ဖြဲ႔သီခဲ့ေသာ မိုးသံစဥ္
ေရွ႔မ်က္ႏွာ အေဝးအရပ္ဆီကေန တလိမ့္လိမ့္ ၿမင့္တက္လာတဲ့ တိမ္သားညိဳညိဳေတြ… လွ်ပ္စီးေတြ လွ်ပ္ကနဲၿပက္လို႔ မိုးခ်ဳန္းသံလိုလိုႀကားမိပါရဲ… ေဆးနံ႔မၿပယ္ေသးတဲ့ သံတုိင္မ်ားကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း တလိမ့္လိမ့္ တက္လာတဲ့ မိုးသားမ်ားကို မ်က္ရည္ဝဲစြာ စိုက္ေငးလို႔ တင္းရိေနတဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းသားက ညြတ္ေနေအာင္ ၿပံဳးရင္း…. ရြာေတာ့မွာပါလား… မိုးရယ္… အေဝးအရပ္ဆီကို မိုးေတြ ထြက္မေၿပးသြားပါနဲ႔လို႔ ႏွဳတ္ကေန နာက်င္စြာ တီးတိုးမိေနတဲ့ ဒီအသံကို ကိုယ့္ႏွလံုးသားကပဲ ေၿခာက္ေသြ႔စြာ ႀကားေယာင္မိတယ္ဆိုရင္….
အခန္း(၁)
“မိုး”
“မိုး” ကို က်ေနာ္စေတြ႔တာ ဇြန္လရဲ႔ ဒုတိယအပတ္… မိုးေတြ မဖြဲတဖြဲ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ရြာေနတဲ့ သာယာမွဳ မရွိေသာ မနက္ခင္းတစ္ခု… ထိုေန႔က က်ေနာ့္ေဖေဖ့ မမငယ္ (က်ေနာ့္ႀကီးငယ္) ဆံုးတဲ့ရက္ပတ္လည္ဆြမ္းေကၽြး… ဧည့္သည္မ်ားနဲ႔ စည္ကားဆူညံေနတဲ့ အိမ္ေရွ႔ကို ဆန္႔က်င္ၿပီး မီဖိုးေခ်ာင္းနားက ၿပတင္းေပါက္မွာထိုင္လို႔ မိုးသံတေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ကို ၿငီးေငြ႔စြာ နားေထာင္ရင္း အမွတ္မထင္တဲ့ အႀကည့္က ပန္ကန္းေတြေဆးေနတဲ့ ဆံပင္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဆီကို…
က်စ္ဆံၿမီး ႏွစ္ခြက်စ္ၿပီး ေငြပန္းကို ပန္ထားတဲ့ ပါးကြက္ႀကားနဲ႔သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားလို႔ အမဝမ္းကြဲ မငယ္ ကို မသိသာ သြားေမးႀကည့္ေတာ့ မငယ္ေယာက်ား္ရဲ႔ ညီမ မငယ္ရဲ႔ေယာင္းမ ၿဖစ္ေနတယ္… ေယာက္ဖဝမ္းကြဲမွာ ညီမႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္ဆိုတာသိေပမယ့္ တစ္ခါမွ မဆံုဖူးခဲ့ဘူး… ခုေတာ့ စစေတြ႔ခ်င္းပဲ အသားၿဖဴဝင္းၿပီး ဆံပင္ရွည္ရွည္ မ်က္လံုးနက္နက္ကို ပိုင္ဆိုင္တဲ့ သူမကို ရင္ခုန္မိခဲ့တယ္… နာမည္က
“မိုးမိုးေဆြ”
အဲဒီေန႕က ဧည့္သည္ေတြ ၿပန္ေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးေတြ ထမင္းစုစားတယ္… မထင္မွတ္ပဲ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ထိုင္မိတဲ့ မိုးနဲ႔က်ေနာ့္ ကို မငယ္ ေၿပာလိုက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းက
“သားစိန္… ဒါငါ့အေမရက္လည္ေနာ္… မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ၿပီး မဂၤလာဆြမ္းေကၽြးမွတ္ မေနနဲ႔”
လို႔ ေၿပာေတာ့ အားလံုးက ရိပ္မိၿပီး ဟားကနဲရယ္ႀကတယ္… ထမင္းကို ငံု႔စားေနရင္းနဲ႔မွ ပိုရွက္ၿပီး ေခါင္းေတာင္မေဖာ္ေတာ့တဲ့ မိုးကိုအားနာမိသြားတယ္.. က်ေနာ္လဲထူပူသြားရတယ္… အေဖလုပ္သူက ဟန္႔လိုက္မွ ရီတာေတြရပ္ေတာ့ မိုး ေခါင္းေမာ့လာတယ္… ရွက္ေသြးနီေနတဲ့ မ်က္ႏွာက ပါးကြက္ႏွစ္ဖက္ႀကားမွာ အထင္းသာေပၚလြင္ေနတယ္… ရုတ္တရက္ အႀကည့္ခ်င္းဆံုစဥ္ မိုးက ရပါတယ္ဆိုတဲ့ အႀကည့္မ်ိဳးနဲ႔ ၿပံဳးၿပေတာ့ က်ေနာ္ရင္ထဲ ဗေလာင္ေတြဆူလို႔ ဒိန္းတလိန္းနတ္ဝင္ပူး သြားသလို ခံစားမိတယ္… မိုးရယ္… ေၿခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲကို သဲသဲမဲမဲ ရြာခ်လိုက္ေစ ခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ…..
အခန္း(၂)
“ယေန႔ ေနသာ သည္
ေလမလာ၍ပူသည္
ေရေအးေအးေပးပါ”…..
“ေလမလာလို႔ ပူတာမဟုတ္ဘူးေလ… မိုးမလာလို႔ရင္ပူေနတာပါ… ၿပန္ဆို”
တူမေလး စာအံေနတာကို ၿပံဳးစိစိၿပန္နဲ႔လွမ္း ေၿပာေတာ့ တူမေလးက က်ေနာ့္ကို ေႀကာင္ႀကည့္ႀကည့္ေရာ… မငယ္က စက္ခ်ဳပ္တာကိုရပ္ က်ေနာ့္ကို ႀကည့္ၿပီး “သူမအားဘူး… အၿပင္သြားစရာရွိလို႔ ေၿပာတာပဲ”… မိုးက်ေနာ့္ကို ေရွာင္ေနတယ္လို႔ စိတ္ထဲဝမ္းနည္းစြာ ေတြးမိတယ္… မငယ္ဆီမွာ စက္ခ်ဳပ္လာသင္ ေနတဲ့ မိုးကို မငယ္ကေနတဆင့္ စာေပးတာ မေန႔ကထိ(၉) ေစာင္ရွိၿပီး… အားနာနာနဲ႔ ယူရတယ္ထင္ပါရဲ႔… အေနေအးတဲ့ မိုးက မငယ္ကို ဘာမွၿပန္မေၿပာပဲ မငယ္ဆီမွာ စက္ခ်ဳပ္သင္တာကိုပါ နားလိုက္တာလား ဆိုၿပီး ေႀကာက္ေတြး ေတြးပူမိေနတယ္… အေႀကာင္းမရွိ အေႀကာင္းရွာၿပီး မိုး စက္ခ်ဳပ္သင္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကုိ မွန္းလာတတ္တဲ့ က်ေနာ္ ေနာက္တစ္ခါ မလာေတာ့ဖို႔ ဆံုးၿဖတ္ရင္းနဲ႔ မိုးကို ေပးဖို႔ဆယ္ေစာင္ေၿမာက္က
“မိုး…
ေကာင္းကင္းမွာ အလင္းေတြဖ်ာေနတယ္…
ရင္ခြင္မွာေတာ့ မိုးေတြရြာေနတယ္…
ေတြးတိုင္းေဆြးမိတယ္…
ရင္ထဲမွာ ဟာေနတယ္…
တိမ္ညိဳေတြဆိုင္းေနတယ္...
