ အသားဆိုရင္ သစ္သား။ အရြက္ဆိုရင္ ေညာင္ရြက္။ အသီးဆိုရင္ မီးသီးတဲ့။အဲလုိေတြ ေဂ်းမ်ားတာ။ အားေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမ်ားဆိုရင္ သူ႔ ဦးဘန္တူးေလးကို ရင္ဘတ္မွာအပ္ၿပီး ကြမ္းတၿမံဳၿမံဳနဲ႔ ႏွပ္ေနတာ ေလာကႀကီးကိုေမ့လို႔။ အမ ပီသတယ္။ ေမာင္ေတြ အေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္တယ္။ ရန္ၿဖစ္ရင္ သူက ေရွ႕ဆံုးက။(ထြက္ေၿပးတဲ့ေနရာမွာ ေၿပာပါတယ္)။အဲလို ေပတယ္။ ေတတယ္။
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေအာက္က အကိုလတ္တဲ့။ ေဒါသအိုး။ အၿမဲရန္လိုေနတယ္။ ထစ္ကနဲ ဆို ဘယ္သူမွားတာ မွန္တာ မသိဘူး။ လက္ကပါၿပီးသြားၿပီး။ အေၿပာႀကမ္းတယ္။ ေဒါသႀကီးတယ္။ ဖန္ထည္၊ေႀကြထည္ေတြ မိဘ ဘိုးဘြားလက္ထက္က အေမြ ပိုင္ပစၥည္းေတြ ေဒါသအိုး လက္ခ်က္နဲ႔ ေၿပာင္သြားၿပီး။ ညီေတြ၊ ညီမေတြအတြက္ သူက အိုးသႀကီး။ ၿဖစ္သလို ဟင္းတခြက္ ရေအာင္ခ်က္တယ္။ ေကာင္းတယ္၊မေကာင္းဘူး ဘယ္သူမွ ေဝဖန္လို႔မရ။ ေဝဖန္ရင္ ဟင္းခြက္က အမွိုက္ေတာင္းထဲပဲ။ လူေနၿခံဳႀကား၊ စိတ္ေနဘံုဖ်ား၊အႀကြားႀကီးတဲ့ေဒါသအိုးႀကီးပါ(အမ်ားေၿပာတာပါ… သူ႔ကိုယ္သူေတာ့ အဲလို ထင္ပံုေတာင္မရပါဘူး)။ေတာ္ရံုတန္ရံုလူကို အဖက္မလုပ္တတ္ဘူး။(ေအးေလးသြားဖက္ရင္လည္း ပါးခ်ခံ ထိုးခံထိမွာကိုး)။ ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ ေဒါသအိုး၊လူဆိုးအရိုင္းေကာင္က သူ႔ညီအေပအေတေတြကို ခ်စ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
သူေအာက္က ေတာ့ တအိမ္လံုးမွာ ဗလအေတာင့္ဆံုး အကိုေလးပါပဲ။ စာႀကီး၊ေပႀကီးသမား။ တခုခုဆို စာအုပ္နဲ႔ ကိုင္ေပါက္တယ္။ (ေၿပာေနရင္ႀကာလိုတဲ့)။ စာသမား၊ ေပသမား ကလဲ ၿဖစ္ၿပန္ ဗလကလဲေတာင့္ၿပန္ ဆိုေတာ့ ကုိဗလ အေၿပာေရေက်ာမွာ ေမ်ာသြားတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ ဒုနဲ႔ေဒး။ ကဗ်ာေရး၊ ဆရာလုပ္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနၿပီး၊ ဆရာမလုပ္ရ စိတ္တိုင္းမက်ရင္ ခြက္ပုန္းဆြဲၿပီး ေခြေခါက္ေပေတ ေနတဲ့ သူပါပဲ။
သူေအာက္က တစ္ႏွစ္ႀကီး၊တစ္ႏွစ္ငယ္ ညီႏွစ္ေယာက္။ ညီအကိုေတြထဲမွာ ရုပ္ရည္ဗန္းၿဗၿပီး လုပ္စားတာ ဒင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။ရုပ္ရည္က ကိုးရီးယားမင္းသားေတြရွံဴးေလာက္ပါတယ္။(သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ တင္စားတာပါ) တစ္ေယာက္က အစားေႏွး၊ အေသာက္ေႏွးပါ။ လက္ေတာ့ေႏွးပံု မရပါဘူး။ တစ္ေယာက္က မစားမေသာက္ ေခြေခါက္ အိပ္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနသူပါ။ အမႀကီးနဲ႔တူတူ ကြမ္းစား တယ္။ ေပတယ္။ေတတယ္။ လုပ္ခ်င္လုပ္တယ္။ မလုပ္ခ်င္ ရတဲ့ေနရာေခြေခါက္အိပ္ေနတာပါ။ မိန္းကေလးေတြကို ခ်စ္တတ္ေပမယ့္ အခ်စ္တခုကို ငွက္ေပ်ာသီးအခြံႏြာစားရသလုိေတာင္ ပ်င္းေနတတ္တဲ့သူေတြပါ။ အခုေလာေလာဆယ္ ပိႏၷဲသီး အခြံခြာစားေနရသလို အေစးကပ္ေနၿပီး အခ်စ္ ဘယ္မွာဆိုတာ အမွ်င္ေတြႀကား မနည္း ခြာၿဖဲစားဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနႀကပါၿပီး။
ေနာက္ထပ္အငယ္တစ္ေယာက္က ဆရာႀကီးပါ။ ေနရာတကာ ခ်ီးဝင္ဝင္ေပါက္တတ္လို႔ လူခ်စ္လူခင္မ်ားပါတယ္။ ရြာထဲမွာ သူ႔အေႀကာင္း ေရပန္းစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အတို႔ေထာင္လုပ္တတ္သလို ေၿမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ မသိသလို ၿငိမ္ေနၿပီး ရယ္ေနတတ္သူပါ။သူအလုပ္ဆံုးကေတာ့ အိမ္က အကိုနဲ႔ ညီကို ပင့္ေပး ေၿမွာက္ေပး ရန္တိုက္ေပးတတ္တာပါပဲ။ အဲလိုနဲ႔ သတ္ႀက၊ ေအာ္ႀက၊ ဟစ္ႀကတာကို ႀကည့္ၿပီး ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့သူပါ။ သူရင္ႏွင့္ အမွ် ႀကိမ္းဝါးၿပီး အၿဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵက အသားၿဖဴခ်င္တာပါတဲ့။ ဘာေႀကာင့္လဲဆိုတာ ခုထိ အေၿဖမရွိေသးပါ။
ေအာ့ေက်ာလန္ ညီေတြ အကိုေတြႀကားမွာ ေနရတဲ့ ညီမ။ ဟုတ္ ဆိုတဲ့ စကားတခြန္းကို သြင္သြင္သံုးၿပီး လူလံုး ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားေလာက္ေအာင္ အကုိေတြ စကားနားေထာင္တဲ့ ညီမပါ။ အကိုေတြ လုပ္တာဘာမွမေၿပာသလို၊ သူကလဲ လုပ္တာပါပဲ။ အကိုေတြကိုေတာ့ ဆံုးမတတ္ပါေသးတယ္။ အငယ္ဆံုး ဆိုေပမယ့္ အကိုေတြကို သည္းခံ အနစ္နာခံတတ္သူဆိုေတာ့ အကိုေတြက ဒီညီမကို ခ်စ္တာပါပဲ။ သူအားလပ္ခ်ိန္ကို စားခ်င္းၿဖင့္ အသံုးခ်ၿပီး၊ နားခ်ိန္ကို အိပ္ၿခင့္ၿဖင့္ အက်ိဳးၿပဳပါတယ္။
အငယ္ဆံုးညီကေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးမားပါတယ္။ သူႀကိဳက္တဲ့ ေမာ္ဒယ္ ေမဘဲမွ မရရင္ ဒီတသက္လူပ်ိဳႀကီးလုပ္မယ္ လို႔ ႀကံဳးဝါးတတ္သူပါ။(ၿဖစ္မွာပါ) ဆံပင္ေလးေထာင္ေထာင္ နဲ႔ ရြာထဲ လွည့္ ပဲမ်ားတတ္ပါတယ္။ အကိုေတြထဲမွာ ေဒါသအိုး နားကပ္လို႔ အႀကီးဆံုးအကိုရဲ႕ အရိပ္တႀကည့္ႀကည့္ကို မႀကာခဏ ခံရသူပါ။ အကိုေတြနဲ႔ ကစားလို႔ ရွံဴးတိုင္း အိပ္ယာထဲ ထိုးဝင္စိတ္ေကာက္တတ္တဲ့ သူပါ။ အဲလိုေၿပာရင္ေတာ့ မခံခ်ိ မခံသာ ၿဖစ္တတ္သူပါပဲ။ အစအေနာက္သန္လို႔လဲ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြက ေအာ့ေက်ာလန္ ၿဖစ္ရပါတယ္။ ခုေတာ့ ဒီဗုဒဟူးသား ထူးေတာ့မယ့္ႏွစ္လို႔ေတာ့ထင္ပါတယ္။
က်ဴးေက်ာ္တဲမွာေနတယ္။ ရပ္ေက်ာ္ ရြာေက်ာ္ အေပအေတေတြ ဆိုေပမယ့္လည္း …တခါတေလေတာ့….
