စဥ္းစားႀကည့္ပါ(က်ေနာ္မွားလား ဆိုုတာ)

က်ေနာ္ စကာၤပူ ေရာက္တာ ဒီေန႔နဲ႔ဆို (၄)ရက္ ရွိပါၿပီး... စကာၤပူေရာက္ေတာ့ လူေတြ အေႀကာင္းပိုသိလာတယ္... အေႀကာင္းသိေအာင္ ေပါင္းႀကည့္ဆိုတဲ့စကား သိပ္မွန္တာပဲ... ခုေၿပာခ်င္တဲ့စကားေတြကို စဥ္းစားၿပီး ဆံုးၿဖတ္ႀကပါ... က်ေနာ္မွားသလားဆိုတာကိုပါ...

ခုေၿပာမယ့္ ပထမဆံုးေသာ သူက ကိုမိုးကုတ္သား ေခၚ ကိုေမာင္ဟန္ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အေႀကာင္းပါ... က်ေနာ္စကာၤပူ မလာခင္က ကိုမိုးကုတ္သားက စကာၤပူလာရင္ ေနေရးစားေရးက အစ သြားေရးလာေရး အစစအရာရာ တာဝန္ယူမယ္လို႔ ကတိေပးထားပါတယ္... က်ေနာ့္ အေနနဲ႕ဆို RAFFEL HOTEL မွာ တည္းႏိုင္တဲ့ အေၿခအေနပါ... ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္လို ေကာင္က ညီအကိုစိတ္ဓာတ္ရွိပါတယ္.. ဟိုတယ္မွာ တည္းမဲ့ ကိစၥကို ဖ်က္ၿပီး ကိုမိုးကုတ္သားကို ငဲ့ညွာေသာ အားၿဖင့္ သူေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို မ်က္စိမွိတ္ လိုက္ေလွ်ာလိုက္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ သူ႕အိမ္ကို ေရာက္ၿပီးတဲ့ ေန႕မွာ အႀကီးအက်ယ္မွားမွန္ သိခဲ့ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ...

က်ေနာ္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္မွာ ယူရိုေငြသားေတြပဲ ပါပါတယ္... စကာၤပူေငြ မရွိတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ ကိုမိုးကုတ္သားပိုက္ဆံကိုယူ သံုးပါတယ္... က်ေနာ္ပိုက္ဆံကို စကာၤပူေဒၚလာ လဲဖို႔ အိမ္ကေနႀကိဳးစားပါတယ္... ဒါေပမယ့္ မလဲၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး... ဒါေႀကာင့္ လိုတဲ့ပိုက္ဆံကို ကိုမိုးကုတ္သား ပိုက္ဆံအိတ္က လိုသလိုယူသံုးမိပါတယ္... က်ေနာ္ သူမ်ားပိုက္ဆံသံုးရတာ စိတ္ထဲမေကာင္းပါဘူး... က်ေနာ္ အမ်ားႀကီးလဲ ယူမသံုးပါဘူး... မနက္မိုးလင္းရင္ က်ေနာ္ starbucks မွာ ေကာ္ဖီေသာက္ပါတယ္... က်ေနာ့္တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး... ခင္ခင္မင္မင္ ဘေလာ့ဂါ ညီအကိုေတြကိုေခၚပါတယ္... ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲ... မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ.... ေန႔လည္ဆိုရင္ ကိုမိုးကုတ္သား ခ်က္ေပးရမွာ စိုးရိမ္တာ တစ္ေႀကာင္း အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ ပင္ပန္းမွာစိုးရိမ္တာ တစ္ေႀကာင္း က်ေနာ္ ထမင္းဟင္းကို ဟိုတယ္ကေန မွာစားပါတယ္... TAKE AWAY ပါ... ဒါကလဲ အားနာလို႔ပါ... ေစတနာပါ... ညေနဆိုရင္ ေတာ့ သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းစားမယ္ဆိုၿပီး CITY HALL ကိုလိုက္သြား စားခ်င္ရာစားပါတယ္... ဘယ္ေလာက္မ်ားကုန္မွာမို႔လဲ... ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ကို အသံုးအၿဖဳန္းႀကီးသူလို႔ စြတ္စြဲၿပီး ငါးေဒၚလာကို အိတ္ထဲထည့္ေပးပါတယ္... က်ေနာ့္မွာ ယူရိုေငြေတြ အမ်ားႀကီးမွ အမ်ားႀကီးပါ... လဲဖို႔ အေၿခအေန မေပးလို႔ မလဲ ႏိုင္တာ က်ေနာ္မွားလားးးးးးးးးးးးးး... စဥ္းစားႀကည့္ပါ.... က်ေနာ္မွားသလားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