မိုး..ကို သတိရတယ္…
ဘာေႀကာင့္လဲ မေမးနဲ႔…
က်ေနာ္အေၿဖမသိဘူး…
ဒါေပမယ့္… မိုးကိုခ်စ္မိေနတယ္….”
အဲဒီေန႔က စၿပီး မိုးကိုက်ေနာ္ မေတြ႔ေတာ့ဖို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါတယ္…
အခန္း(၃)
ဒီေန႔ညေနကားနဲ႔ အေမ့အတြက္ လိုအပ္တဲ့ေဆးေတြ သြားဝယ္ဖို႔ ရန္ကုန္သြားရမယ္ ဆိုေတာ့ လိုအပ္တဲ့အဝတ္အစားေတြ ပစၥည္းေတြကိုထည့္ရင္း မိုးကို သတိရမိတယ္… ေႀသာ္… ဘယ္လိုသံေယာဇဥ္ ပါလိမ့္… ေၿခာက္လအတြင္း ေန႔တိုင္း စာေပးမပ်က္ေပမယ့္ မိုးဆီက ဘာတံု႔ၿပန္ခ်က္မွ မရ… စကားတခါမွ ေၿပာခြင့္ မႀကံဳဖူးတဲ့ မိုးကို က်ေနာ္ဘာေႀကာင့္မ်ားစြဲလန္း ေနမိတာလဲဗ်ာ… ဒီမနက္ေတာ့ သြားရမယ့္ရက္ကို တြက္ၿပီး မိုးကို တစ္ေန႔တစ္ေစာင္ စာေပး ေပးဖို႔ စာေတြ တစ္ထပ္ႀကီး မငယ္ဆီ သြားေပးခဲ့ေသးတယ္… ဝမ္းနည္းမိတယ္… တံု႔ၿပန္မွဳမရွိတဲ့ ခ်စ္ၿခင္းဆိုတာလား… တစ္ဖက္သတ္ ဆိုတာမ်ားလား… မ်က္ရည္ဝဲရင္း မငယ္ မိုးမသိေအာင္ ခိုးေပးထားတဲ့ မိုးရဲ႔ ပါးကြက္ႀကားေလး နဲ႔ အိမ္ေနရင္း ရိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုကို စာအုပ္ႀကားထဲအထည့္….
“သားစိန္ေရ.. သားစိန္”
မငယ္အသံကိုႀကားေတာ့ “ဗ်ာ”လို႔ ၿပန္ထူးရင္း အိမ္ေရွ႔ထြက္အလာ “သားစိန္ အိမ္ကိုခဏလာ… ရန္ကုန္ကုိ လူႀကံဳေပးခ်င္လို႔ အၿမန္လာခဲ့” ဆိုေတာ့ အံ့ႀသမိတယ္… မငယ္လူႀကံဳေပးစရာက က်ေနာ့္ကိုေပးၿပီးသား ဘာမ်ားထပ္ေပးမွာလဲ ဆိုၿပီး အိမ္လိုက္သြားတာ မထင္မွတ္ပဲ တံခါးေနာက္ကြယ္မွာ ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ မိုးကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္… ရင္ထဲမွာ ဒိန္းကနဲ ေဆာက္ခုန္သြားသလို ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္… တစ္ခ်က္တည္းမွာလဲ မ်က္ရည္ဆို႔တက္မတတ္ ဝမ္းနည္းသြားမိတယ္… အႀကည့္ခ်င္းဆံုေတာ့ မ်က္ႏွာလႊဲမိတာ က်ေနာ္ပါ… ခံႏိုင္ရည္မရွိပါဘူး မိုး ရယ္… မိုး က အၿမဲတမ္း မၿပံဳးမရယ္ တည္ၿငိမ္ႏိုင္လြန္း ပါတယ္… မခံစားတတ္တာမ်ားလား မိုးရယ္…
“သူ ရန္ကုန္သြားမယ္ဆို”
.....................
မထင္မွတ္ပဲ မိုးဆီက ထြက္လာတဲ့ ပထမဆံုးေသာ ႏွဳတ္ဆက္စကား … ရုတ္တရက္မို႔ က်ေနာ္ ေခါင္းပဲညိတ္မိတယ္…
“ဘယ္ေတာ့ ၿပန္လာမွာလဲ… ႀကာမွလား”
လို႔ထပ္ေမးေတာ့ မိုးကို က်ေနာ္တည့္တည့္ေလး ခိုးႀကည့္မိတယ္…
မိုးကၿပံဳးတယ္… ႏွဳတ္ခမ္းေလးကို ေကြးလို႔… ဒီအၿပံဳးမွာ ေႏြးေထြးႀကင္နာမွဳပါတယ္ လို႔က်ေနာ္ တစ္ဖက္သတ္ေတြးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ မလံုပဲ မိုးကို ၿပန္ၿပံဳးမိတယ္…
“ၿပန္လာရင္ ဘာလက္ေဆာင္ဝယ္လာမလဲ …ဟင္ သူ ကလဲ ေၿပာအံုးေလ… မိုး ပဲေၿပာေနရတယ္”
မိုးကေၿပာေတာ့ က်ေနာ္ေရာ မိုးေရာ မထင္မွတ္ပဲ တူတူ ရယ္မိႀကတယ္… စိတ္ထဲေပါ့သြားသလို ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္… ခုမွေႀကာက္စိတ္လဲ နည္းနည္းဝင္မိတယ္ ထင္ပါရဲ႔... မငယ္တို႔ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနၿပီးလဲ… ေမာင္လုပ္သူ က်ေနာ့္ ကိုခ်စ္လိုက္တာ… မိုးနဲ႔ထားခဲ့တယ္... ႏွစ္ေယာက္တည္း… ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္ႀကလဲမသိ….