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ဘရက္ဒရယ္ ဆိုတဲ့ က်ဴးေက်ာ္ရက္ကြက္ရွိတယ္။ ရပ္ကြက္ရဲ႕ ဆိုက္ကားဂိတ္နားတဝိုက္မွာ အေပအေတေတြ ေလာင္းေက်ာ္ေတြ ေနတယ္ ဆိုၿပီး နာမည္ႀကီးတယ္။ (၇)လမ္းထိပ္က က်ူးေက်ာ္တဲမွာ ေတာ့ အုပ္ထိန္းသူ မရွိဘူး။ မိဘ မရွိဘူး။ ၿဖစ္သလို ပြတ္သိပ္ က်ပ္ညွပ္ေနက်တဲ့ ေမာင္ႏွမ တစ္စုရွိတယ္။ အဲဒီတဲက ေမာင္ႏွမေတြ၊ ညီအကိုေတြက ရပ္ကြက္ေအာေႀကာလန္ေတြ။ ရပ္ကြက္ထဲက ႀကည့္ရတဲ့သူေတြက ခပ္ရွားရွား။ ဆိုးတယ္။ေပတယ္။ ပလီတယ္။ ဒါေပမယ့္ ညီအကို ေမာင္ႏွမ အခ်င္းခ်င္းႀကေတာ့ သိတတ္ႀကတယ္။ အခ်င္းခ်င္း ရန္မၿဖစ္ႀကဘူး။ ႏွဳတ္ခမ္းနဲ႔ ထိုးရံု၊ ဆံပင္ဆြဲ ပါးရိုက္ရံု၊ ဖမ္းကိုက္ရံု၊ အနာတရ ၿဖစ္ရံု(အဲလိုေတြ မလုပ္ဘူး လို႔ေၿပာတာပါ)က လြဲၿပီး တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အေသ မသတ္ႀကဘူး။ ပလီႀကတယ္။ သိပ္ခ်စ္ႀကတယ္။( လူေရွ႕သူေရွ႕ ခ်စ္ၿပတာပါ)
အဲဒီတဲမွာ အႀကီးဆံုးက အကိုႀကီး။ လူပ်ိဳႀကီး။ ေအးတယ္။ အတယ္။ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုးကို အုပ္ထိန္းတယ္။ ရွိသမွ် ညီ၊ညီမေတြကို ေႀကာက္ရတယ္။ ထံုတဲ့ေနရာမွာ ႏွစ္ေယာက္မရွိဘူး။တကယ္ေတာ့ ေခတ္ မေကာင္းေသးလို႔ ေအးခ်င္ေယာင္ အခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားတာပါတဲ့။ တစ္ခုထည္းပါ။ သူကေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ ၿပသနာ မရွာတတ္ဘူး။မီးထြန္း၊ မီးညိွရံုေလး လုပ္ေပးပါတယ္။ ေခတ္ေကာင္းရင္လဲ ဒီလိုပဲ ေနမွာပါပဲ။ သူကအိမ္ကို ႀကည့္တယ္။အလုပ္ထဲမွာ ႀကိဳးစားတယ္(သက္သာတဲ့ ေနရာမွာ လုပ္ရဖို႔) အိမ္ကလူေတြကေတာ့ သူ႔ကို ၿပန္ႀကည့္ႀကရပါတယ္။ လမ္းသိပ္ႀကိဳက္တယ္။ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ပါ။ (ပ်ိဳတိုင္းကို သူကႀကိဳက္တာပါ)ညီအကိုေတြကို ေက်ာသား၊ ရင္သားမခြဲၿခားပါဘူး။မ်က္ႏွာလိုက္တတ္တာ တခုတည္းပါ။ ဒီလိုနဲ႔ ညီေတြကို အုပ္ထိန္းရင္း လူပ်ိဳဘဝက ကၽြတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရုန္းကန္ေနရသူပါ။