ေနာက္တစ္ခု.... က်ေနာ္ေနဖို႔ သီးသန္႔ ၿပင္ထားေပးတယ္တဲ့... ဘေလာ့ဂါေတြ ႀကားမွာ ကိုမိုးကုတ္သား ဂုဏ္ယူ တတ္ပါတယ္... တကယ္ေတာ့ သူက ဟန္ရွိၿပီး အဆန္မရွိတဲ့ သူပါ.... သူ႔ရဲ႔ လွဳပ္လီ လွဳပ္လဲ ကေလးကုတင္ေသးေသးေလးမွာ အပိုေခါင္းအံုးေလး တစ္လံုးထားေပးယံုနဲ႕ သူက က်ေနာ့္အၿပည့္အစံုထားသူ လိုဝင့္ႀကြားလြန္းပါတယ္... ခင္းေပးတဲ့ အိပ္ယာခင္းက သူခ်စ္သူ ၿပာၿပာကို ခ်စ္လို႔လားေတာ့မသိဘူး... အၿပာကိုသံုးထားတာ... ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာႀကာတဲ့ ဒီအၿပာက နက္ေမွာင္ေတာက္ေၿပာင္လို႔ ေနတယ္... (ႀကားရတဲ့သတင္းအရ ႏွစ္ႏွစ္တာမွာ က်ေနာ္မလာခင္ေလွ်ာ္ဖြတ္ထားတာပါတဲ့)... အဲဒီလို နက္ၿပာေမွာင္နဲ႔ နီရဲတြတ္ ေခါင္းအံုးစြပ္ကို တြဲၿပီး ေခါင္းအံုးေသးေသးေလး တစ္လံုးနဲ႕ ကုတင္ေသးေသးေလးေပၚမွာ က်ေနာ့္ကို ေပးအိပ္ပါတယ္... စဥ္းစားႀကည့္ပါ... က်ေနာ့္လို ေပၚၿပဴလာ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ အေနက်ပ္သလဲဆိုတာ... ဒီႀကားထဲ က်ေနာ္ ညညအိပ္လို႔ ေယာင္ရင္း ကန္မိတာကို သူက အၿပစ္ေၿပာပါေသးတယ္... ခုေတာ့ က်ေနာ္ေယာင္ၿပီး ကန္လိုက္တဲ့ အရွိန္နဲ႔ သူ႕နံရိုးေတြ ေအာင့္ေနပါတယ္တဲ့... ကဲ... က်ေနာ္လူဆိုးမၿဖစ္ေပဘူးလား... စဥ္းစားေပးႀကပါ... က်ေနာ္အိပ္ယာခင္းနဲ႕ ေခါင္းအံုးစြပ္ကို မႀကိဳက္လို႔ ဒီေန႕ စူပါမားကတ္မွာ သူ႔ရဲ႕ ခရက္ဒစ္ကတ္ကိုယူၿပီး တစ္ပတ္ တစ္စံုစာနဲ႕ က်ေနာ္ ငါးခု အေရာင္စံုေရြးခဲ့ပါတယ္... က်ေနာ္ အဲဒါမွားသလားးးးးးးးးးးးးးးးးးး... သူ႔ကို က်ေနာ္ဘာလုပ္မိသလဲ.... က်ေနာ္သူ႕ကို မထိခိုက္ပါဘူး... ခု သူက အဲဒိစိတ္နဲ႕ ႏွလံုးေအာင့္ေနပါတယ္တဲ့... လူသနားေအာင္ ေၿပာတတ္တဲ့သူ႕ကို သနားမလား... က်ေနာ္ကုတင္ေသးေသးေလးမွာ ဟိုကန္ဒီကန္နဲ႕ နက္ၿပာေရာင္အိပ္ယာခင္းေပၚက နီရဲရဲ ေခါင္းအံုးစြပ္ကို အံုးၿပီး က်ပ္က်ပ္တည္းတည္း အိပ္ရတဲ့ က်ေနာ့္ကို သနားမလား.... စဥ္းစားႀကည့္ပါ....