…………
“ေမးေနတာ ေၿဖဦးေလ… တကယ္တည္း ခုမွရွက္ေနတယ္… သူမဟုတ္တဲ့ အတိုင္းပဲ စာထဲကနဲ႔ အၿပင္က တၿခားစီပဲ”
“အဲ..အို… မိုးဘာလိုခ်င္လဲ… မိုး လိုခ်င္တာ က်ေနာ္ဝယ္ခဲ့မယ္ေလ…”
“ေကာင္းၿပီးေလ.. လိုခ်င္တာကို ဝယ္ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၿဖဳတ္အသဲ တစ္စံုဝယ္ခဲ့ေပးပါ…
ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္… ၿဖဳတ္အသဲ ရမွ စကားေၿပာမယ္.. ေရာ့ ..ဒါ သူ ဖတ္ဖို႔… ကားေပၚေရာက္မွဖတ္… မိုးၿပန္ေတာ့မယ္… အိမ္ကသိသြားရင္မေကာင္းဘူး” ဆိုၿပီး လက္ထဲကိုစာအိတ္တစ္လံုး ေပးရင္း ထြက္သြားတယ္…
မိုးေနာက္ေက်ာကို ႀကည့္ရင္း မိုးရဲ႔ ဆံပင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေပၚက က်န္ေနခဲ့တဲ့ ေငြပန္းရနံ႔ေလးကို ရွဳရွိဳက္ရင္း မိုးေပးတဲ့ စာကို ရင္ခုန္မိပါရဲ…
အခန္း(၄)
“သူ… ဒီစာကို ကားေပၚမွာ ဖတ္ေနမယ္လို႔ မိုးယံုတယ္… သူ ေပးတဲ့ စာေတြကို မိုးအၿမဲဖတ္ပါတယ္… အမွန္တိုင္း ဝန္ခံရရင္ သူ ့စာေတြကို မိုးအၿမဲေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္ ဆိုေပမယ့္ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားေၿပာဖို႔က မိုးအတြက္ စဥ္းစားရလိမ့္မယ္… စာေရးေကာင္းတဲ့ သူ႔ကို မိုး ယံုခ်င္ေပမယ့္ မိုး မိသားစု နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ေတာ့ ဝမ္းနည္းမိတယ္… မိုး မိသားစု အေႀကာင္းလဲ သူသိမွာပါ… မငယ္ေၿပာၿပမယ္ ဆိုတာ မိုးယံုၿပီးသားပါ… ခု သူ သြားေနတဲ့ အခ်ိန္ မိုး သူ႔ ကိုလြမ္း မလြမ္းေနႀကည့္မယ္… သူ ၿပန္လာတဲ့ အထိမလြမ္းခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ သူ ့ကိုတို႔ မခ်စ္တာေသခ်ာတယ္… အကယ္၍ လြမ္းေနတယ္ဆို ရင္ေတာ့ သူ ၿပန္ေရာက္ရင္ မိုး လာေတြ႔မယ္… သူလဲ ေသခ်ာစဥ္းစားပါ… အကယ္၍ မခ်စ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ မိုးကို ဒီအတုိင္းေလးပဲ ေနခြင့္ေပးပါ … ခု မိုးကိုေပးတဲ့ စာဘယ္ႏွေစာင္ရွိၿပီးလဲ မွတ္မိလား…. ၿပန္စဥ္းစား”
မိုး ”
သူဆိုတဲ့ နာမ္စားသံုးၿပီး မိုး ေရးထားတဲ့စာကို ဖတ္မိတာ ရန္ကုန္သြားတဲ့ ညကတည္းက ခု ေမာ္လၿမိဳင္ၿပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ထိ တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ ဖတ္လို႔မဝႏိုင္ခဲ့… မိုး က်ေနာ့္ကို လြမ္းေနမွာလား… မိုးက်ေနာ့္ကို စဥ္းစားမွာလား… စတဲ့အေတြးမ်ားနဲ႔ ရင္ခုန္လိုက္.. ဝမ္းနည္းလိုက္… ႀကည္ႏူးလိုက္… ဖတ္တာမ်ားတဲ့ စာေတာင္ ကိုင္ပါမ်ားလို႔ အေရာင္ေၿပာင္းေနပါၿပီးေလ…
အိမ္ၿပန္ေရာက္တဲ့ မနက္ပဲ က်ေနာ္အထုပ္အပိုးေတြ ခ်ၿပီးၿပီးခ်င္း မငယ္ဆီကို ထြက္လာခဲ့တယ္… မငယ္ဆီေရာက္ေတာ့ မငယ္က “သားစိန္ရယ္… နင္ အခ်ိန္မွီ ၿပန္ေရာက္ပါ့မလားလို႔ စိတ္ပူေနလိုက္ရတာ… မနက္ၿဖန္ “မိုးေဆြ” ေမြးေန႔… အဲဒါ မေန႔က အိမ္လာေတာ့ နင္ ၿပန္ေရာက္ႏိုင္လား ေမးတယ္…ငါက ၿပန္ေရာက္မယ္ ေၿပာေတာ့ နင့္ကိုေၿပာလိုက္ပါတဲ့… ၿဖဳတ္အသဲ ပါရင္ သူ႔ကုိ မနက္ (၆) နာရီတိတိ ေလးထပ္ေစ်းက ကားဂိတ္မွာ ေစာင့္ေနပါတဲ့ေလ.. အဟိ… ငါ့ေမာင္ စြံၿပီးထင္တယ္ေနာ္… ေသခ်ာသြားေနာ္… နင့္အေမကို ငါေၿမွာက္ေပးတယ္ မေၿပာနဲ႔ေနာ္…ႀကားထဲက ငါက တစ္စာခံ ၿဖစ္မယ္.. နင့္ကို ငါအေႀကာင္းစံု ေၿပာၿပီးသား… နင္ဆံုးၿဖတ္… နင္ခေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး သားစိန္”
အခန္း (၅)
ဒီဇင္ဘာရဲ႔ မနက္ခင္း ဆုိေပမယ့္ က်ေနာ္ရင္မွာ ပူေလာင္ေနပါတယ္… မနက္(၆)နာရီ မိုးက ခ်ိန္းထားေပမယ့္ (၅)နာရီ မခြဲခင္ကတည္းက ကားဂိတ္မွာေစာင့္ေနမိတယ္… မိုးေရာက္လာေတာ့ (၆)နာရီနဲ႔ (၁၅)မိနစ္… မိုး (၆)နာရီကားနဲ႔ ထြက္လာတာသိလိုက္တယ္…
“ေစာင့္ေနတာ ႀကာၿပီးလား”
“ရပါတယ္… ေစာေစာကပဲေရာက္တာပါ…”
“ဘာလဲ မနက္ေစာေစာလား… မငယ္နဲ႔ ကားဂိတ္မွာ ေတြ႔ခဲ့ၿပီးၿပီး” က်ေနာ္စပ္ၿဖီးၿဖီးၿပံဳးေတာ့
“ခုဘယ္သြားႀကမလဲ ”
“မိုး က်ေနာ့္ေနာက္က ေန ဆိုင္ကယ္လိုက္စီးရဲလား……”
မိုး တစ္ခ်က္ေတြေဝသြားၿပီးမွ
“အင္း…” ဆိုၿပီး ေခါင္းညိတ္ေတာ့ က်ေနာ္ဝမ္းသာသြားတယ္…
“ဒါဆို ေတာင္ဝိုင္းမွာ ေကာ္ဖီ သြားေသာက္မယ္… မိုးကုိ က်ေနာ္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ေနတယ္”
မိုး က်ေနာ့္ ဆိုင္ကယ္ေနာက္က ပထမဆံုးလိုက္စီး တဲ့အခ်ိန္ ရင္ေတြခုန္ေနလိုက္တာ ကိုယ့္ရင္ခုန္သံက ဆိုင္ကယ္စက္သံထက္က်ယ္ေနမလားပဲ… ရင္ခုန္ႀကည္ႏူး ရေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္ပါတယ္… ေကာ္ဖီဆိုင္ေရာက္ေတာ့ စကားေၿပာဖို႔ ေတြေဝေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို မိုးက
“ဘယ္မွာလဲ မိုး မွာတာ”
“ဘာလဲ”
“ေမ့ၿပီးေပါ့”....
“ဘယ္ေမ့မလဲ… ”
“ၿဖဳတ္အသဲ ပါတယ္ေပါ့...”
“အင္း”
က်ေနာ္ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ရုတ္တရက္ ဘယ္ဘက္အိပ္ကပ္ထဲကို လက္ခေလးနဲ႔ဖိ မ်က္လံုးမွိတ္လိုက္ေတာ့ စမ္းထားမိတဲ့ လက္က က်ေနာ့္ ႏွလံုသားရပ္ဝန္းဆီကေန တဒံုးဒံုးနဲ႔ ၿမည္သံကို ၿပန္ႀကားေနမိတယ္...
မိုးကနားမလည္စြာႀကည့္ရင္း..