အႀကီးဆံုးအမက ကြမ္းစားတယ္။ ကြမ္းစားေနရရင္ ဘာမွ မလိုဘူး။ သူ႔ေမာင္ေတြကို ခ်စ္တတ္တယ္။ မိန္းခေလးပီပီ အေသာက္အစား နည္းတယ္။ ညေနဆို ဘီယာတို႔ အရက္တို႔ေသာက္မွ ေနသာ ထိုင္သာ ရွိတတ္တယ္။ စကားမ်ားတယ္။ သူ႔ေမာင္ေတြကိုဘယ္လိုခ်စ္ေႀကာင္း၊ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေႀကာင္း အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ေၿပာၿပီး ခ်စ္ၿပလို႔ ေမာင္ေတြ အခ်င္းခ်င္း သတ္ေပါင္းလဲ မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ဒူးကြဲ ေပါင္ၿပဲေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့ဘူး။ ဒါလဲ သူကခ်စ္ေနတုန္းပဲ။ ရပ္ကြက္သတင္း ၊ အတင္း သူမသိတာ မရွိဘူး။ သူကဘယ္သူ႔ကိုမွ သတင္းမၿဖန္႕ဘူး။ လူစံုတုန္း အိမ္က ေမာင္ႏွမေတြကိုပဲ မေမးပဲ လက္တို႔ ေၿပာတတ္တာပါ။ အစားအေသာက္ ကလဲ ေဂ်းမ်ားတယ္။ အိုင္က ဟုိဟာမစားဘူး။ ဒီဟာမစားဘူးနဲ႔။ သူမစားတာ အသားဆိုရင္ သစ္သား။ အရြက္ဆိုရင္ ေညာင္ရြက္။ အသီးဆိုရင္ မီးသီးတဲ့။အဲလုိေတြ ေဂ်းမ်ားတာ။ အားေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမ်ားဆိုရင္ သူ႔ ဦးဘန္တူးေလးကို ရင္ဘတ္မွာအပ္ၿပီး ကြမ္းတၿမံဳၿမံဳနဲ႔ ႏွပ္ေနတာ ေလာကႀကီးကိုေမ့လို႔။ အမ ပီသတယ္။ ေမာင္ေတြ အေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္တယ္။ ရန္ၿဖစ္ရင္ သူက ေရွ႕ဆံုးက။(ထြက္ေၿပးတဲ့ေနရာမွာ ေၿပာပါတယ္)။အဲလို ေပတယ္။ ေတတယ္။
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေအာက္က အကိုလတ္တဲ့။ ေဒါသအိုး။ အၿမဲရန္လိုေနတယ္။ ထစ္ကနဲ ဆို ဘယ္သူမွားတာ မွန္တာ မသိဘူး။ လက္ကပါၿပီးသြားၿပီး။ အေၿပာႀကမ္းတယ္။ ေဒါသႀကီးတယ္။ ဖန္ထည္၊ေႀကြထည္ေတြ မိဘ ဘိုးဘြားလက္ထက္က အေမြ ပိုင္ပစၥည္းေတြ ေဒါသအိုး လက္ခ်က္နဲ႔ ေၿပာင္သြားၿပီး။ ညီေတြ၊ ညီမေတြအတြက္ သူက အိုးသႀကီး။ ၿဖစ္သလို ဟင္းတခြက္ ရေအာင္ခ်က္တယ္။ ေကာင္းတယ္၊မေကာင္းဘူး ဘယ္သူမွ ေဝဖန္လို႔မရ။ ေဝဖန္ရင္ ဟင္းခြက္က အမွိုက္ေတာင္းထဲပဲ။ လူေနၿခံဳႀကား၊ စိတ္ေနဘံုဖ်ား၊အႀကြားႀကီးတဲ့ေဒါသအိုးႀကီးပါ(အမ်ားေၿပာတာပါ… သူ႔ကိုယ္သူေတာ့ အဲလို ထင္ပံုေတာင္မရပါဘူး)။ေတာ္ရံုတန္ရံုလူကို အဖက္မလုပ္တတ္ဘူး။(ေအးေလးသြားဖက္ရင္လည္း ပါးခ်ခံ ထိုးခံထိမွာကိုး)။ ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ ေဒါသအိုး၊လူဆိုးအရိုင္းေကာင္က သူ႔ညီအေပအေတေတြကို ခ်စ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