ဒါေတြက သူက်ေနာ့္ကို ထားတဲ့ အေၿခအေနမွန္ပါ... က်ေနာ့္ဘဝက သနားစရာေကာင္းလွပါတယ္... သူမ်ားအိမ္မွာကပ္ေန ကိုယ့္ပိုက္ဆံမထုတ္ပဲ သူမ်ားပိုက္ဆံကို ယူသံုးမိေနတဲ့ ဘဝပါ... အားလံုးသိႀကပါတယ္... သူမ်က္ႏွာႀကည့္ၿပီး ေနရတဲ့ဘဝပါ... အားလံုးသိပါတယ္... သြားဖို႔ လာဖို႔ အိတ္ကပ္ထဲ ငါးက်ပ္ထည့္ေပးတာပါ... က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ ဘေလာ့ဂါညီ အကို ေမာင္ႏွမေတြကို ေတြ႕ရင္ က်ေနာ့္ခမ်ာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြ အေအးဆိုင္ႀကီးေတြမွာ အားရပါးရ တိုက္ခ်င္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္မွာ ငါးက်ပ္ပဲ ရွိတဲ့ဘဝပါ... က်ေနာ့္တိုက္ခ်င္ေပမယ့္ သူ႕ မ်က္ႏွာႀကည့္ေနရလို႔ အားလံုးအတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး.... က်ေနာ္မွားလားးးးးးးးးးးးးးးး

အဆိုးရြားဆံုးက ကိုမိုးကုတ္သားအိမ္မွာ ေရမေသာက္ရပါဘူး... ေရကို က်ိဳၿပီးတိုက္ပါတယ္... မႀကိဳက္ပါဘူး... ဒါေႀကာင့္ သူ႔ပိုက္ဆံအိတ္က အေႀကြေစ့ေတြယူၿပီး ေရဝယ္ေသာက္တာ ပြစိပြစိ လုပ္ပါတယ္... ေရ အက်ိဳးဆယ္ပါးပါ... သူကုသိုလ္ မယူတတ္ပါဘူး... က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး... ေနာင္အခါ ကိုမိုးကုတ္သားအိမ္ လာရင္ ကိုယ့္ေရဗူး ကိုယ္ယူလာႀကပါလို႔... ကပ္စည္းနဲ ေကာ္တရာ မိုးကုတ္သားပါ....

ေရာက္ေနတဲ့ ေလးရက္အတြင္း အင္ဂ်င္နီယာတစ္ၿဖစ္တလဲ ကိုမိုးကုတ္သားရဲ႕ အေႀကာင္းေတြကို ပိုပိုသိလာရပါတယ္... ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြက ခ်က္ၿပဳတ္စားေသာက္ဖို႔ ေစ်းသြားပါတယ္... စူပါမားကတ္ တစ္ခုပါ... အဲဒီမွာ အသားေတြကိုႀကိတ္ထားတာ ဝယ္ပါတယ္... ဝယ္တာ သံုးကီလိုပါ... ဒါေပမယ့္ ခ်ိန္လိုက္ေတာ့ ၂ ကီလို ေက်ာ္ေက်ာ္ပါ... ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ ႏွစ္ကီလို ေက်ာ္ေက်ာ္က ေဒၚလာ တစ္ရာေက်ာ္ က်ေနပါတယ္... က်ေနာ္ အရမ္းအ့ံႀသ ရပါတယ္... မယံုႏိုင္စရာပါ... ေသခ်ာေအာင္ ကိုမိုးကုတ္သားကို ထပ္ခါထပ္ခါေမးေတာ့ သူက စိတ္နဲ႔ တြက္ခ်က္ၿပီး စဥ္းစဥ္းစားစား ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ ဒီေလာက္ေတာ့ ေပးရမွာေပါ့တဲ့... လြယ္လိုက္ပံုမ်ား... က်ေနာ္မေသခ်ာလို႔ ထပ္ခ်ိန္ခိုင္းေတာ့ တစ္ရာေက်ာ္ကေန တစ္ဝက္ဆင္းသြားပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ေရးထားတာ တစ္ကီလိုကို တစ္ဆယ္ေက်ာ္ပါ... ဒီလိုနဲ႕ မန္ေနဂ်ာလုပ္သူ ကိုေခၚၿပီးေမးေတာ့မွာ သံုးဆယ္ေက်ာ္နဲ႕ ဝယ္ခဲ့ရပါတယ္.. အတြက္အခ်က္ေကာင္းပံုမ်ား ကိုမိုးကုတ္သားကို လက္လန္ပါတယ္... သတိထားပါ... သူေဆာက္တဲ့ အိမ္မွာေနလို႔ကေတာ့ (၂၀၁၂)ထိ အသက္ရွည္မယ္ မထင္ပါဘူးလို႔.... မွန္တာေၿပာတာပါ... က်ေနာ္မွားသလားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