“ဟင္… ဘာလုပ္တာလဲ… ”
“လက္ၿဖန္႔ထား.. မိုး”
က်ေနာ္မ်က္လံုးဖြင့္ၿပီး အိပ္ကပ္ထဲက ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚမွာ အသဲ ေသးေသးတစ္စံုပါတဲ့ ရင္ထိုးတစ္ခု ကို မိုးလက္ထဲ ထည့္ေပးရင္း....
“မိုး လိုခ်င္တဲ့ ၿဖဳတ္အသည္းေတာ့ မရွိဖူး… ဒီေတာ့ က်ေနာ့္ အသဲႏွလံုးကို ၿဖဳတ္ၿပီး ဒီရင္ထိုးထဲ ထည့္ေပးလိုက္တယ္... အဲဒါမိုး အတြက္ က်ေနာ့္ရဲ ့ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ ၿဖဳတ္အသဲေပါ့”
မိုး က်ေနာ့္ကို ႀကည့္ၿပီး ႏွစ္လိုစြာေသာ အၿပံဳးလွလွ တစ္ခုနဲ႔အတူ
“ကို…….
ကိုအရမ္းစကားတတ္တာပဲ…
ကို ့စာေတြေႀကာင့္ မိုး ကို ့ကုိ မလြမ္းပဲလဲမေနႏိုင္ဘူး…
ခုကို႔ စကားေႀကာင့္လဲ မိုး…. မခ်စ္ပဲနဲ႔ မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး….
ကို ့ကုိမိုးခ်စ္တယ္”...........
“ေဟာဗ်ာ”
ဒီစကားကို ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ရုတ္တရက္ “ကုိ” ဆုိတဲ့ နာမ္စားနဲ႔အတူ ႀကားလိုက္ရတဲ့ မိုးစကားက က်ေနာ့္အဖို႔ ရင္ထဲမွာ ႀကည္ႏုူးဝမ္းသာမွဳ… အံ့ႀသမွဳေတြ… ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔အတူ မိုးလက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ေတာ့… မိုးက ရွက္ၿပီးေခါင္းငံု႔လို႔… မိုးရယ္… မိုး ပါးၿပင္ေပၚက သနပ္ခါးနံ႔ေလးကို ညင္သာစြာ နမ္းရွိဳက္ခြင့္ ရခ်င္စမ္းပါတယ္….
အခန္း(၆)
“ အကုိ ”
“ေဟ….”
” ေဟ..မလုပ္နဲ ့..အကို ့သား အေၾကာင္းေၿပာမလို ့..”
က်ေနာ့္ ေၿခလွမ္းမ်ား အေမ့အသံေၾကာင့္ အိမ္အဝမွာတင္ရပ္တန္႔ၿပီး အေမက အေဖ့ကို ဘာေတြ ဆက္ေၿပာမွာလဲဆိုတာ နားစြင့္ေနမိတယ္…….
“အကို ့သားက အကို ့တူမ မ်ိဳးမ်ိဳး ေယာက်ာ္းညီမနဲ႔ ရီးစားၿဖစ္ေနတယ္”…
“အဲဒီေတာ့”……
“ၾကည့္ေၿပာဦးေလ… ရီးစားၿဖစ္တာ အေရးမႀကီးဘူး… အေရးႀကီးတာက ေကာင္မေလးအေဖက ဘိန္းမႈ ့နဲ႔ ေထာင္ထဲမွာလို ့ရပ္ကြက္ထဲမွာ… ေနာက္ၿပီးေၿပာေနၾကတယ္…”…
“ဘာၿဖစ္လဲ….ဆက္ေၿပာေလ..ညီမ”…
“အကို ့သားကို ယူၿပီးရင္… ေကာင္မေလး အေမလုပ္သူက ဘိန္းေရာင္းခိုင္းမယ္ ဆိုၿပီး ရပ္ကြက္ထဲမွာ စသလို ေနာက္သလိုနဲ ့ေၿပာေနၾကၿပီ”……
“မိ်ဳးမ်ိုဳးကို ေမးၾကည့္ပါဦး….သူ ့ေယာက္ခမဆိုေတာ့”………
“အင္း…ေထာင္က်ေနတာ ေတာ့ဟုတ္တယ္…ဒါေပမဲ့ ရပ္ကြက္ကေၿပာသလိုေတာ့ မဟုတ္ဘူးတဲ့… ေကာင္မေလး အေဖက သူမ်ားေထာင္ေခ်ာက္ဆင္တာတဲ့… ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ့… မ်ိဳးမ်ိဳးက သူ႕ေယာက္ခမ ဆိုေတာ့ သူတို႔မပတ္သက္ေပမယ့္ ကာၿပီးေၿပာတာလဲ ၿဖစ္ႏိုင္တယ္… ညီမေတာ့ သေဘာ မေတြ႔လွဘူး… သားကို ေၿပာထားမွ ၿဖစ္မယ္ထင္တယ္”..
“မင္းကလဲ …. မင္း သားအေၾကာင္း ကိုသိသားနဲ႔”….
“ရတယ္ေဖေဖ….သားအကုန္ၾကားၿပီးၿပီ…. သား သေဘာေပါက္တယ္”
စိတ္ခ်ပါေမေမ…သားအေမတုိ႔ မႀကိဳက္တာမ်ိဳးေရွာင္ပါမယ္… ဒါေပမယ့္…သား မိုးကိုခ်စ္တယ္… မိုးက အၿပစ္ကင္းပါတယ္ဗ်ာ…..”
က်ေနာ္… စကားေတြနဲ႔ အတူ ေလထဲတိမ္ဝင္ဆြြံအ ဝမ္းနည္းသြားရတယ္… ဒီလိုေတြ ၿဖစ္မယ္မွန္းသိရက္နဲ႔ မိုးကိုခ်စ္ခဲ့တာ ဘယ္လိုေရွာင္ရမွာလဲဗ်ာ… ဘာေတြ ဘယ္လိုဆက္ၿဖစ္မွာလဲ… ရွင္းၿပလို႔မရတဲ့ ၿပႆနာ နဲ႔ မေရရာတဲ့ မိုးနဲ႔ က်ေနာ့္အနာဂတ္အတြက္ ႏွစ္ေယာက္သား စကားေၿပာတိုင္း က်ေနာ္ရင္ေမာရသလို မိုး မ်က္ရည္က်ရတယ္…
“ကို႔ကို မိုးအရမ္းခ်စ္တယ္…ကို… မိုးကို ထားသြားလဲ မိုးက ခ်စ္ေနမွာ… မိုးေသသြားရင္လဲ မိုးက႔ို ကိုခ်စ္ေနမွာ… မိုးဘဝမွာ မိုးပိုင္ဆိုင္သမွ် အခ်စ္ေတြက ကိုကဲလြဲၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ ထပ္မေပးေတာ့ဘူး ကို… ကိုဟာ မိုးအတြက္ အခ်ိန္တိုင္း မၿဖစ္ခ်င္ေနပါ… မိုးဟာ ကိုအတြက္ အၿမဲတမ္း ကို ့ရဲ႔မိုး ၿဖစ္ေစရမယ္... မိုးအခ်စ္ေတြအားလံုးက ကို႔အတြက္ပါ” ဆိုတဲ့ မိုးရဲ႔စကားကို က်ေနာ္နားထဲႀကားေယာင္ရင္း မ်က္ရည္က်ရတယ္… မိုး ကို က်ေနာ္ခ်စ္တာထက္ မိုးက်ေနာ့္ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္က ပိုပါတယ္… ခ်စ္သူလိုအခ်စ္မ်ိဳး… ေမာင္လိုႀကင္နာမွဳမ်ိဳး… အေမတစ္ေယာက္လို ဂရုစိုက္မွဳမ်ိဳး… ဒီလိုအခ်စ္ေတြနဲ႔ မိုးက က်ေနာ္ကိုခ်စ္တာ… ဒီလိုခ်စ္တဲ့ မိုးကို က်ေနာ္ဘယ္လို ခြဲထားရက္မွာလဲ… ကံႀကမၼာရယ္…
အခန္း(၇)
“မိုးေဆြ” တစ္ေယာက္ ေယာက်ားယူေတာ့မယ္ဆို… မင္းနဲ႔ၿပတ္သြားၿပီးလား”
“ဟင္…. ငါဘာမွမသိရပါလား”
ရန္ကုန္ကေန ၿပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မနက္ကို သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းလုပ္သူက အစမရွိ အဆံုးမသိပဲ ေၿပာလိုက္တဲ့စကားက က်ေနာ့္ နားႏွစ္ဖက္ကို ႏွီးဖ်ားနဲ႔ ခပ္ဆပ္ဆပ္ေလး အရိုက္ခံလိုက္ရၿပီး က်ေနာ့္ ႏွလံုးသားကို ပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ ေရေႏြးေငြ႕အဟပ္ ခံလိုက္ရသလို နာက်င္လြန္လွသည္။ေက်ာင္းကိစၥေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ေရာက္ေနတဲ့ ႏွစ္ပတ္အတြင္း ဘာေတြ ၿဖစ္ကုန္တာလဲ….