သူေအာက္က ေတာ့ တအိမ္လံုးမွာ ဗလအေတာင့္ဆံုး အကိုေလးပါပဲ။ စာႀကီး၊ေပႀကီးသမား။ တခုခုဆို စာအုပ္နဲ႔ ကိုင္ေပါက္တယ္။ (ေၿပာေနရင္ႀကာလိုတဲ့)။ စာသမား၊ ေပသမား ကလဲ ၿဖစ္ၿပန္ ဗလကလဲေတာင့္ၿပန္ ဆိုေတာ့ ကုိဗလ အေၿပာေရေက်ာမွာ ေမ်ာသြားတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ ဒုနဲ႔ေဒး။ ကဗ်ာေရး၊ ဆရာလုပ္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနၿပီး၊ ဆရာမလုပ္ရ စိတ္တိုင္းမက်ရင္ ခြက္ပုန္းဆြဲၿပီး ေခြေခါက္ေပေတ ေနတဲ့ သူပါပဲ။
သူေအာက္က တစ္ႏွစ္ႀကီး၊တစ္ႏွစ္ငယ္ ညီႏွစ္ေယာက္။ ညီအကိုေတြထဲမွာ ရုပ္ရည္ဗန္းၿဗၿပီး လုပ္စားတာ ဒင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။ရုပ္ရည္က ကိုးရီးယားမင္းသားေတြရွံဴးေလာက္ပါတယ္။(သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ တင္စားတာပါ) တစ္ေယာက္က အစားေႏွး၊ အေသာက္ေႏွးပါ။ လက္ေတာ့ေႏွးပံု မရပါဘူး။ တစ္ေယာက္က မစားမေသာက္ ေခြေခါက္ အိပ္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနသူပါ။ အမႀကီးနဲ႔တူတူ ကြမ္းစား တယ္။ ေပတယ္။ေတတယ္။ လုပ္ခ်င္လုပ္တယ္။ မလုပ္ခ်င္ ရတဲ့ေနရာေခြေခါက္အိပ္ေနတာပါ။ မိန္းကေလးေတြကို ခ်စ္တတ္ေပမယ့္ အခ်စ္တခုကို ငွက္ေပ်ာသီးအခြံႏြာစားရသလုိေတာင္ ပ်င္းေနတတ္တဲ့သူေတြပါ။ အခုေလာေလာဆယ္ ပိႏၷဲသီး အခြံခြာစားေနရသလို အေစးကပ္ေနၿပီး အခ်စ္ ဘယ္မွာဆိုတာ အမွ်င္ေတြႀကား မနည္း ခြာၿဖဲစားဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနႀကပါၿပီး။
ေနာက္ထပ္အငယ္တစ္ေယာက္က ဆရာႀကီးပါ။ ေနရာတကာ ခ်ီးဝင္ဝင္ေပါက္တတ္လို႔ လူခ်စ္လူခင္မ်ားပါတယ္။ ရြာထဲမွာ သူ႔အေႀကာင္း ေရပန္းစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အတို႔ေထာင္လုပ္တတ္သလို ေၿမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ မသိသလို ၿငိမ္ေနၿပီး ရယ္ေနတတ္သူပါ။သူအလုပ္ဆံုးကေတာ့ အိမ္က အကိုနဲ႔ ညီကို ပင့္ေပး ေၿမွာက္ေပး