ေၿပာၿပန္ရင္လဲ အတင္းၿဖစ္ပါဦးမယ္... ဒါေပမယ့္ အမွန္ပါ... ခုတစ္ေလာ ႏုႏုလွလွပိုစ့္ေလးေတြ တင္ေတာ့ အားလံုးက ကိုဘိုႀကီး စာေရးေကာင္းတယ္... ကိုဘိုႀကီးေတာ္လိုက္တာ... စာေရးေကာင္းတယ္... ဘာတယ္ေပါ့... (ဘယ္ေလာက္ေၿပာေၿပာ ဖိုးစိန္ကို မမွီပါဘူး- ဒါက စကားခ်ပ္)... အဲဒါနဲ႔ ကိုမိုးကုတ္သားတို႔ စာေရးေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး မာန္ေတြတက္ ဘေလာ့စေပါ့ ေဒါ့ကြန္းကေန ဘေလာ့ေဒါ့ကြန္းဆီကို ပိုက္ဆံေတြ ေပးၿပီးခ်ိန္းလိုက္ပါတယ္... ေဟာႀကည့္... ခုေတာ့ ဘေလာ့စေပါ့ေဒါ့ကြန္းက ေပ်ာက္ၿပီး ခ်ိတ္ထားတဲ့ လင့္ေတြပါ ေပ်ာက္လို႔ ရြာလည္ေနပါတယ္... သိပ္ၿပီး ေၿမွာက္ေၿပာလို႔က မရ... နဂိုကတည္း ေၿမာက္ခ်င္ခ်င္... လူစည္ေအာင္ ဝစ္လစ္စလစ္ ပို႔စ္ေတြ... ပန္းဥယ်ာဥ္ကေလးလိုပိုစ့္ေတြနဲ႕ ပညာေပးပိုစ့္ေတြက ေရးလိုက္ေသးတယ္... ေရးတဲ့ပိုစ့္တိုင္း စိတ္မပါလဲ ဖတ္ေပးရတာအေမာ... ေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါတယ္... ေကာင္းတယ္ေၿပာလိုက္လို႔လဲ ေဒါ့ကြန္းကို ပိုက္ဆံေပးဝယ္တဲ့ အထိ မာန္ေတြ တက္သြားတာေနမွာ... က်ေနာ္ အမွန္ေၿပာပါတယ္... က်ေနာ္မွားသလားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