ေဝခြဲမရတဲ့စိတ္ ဝမ္းနည္းနာက်ည္းစိတ္ေတြ နဲ႔အတူ အိမ္ကိုၿပန္ေရာက္ေတာ့ အေဖလုပ္သူက “မေန႔ညေနက သားေကာင္မေလး အိမ္လာၿပီး ဒါေလးေပးသြားတယ္”… ႀကည့္လိုက္ေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာႏွင့္ အတူ စာအိပ္မပါပဲ ရိုးရိုးေခါက္ထားတဲ့ စာတစ္ေစာင္… ဖြင့္ဖတ္ႀကည့္လိုက္ေတာ့
“ကို… ကို မိုးကို ခ်စ္ေသးတယ္ဆိုရင္ မိုးကို လာခိုးလွည့္ပါ… စဥ္းစားဆံုးၿဖတ္ပါ… ခုဒီမဂၤလာေဆာင္မယ့္ ေန႔မတိုင္ခင္ထိ မိုးကို ခိုးလို႔ရပါတယ္… ကို ခ်စ္တဲ့ မိုး”
အေဖလုပ္သူကို စာေပးဖတ္ေတာ့ “သားဆံုးၿဖတ္ပါ… သားအသက္က မငယ္ေတာ့ေပမယ့္ သားကတကၠသိုလ္ေတာင္ မတက္ရေသးပါဘူး.. ဘဝမွာမရင့္က်က္ေသးပါဖူး… သားလုပ္ေနသမွ် အေဖတို႔ တစ္ခုမွ မတားခဲ့ဘူးေနာ္… သားဆံုးၿဖတ္ပါ… ေကာင္မေလး မိသားစုရဲ႔ ရာဇဝင္ကိုလဲ သားသိေနတယ္ေလ… သူ႔အေဖက ဘာၿဖစ္ေနတာ… သူတို႔မိသားစု ရပ္တည္ေနတဲ့ စီးပြားေရးက ဘယ္လိုဆိုတာ… အင္း မင္းအမငယ္ ေယာက္်ားလို သီးသန္႔ေနေတာင္မွ မိသားစု အေရးဆို မပတ္သက္လို႔မရဖူး သား…. သား ဆံုးၿဖတ္ပါ…. သားဘဝကို ေရရွည္ႀကည့္ပါ… သား ဒီမိသားစုထဲဝင္ သြားရင္ သားခုလက္ရွိ အေၿခအေနနဲ႔ သားဘာၿဖစ္သြားႏိုင္လဲ ဆိုတာ သားေတြးၿပီးသားပါ… သားကို အေဖယံုႀကည္ ေနခ်င္ပါတယ္” ေၿပာေတာ့ အေဖ့ကို ၿပန္ေၿပာႏိုင္တာက
“ သား မိုးကို အဆံုးရွံဳး မခံ ႏိုင္ဘူးေဖေဖ”
________________________________________
အခန္း(၈)
ဒီမနက္ မိုးေတြ သဲသဲမဲမဲ ရြာေနတယ္… မိုးရာသီ ကုန္ခါစ သီတင္းကၽြတ္ ၿပီးၿဖစ္ေသာ္လည္း စေနမွာရြာေတာ့ မိုးက ညကတည္းက လံုးဝကို မစဲခဲ့ဘူး…. မေန႔ညေနက စိတ္ကို ဇြတ္တိုက္ဆံုးၿဖတ္ၿပီး မိုးကို ခိုးဖို႔ စာေရးခဲ့တယ္… မိုးနဲ႔ေတြ႔ေနက် မဟာၿမတ္မုနိ ဘုရားေၿခရင္းနားမွာေပါ့… အဲဒီေန႔က မိုးေရထဲ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့တယ္… ဒါေပမယ့္ မိုးေရာက္မလာပါ… မိုးသည္းထန္စြာ ရြာေနေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ နာက်င္စြာ ပူေလာင္ေနတယ္… မိုးေရထဲ ေစာင့္ဆိုင္းရင္း နာက်ည္းစြာ ေတာက္ေခါက္မိတယ္… မိုးကရြာေနေပမယ့္ မိုးက မလာတာ ရင္ထဲ နာက်ည္းလြန္းပါတယ္…
အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ မငယ္လာေပးသြားတဲ့ ယြန္းဘူးနီနီေလး နဲ႔အတူ ႀကားရတဲ့စကားက မိုးေဆးရံု ေရာက္ေနတယ္တဲ့… ရင္ထဲ ဆို႔နစ္ေႀကကြဲ မိၿပန္တယ္ မိုး ဘာေတြ ၿဖစ္ေနတာလဲ… မိုးေၿပာဖူးတယ္… ယြန္းဘူးထဲမွာ က်ေနာ္ေပးသမွ်စာေတြ ကိုသိမ္းထားတယ္… ခုဒီယြန္းဘူးကို ၿပန္ေပးတယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ကို မိုး မခ်စ္ေတာ့လို႔ေပါ့… က်ေနာ္က်ိတ္ၿပီး မ်က္ရည္က်မိတယ္… မိုးရယ္… ဘာေႀကာင့္ မိုးက်ေနာ့္ကို ရက္စက္တာလဲ… မိုး က်ေနာ့္ကို ခ်စ္တယ္ဆို… ခ်စ္ရင္ ဒီလိုမလုပ္သင့္ဖူး… မိုး ကိုယ္တိုင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္လိုက္ လို႔ရတာပဲေလ… က်ေနာ္… ယြန္းဘူးေလးကို အခန္းေထာင့္တေနရာမွာ နာက်င္စြာ သိမ္းဆည္းထားလိုက္ေပမယ့္ မိုးကို မနာက်ည္းမိ… မိုးကို ေဆးရံုမွာေတြ႔ဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားမိၿပန္တယ္… ဒီၿဖစ္ရပ္ေႀကာင့္ မိသားစု ႏွစ္စု ၿဖစ္တဲ့ မိုးမိသားစု နဲ႔ က်ေနာ့္မိသားစု (အထူးသၿဖင့္ က်ေနာ့္အမမငယ္) နဲ႔ အႀကီးအက်ယ္ စကားမ်ားႀကတယ္… ဒီလိုနဲ႔ မိုးကိုေတြ႔ခြင့္ရဖို႔ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ ေလွ်ာ့နည္းသြားခဲ့သလို မိုး မဂၤလာေဆာင္မယ့္ ေန႔မတိုင္ခင္ ညမွာ က်ေနာ္ ရန္ကုန္ကို အၿပီးအပိုင္ စြန္႔ခြာထြက္လာခဲ့တယ္…
အခန္း(၉)
ႏွစ္ႏွစ္တာကာ လမွာ အရာရာက ေၿပာင္းလဲသြားႏိုင္ေပမယ့္… ေမာ္လၿမိဳင္မိုးဖြဲဖြဲနဲ႔ အတူရတတ္တဲ့ မိုးနံ႔ကေတာ့ က်ေနာ္ရင္ထဲ အၿမဲလြမ္းေနတယ္ဆို တာ အေဝးေၿပး ကားေပၚကေန ဆင္းဆင္းခ်င္း အလြမ္း တစ္ခုကို သိသိသာသာ ခံစားလိုက္ရတယ္… ေဖေဖလာထားသြား တဲ့ကားကိုလိုက္ရွာရင္း စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုကို ဝမ္းနည္းေနမိတယ္… ဒီအလြမ္း ေတြကို ေၿမၿမဳပ္ထားတာ ႀကာေပါ့ မိုးရယ္… ခုဆံုတုန္းေလး ရြာသာ ရြာလိုက္ပါ… ငါတစ္ကိုယ္လံုး ရႊဲစုိသြားပါေစ… ဒီလို တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ႔ မေတာက္တစ္ေခါက္ ရြာေနမဲ့ အစား စိုရႊဲေအာင္ ရြာလိုက္စမ္းပါကြာ လို႔ ညည္းရင္း ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ့ႀကည့္လိုက္စဥ္ အေနာက္ကေန
“အကိုေလး… ေငြပန္းေတြဝယ္ပါအံုးလားး…”
ရင္းႏွီးတဲ့ အနံ႔ရလို႔ လွည့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးေရေတြစိုရႊဲေနတဲ့ ေကာင္ေလး လက္မွာ ေငြပန္းကံုးေတြနဲ႔… ရင္ထဲနာက်င္စြာ စူးကနဲ သတိရသြားမိၿပန္တယ္…
“အကုန္လံုးဘယ္ေလာက္လဲ”
ေကာင္ေလးက အံ့ႀသစြာ ေငးရင္ “ႏွစ္ရာပဲေပးပါ အကိုေလး”
ႏွစ္ရာတန္တစ္ရြက္ကို ေကာင္ေလးေပးၿပီး ေငြပန္းကို ကားေခါင္းမွာ ခ်ိတ္လို႔ အိမ္ၿပန္ေတာ့ ကားရဲ႔ဦးတည္ရာကလဲ ဒီလမ္းထဲကို…
ဒီလမ္း ဒီေနရာကို ေရာက္ရင္ ကားစက္ကပဲ ပ်က္ခ်င္သလိုလို ကားကပဲ အလုိလိုေႏွးသြားသလို ခံစားရတယ္… ခုမွမဟုတ္ပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ တည္းက ခံစားမွဳက ခုခ်ိန္ထိ ခံစားေနရတုန္းလို႔ စိတ္ထဲ ႀကိတ္ေတြးရင္ ရွက္ၿပံဳးၿပံဳးမိတယ္… ထံုးစံအတိုင္း ကားကို တမင္အရွိန္ၿပန္ေလွ်ာ့ရင္ ညာဘက္ဦးတည္ရာ လမ္းႀကားတည့္တည့္က အိမ္ေလးကို လြမ္းေမာစြာ ေငးႀကည့္ေတာ့ သစ္သားပြတ္လံုးႀကဲႀကဲေတြနဲ႔ ကာရံထားတဲ့ ဝရံတာကို ေက်ာေပးၿပီး တစ္ေစာင္းထိုင္ေနတဲ့ ဆံပင္ႏွစ္ခြနဲ႔ ေကာင္မေလးကိုေတြ႔ေတာ့ ရင္ထဲမွာ ဆို႔တက္သြားရၿပန္တယ္… ရုတ္တရက္ ေနာက္ကေန…“သားစိန္… တကယ္လဲ သံေယာဇဥ္ မကုန္ပါလားေနာ္… ”ဆိုတဲ့အသံေႀကာင့္ အလြမ္းေတြေပ်ာက္ၿပီး အေမတ မတတ္လန္႔သြားရၿပန္တယ္… မလံုမလဲ စိတ္နဲ႔အတူ
မဟုတ္ပါဘူး မငယ္ရယ္… ခုၿပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မငယ္မွာတဲ့ပစၥည္းကို ေပးခ်င္တာနဲ႔ အိမ္မဝင္ေသးပဲ ဒီကိုအရင္လာတာပါ”
“သားစိန္… နင့္ဗိုက္ထဲမွာ အူဘယ္ႏွရစ္ေခြေနလဲဆိုတာ ငါသိတယ္ ငါနင့္အမ… ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့ .. မိုးဆီကိုေခၚသြားမယ္”
“ဗ်ာ”
“မဗ်ာနဲ႔…လိုက္ခဲ့”
က်ေနာ္ မိုးအိမ္ေပၚကိုလွမ္းတက္ေတာ့ မိုးက ဘာမွမသိတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို အၿပံဳးမရွိ အမုန္းမရွိတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ က်ေနာ္ကိုႀကည့္ေတာ့ မငယ္က
“မိုး…ဧည့္သည္ပါလာတယ္… သူ႔ကိုသိလား”
မိုး က က်ေနာ့္ကိုေသခ်ာစိုက္ႀကည့္ရင္း ေခါင္းခါခ်င္သလိုလို ေခါင္းညိတ္ခ်င္သလိုလို… နားမလည္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားနဲ႔ မငယ္ကိုႀကည့္ေတာ့ မငယ္က မိုးေယာက်ား္ ကားေမွာက္လို႔ ဆံုးၿပီးကတည္းက ဒီလုိၿဖစ္သြားတာပဲ လို႔ေၿဖတယ္…စိတ္မေကာင္းစြာ မိုး နားဝင္ထိုင္ရင္း…
“မိုး ေနေကာင္းလား”
………………………..
မိုး တစ္ေယာက္ က်ေနာ္ ေမးတဲ့ေမးခြန္းကိုမေၿဖပဲ
“သူကမိုးေရထဲက ၿပန္လာတာလား… မိုးေရႀကိဳက္တာလား… ဘယ္က ၿပန္လာတာလဲ”
“က်ေနာ္ ရန္ကုန္က ၿပန္လာတာေလ”
မိုးမ်က္ရည္စို႔တက္စြာ ေခါင္းညိတ္ရင္း ေၿဖးေၿဖးခ်င္း...
“ေႀသာ္… ဟုတ္လား… မိုး ခ်စ္သူလဲ ရန္ကုန္ကို ခဏခဏ သြားရတယ္… မိုး ေယာက္က်ားကေတာ့ ၿပန္မလာေတာ့ဘူး”
ဒီစကားႀကားေတာ့ က်ေနာ္မ်က္ရည္က်မိတယ္… ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ခုမွ သတိထားမိတဲ့ ညာဘက္ေဘးက ပစၥည္းေလးတစ္ခု ကို မိုးေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ အံ့အားသင့္သြားရၿပန္တယ္…
“ဟင္… မငယ္… ဒါ မငယ္က်ေနာ့္ကို မိုးေပးခဲ့တာ မဟုတ္လား… မိုးဆီ ဘယ္လိုၿပန္ေရာက္လာတာလဲ… ”
“ဟာ… သားစိန္ကလည္း… ဒီယြန္းဘူးေလးက ႏွစ္ခုရွိတယ္ေလ… မသိဖူလား… မိုးမေၿပာဖူးလား”
“ဟင္… က်ေနာ္က မိုးက်ေနာ့္ကို ၿပန္ေပးတယ္ထင္ေနတားးး ခုထိ လံုးဝမဖြင့္ႀကည့္မိဘူးးး မငယ္ ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ၿပန္ယူေပးပါလား”
မငယ္ထြက္သြားေတာ့ မိုးကို ႀကည့္ရင္း ...
“မိုးအဲဒီဗူးေလးကို ၿပလို႔ရမလား”
မိုးက ေခါင္းခါရင္း
“သူ ရန္ကုန္သြားတာ ဘာ လက္ေဆာင္ပါလဲဟင္”
“ပါတာေပါ့… ခဏေလး ...”ဆိုၿပီး က်ေနာ္ဝမ္းသာအားရ ကားထဲက မိုးႀကိဳက္တဲ့ ေငြပန္းေတြကို ယူၿပီး
“ေရာ့… မိုးအတြက္ ဝယ္လာတာ”
ေတာက္ပရႊန္းလဲတဲ့ မ်က္လံုးမ်ားနဲ႔ ေငြပန္းကို ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္လို ဝမ္းသာအားရ လွမ္းယူၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ က်စ္ဆံၿမည္းဆံပင္ ႏွစ္ခြမွာ ေဝေနေအာင္ ထိုးပန္လိုက္ေတာ့ မိုးကိုႀကည့္ရတာ အရင္တိုင္း လန္းဆန္းလာသလိုလို…. တခဏအတြင္း မွာပဲ မိုးမ်က္ႏွာေလး က ညိွဳးသြားၿပီး
“မိုးခ်စ္သူလဲ ၿပန္မလာေတာ့ပါဘူး… ဒီဗူးထဲမွာ မိုးခ်စ္သူေပးခဲ့တဲ့ စာေတြရယ္… ဒီလိုေငြပန္းေၿခာက္ေတြရယ္… မိုးခ်စ္သူ ဝယ္ေပးခဲ့တဲ့ မိုးခ်စ္တဲ့ ၿဖဳတ္အသည္းတစ္စံုရယ္….. ၿပီးေတာ့ ကို႔ အခ်စ္ေတြရယ္… မိုးအခ်စ္ေတြရယ္… ဒီထဲမွာ…..”
ေၿပာရင္း အၿပင္ဘက္က မိုးစက္ေတြကို ေငးလို႔ မိုးမ်က္ရည္ေတြ က်လာေတာ့ က်ေနာ္ လဲစိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲ ငိုမိၿပန္တယ္… ဒီလိုနဲ႔ စကားမေၿပာပဲ မိုးက မိုးကိုေငးး က်ေနာ္က မိုးကိုေငးးး နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ႀကားမွာ တိတ္ဆိတ္လို႔ ေခါင္မိုးေပၚက တစ္စက္ၿခင္း နာက်င္စြာ က်လာတဲ့ မိုးသံေတြကသာ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္….
အခန္း(၁၀)
ဘယ္ေလာက္ထိ အခ်ိန္ႀကာသြားသလဲ မခန္းမွန္းတတ္ပါ…. က်ေနာ့္ေနာက္မွ မငယ္က “ေရာ့ ဒါသားစိန္အခန္းထဲက ယူလာတာ” ဆိုေတာ့မွ မငယ္လက္ထဲက ဘူးေလးကိုလွမ္းယူရင္း မိုးကိုႀကည့္ေတာ့ မိုးက ေတြေဝစြာ ေငးေမားရင္း မိုးကိုေမွ်ာ္ႀကည့္ေနဆဲ….
မိုး ဆီကေနၿပန္ရၿပီးကတည္းက နာက်င္စြာ လံုးဝလွည့္မႀကည့္ခဲ့တဲ့ ဘူးေလးကိုဖြင့္ေတာ့ ဘူးက ႀကပ္ေနေသးတယ္… အားရပါးရ ဆြဲခြာလိုက္ေတာ့… က်လာတဲ့စာေတြက ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ
… ထိုစာေတြက က်ေနာ္ေခါက္ေနတာ အခ်ိဳးအတိုင္း အသည္းပံု ပံုစံ ခ်ိဳးထားတဲ့ ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနတဲ့စာေတြ… ထူးၿခားတာက စာေခါက္တိုင္း ေပၚမွာ က်ေနာ့္လက္ေရးနဲ႔ မိုး ဆိုတဲ့စာလံုးမဟုတ္ပဲ လက္ေရး ရွည္ရွည္ေမ်ာေမ်ာ မိုးလက္ေရးနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ကို ဆိုတဲ့ စာလံုးနဲ႔တူ ရက္စြဲေတာင္ပါရဲ႔….
အံ့ႀသဝမ္းနည္းစြာ တစ္ေစာင္ကို ဖြင့္ဖတ္လိုက္ေတာ့…
“ကို… ဒီေန႔ မိုးတို႔ က်ိဳက္မေရာသြားတယ္… ကို ကမိုးဝယ္ထားေပးတဲ့ ကခ်င္လံုခ်ည္အကြက္ေလး ကိုဝတ္လာတယ္… မိုး သိပ္ခ်စ္တယ္….”
အငမ္းမရစြာ ေနာက္တစ္ေစာင္…
“ကို…. ဒီေန႔ ကို က အိမ္သာတက္ခ်င္လို႔ အိမ္ၿပန္ေၿပးတယ္.. အရမ္းရယ္ရတယ္… ခ်စ္တယ္..ကို”
ေနာက္…
ေနာက္…
ေနာက္….
