သိုဝွက္သိမ္းဆည္းထားေသာ


အခန္း(၁)

”ၿဖဴ”
”ၿဖဴ”
”ေမာင ္ေမးေနတာႀကားလား. ”
”အင္” တစ္လံုးထဲ နဲ ့က်မေခါင္းညိတ္ေတာ့ ေမာင္ က အားမလိုအားမရ..ေလသံကအစ မာလာတာကိုသတိထားမိပါတယ္
”ေမာင္ေမးေနတယ္ေလ…မနက္ၿဖန္ဘာေန ့လဲဆိုတာ”
”တနဂၤေႏြ..ရံုးပိတ္ရက္..ေမာင္ဘာစားခ်င္လို ့လဲ”..
”မင္းကကြာ ”
ေမာင္ေတာ္ေတာ္ခံပ်င္းသြားပံုရသည္….
ဆြယ္တာထိုး ေနရင္း က်မေမာင့္မ်က္ႏွာကို လွည့္ႀကည့္ေတာ့ ေမာင္က မ်က္ေမွာင္ကုပ္လို ့
ဟိုဘက္လွည့္သြားေလရဲ ့..က်မ ရယ္ခ်င္သည္..ေမာင္က တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ေကာက္တတ္သည္..
ေမာင္ဘာကိုေမးသလဲဆိုတာက်မ သိၿပီးသား..မနက္ဖန္ ေမာင္နဲ ့က်မ အိမ္ေထာင္သက္ (၃)ႏွစ္ၿပည့္တဲ့ေန ့
ဒါကိုေမာင္က က်မကိုသတိရေစခ်င္တာ..က်မက မိန္းခေလး..ေမာင့္ကိုခ်စ္တဲ့သူ ..မမွတ္မိပဲေနပါ့မလား..
”ေမာင္”
”ေမာင္ ”
”ၿဖဴေခၚေနတယ္ေလး..လွည့္ႀကည့္ပါအံုး”လို ့ေၿပာရင္း…
ေမာင့္အနားကိုထသြားတာေတာင္ေမာင္က လံုးဝမလွဳပ္
က်မ ေမာင့္မ်က္ႏွာမူရာဘက္ကိုလွည့္ရင္းေမာင့္ နဖူးကို ဖြဖြေလးနမ္းကာ
”ၿဖဴတို ့(၃)ႏွစ္ၿပည့္သြားၿပီေမာင္ ..မနက္ဖန္ဆိုရင္ ”လို ့ေၿပာလိုက္မွ
ေမာင့္မ်က္ႏွာေလးက ၿပံဳးေရာင္သန္းလို ့က်မကိုမလြတ္တမ္းအတင္းဖက္ထားေလရဲ ့
က်မမရုန္းမိဘူး.
”ၿဖဴ အခုထိုးေနတဲ့စြယ္တာေလးက မနက္ဖန္ ေမာင့္အတြက္
(၃ )ႏွစ္ၿပည့္အမွတ္တရလက္ေဆာင္…ၿပီးေတာ့ ေမာင္ႀကိဳက္တဲ့ ရွမ္းေခါက္ဆြဲ ခ်က္ၿပီး
မနက္ဖန္ ၿဖဴနဲ ့ေမာင္တူတူစားဖို ့ လုပ္ထားပါတယ္ရွင္”့ လို ့ေၿပာေတာ့
”အင္း…ေမာင္ကလဲ မနက္ဖန္ ႀကရင္ ၿဖဴကိုတစ္ခုခုေပးခ်င္တာ ..ဒါေပမယ့္ ၿဖဴေတာင္းဆိုတာ
ၿဖဴ လိုခ်င္တာကိုပဲေပးခ်င္တယ္.. အမွတ္တရေပါ့ ..ဒါေႀကာင့္ ..ဒီည စဥ္းစားထား
မနက္ၿဖန္ေမာင့္ကိုေၿပာ..ၿဖဴလိုခ်င္တာ ေမာင္ေပးမယ္..ေမာင္ဘက္က တတ္ႏိုင္တဲ့အရာ ၿဖစ္ပါေစ”
”ဟုတ္ကဲပါရွင့္”
အခန္း(၂)
က်မ နာရီလက္တံကိုလွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ အခ်ိန္ကမနက္( ၃ )ကိုညႊန္ေနၿပီး
ဆြယ္တာေလးလဲလက္စသတ္လို ့ၿပီးသြားၿပီး…
က်မေမာင့္ကိုလွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ အၿပစ္ကင္းစြာအိပ္ေမာက်ေနေလရဲ ့့
သက္ၿပင္းရွည္ရွည္တစ္ခုကိုခ်ရင္း မထင္မွတ္ပဲမ်က္လံုးမ်ားက ေမာင့္အဝတ္ဗီဒို ဆီေရာက္သြားတယ္
ေမာင္နဲ ့က်မလက္ထပ္ၿပီး ကတည္းက က်မေမာင္ေနတဲ့တိုက္ခန္းကိုေၿပာင္းလာၿပီး
ေမာင္နဲ ့ႏွစ္္ေယာက္တစ္ကမၻာေလးတည္ေဆာက္ခဲ့တယ္…
ေမာင္က က်မကို အရမ္းခ်စ္တယ္.. အရမး္ၿမတ္ႏိုးတယ္ဆိုတာ က်မတထစ္ခ်ယံုႀကညၿ္ပီးသားပါ
ဘယ္ေကာင္မေလးနဲ ့မွ စိတ္မခ်ႏိုင္စရာအေႀကာင္းမရွိဘူး..ေမာင္ကိုင္တဲ့ဟမ္းဖုန္းေတာင္ အိမ္ၿပန္ေရာက္ရင္
ပိတ္ထားတတ္ၿပီး က်မ သိေအာင္ အိမ္ဖုန္းနဲ ့ေၿဖေနက်..စကားနည္းၿပီးစိတ္ရွည္တတ္သူ..
ဒါေပမယ့္ ေမာင္နဲ ့က်မ အိမ္ေထာင္က်ပီးလို ေမာင့္အိမ္ေၿပာင္းတဲ့ေနမွာ က်မ ေမာင့္ဆီက မေက်နပ္ခ်က္တစ္ခုကို ေတြ ့လာတယ္
အဲဒါက ေမာင့္အဝတ္ဗီြဒို ထဲက အထပ္ တစ္ခု က အၿမဲတမ္းေသာ့ခတ္ထားတာပဲ
တစ္ခါ က်မက ဗီြဒိုရွင္းေတာ့ တလက္စထဲရွင္းရေအာင္ ေမာင့္ဆီကေသာ့ေတာင္းမိတယ္
ေမာင္ကေတာ့ ပ်ာပ်ာသလဲလဲနဲ ့ ”.အဲဒီထဲမွာ ဘာမွမရွိ္ဘူး..ေသာ့လဲေမာင္ဘယ္နားထားမိမွန္းမသိေတာ့ဘူး
ထားလိုက္ပါေတာ့”လို ့ေၿပာတယ္
က်မလဲၿပီးၿပီးေရာဆိုပီး ေမ့ထားလိုက္တယ္..
ဒါေပမယ့္ မထင္မွတ္တဲ့တေန ့ ေမာင္ရံုးေစာေစာ ဆင္းလို ့အိမ္ေစာေစာၿပန္ေရာက္တဲ့ေန ့
က်မလဲ အိမ္ေစာေစာ ၿပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္
ေမာင့္ကိုအခန္းထဲမွာေတြ ့တာ့ဝမ္းသာအားေခၚလိုက္တာကို ေမာင္က မ်က္စိပ်က္မ်က္ႏွာပ်က္ပီး
ဗီြဒိုကြယ္ရပ္ေနတာေတြ ့လိုက္တယ္..မ်က္စိပ်က္မ်က္ႏွာ ပ်က္သြားတဲ့ေမာင့္ကိုမႀကည့္ရက္တာေႀကာင့္
က်မ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တယ္ ..ေမာင္ ကေတာ့ဗီြဒိုနားက မခြာဘူးေပါ့..က်မ ေမာင္ဘာေတြလုပ္ေနလဲဆိုတာသိခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြ ..မသကာၤစိတ္ေတြက
အဲဒီေန ့ကေနအစပ်ိဳးလာခဲ့ရတယ္..အရင္ေန ့ေတြတုန္းက သတိမထားမိေပမယ္..
ေနာက္ရက္ေတြ က်မကိုယ္တိုင္သတိထားေတာ့ေမာင့္ရဲ ့မူမမွန္တဲ့
အၿပဳအမူတစ္ခ်ိဳ ့ကိုေတြ ့ေနရေတာ့တယ္..
ေမာင္ဟာ တစ္ခါတစေလ ဟုိေရာင္ေရာင္ဒီေရာင္ေရာင္နဲ ့အဝတ္ဗီြဒိုနားမွာ အႀကာႀကီးရပ္ေနတတ္တယ္..
တခါတေလ ဗီြဒိုကိုႀကည့္ပီး ၿပံဳးေနတတ္တယ္.. အိပ္ေနရင္းနဲ ့ေတာင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ခိုးမွာ
ေႀကာက္ေနတဲ့ပံုနဲ ့ တေရးႏိုးလွည့္လွည့္ႀကည့္တတ္တာကို က်မ အၿမင္ကတ္လာတယ္..ဗီြဒိုကို မနာလိုၿဖစ္လာတယ္..သံသယဝင္လာတယ္…ေမာင္ ေဆးေတြဘာေတြခိုးသံုးေနတာလား..မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူ..
သူကိုႀကည့္ရတာက်မ္းမာေရးေကာင္းပါတယ္..ဒါမွမဟုတ္ ပိုက္ဆံေတြဖြက္ထားတာလား..
မၿဖစ္ႏိုင္ဘူး..တရံုးထဲလုပ္တာခ်င္းအတူတူ ေမာင္ဘယ္ေလာက္ရတယ္ဆိုတာ
က်မကိုအကုန္အပ္္တယ္ဆိုတာ..က်မသိတယ္..
ဒါဆို ေမာင့္မိဘပိုင္ပစၥည္းတစ္ခုခုလား..မဟုတ္ပါဘူး..
ေမာင္ပိုင္ဆိုင္သမွ်က ဒီတိုက္ခန္းနဲ ့ဖုန္းပဲရွိတယ္
ေမာင့္မိဘေတြက မရွိေတာ့တဲ့အတြက္.. ေမာင့္အေမ ထားခဲ့တဲ့ နားကပ္ေလးတစ္ရံေတာင္ က်မအတြက္မဂၤလာဦးညက ေပးခဲ့တာပဲ..ဒါဆိုဘာလဲ..
အင္း..အဆက္ေဟာင္းလား… အရင္က ေမာင္အသည္းအသန္ႀကိဳက္တဲ့
အမႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္လို ့
ပါးစပ္ရာဇဝင္က်မႀကားဖူးေပမယ့္..ေမာင္ကိုက်မ မေမးမိဘူး..
အခုလဲအဲဒီအမကႏိုင္ငံၿခားမွာဆိုေတာ့..အင္း
ဒါဆို အခုေမာင္နဲ ့အဆက္အသြယ္ၿပန္ရေနတာလား…
သူမပို ့ေပးတဲ့ပစၥည္းေတြကိုအဲဒီမွာသိမ္းထားတာလား
က်မဝမ္းနည္းပီးငိုမိတယ္..ေမာင္ရယ္..က်မေမာင့္ကိုအရမ္းခ်စ္ပါတယ္ေမာင္ရယ္..
က်မကိုဘယ္ေတာ့မွမထားခဲ့ပါနဲ ့..တစ္ဖက္လွည့္အိပ္ေနတဲ့ေမာင့္ေက်ာနားကိုတိုးရင္
က်မ တရွိဳက္ရွိုက္နဲ ့အိပ္ေမာက်သြားခဲ့တယ္..
အခန္း(၃)
က်မႏိုးေတာ့ေမာင္ကဧည့္ခန္းမွာ ေကာ္ဖီၤ နဲ ့သတင္းစာနဲ ့အၿငိမ့္သားထိုင္လို ့က်မလဲ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲၿပီးေတာ့ ေမာင္က
”ၿဖဴ ..ေမာင္.ဆြယ္တာဘယ္ေတာ့ဝတ္ရမွာလဲ..”
လို ့ၿပံဳးၿပီးေမးေတာ့..ဟုတ္ပါရဲ ့..က်မညကတည္းကလက္စသတ္ၿပီးသား.
က်မေခါင္းရင္မွာထားထားတာ..ေမာင္သိရက္သားနဲ ့..က်မဝတ္ေပးတာခံခ်င္တယ္တုူပါရဲ ့..
က်မလဲၿပံဳးၿပံဳးနဲ ့သြားယၿူပီးေမာင့္ကိုဝတ္ေပးေတာ့
ေမာင္က ..”ၿဖဴ ့ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္”ဆိုၿပီး
ခပ္ဖြဖြေလးနမ္းတယ္
ၿပီးေတာ့
”ကဲ..တစ္ညလံုးစဥ္းစားေနတဲ့ငါ့မိန္းမ…ဘာယူဖို ့ဆံုးၿဖတ္ထားလဲ..စိန္နားကပ္လား..
စိန္လက္စြပ္လား..ေသခ်ာရင္အခုတည္းကအေၿဖေပးမယ္..လာမယ္ႀကာမယ္လို ့
ဟားးဟား…”
”ေမာင္ကလဲ .တန္ဖိုးႀကီးတာမေတာင္းပါဘူး..ေမာင္ေပးႏိုင္တာပဲေတာင္းမွာပါ”.
”ကဲ..ေၿပာေမာင္ဘာေပးရမလဲး..ေမႊးေမႊးလား.ခုနကေပးၿပီးၿပီးေနာ္ ထပ္မေတာင္းနဲ” ့..
”မဟုတ္ဘူးေမာင္..က်မလိုခ်င္တာက” ဆုိၿပီးေမာင့္ရင္ခြင္ထဲဝင္
ေမာင္က..”ကဲေၿပာ”..
”ၿဖဴကဘာလိုခ်င္လဲ”
က်မေမာင့္ကို ေမာ့ႀကညၿ့္ပီး..
”ေမာင့္ရဲ ့ဗြီဒိုေသာ့”
”ဘာ”
ေမာင္က်မကိုရင္ခြင္ထဲက ခ်က္ခ်င္းဆြဲထုတ္ၿပီး အံ့ႀသသလိုအႀကည့္နဲ ့ႀကည့္ေနတာ.
ေမာင ္မထင္ထားတာကိုေတာင္းတာကို
”ၿဖဴ..မင္းၿဖစ္ႏို္င္တာကိုေၿပာ..ေမာင့္ကိုမၿဖစ္ႏိုင္တာမေၿပာနဲ ့..ဒီအခ်ိန္ မွာ မေနာက္ပါနဲ ့..”
”ဘာလို ့မၿဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲေမာင္..ေမာင့္မိန္းမလုပ္သူက ေမာင္ပိုင္တာကိုေတာင္းတာေလ..
ေမာင္ပဲလိုခ်င္တာေၿပာဆို…အခုက်မလိုခ်င္တာဒါေလ..”
ေမာင္..မ်က္ႏွာမွာေဒါသအရိပ္ေတြတလိပ္လိပ္တက္လာသလို…
က်မရ႕ဲ ရင္ထဲမွာလည္း ၃ ႏွစ္လံုးလံုးတင္းထားတဲ့အစိုင္အခဲက မီးေတာက္ေပါက္ကြဲသလို..
”မင္းစကားေၿပာင္းေၿပာရင္ေကာင္းမယ္..မင္းဒီလိုေတာင္းတာငါ့ကို မင္းမယံုႀကည္တာ..
ငါ့ရဲ ့ၿဖဴစင္ေနတဲ့ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ကို ရိုက္ခ်ိဳးတာ..ငါမထင္ထားဘူး..
မင္းဒါကိုေတာင္းဆိုလိမ့္မယ္လို ့…”
”ဘာလဲေမာင္..ၿဖဴစင္ေနတဲ့ကိုယ္ပိုင္္လြတ္လပ္ခြင့္..ဟုတ္လား..
မိန္းမရွိတဲ့သူက ဘယ္လိုမ်ိဳးလြတ္လပ္ခြင့္လိုခ်င္ေသးတာလဲ..
ေနာက္မိန္းမနဲ ့ရွဳပ္တာမ်ိဳးက ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္လား..”
က်မ မသိေတာ့ပါ..မွား၏မွန္၏..က်မေၿပာခ်င္တာတစ္ခုပဲသိသည္
”မင္းေတာ္ေတာ့.. မင္းေတာ္လိုက္ေတာ့..ငါ့ကိုစြတ္စြဲတာမ်ားေနၿပီး..
ထင္တာေတြတစ္လြဲၿဖစ္ေနၿပီး..”
”ဘာလဲ မယားႀကီးမွန္းမသိ..မယားငယ္မွန္းမသိတဲ့ သူကိုထိေတာ့ေမာင္ကနာတယ္ေပါ့”
”မင္း ငါလုပ္လိုက္ရ” ဆိုၿပီး ေဒါသတႀကီး နဲ ့က်မကိုရိုက္ဖို ့ရြယ္ေတာ့
က်မေမာင့္မ်က္ႏွာကိုႀကည့္ၿပီး ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေတာ္ေတာ္ေလး နာက်ည္းမုန္းတီးသြားသည္..
”မင္း..မင္း..ငါမင္း ကိုဒီေလာက္ဦးေႏွာက္နည္းလိမ့္မယ္..
အသိဥာဏ္ကင္းလိမ့္မယ္လို ့မထင္ဘူး..
ဒါငါ ၃ ႏွစ္လံုးလံုး ကန္းေနတာပဲ..ေတာ္ၿပီး..ငါမင္းကိုမေပါင္းႏိုင္ေတာ့ဘူး..ကြာမယ္ကြာ”
က်မ မႀကားခ်င္ဆံုးစကား..က်မနာက်င္ရေသာစကား..က်မ မလိုလားေသာစကားကိုႀကားလိုက္ရေတာ့
က်မရဲ ့လက္က ေမာင့္ပါးၿပင္ေပၚသို ့ေအးစက္စြာအလ်င္အၿမန္..
တဒဂၤအတြင္းရလိုက္တဲ့အသိေနာင္တနဲ ့အတူ ေမာင့္္ဆီက ေအးစက္စက္ နာက်ည္းခ်က္
အၿပံဳးတစ္ခ်က္နဲ ့အတူ ”မင္းဘယ္ေတာ့မွေနာင္တမရပါနဲ ့”တဲ့့..
ၿပီးေတာ ့က်မကိုေက်ာခိုင္းထြက္သြား..
အခန္း(၄)
က်မရူးေနၿပီး..အခန္းေထာင့္မွာထိုင္ငိုေနရင္း
မွန္သလားမွားသလားမသိတဲ့ႀကားထဲကေန..မ်က္လံုးမ်ားက ေမာင့္ဗီြဒိုဆီကို..
ရင္ထဲမွာေဒါသနဲ ့နာက်ည္းခ်က္ေႀကာင့္မ်က္လံုးမ်ားမီးေတာက္လွ်က္
ေမာင့္ဗီြဒိုေပၚပံုႀကလို ့
ဒင္းေႀကာင့္ေမာင္ငါ့ကိုမုန္းတာ..ဒင္းကိုဖ်က္္ဆီးၿပစ္မယ္..ဆိုတဲ့အေတြးလဲဝင္
တဒုန္းဒုန္း ရိွတာနဲ ့ရိုက္ဖ်က္.. ေသာ့ပြင့္ထြက္သြားေတာ့ အားနဲ ့အတင္းဆြဲထုတ္ လႊတ္ၿပစ္လိုက္တာ..
ဘုရားေရ…
က်မ အသက္ရွဳဴရပ္သြားတယ္
မင္သက္သြားတယ္..မထင္ဘူး..လံုးဝကိုမထင္ထားဘူး…
ေစာေစာကရူးခ်င္တာထက္ႏွစ္ဆပိုရူးသြားတယ္..
ရင္ထဲကေအာ္ငိုေနတယ္…တကယ္တမ္းက ႏွဳတ္ခမ္းဖ်ားေလးလွဳပ္ရံု
ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ ခုန္ေနသလို လက္ေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေနတယ္..
က်မပထမဆံုးၿမင္တဲ့အရာတစ္ခု ေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္..ၿပီးေတာ့ ေမႊးလိုက္တယ္..
ၿပီးေတာ့ရင္ထဲလဲအပ္လိုက္ေရာ..မ်က္ရည္ေတြတေပါက္ေပါက္က်ဆင္းလာတယ္..
ဒီမ်က္ႏွာသုုတ္ပဝါကိုက်မမွတ္မိတယ္..ေမာင္ နဲ ့က်မ ရည္းစားစၿဖစ္တုန္းက
ေမာင့္ကိုအမွတ္တရဝယ္ေပးထားတယ္..အိမ္ေထာင္က်ေတာ့
အၿမဲတမ္းသံုးလို ့ေဟာင္းေနၿပီးၿဖစ္တဲ့
ဒီမ်က္သုတ္ပဝါကို က်မကိုယ္တိုင္ လႊတ္ပစ္ခဲ့တယ္.. အခုေတာ့ က်မရင္ခြင္ထဲမွာ.ဘယ္လိုၿဖစ္သြားလဲ..
ေနာက္တစ္ခု..ခ်ိတ္ပိတ္ထားေသာဒိုင္ယာရီစာအုပ္..ေန ့စြဲ ့က ေမာင္က်မကိုစတင္စိတ္ဝင္စားတဲ့ေန ့စြဲမွသည္
ေမာင္နဲ ့က်မ လက္ထပ္ၿပီးတဲ့ေန ့အထိ …ခ်ိတ္ပိတ္ထားၿပီးသာ…
ေနာက္တစ္ခု..က်မနဲ ့ေမာင္ရည္းစားစၿဖစ္တုန္းက ေမာင္က က်မဓာတ္ပံုေတာင္းလို ့
က်မကေနာက္ၿပီးေပးခဲ့တဲ့ က်မမူႀကိဳတက္တုန္းကရိုက္ထားတဲ့ပံု…ၿပီးွေတာ့
စာအိပ္ၿဖဴၿဖဴေလးတစ္လံုး…
စာအိပ္ေပၚမွာ..အမွတ္တရ ရည္းစားဘဝတုန္းက ၿဖဴ ့ကိုေပးရန္အေႀကြးက်န္ဆိုတဲ့စာနဲ ့
စာအိပ္ထဲမွာေငြသားတစ္ခ်ိဳ ့..
”ေမာင္”
”ေမာင္ ”က်မမွားၿပီး..ေမာင့္ကိုစြတ္စြဲခ်က္ေတြနဲ ့ က်မ ေမာင့္ကို၃ ႏွစ္လံုးလံုးသကၤာမကင္းၿဖစ္ခဲ့
သဝန္တိုခဲ့ရတာ..
အခုေတာ့
အခုေတာ့
က်မ ဖုန္းေလးရွိရာကိုအေၿပးသြား..ေမာင့္ဖံုးနံပတ္ေတြကိုႏွိပ္လို ့
ေမာင္ေက်နပ္ေအာင္ေတာင္းပန္မယ္..က်မအသက္ပါရင္ပါ ပါေစ..ေမာင္ေက်နပ္ေစရမယ္..
ဖုန္းသံဝင္လာတယ္..က်မစိတ္ေတြလွဳပ္ရွားေနတယ္..လက္ေတြတုန္ေနတယ္..
”တီ……….တီ……..တီ……..”
တဖက္ကဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့ အႏွစ္ႏွစ္က ႏွစ္ၿခိဳက္စြာေခၚေနတဲ ့ေမာင္ဆိုတာ
အခုခ်ိန္ၿပန္ေခၚေတာ့ ဆံြအ့ံေနမိသလို..
”ေမာင္…………..က်မ……မွား….”
က်မ ငိုသံႏွင့္ အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့နဲ ့စကားမဆံုးခင္

”ၿဖဴ..ေမာင္အၿပင္မွာ..ခ်မ္းေနၿပီးကြယ္..တံခါးဖြင့္ေပးပါ..”

ဖိုးစိန္

Comments

WWKM said…
ဟတ္ဟတ္..
လူေနာက္...........ဖတ္လို႔ေတာ႔ေကာင္းသား.
ဘီရိုထဲက ဘာၾကီးမ်ားထြက္လာမလဲလို႔...

အစ္မကေတာ႔ သ၀န္မတိုတတ္ဘူး..အူပဲတိုတာေလ. း)
ကဲ..ကဲ..စိတ္ကူးေတြယဥ္မေနနဲ႔ လက္ေတြ႔အေကာင္
အထည္ေဖာ္.... :P
WWKM said…
ေဟးးးး ပထမ ရတယ္ကြ... ဆုခ်..
ဟင္းေကာင္းေကာင္းခ်က္ေကၽြးေနာ္..
လြယ္တဲ႔နည္းေလးကိုခ်က္... ၀ယ္လို႔မရတာေတြမခ်က္
ျပနဲ႔ .. ျမန္မာျပည္မွာေနတာ မဟုတ္ဖူး..
အစ္မက ခ်ဥ္ ငံ စပ္ အရသာ ၾကိဳက္တယ္. အရမ္းစပ္
တာေတာ႔ မၾကိဳက္ဘူး...
ျမန္မာျပည္ျပန္ရင္ စားေသာက္ဆိုင္ဖြင္႔ျပီး စိန္လ်ွံကို
စားဖိုမွဴးခန္႔ရမယ္ထင္တယ္.. လခကေတာ႔ နည္းမယ္
ေနာ္...
ျပန္ျပီဗ်ိဳ႕..တာ႔တာ.. ဒီမွာ အခ်ိန္ၾကာေနျပီ...
ေလ်ွာက္လည္လိုက္ဦးမယ္... း)
အမယ္ .. အေနာ္လဲ ဒုတိယပါေနာ္ .. ဟီးး လူေနာက္ ဘာမ်ားလဲလုိ႕ :P
ဖတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ဘာေတြမ်ားထြက္လာမွာလဲလို႔ ဖတ္ေနတာ ရည္းစားဘ၀တုန္းက အေကၽြးက်န္ေတြထြက္လာတာကိုး ...
Dream said…
အဟာ.. အေရးအသားး ကလန္ထြက္ေနတာပဲ.. ဖတ္ရာတာ အသက္ရႈဖုိ႔ေတာင္ ေမ့သြားတယ္။

ေတာ္ေသးတာေပါ့ ... ျပန္ေပါင္းေပးလုိ႔.. မဟုတ္ရင္..
ဖတ္တဲ့သူက ႏွလံုးေရာဂါရွိရင္... ေသသြားႏုိ္င္တယ္..စိတ္မေကာင္းျဖစ္လြန္းလုိ႔...

ပို႔စ္ေကာင္းေလး တစ္ခု ပါ ဦးဦးေရ။
၀တၳဳဆရာေလးက ေတာ္တယ္ဗ်ား..

အေရးအသား လည္းေကာင္းတယ္။
လွည့္ကြက္ကေလးနဲ႔ ဒႆနေလးကလည္း ေတြးစရာ ရေစတယ္။
khin oo may said…
ေတာ္ေတာ္ စိတ္ကူးယဥ္..
အျပင္မွ ခ်မ္းေနတဲ့ေမာင္ေလးေ၇ စိတ္ကူးယဥ္ ပို့စ္ေလး ဖတ္သြားတယ္ေနာ္
MANORHARY said…
ဘာမ်ားလဲလို႔တထိတ္ထိတ္နဲ႔..ဟားဟား
ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့လည္း...ေပ်ာ္စရာေပါ့
လက္ေတြ႕ဘဝကေတာ့ ဒီလိုဟုတ္မွာမဟုတ္ဘူးေနာ္
း) ၿခိမ္းေခ်ာက္တာမဟုတ္ပါဘူး ၿဖစ္တတ္တဲ့
သေဘာကိုေၿပာတာ..
molay88 said…
ဘီဒိုႀကီးထဲမွာ တန္းဖုိးရွိတာေတြမ်ားလားလို႕ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါ တဲ့...ေတာ္ပါေသးတယ္.. အိမ္သာသံုး စကၠဴမဟုတ္လို႕..။ :-)
အရမ္းေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ..။ဇာတ္လမ္းေလး က အရမ္းစိတ္၀င္စားဖို႕ေကာင္းတယ္.။ ေနာက္လည္းမ်ားမ်ားေရးေနာ္..။ ဒိုင္ခံအားေပးမွာ..။
အယ္... ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ဖတ္ေနရတဲ့သူကိုမွ အားမနာ.. ဟြန္႔... မသိရင္ပဲ ကြဲေတာ့မယ့္အတုိင္း...ဟီး.. အျပင္မွာခ်မ္းလြန္းရင္ ေလျဖတ္သြားႏိုင္တယ္.. ေနာက္တာပါ အဟဲ.. ဆက္ေရးေနာ္.. အားေပးမယ္.. အသစ္ေတြကို
Welcome said…
ေကာင္မေလးကုိ စာနာနားလည္ေပးလုိက္ပါ
ဖတ္ေကာင္း၏။ အားေပးလ်က္ပါ။

ခင္မင္စြာနဲ႔
ဟြန္႕...
ရင္တုန္းပန္းတုန္နဲ႕ ဖတ္လုိက္ရတာ..
ပီးလဲပီးေရာ..
သူသိမ္းထားေတြက အခ်စ္ေတြကိုး...
ေတာ္ေတာ္ဆုိး...
(ဖတ္လုိ႔ေကာင္းတဲ့ပို႔စ္တစ္ခုပါ)
ေတာ္ေတာ္ေရးတတ္တယ္--
အစကေနအဆံုး--စာဖတ္သူကိုေခၚသြားတယ္---
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ---
တကယ္ကို ဖတ္လို႔ေကာင္းတဲ့ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ပါ ေမာင္ေလးဖိုးစိန္ေရ... အေရးအသားေကာင္းၿပီး အဆံုးသတ္ေလးလည္း လွပါတယ္...
ကိုဖိုးစိန္ ေတာ္ေတာ္ အေရးေကာင္း..
ဘာမ်ားလဲလို႔.. ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ဖတ္လိုက္ရတာ.. း)
My Diary said…
ေသာန႔ဲဆံုးတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလး ခံစားၿပီး ဟားတိုက္သြားတယ္ (အဲ)မွားလို႔ ေကာင္းတယ္ေျပာတာ
အေတြးနဲ႔ အေရးသားက မိုက္တယ္
ဘာမ်ားထြက္လာမလဲလို႕
ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေလး အကုိေရ
ကိုရဲ said…
ဟဟ ။ ေနာက္ဆံုးပိုင္းေလးပဲ သေဘာက်တဲ့ ဘာတဲ့ ေမာင္အျပင္မွာခ်မ္းေနျပီတဲ့ ။ ခံလိုက္ေပေရာ့ ။

(ကိုရဲ)

Popular Posts