လာေနတဲ့ ေလးရက္အတြင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပို႔ေပးပါတယ္... CITY HALL အေပၚထပ္ ေအာက္ထပ္ ေၿပာတာပါ... စီးလိုက္ရတဲ့ MRT ဆိုတာလဲ ေခါင္းကိုမူးလို႔... ဒါေတြကို ေရွာင္ဖို႔ က်ေနာ္က တက္စီဆိုရင္ သူ႔ ရင္ဘတ္က ေအာက္ခ်င္ၿပန္တယ္... ေကာ္ဖီဆိုင္ဆုိရင္ သူ႕ေခါင္းက မူးခ်င္ၿပန္တယ္... ေရဝယ္ေသာက္ရင္ သူ႔ မ်က္လံုးေတြ ၿပဴးလာပါတယ္... အခုေတာ့ ရံုးမတက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သူ႔ခမ်ာ ဖ်ားေနပါတယ္... မသိရင္ ဖိုးစိန္ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ ေနမွာပါ... ဖိုးစိန္ ၿပဳစုရပါတယ္... ဖ်ားေနတဲ့ သူ ပူေနမွာစိုးလို႔ ပန္ကာတညလံုးဖြင့္ ေပးပါတယ္... သူအိပ္မရမွာစိုးလို႔ က်ေနာ္ ႀကမ္းေပၚမွာ လံုခ်ည္ေလးခင္းၿပီး အိပ္ရပါတယ္... သူ႔အေႀကြေစ့ေတြ အလာဟသ ၿဖစ္မွာစိုးလို႔ ဖဲကစားဖို႔ ယူသံုးေပးပါတယ္... က်န္းမာေရးနဲ႕ ညီညြတ္ေအာင္ က်ေနာ္ ေသာက္ေရသန္႕ေတြ ဘူးႀကီးဘူးငယ္ ဝယ္ၿပီး စုေဆာင္းထားပါတယ္... အသီးအႏွံေတြကို ေစ်းႀကီးတာမွ ဝယ္ၿပီး ေကၽြးပါတယ္... စားေစခ်င္လို႔ပါ... သူ႔ပိုက္ဆံေပမယ့္ က်ေနာ့္မွာ ေစတနာေတြ... အမ်ားႀကီးပါ.... ဒီေစတနာေတြကို သူဝယ္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး.... ကိုမိုးကုတ္သားနားမလည္ပါဘူး...


ေႀသာ္..လူေတြ... အေႀကာင္းသိေအာင္ ေပါင္းႀကည့္ဆိုတာ မွန္ေနေလရဲ႕ဗ်ာ... က်ေနာ္ သည္းခံၿပီး ဆက္ေန ေနမွာပါ... က်ေနာ့္ကို စိတ္မပူႀကပါနဲ႕... က်ေနာ္ အရမ္းသည္းခံ စိတ္ရွည္ပါတယ္... စိတ္ထဲရွိတာေတာ့ ေပါ့ေအာင္ ခ်ေရးလိုက္တာပါဗ်ာ... သူဘယ္ေလာက္ ဆိုးဆိုး... က်ေနာ္ သည္းခံၿပီး ေနမွာပါ...

ေနာက္တစ္ေယာက္ ရွိပါေသးတယ္... ဘေလာ့ဂါပါပဲ... သူအေႀကာင္းလဲ ေရးစရာေတြမ်ားပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္ သူက ေကာင္းေနသလိုလို ၿဖစ္ေနလို႔ပါ... ဒါေပမယ့္ ေရးပါမယ္... ေတာင္ေပၚသားပါ... လူလိမ္လူညာ ႀကီး... ေနာက္ကြယ္တမ်ိဳး လူႀကား တမ်ိဳးဆိုတာ ထည့္မေၿပာခ်င္ပါဘူး... သူ႔ အေႀကာင္းလဲ ေပါင္းႀကည့္မွ သိလိုက္ရပါတယ္ေလ... ေႀသာ္... ဖိုးစိန္ထိုက္နဲ႕ ဖိုးစိန္ကံေပါ့ေလ.... ဒါေပမယ့္ ေရးမွာဘာာာာာာာာာာာာာာာာာ....

ေနာက္ တစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ကို မသိမသာ ဖဲ့သြားတဲ့ ပြဲမင္းသားနာမည္နဲ႔ ေဆာင္းခ်မ္းမိုး ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂါပါပဲ... သူက ေပၚၿပဴလာ ဖိုးစိန္ကို မေက်နပ္ပံုေပၚလြင္ပါတယ္... အခ်က္အလက္စုေဆာင္းေနတုန္းမို႔ မဖဲ့ေသးတာပါ...


ဒီပိုစ့္ကိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းၿခင္း ႀကီးစြာ မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႕ အနားမွာ အသီးစံုေတြ... အေအးေတြ ကို စားေသာက္ရင္း ေရးမိတာပဲ.... မီးဖြင့္ၿပီး စာေရးတာကို အိပ္မရလို႔ ေအာ္ေနတဲ့ ႀကားက အားငယ္စြာ စာေရးေနရသူပါ.... စဥ္းစားႀကပါ... သနားႀကပါ... ဖိုးစိန္မွားသလားဆိုတာ.....


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္

ဖိုးစိန္