ရန္တိုက္ေပးတတ္တာပါပဲ။ အဲလိုနဲ႔ သတ္ႀက၊ ေအာ္ႀက၊ ဟစ္ႀကတာကို ႀကည့္ၿပီး ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့သူပါ။ သူရင္ႏွင့္ အမွ် ႀကိမ္းဝါးၿပီး အၿဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵက အသားၿဖဴခ်င္တာပါတဲ့။ ဘာေႀကာင့္လဲဆိုတာ ခုထိ အေၿဖမရွိေသးပါ။
ေအာ့ေက်ာလန္ ညီေတြ အကိုေတြႀကားမွာ ေနရတဲ့ ညီမ။ ဟုတ္ ဆိုတဲ့ စကားတခြန္းကို သြင္သြင္သံုးၿပီး လူလံုး ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားေလာက္ေအာင္ အကုိေတြ စကားနားေထာင္တဲ့ ညီမပါ။ အကိုေတြ လုပ္တာဘာမွမေၿပာသလို၊ သူကလဲ လုပ္တာပါပဲ။ အကိုေတြကိုေတာ့ ဆံုးမတတ္ပါေသးတယ္။ အငယ္ဆံုး ဆိုေပမယ့္ အကိုေတြကို သည္းခံ အနစ္နာခံတတ္သူဆိုေတာ့ အကိုေတြက ဒီညီမကို ခ်စ္တာပါပဲ။ သူအားလပ္ခ်ိန္ကို စားခ်င္းၿဖင့္ အသံုးခ်ၿပီး၊ နားခ်ိန္ကို အိပ္ၿခင့္ၿဖင့္ အက်ိဳးၿပဳပါတယ္။
အငယ္ဆံုးညီကေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးမားပါတယ္။ သူႀကိဳက္တဲ့ ေမာ္ဒယ္ ေမဘဲမွ မရရင္ ဒီတသက္လူပ်ိဳႀကီးလုပ္မယ္ လို႔ ႀကံဳးဝါးတတ္သူပါ။(ၿဖစ္မွာပါ) ဆံပင္ေလးေထာင္ေထာင္ နဲ႔ ရြာထဲ လွည့္ ပဲမ်ားတတ္ပါတယ္။ အကိုေတြထဲမွာ ေဒါသအိုး နားကပ္လို႔ အႀကီးဆံုးအကိုရဲ႕ အရိပ္တႀကည့္ႀကည့္ကို မႀကာခဏ ခံရသူပါ။ အကိုေတြနဲ႔ ကစားလို႔ ရွံဴးတိုင္း အိပ္ယာထဲ ထိုးဝင္စိတ္ေကာက္တတ္တဲ့ သူပါ။ အဲလိုေၿပာရင္ေတာ့ မခံခ်ိ မခံသာ ၿဖစ္တတ္သူပါပဲ။ အစအေနာက္သန္လို႔လဲ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြက ေအာ့ေက်ာလန္ ၿဖစ္ရပါတယ္။ ခုေတာ့ ဒီဗုဒဟူးသား ထူးေတာ့မယ့္ႏွစ္လို႔ေတာ့ထင္ပါတယ္။
က်ဴးေက်ာ္တဲမွာေနတယ္။ ရပ္ေက်ာ္ ရြာေက်ာ္ အေပအေတေတြ ဆိုေပမယ့္လည္း …တခါတေလေတာ့….
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
Comments
နံပါတ္ ၁၊ ၂၊ ၃ ေတာ့သိတယ္.. က်န္သူေတြကို မခန္႕မွန္းတတ္ဘူး...
၁-မကသ
၂-ကကပ
၃-ဖစ ... ဟုတ္သလားေျပာပါ။
ပူးေတေရ..
လာလည္ပါ.....
အေပအေတ ရြာမွာ ေပ်ာ္စရာေတြ တပံုၾကီးရယ္....
ေမ်ာက္.. တခါတေလေတာ့ ဆိုပီး ေရးရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလားးးး