လမ္းကေလးေပၚက မေရခဲ
တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္စြာ မခံစားတတ္ခဲ့ပါဘူး။ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကိုေတာ့ အပ္ေႀကာင္းမထပ္ေအာင္ ေကာင္မေလးမ်ားစြာကို ေၿပာၿဖစ္ခဲ့သူပါ။ အၿမင္အာရံုကို ဝင္လာတဲ့ ေကာင္မေလးေတြကို ခံစားမွဳ အာရံုက လက္ခံလာရင္ ခ်စ္တဲ့စိတ္ကို တားဆီးပိတ္ပင္လို႔ မရေအာင္ ၿဖစ္တတ္ၿပန္တယ္။ စိတ္လွဳပ္ရွားစရာေကာင္း တဲ့ေကာင္မေလးေတြကိုၿမင္တိုင္းလဲရင္ခုန္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခ်စ္ကို ဝိုင္ခ်ိဳခ်ိုတစ္ခြက္ကို အရသာခံေသာက္ေနသလို မက္ေမာစရာ အရာတစ္ခု အၿဖစ္ ဖန္တီး ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ႀကည္ႏူးစရာ ေတြအၿဖစ္သာ ဖန္တီးတတ္ ခဲ့ၿပန္ပါတယ္။
ခင္မင္သူ သူငယ္ခ်င္းေတြက ရီးစားမ်ားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မင္းတကယ္ခ်စ္တတ္လားလို႔ေမးရင္ မထီမဲ့ၿမင္ အႀကည့္ေတြ၊ ၿပီတီတီ မ်က္ႏွာနဲ႔ ၿပန္ႀကည့္တတ္ရံုမွ အပ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေဝခြဲလို႔ မရသလို ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ေၿဖစရာ အေၿဖတိက် ေသခ်ာမွဳမရွိခဲ့ပါ။
”ေအးကြ… ငါေတာ့ခ်စ္တယ္ထင္တာပဲ… တကယ္ေတာ့ ႀကိဳက္တာကြ… ႀကိဳက္ၿပီးမွခ်စ္လာတယ္ ထင္တာပဲ… ဒါေၾကာင့္ၿမင္ၿမင္ခ်င္း အရမ္းခ်စ္တယ္ ဆိုတာလက္မခံဘူး”လို႔ ေၿပာတတ္ေနခဲ့ၿပန္တယ္။
ဒိုင္ယာရီေတြ၊ မွတ္စုေတြကို စိတ္ရွိတုိင္း ေရးတတ္တဲ့အက်င့္ရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘယ္ခ်စ္သူ ရီးစားအေၾကာင္း ကိုမွ စာတင္ေလာက္ေအာင္ခံစားေရးဖြဲ ့ခ်င္စိတ္ မရွိခဲ့သူ တစ္ေယာက္ပါပဲ။
ရည္စားေတြ ထားခဲ့တယ္… ခ်စ္သူေတြက သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ၿဖစ္လာတဲ့ခ်စ္သူ ..
ခ်စ္တယ္ထင္လို႔ခ်စ္ခဲ့တဲ့ခ်စ္သူ…
ႀကိဳက္လို႔ခ်စ္ခဲ့တဲ့ခ်စ္သူ…
သူတပါး ေၿမွာက္ပင့္လို႔ ခ်စ္ခဲ့တဲ့ခ်စ္သူ..
စသၿဖင့္ ခ်စ္သူအမိ်ဳးအစားေပါင္းမ်ားစြာ နဲ႔ခ်စ္သူ ဘဝကို ရသ မ်ိဳး စံု နဲ ့ခံစားမွဳမ်ိဳးစံု ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခ်စ္ဆိုတာကို ေရေရလည္လည္ နားမလည္ခဲ့တာပါ…
ဒါေပမယ့္… တစ္ခုေသာ လမ္းေပၚက ဆံုဆည္းမွဳ တစ္ခုကေတာ့ ခံစားမွဳ တစ္မ်ိဳးနဲ႔ အၿမဲတမ္း လြမ္းဆြတ္ေနၿဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘယ္လိုေမ့ေပ်ာက္ေပမယ့္ ဒီလမ္းေလးကို အၿမဲ သတိရေနခဲ့တယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မလွမ္းေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးၿဖတ္ထားေပမယ့္ ေရာက္ၿဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မေရးၿဖစ္ခဲ့တဲ့ သူအေႀကာင္း မွတ္စု တစ္ခုအေနနဲ႔ ေရးၿဖစ္ခဲ့တာဒီလမ္းမႀကီးရဲ႕ အေႀကာင္းေပါ့….။
ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝမွာ ခ်စ္သူ ရည္းစားမ်ားနဲ႔သြားခဲ့တဲ့ေနရာေတြထဲမွာေတာ့ ဒီလမ္းမႀကီး လာရတာသေဘာအက်ဆံုးပါ။ လမ္းကေလးနဲ ့အတူ သစ္ရိပ္ပင္ရိပ္နဲ႔ ခံုတန္း မ်ားစြာ ရွိတဲ့ ဒီေနရာေလ ကို ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်လို ့ဘယ္ခ်စ္သူ ေကာင္မေလးနဲ ့ပဲလာလာ ဒီလမ္းေလးကိုပဲ ေရြးေလွ်ာက္ၿဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။
”ကိုေလး…ေရခဲေရေသာက္သြားပါအံုး… ေဆးလိပ္ယူဦးမလား… ဒီေန႔အကိုေလးက အကီ် ၤအသစ္နဲ႔ေနာ္… လွတယ္သိလား … ဟိ..ဟိ..” လို႔ မ်က္ႏွာေၿပာင္တိုက္ အတင့္ရဲ စြာေနာက္တတ္တဲ့ ေရခဲေရေရာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးကို ဒီလမ္းကေနၿဖတ္သြားတိုင္း ေတြ ့ေနက်။ အရင္စေတြ ့ကစတုန္းေတာ့ ေရခဲေရ ေဆးလိပ္ အခ်ဥ္ထုပ္မ်ားကို အလိုက္မသိစြာ အတင္းထိုးေရာင္းတတ္တဲ့ သူမကို စိတ္တိုေဒါသ ၿဖစ္မိေပမယ့္ ေတြ႔တဲ့ရက္ေတြမ်ားလာေတာ့သူ႔ကို သနားစိတ္ဝင္လာၿပီး ၿပံဳးၿပတဲ့အထိရင္းႏွီးလာခဲ့တယ္။
ဒီလမ္းေလးကို လာဖန္မ်ားေတာ့ ပါးကြက္အၾကီးႀကီးကြက္ ဆံပင္ကို ဆီသပ္ က်စ္ထားတဲ့ၿပီး ရွပ္အက်ီလက္ရွည္ နဲ ့ ပါတိတ္ႏြမ္းေလးကို ဝတ္ကာ လြယ္အိပ္ကို စလယ္သိုင္းလြယ္တဲ့ သူမကို မလွမ္းမကမ္းက ေနရွာတတ္လာတယ္။ ဒီလမ္းေလးမွာ သူမကို ၿမင္မွ ပိုၿပီး ၿပည့္စံုသလို ခံစားရတယ္။
သံေရပံုး အစိမ္းေရာင္ထဲက ေရ ကိုေရစစ္နဲ႔တစ္ခ်ိန္လံုးစစ္ေနၿပီး ပါးစပ္ကေန တစ္ခုခုကို တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနတတ္တဲ့သူမ…
လမ္းေလးထဲကို ပရမ္းပတာ ေမွာင္းႏွင္လာတဲ့ကားကိုၿမင္တိုင္း မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးနဲ႔ ေရ ကိုအလ်င္အၿမန္ဖံုး ကားသမားကိုေမတၱာလွမ္းပို႔တတ္တဲ့သူမ…
လမ္းထဲ ဝင္လာတဲ့ သူကို ၿမင္ရင္ မ်က္ႏွာခ်ိဳခ်ိဳ အသံစာစာနဲ႔ ေရခြက္ကိုကိုင္ ၿပီး အေၿပးေလးေစ်း ေရာင္းတတ္တဲ့သူမ…
အခ်ိန္ရရင္ လြယ္ထားတဲ့ အိတ္ထဲကိုႏွိဳက္ၿပီး ေစ်းေရာင္းရတဲ့ေငြကို ခဏခဏ ထုတ္ေရတတ္တဲ့ သူမ….
ရံဖန္ရံခါ ကၽြန္ေတာ္ ခိုးခိုးၿပီး လွမ္းႀကည့္တာကို ၿမင္ရင္ရွက္ရွက္နဲ႔မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ၿပံဳးၿပတတ္တဲ့ သူမက
ကၽြန္ေတာ့္နဲ ့အသက္သိပ္မကြာဘူးဆိုတာခန္႔မွန္းမိပါတယ္။
သနားစိတ္ေႀကာင့္လား အားေပးခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ေႀကာင့္လားေတာ့ မသိ… သူမကို သတိထားမိတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး သူမရွိတဲ့ဒီေနရာကို အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာၿပီး တစ္ေယာက္တည္းၿဖစ္ၿဖစ္ ခ်စ္သူနဲ ့ၿဖစ္ၿဖစ္ ေရာက္လာတတ္တယ္။ သူမကို လာလာႀကည့္မိတဲ့ အတြက္ေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့စိတ္ထဲမွာ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ႏိုင္တယ္ထင္ၿပီး ရင္ေတြတဒိုင္းဒိုင္းခုန္ကာ ရွက္မိေနတတ္တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္သူမကို ၿမင္တိုင္း ေဖာ္ၿပလို႔ မရတဲ့ ခံစားမွဳ ကိုခံစားရတတ္ပါတယ္။
ေစ်းေရာင္းမေကာင္းလို႔ဝမ္းနည္းစြာငိုင္ေနတတ္တဲ့ ေန႔ေတြမွာ သူမကိုႏွစ္သိမ့္အားေပးခ်င္ေနမိတယ္။ တခါတေလ သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုလို႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူမ အသံကုိႀကားရေတာ့လည္း အေပ်ာ္ေတြ ကူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အၿပံဳးေတြနဲ႔ ပီတိၿဖစ္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေငးႀကည္႔ ၿပံဳးၿပတတ္တဲ့ သူအၿပံဳးကိုလည္း တခါတရံ ရင္ခုန္စြာနဲ ့ပံုေဖာ္ႀကည့္ေနမိတယ္။ မွားလား… မွန္လား ကၽြန္ေတာ္ေဝခြဲမတတ္ခဲ့ပါ။
ဒီေနရာေလးကို သူမေစ်းေရာင္းေကာင္းေအာင္လူ စည္ကားေစခ်င္မိတယ္။ စိတ္ကူးထဲမွာလည္း သူမအတြက္ ေစ်းဆုိင္တစ္ဆိုင္ဖြင့္ေပးၿပီး သူမေရာင္းခ်င္တာကို လွလွပပေလးဝတ္ၿပီး ေရာင္းႏိုင္ေအာင္လို႔ လုပ္ေပးေနမိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို တကၠသိုလ္တက္ရမဲ့အရြယ္မွာ ေစ်းေရာင္းေနရတဲ့သူမ ကိုဂရုဏာသက္မိတယ္။ “မင္းပညာတတ္ရင္ ဒါမ်ိဳးမလုပ္ရေတာ့ဘူးေနာ္” ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ သူမအတြက္ သက္ၿပင္းခဏခဏ ခ်ခဲ့ဖူးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မသိစိတ္ေတြက ဘာေတြၿဖစ္ေနလဲဆိုတာ မသိေတာ့ဘူး… ရင္ထဲမွာၿဖစ္ေနတာေတြက သူမကို ခ်စ္ေနတာလား… သူမအတြက္ စိတ္ကူးယဥ္တာ ကိုသာယာမိတာလား… ဆိုတာမသိေပမယ့္ ေန႔ရက္ေတြ ႀကာလာေတာ့ သူမ ေနပံုထိုင္ပံုေတြ က တၿဖည္းၿဖည္း ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ခ်စ္စရာေကာင္းလာတယ္…
သူမအေၾကာင္းကို မစဥ္းစားခ်င္ပဲ စိတ္ထဲေရာက္ေရာက္လာတတ္လို႔ ဒိုင္ယာရီစာမ်က္ႏွာ ေန႔စြဲေတြမွာ နာမည္မသိတဲ့ သူမက မေရခဲ ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႔ေနရာယူလာခဲ့တယ္။ စဥ္းစားလိုက္တိုင္း ရင္ခုန္တယ္ဆိုတာထက္ အာေခါင္ေၿခာက္ကပ္စြာ ရင္ထဲပူေနတဲ့ အရသာမ်ိဳးကိုခံစားမိေနတယ္။ ရူးေႀကာင္ေႀကာင္ႏိုင္တဲ့ စိတ္နဲ႔ မၿဖစ္သင့္ဘူး ဆိုတဲ့ အေတြးႏွစ္ခုႀကားမွာ ဒီလမ္းကို ေနာက္တစ္ခါ ၿပန္မသြားဘူး သူမကို မရွာေတာ့ဘူး လို႔ ဆံုးၿဖတ္ထားလဲ ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ဒီလမ္းေလးကိုပဲ ေရာက္ေရာက္မိေနၿပန္တယ္။
”မေရခဲေရ…မင္းေရာင္းတဲ့ေရခဲေရဟာ ငါ့ရင္ကိုေအးၿမမယ္ဆိုရင္ ငါ့ကိုတစ္ခြက္ေလာက္တိုက္ ပါလို႔” ေတာင္းခ်င္လာတယ္။
မခံစားႏိုင္တဲ့ေန႔ရက္ေတြ မ်ားလာေတာ့ စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ရင္း မသြားဘဲ ေနခဲ့မိတယ္။ ေက်ာင္းစာေမးပြဲေတြနဲ႔ နပန္းလံုးေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ၿဖစ္သလို ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလမ္းကို ေရာက္ေပမယ့္ သူမကို မေတြ႔ေတာ့ဘူး။ လမ္းမတေလွ်ာက္လံုးဟိုဟုိဒီဒီ ကို က်ီးကန္းေတာက္ေမွာက္ရွာခဲ့တယ္။ သူမအရိပ္အေရာင္ကိုမေတြ႔ေတာ့ ေနမေကာင္းတာလား… တၿခား ေနရာေလးကိုေၿပာင္းသြားတာလား… ဒါမွမဟုတ္… ငါသူ႔ကို ႀကည့္ႀကည့္ေနတာသိလို႔ စိတ္ဆိုးသြားတာလား.. စိတ္ဒြိဟေတြၿဖစ္လို႔စဥ္းစားရက်ပ္သြားမိတယ္။
တစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူေတြထဲက ခ်စ္သူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဒီလမ္းကိုေလွ်ာက္ေတာ့…
”ကို”
”ဒီေနရာေလးေရာက္မွ ကို႔ကိုေၿပာဖို႔ သတိရတယ္… ဒီမွာ ေရခဲေရတို႔အခ်ဥ္ထုပ္တို႔ ေရာင္းေရာင္းေနတဲ့ ခ်စ္တို႔နဲ ့မတိမ္းမယိမ္းေကာင္မေလး ကို သိတယ္မဟုတ္လား”
စိတ္ထဲက သိပ္သိတာေပါ့ လို႔ေၿဖေပမယ့္
”ေႀသာ္… မွတ္မိသားပဲ… ဘာၿဖစ္လို ့လဲ ..ဘာၿဖစ္လို႔လဲ” လို႔ သိလိုစိတ္နဲ႔ အလွ်င္စလို ေမးလိုက္
တဲ့ေမးခြန္းေတြေၾကာင့္ ခ်စ္သူရိပ္မိသြားမလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ မလံုမလဲစိတ္ပူမိေသးတယ္။
”ဟုတ္တယ္..ကို ..ရဲ႔ ခ်စ္အဲဒါေၿပာမလို႔… ဟိုတစ္ေန႔က ကားတိုက္ခံရတယ္ဆိုလာပဲ… ေက်ာင္းက အၿပန္ ကားဂိတ္မွာေၿပာေနၾကတာကို သဲ့သဲ့ေလးၾကားခဲ့မိတယ္… အခုသူမကိုမေတြ႔ ေတာ့မွ သတိရလို႔… ဟိုဘက္ထိပ္က ေရခဲေရေရာင္းတဲ့ကေလးကို ေမးရင္ေတာ့သိမယ္ထင္တယ္”
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာဘာၿဖစ္သြားလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိသလို ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲ ဘယ္ေလာက္ထူပူသြားသလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိေတာ့ပါ…။
“မဟုတ္ပါေစနဲ႔… ဘာမွမၿဖစ္ပါေစနဲ႔” ဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းနဲ႔ “ငါဘာလို႔မသိရတာလဲ” ဆုိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ့္ အၿပစ္တင္မွဳနဲ႔အတူ ေၿခလွမ္းမ်ားက ေရခဲေရ ေရာင္းတဲ့ ေကာင္ေလးရွိရာဆီသို႔အလိုလို လွမ္းမိတယ္။
“ညီေလး..ဟုိေနရာက ေရခဲေရေရာင္းေနတဲ့အမက ကားတိုက္ခံရလို႔ဆို.. ”
“တကယ္လား… မဟုတ္ဘူးဟုတ္”
“အခုေရာ” ကၽြန္ေတာ့္ဆီက တရစပ္ေမးခြန္းေတြ…။
“ဟုတ္တယ္အကိုေရ… အခုအဲဒီအမက ဆံုးသြားၿပီး.. မနက္ၿဖန္ရက္လည္တဲ့… သူက စာေပးစာယူေနာက္ဆံုးႏွစ္ေရာက္ေနၿပီးတဲ့ဗ်… သူ ့အေမဆိုငိုလိုက္တာမ်ားဗ်ာ.. အဲဒီအမက ေက်ာင္းစရိတ္နဲ႔ အိမ္စရိတ္ကို ကိုယ္တိုင္ရွာရတာတဲ့… အေမက ပန္းနာ ရင္က်ပ္ေရာဂါသည္တဲ့ေလ..”
ေကာင္ေလးရဲ႕ စကားေတြ ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အရုပ္ႀကိဳးၿပတ္သလို…။
“အဲဒီကားသမား ေထာင္က်ပါေစဗ်ာ… အမက စိတ္ေကာင္းတယ္… အခုကားတိုက္တဲ့ေနရာ ဟာ… လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္လေလာက္က ကၽြန္ေတာ္ေရာင္းေနက် ေနရာေလးဗ်.. ခု ေနရာက အမေနရာ… ဒီေနရာေလးက ေစ်းပိုေရာင္းေကာင္းတယ္ဗ်… အမကေတာ့ ငါၿမင္ခ်င္တာၿမင္ရလို႔ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ေနရာေလးကို ေတာင္းဝယ္တာဗ်… အမသာ ဒီေနရာမွာေရာင္းေနရင္ ကားတိုက္ခံရမွာကၽြန္ေတာ္ၿဖစ္မွာဗ်” လို႔
စိတ္မေကာင္းစြာရွင္းၿပေနတဲ့ စကားကို ကၽြန္ေတာ့္ နားထဲ ၾကားတစ္ခ်က္ မၾကားတစ္ခ်က္။
ေသခ်ာၿပန္စဥ္းစားမိေတာ့လည္း ဒီလမ္းေလးမွာ သူမကို စတင္သတိထားမိတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္လေလာက္ကပဲ ဆိုေတာ့ ေစ်းေရာင္းရင္းနဲ႔ ကြက္ၾကည့္ကြက္ႀကည့္လုပ္တတ္ၿပီး လူမိလွ်င္ ရွက္ၿပံဳးေလးနဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးထိုး တတ္တဲ့သူမကို မ်က္စိထဲ ဝမ္းနည္းစြာၿမင္ေယာင္ရင္း အာေခါင္တစ္ခုလံုး ေၿခာက္ေသြ႔စြာ သက္ၿပင္းရွည္ရွည္တခုကို ခ်မိတယ္။ ဆံုးရွံဳးမွဳ တစ္ခု။ မည္သည့္အရာကို ဆံုးရွံဳးခဲ့သည္ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ တခုခုကိုေတာ့ ဆံုးရွံဴးခဲ့တာ ေသခ်ာခဲ့သည္။
”အကိုေလး..ေရေသာက္မလား…ေဆးလိပ္ယူမလား..”
ေကာင္ေလးအသံနဲ႔ သတိ ဝင္လာေပမယ့္
”ေအာ္”
”ေအ”
”ဟို”
”ညီေလး”
ေမးခြန္းကို ၿပန္ေၿဖဖို႔ အတြက္ အသံေတြ တိမ္ဝင္သြားၿပီး ေၿပာစရာစကားမထြက္လာေတာ့ပါ။
စိတ္ထဲမွာေတာ့...
မေရခဲေရ… ဒီလမ္းေလး ရွိေနသ၍ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ မေရခဲ ရွိေနမွာပါ…။ အခုေတာ့ မေရခဲ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစဗ်ာ…။
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ခင္မင္သူ သူငယ္ခ်င္းေတြက ရီးစားမ်ားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မင္းတကယ္ခ်စ္တတ္လားလို႔ေမးရင္ မထီမဲ့ၿမင္ အႀကည့္ေတြ၊ ၿပီတီတီ မ်က္ႏွာနဲ႔ ၿပန္ႀကည့္တတ္ရံုမွ အပ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေဝခြဲလို႔ မရသလို ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ေၿဖစရာ အေၿဖတိက် ေသခ်ာမွဳမရွိခဲ့ပါ။
”ေအးကြ… ငါေတာ့ခ်စ္တယ္ထင္တာပဲ… တကယ္ေတာ့ ႀကိဳက္တာကြ… ႀကိဳက္ၿပီးမွခ်စ္လာတယ္ ထင္တာပဲ… ဒါေၾကာင့္ၿမင္ၿမင္ခ်င္း အရမ္းခ်စ္တယ္ ဆိုတာလက္မခံဘူး”လို႔ ေၿပာတတ္ေနခဲ့ၿပန္တယ္။
ဒိုင္ယာရီေတြ၊ မွတ္စုေတြကို စိတ္ရွိတုိင္း ေရးတတ္တဲ့အက်င့္ရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘယ္ခ်စ္သူ ရီးစားအေၾကာင္း ကိုမွ စာတင္ေလာက္ေအာင္ခံစားေရးဖြဲ ့ခ်င္စိတ္ မရွိခဲ့သူ တစ္ေယာက္ပါပဲ။
ရည္စားေတြ ထားခဲ့တယ္… ခ်စ္သူေတြက သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ၿဖစ္လာတဲ့ခ်စ္သူ ..
ခ်စ္တယ္ထင္လို႔ခ်စ္ခဲ့တဲ့ခ်စ္သူ…
ႀကိဳက္လို႔ခ်စ္ခဲ့တဲ့ခ်စ္သူ…
သူတပါး ေၿမွာက္ပင့္လို႔ ခ်စ္ခဲ့တဲ့ခ်စ္သူ..
စသၿဖင့္ ခ်စ္သူအမိ်ဳးအစားေပါင္းမ်ားစြာ နဲ႔ခ်စ္သူ ဘဝကို ရသ မ်ိဳး စံု နဲ ့ခံစားမွဳမ်ိဳးစံု ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခ်စ္ဆိုတာကို ေရေရလည္လည္ နားမလည္ခဲ့တာပါ…
ဒါေပမယ့္… တစ္ခုေသာ လမ္းေပၚက ဆံုဆည္းမွဳ တစ္ခုကေတာ့ ခံစားမွဳ တစ္မ်ိဳးနဲ႔ အၿမဲတမ္း လြမ္းဆြတ္ေနၿဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘယ္လိုေမ့ေပ်ာက္ေပမယ့္ ဒီလမ္းေလးကို အၿမဲ သတိရေနခဲ့တယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မလွမ္းေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးၿဖတ္ထားေပမယ့္ ေရာက္ၿဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မေရးၿဖစ္ခဲ့တဲ့ သူအေႀကာင္း မွတ္စု တစ္ခုအေနနဲ႔ ေရးၿဖစ္ခဲ့တာဒီလမ္းမႀကီးရဲ႕ အေႀကာင္းေပါ့….။
ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝမွာ ခ်စ္သူ ရည္းစားမ်ားနဲ႔သြားခဲ့တဲ့ေနရာေတြထဲမွာေတာ့ ဒီလမ္းမႀကီး လာရတာသေဘာအက်ဆံုးပါ။ လမ္းကေလးနဲ ့အတူ သစ္ရိပ္ပင္ရိပ္နဲ႔ ခံုတန္း မ်ားစြာ ရွိတဲ့ ဒီေနရာေလ ကို ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်လို ့ဘယ္ခ်စ္သူ ေကာင္မေလးနဲ ့ပဲလာလာ ဒီလမ္းေလးကိုပဲ ေရြးေလွ်ာက္ၿဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။
”ကိုေလး…ေရခဲေရေသာက္သြားပါအံုး… ေဆးလိပ္ယူဦးမလား… ဒီေန႔အကိုေလးက အကီ် ၤအသစ္နဲ႔ေနာ္… လွတယ္သိလား … ဟိ..ဟိ..” လို႔ မ်က္ႏွာေၿပာင္တိုက္ အတင့္ရဲ စြာေနာက္တတ္တဲ့ ေရခဲေရေရာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးကို ဒီလမ္းကေနၿဖတ္သြားတိုင္း ေတြ ့ေနက်။ အရင္စေတြ ့ကစတုန္းေတာ့ ေရခဲေရ ေဆးလိပ္ အခ်ဥ္ထုပ္မ်ားကို အလိုက္မသိစြာ အတင္းထိုးေရာင္းတတ္တဲ့ သူမကို စိတ္တိုေဒါသ ၿဖစ္မိေပမယ့္ ေတြ႔တဲ့ရက္ေတြမ်ားလာေတာ့သူ႔ကို သနားစိတ္ဝင္လာၿပီး ၿပံဳးၿပတဲ့အထိရင္းႏွီးလာခဲ့တယ္။
ဒီလမ္းေလးကို လာဖန္မ်ားေတာ့ ပါးကြက္အၾကီးႀကီးကြက္ ဆံပင္ကို ဆီသပ္ က်စ္ထားတဲ့ၿပီး ရွပ္အက်ီလက္ရွည္ နဲ ့ ပါတိတ္ႏြမ္းေလးကို ဝတ္ကာ လြယ္အိပ္ကို စလယ္သိုင္းလြယ္တဲ့ သူမကို မလွမ္းမကမ္းက ေနရွာတတ္လာတယ္။ ဒီလမ္းေလးမွာ သူမကို ၿမင္မွ ပိုၿပီး ၿပည့္စံုသလို ခံစားရတယ္။
သံေရပံုး အစိမ္းေရာင္ထဲက ေရ ကိုေရစစ္နဲ႔တစ္ခ်ိန္လံုးစစ္ေနၿပီး ပါးစပ္ကေန တစ္ခုခုကို တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနတတ္တဲ့သူမ…
လမ္းေလးထဲကို ပရမ္းပတာ ေမွာင္းႏွင္လာတဲ့ကားကိုၿမင္တိုင္း မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးနဲ႔ ေရ ကိုအလ်င္အၿမန္ဖံုး ကားသမားကိုေမတၱာလွမ္းပို႔တတ္တဲ့သူမ…
လမ္းထဲ ဝင္လာတဲ့ သူကို ၿမင္ရင္ မ်က္ႏွာခ်ိဳခ်ိဳ အသံစာစာနဲ႔ ေရခြက္ကိုကိုင္ ၿပီး အေၿပးေလးေစ်း ေရာင္းတတ္တဲ့သူမ…
အခ်ိန္ရရင္ လြယ္ထားတဲ့ အိတ္ထဲကိုႏွိဳက္ၿပီး ေစ်းေရာင္းရတဲ့ေငြကို ခဏခဏ ထုတ္ေရတတ္တဲ့ သူမ….
ရံဖန္ရံခါ ကၽြန္ေတာ္ ခိုးခိုးၿပီး လွမ္းႀကည့္တာကို ၿမင္ရင္ရွက္ရွက္နဲ႔မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ၿပံဳးၿပတတ္တဲ့ သူမက
ကၽြန္ေတာ့္နဲ ့အသက္သိပ္မကြာဘူးဆိုတာခန္႔မွန္းမိပါတယ္။
သနားစိတ္ေႀကာင့္လား အားေပးခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ေႀကာင့္လားေတာ့ မသိ… သူမကို သတိထားမိတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး သူမရွိတဲ့ဒီေနရာကို အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာၿပီး တစ္ေယာက္တည္းၿဖစ္ၿဖစ္ ခ်စ္သူနဲ ့ၿဖစ္ၿဖစ္ ေရာက္လာတတ္တယ္။ သူမကို လာလာႀကည့္မိတဲ့ အတြက္ေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့စိတ္ထဲမွာ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ႏိုင္တယ္ထင္ၿပီး ရင္ေတြတဒိုင္းဒိုင္းခုန္ကာ ရွက္မိေနတတ္တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္သူမကို ၿမင္တိုင္း ေဖာ္ၿပလို႔ မရတဲ့ ခံစားမွဳ ကိုခံစားရတတ္ပါတယ္။
ေစ်းေရာင္းမေကာင္းလို႔ဝမ္းနည္းစြာငိုင္ေနတတ္တဲ့ ေန႔ေတြမွာ သူမကိုႏွစ္သိမ့္အားေပးခ်င္ေနမိတယ္။ တခါတေလ သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုလို႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူမ အသံကုိႀကားရေတာ့လည္း အေပ်ာ္ေတြ ကူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အၿပံဳးေတြနဲ႔ ပီတိၿဖစ္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေငးႀကည္႔ ၿပံဳးၿပတတ္တဲ့ သူအၿပံဳးကိုလည္း တခါတရံ ရင္ခုန္စြာနဲ ့ပံုေဖာ္ႀကည့္ေနမိတယ္။ မွားလား… မွန္လား ကၽြန္ေတာ္ေဝခြဲမတတ္ခဲ့ပါ။
ဒီေနရာေလးကို သူမေစ်းေရာင္းေကာင္းေအာင္လူ စည္ကားေစခ်င္မိတယ္။ စိတ္ကူးထဲမွာလည္း သူမအတြက္ ေစ်းဆုိင္တစ္ဆိုင္ဖြင့္ေပးၿပီး သူမေရာင္းခ်င္တာကို လွလွပပေလးဝတ္ၿပီး ေရာင္းႏိုင္ေအာင္လို႔ လုပ္ေပးေနမိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို တကၠသိုလ္တက္ရမဲ့အရြယ္မွာ ေစ်းေရာင္းေနရတဲ့သူမ ကိုဂရုဏာသက္မိတယ္။ “မင္းပညာတတ္ရင္ ဒါမ်ိဳးမလုပ္ရေတာ့ဘူးေနာ္” ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ သူမအတြက္ သက္ၿပင္းခဏခဏ ခ်ခဲ့ဖူးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မသိစိတ္ေတြက ဘာေတြၿဖစ္ေနလဲဆိုတာ မသိေတာ့ဘူး… ရင္ထဲမွာၿဖစ္ေနတာေတြက သူမကို ခ်စ္ေနတာလား… သူမအတြက္ စိတ္ကူးယဥ္တာ ကိုသာယာမိတာလား… ဆိုတာမသိေပမယ့္ ေန႔ရက္ေတြ ႀကာလာေတာ့ သူမ ေနပံုထိုင္ပံုေတြ က တၿဖည္းၿဖည္း ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ခ်စ္စရာေကာင္းလာတယ္…
သူမအေၾကာင္းကို မစဥ္းစားခ်င္ပဲ စိတ္ထဲေရာက္ေရာက္လာတတ္လို႔ ဒိုင္ယာရီစာမ်က္ႏွာ ေန႔စြဲေတြမွာ နာမည္မသိတဲ့ သူမက မေရခဲ ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႔ေနရာယူလာခဲ့တယ္။ စဥ္းစားလိုက္တိုင္း ရင္ခုန္တယ္ဆိုတာထက္ အာေခါင္ေၿခာက္ကပ္စြာ ရင္ထဲပူေနတဲ့ အရသာမ်ိဳးကိုခံစားမိေနတယ္။ ရူးေႀကာင္ေႀကာင္ႏိုင္တဲ့ စိတ္နဲ႔ မၿဖစ္သင့္ဘူး ဆိုတဲ့ အေတြးႏွစ္ခုႀကားမွာ ဒီလမ္းကို ေနာက္တစ္ခါ ၿပန္မသြားဘူး သူမကို မရွာေတာ့ဘူး လို႔ ဆံုးၿဖတ္ထားလဲ ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ဒီလမ္းေလးကိုပဲ ေရာက္ေရာက္မိေနၿပန္တယ္။
”မေရခဲေရ…မင္းေရာင္းတဲ့ေရခဲေရဟာ ငါ့ရင္ကိုေအးၿမမယ္ဆိုရင္ ငါ့ကိုတစ္ခြက္ေလာက္တိုက္ ပါလို႔” ေတာင္းခ်င္လာတယ္။
မခံစားႏိုင္တဲ့ေန႔ရက္ေတြ မ်ားလာေတာ့ စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ရင္း မသြားဘဲ ေနခဲ့မိတယ္။ ေက်ာင္းစာေမးပြဲေတြနဲ႔ နပန္းလံုးေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ၿဖစ္သလို ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလမ္းကို ေရာက္ေပမယ့္ သူမကို မေတြ႔ေတာ့ဘူး။ လမ္းမတေလွ်ာက္လံုးဟိုဟုိဒီဒီ ကို က်ီးကန္းေတာက္ေမွာက္ရွာခဲ့တယ္။ သူမအရိပ္အေရာင္ကိုမေတြ႔ေတာ့ ေနမေကာင္းတာလား… တၿခား ေနရာေလးကိုေၿပာင္းသြားတာလား… ဒါမွမဟုတ္… ငါသူ႔ကို ႀကည့္ႀကည့္ေနတာသိလို႔ စိတ္ဆိုးသြားတာလား.. စိတ္ဒြိဟေတြၿဖစ္လို႔စဥ္းစားရက်ပ္သြားမိတယ္။
တစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူေတြထဲက ခ်စ္သူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဒီလမ္းကိုေလွ်ာက္ေတာ့…
”ကို”
”ဒီေနရာေလးေရာက္မွ ကို႔ကိုေၿပာဖို႔ သတိရတယ္… ဒီမွာ ေရခဲေရတို႔အခ်ဥ္ထုပ္တို႔ ေရာင္းေရာင္းေနတဲ့ ခ်စ္တို႔နဲ ့မတိမ္းမယိမ္းေကာင္မေလး ကို သိတယ္မဟုတ္လား”
စိတ္ထဲက သိပ္သိတာေပါ့ လို႔ေၿဖေပမယ့္
”ေႀသာ္… မွတ္မိသားပဲ… ဘာၿဖစ္လို ့လဲ ..ဘာၿဖစ္လို႔လဲ” လို႔ သိလိုစိတ္နဲ႔ အလွ်င္စလို ေမးလိုက္
တဲ့ေမးခြန္းေတြေၾကာင့္ ခ်စ္သူရိပ္မိသြားမလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ မလံုမလဲစိတ္ပူမိေသးတယ္။
”ဟုတ္တယ္..ကို ..ရဲ႔ ခ်စ္အဲဒါေၿပာမလို႔… ဟိုတစ္ေန႔က ကားတိုက္ခံရတယ္ဆိုလာပဲ… ေက်ာင္းက အၿပန္ ကားဂိတ္မွာေၿပာေနၾကတာကို သဲ့သဲ့ေလးၾကားခဲ့မိတယ္… အခုသူမကိုမေတြ႔ ေတာ့မွ သတိရလို႔… ဟိုဘက္ထိပ္က ေရခဲေရေရာင္းတဲ့ကေလးကို ေမးရင္ေတာ့သိမယ္ထင္တယ္”
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာဘာၿဖစ္သြားလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိသလို ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲ ဘယ္ေလာက္ထူပူသြားသလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိေတာ့ပါ…။
“မဟုတ္ပါေစနဲ႔… ဘာမွမၿဖစ္ပါေစနဲ႔” ဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းနဲ႔ “ငါဘာလို႔မသိရတာလဲ” ဆုိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ့္ အၿပစ္တင္မွဳနဲ႔အတူ ေၿခလွမ္းမ်ားက ေရခဲေရ ေရာင္းတဲ့ ေကာင္ေလးရွိရာဆီသို႔အလိုလို လွမ္းမိတယ္။
“ညီေလး..ဟုိေနရာက ေရခဲေရေရာင္းေနတဲ့အမက ကားတိုက္ခံရလို႔ဆို.. ”
“တကယ္လား… မဟုတ္ဘူးဟုတ္”
“အခုေရာ” ကၽြန္ေတာ့္ဆီက တရစပ္ေမးခြန္းေတြ…။
“ဟုတ္တယ္အကိုေရ… အခုအဲဒီအမက ဆံုးသြားၿပီး.. မနက္ၿဖန္ရက္လည္တဲ့… သူက စာေပးစာယူေနာက္ဆံုးႏွစ္ေရာက္ေနၿပီးတဲ့ဗ်… သူ ့အေမဆိုငိုလိုက္တာမ်ားဗ်ာ.. အဲဒီအမက ေက်ာင္းစရိတ္နဲ႔ အိမ္စရိတ္ကို ကိုယ္တိုင္ရွာရတာတဲ့… အေမက ပန္းနာ ရင္က်ပ္ေရာဂါသည္တဲ့ေလ..”
ေကာင္ေလးရဲ႕ စကားေတြ ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အရုပ္ႀကိဳးၿပတ္သလို…။
“အဲဒီကားသမား ေထာင္က်ပါေစဗ်ာ… အမက စိတ္ေကာင္းတယ္… အခုကားတိုက္တဲ့ေနရာ ဟာ… လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္လေလာက္က ကၽြန္ေတာ္ေရာင္းေနက် ေနရာေလးဗ်.. ခု ေနရာက အမေနရာ… ဒီေနရာေလးက ေစ်းပိုေရာင္းေကာင္းတယ္ဗ်… အမကေတာ့ ငါၿမင္ခ်င္တာၿမင္ရလို႔ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ေနရာေလးကို ေတာင္းဝယ္တာဗ်… အမသာ ဒီေနရာမွာေရာင္းေနရင္ ကားတိုက္ခံရမွာကၽြန္ေတာ္ၿဖစ္မွာဗ်” လို႔
စိတ္မေကာင္းစြာရွင္းၿပေနတဲ့ စကားကို ကၽြန္ေတာ့္ နားထဲ ၾကားတစ္ခ်က္ မၾကားတစ္ခ်က္။
ေသခ်ာၿပန္စဥ္းစားမိေတာ့လည္း ဒီလမ္းေလးမွာ သူမကို စတင္သတိထားမိတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္လေလာက္ကပဲ ဆိုေတာ့ ေစ်းေရာင္းရင္းနဲ႔ ကြက္ၾကည့္ကြက္ႀကည့္လုပ္တတ္ၿပီး လူမိလွ်င္ ရွက္ၿပံဳးေလးနဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးထိုး တတ္တဲ့သူမကို မ်က္စိထဲ ဝမ္းနည္းစြာၿမင္ေယာင္ရင္း အာေခါင္တစ္ခုလံုး ေၿခာက္ေသြ႔စြာ သက္ၿပင္းရွည္ရွည္တခုကို ခ်မိတယ္။ ဆံုးရွံဳးမွဳ တစ္ခု။ မည္သည့္အရာကို ဆံုးရွံဳးခဲ့သည္ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ တခုခုကိုေတာ့ ဆံုးရွံဴးခဲ့တာ ေသခ်ာခဲ့သည္။
”အကိုေလး..ေရေသာက္မလား…ေဆးလိပ္ယူမလား..”
ေကာင္ေလးအသံနဲ႔ သတိ ဝင္လာေပမယ့္
”ေအာ္”
”ေအ”
”ဟို”
”ညီေလး”
ေမးခြန္းကို ၿပန္ေၿဖဖို႔ အတြက္ အသံေတြ တိမ္ဝင္သြားၿပီး ေၿပာစရာစကားမထြက္လာေတာ့ပါ။
စိတ္ထဲမွာေတာ့...
မေရခဲေရ… ဒီလမ္းေလး ရွိေနသ၍ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ မေရခဲ ရွိေနမွာပါ…။ အခုေတာ့ မေရခဲ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစဗ်ာ…။
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
Comments
မေရခဲ ေလးဘဝ ေရခဲ ေလးလို ေအးျမေစခ်င္ပါတယ္...
ျဖစ္ရပ္မွန္ဆို အမွတ္တရေတာ့က်န္ခဲ့မွာ ေသခ်ာတယ္
ခ်စ္တာေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါ
စိတ္ကစားတာ :P
ေနရာေလးတစ္ခုကိုတစ္စံုတစ္ရာတြက္
၀ယ္ခဲ့တဲ့အဖိုးအခက အသက္ပါပါတယ္
လို႔ေၿပာေနသလိုပဲ..
အလြတ္္မေပးပဲကိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ေကာင္မေလးတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။
တကယ္ေသသြားတာလား?
ေကာင္မေလး သာယာခ်မ္းေျမ့တဲ့ဘံုဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္နုိင္ပါ
ေစ။
သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစေနာ္
မိုး
တခါတရံမွာ ခ်စ္တုိင္းလဲ မညားသလုိ မခ်စ္မိေပမဲ့ ေပါင္းစည္းသြားရတာလဲ ဒုနဲ႕ေဒးပါပဲ ဘ၀မွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူနဲ႕ တကယ္ေပါင္းစည္းႏုိင္မယ္ဆုိရင္ျဖင့္ ၀မ္းသာစရာတခုပါပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
မ်ား တတ္ လိုက္ တဲ့
အ ခ်စ္ ေတြ ... !!!!!!!!!!!!!
မၾကီး
ျပန္ဖတ္လို႔ေကာင္းတဲ့ ပို႔စ္ေလးပါ
ေရခဲရည္သည္ေလး.... ဘဝကူးေကာင္းပါေစ...
ေရလိုေအးလို႔ ပန္းလို ေမႊးျမပါေစ။
ခ်စ္သူတိုင္း ျငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေပါင္းဖက္ႏိုင္ၾကပါေစ...
(ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္... တစ္ေခါက္ျပန္လာဖတ္ပီး မန္႔သြားတယ္)
ေမ်ာက္ငို ကို
အေသအလဲ ခ်စ္တဲ့
ကိုေမာင္ဟန္
ဖတ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ ကိုႀကီးစိန္ရ။
စိတ္မေကာင္းထွာ...
း(