က်ေနာ္ … က်ေနာ္…ဖတ္ရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္မ်ားဆို႔နစ္ လို႔ အရမ္းဝမ္းနည္းေႀကကြဲရပါတယ္…
ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ မိုးကို ခိုးဖို႔ ခ်ိန္းခဲ့တဲ့ ရက္စြဲ ပါတဲ့စာကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ တၿခားစာေတြနဲ႔မတူ… ရွည္လ်ားတဲ့ စာတစ္ေစာင္…
ကို
ကို႔ စာကိုမိုးရခဲ့ပါတယ္… မိုးကိုယ္တိုင္လဲ ကို ့ကိုလာခိုးဖို႔ စာေပးခဲ့ဖူးပါတယ္… ဒါေပမယ့္ ကိုရယ္… မိုးက ကို႔ ဘဝပ်က္ေလာက္ေအာင္ထိ ခ်စ္ဖို႔ မိုးမွာ သတိၱမရွိဖူးကို… ကို႔ ကိုမိုးခ်စ္ခဲ့တာ ၿဖဴစင္ပါတယ္.. ကို႔ ကိုခ်စ္ေနရတာနဲ႔တင္ မိုးေက်နပ္ေနတာပါ… မိုးကို ကိုအရမ္းခ်စ္မွန္းလဲ မိုးသိပါတယ္ေလ… ဒီလို မိုးကိုခ်စ္မွန္းသိလို႔လဲ မိုးဘဝထဲကို ေခၚဖို႔ မဝ့ံရဲေတာ့ဘူးေလ… မိုး ကို လာခိုးပါလို႔ ေၿပာရင္ ကုိ ကမိုးကိုလာခိုးမယ္ဆိုတာ မိုးယံုၿပီးသားပါ… ဒါေပမယ့္ မိုး ကို႔ေနာက္ကိုလိုက္ဖို႔ လံုးဝ မစဥ္းစားခဲ့ပါဖူး… မိုး ကို ့ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ပါ… ဒါေပမယ့္ မိုးက ေၿပာလိုက္ရင္ ကိုလာခိုးမယ္ဆိုတာ သိရရင္ မိုးေသေပ်ာ္ၿပီးမို႔လို႔ မိုးက လာခိုးပါလို႔ေၿပာခဲ့တာပါ…
ကို မိုးတို႔မိသားစု အေႀကာင္းကို အသိဆံုးပါ… မိုးေဖေဖက ဘိန္းကုန္ကူးမွဳနဲ႔ေထာင္က်ေနတယ္… မိုး ကိုႀကီး ကို့အမမငယ္ေယာက်ား္က ဒီအလုပ္လုပ္လို႔ မိုးတို႔ မိသားစုနဲ႔ အဆက္အသြယ္ၿဖတ္ထားတယ္… မိုး ရဲ႔ ကိုငယ္ ကခုဘိန္းစားၿဖစ္ေနတယ္… မိုးအေမတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔က အရင္အေဖ့ အလုပ္ရွင္ဆီမွာပဲလုပ္လို႔ရမယ္… တၿခားအလုပ္လဲ အေမက မလုပ္တတ္ဖူး… မိုးလဲ ဒီအလုပ္မလုပ္ခ်င္ဘူးေလး… ေထာင္က်ေနတဲ့ အေဖနဲ႔ ဒီအကိုဒီညီမ ဒီအေမကို ႀကည့္ဖို႔ မိုးမွာတာဝန္ရွိတယ္… မိုးသာ ကို ့ကိုယူလိုက္ရင္ ဒီတာဝန္ကေန ကိုယ္လြတ္ရုန္းႏိုင္တယ္ဆိုေပမယ့္ မိသားစုနဲ႔ မကင္းတဲ့ မိုးနဲ႔အတူ တာဝန္က ကို႔အေပၚတစ္ေန႔က်လာႏိုင္တယ္… ကို တစ္ေန႔ စိတ္ဆင္းရဲရလိမ့္မယ္… မိုးႀကိဳတင္ေတြးထားၿပီးသားပါ… ကို႔ကို ဒီလိုအေမွာင္ဘဝထဲကို မဆြဲသြင္းရက္ဖူး… မိုး အကိုႀကီးေတာင္ မဝင္ခ်င္တဲ့ ဘဝကို မိုးကိုယ္တိုင္မဆြဲသြင္းရက္ပါဖူး ကို... ဒါေႀကာင့္ ဒီစီပြားေရး ကို လုပ္ႏိုင္မယ့္ မိုး ေမေမသေဘာတူတဲ့ သူကိုပဲ မိုးဘဝ အရွံဳးခံၿပီး မိုးမိသားစု ကိုေစာင့္ေရွာက္ေတာ့မယ္… မိုးမွားပါတယ္... ဒီဘဝကိုေပးဆပ္လိုက္ပါ့မယ္…
ကို
မိုးကိုခြင့္လႊတ္ပါလို႔ မေတာင္းဆိုဖူး… မိုးကို ခ်စ္ေနေပးပါလို႔မေတာင္းဆိုးဖူး… မိုးကိုသာ ဆက္ခ်စ္ခြင့္ေပးပါကို….
ကို႔ကို အရမ္းခ်စ္တဲ့
မိုး
ေဟာင္းေနတဲ့ စာရြက္ေပၚကို စြန္းထင္ က်ဆင္းလာတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္ရည္စက္ေတြက မိုးေရးတဲ့ စာသားေတြ အေပၚ ဟုိတကြက္ ဒီတကြက္… မိုး ကိုလွည့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ တဖြဲဖြဲက်ေနဆင္းေနတဲ့ မိုးရည္စက္ေတြကို ေရတြက္ေနသလို တစ္ခါတစ္ရံ လွ်ပ္စီးသံႀကားရင္ ေခါင္းကေလးငံုလို႔ မ်က္စိကိုမွိတ္ထားၿပီး တစ္ခုခုကုိ ဆုေတာင္းေနသလို…. ပါးၿပင္ေပၚမွာလဲ ပါးကြက္ႀကား ႏွစ္ဖက္ကို ၿဖတ္ၿပီး အလြမ္းမ်က္ရည္ စီးက်ေနတယ္ ဆိုတာ သိလို႔ က်ေနာ္ဝမ္းနည္းစြာ ခံစားရပါတယ္…
အခန္း(၁၁)
ေဖ်ာ့ေတာ့ေနတဲ့ အလင္းေအာက္မွာ တစ္လိမ့္လိမ့္ ထူထဲမဲနက္စြာတက္လာတဲ့ ညိဳေမွာင္းေနတဲ့ တိမ္ဆိုင္မဲမဲေတြ… ေလၿပင္း တစ္ခ်က္နဲ႔ အတူ တေရြ႔ေရြ႔ ပံုသ႑န္ေၿပာင္း နိမ့္ဆင္းေနတဲ့ တိမ္ေတြက က်ေနာ့္ဆီကို ပဲ ေၿပးဝင္လာၿပီး ရင္ထဲကို ထိုးေဖာက္ ေတာ့မေယာင္… တိမ္ညိဳတိမ္မဲ ေတြႀကားက ဖ်တ္ကနဲ လင္းလက္လာတဲ့ လွ်ပ္စစ္စီေႀကာင္းမ်ားက လဲ က်ေနာ့္ ရင္ထဲ ၿပစ္ခြင္းေနသလို… ရြာဖို႔ စိတ္ထဲေတာင္းဆိုမိေပမယ့္… ေလနဲ႔အတူ ေရြ႔လ်ားေနတဲ့ ဒီတိမ္ေတြကို ေငးရင္း...
“ေတာက္… ရြာရင္ရရက္သားနဲ႔… မရြာဖူးကြာ”
“သား… ဘာမေက်မနပ္ ၿဖစ္ေနတာလဲ… မရြာေတာ့ ပိုမေကာင္းဘူးလား… ခုေလနဲ႔အတူ လြင့္သြားၿပီးေလ… ဒီေန႔ မိုးမရြာမွ မိုးအတြက္ စည္းကာတဲ့ေန႔ေလး ၿဖစ္မွာေပါ့… မိုးေတြ အရမ္းႀကီးေနရင္ လူေတြက အၿပင္မထြက္ခ်င္ဖူးေလ… သားလဲ ေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္… မိုးကို ေနာက္ဆံုးၿမင္ခြင့္ ရတဲ့ရက္မွာ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ မ်က္ရည္ေတြ မရွိသင့္ေတာ့ဘူး… မိုးနဲ႔အတူ ၿငိမ္းခ်မ္းသင့္ေနၿပီး… ေရာ့ မိုးနဲ႔အတူ ဒီဘူးေလးႏွစ္ဘူးကိုပါ ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့”
ေမေမေပးေသာ ဘူးနီနီေလး ႏွစ္လံုးကို ကိုင္ရင္း ဝမ္းနည္းေႀကကြဲစြာ မေက်နပ္ခ်က္မ်ားစြာ တိမ္ညိဳညိဳမဲမဲေတြကို မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔အတူ ေငးလို႔....
မိုးရယ္..... သြားပါေတာ့......
အၿပင္မွာ မိုး မရြာခဲ့ပါ…. ရင္ထဲမွာ ရြာေနတဲ့ မိုး ဘယ္ေတာ့မွ စဲေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ….
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
Comments
(mg ye)
သူမ်ားကိုယ့္ထက္ဦးေနတယ္
ဖတ္ျပီးမွမန္႔ေတာ့မယ္။။ႏွစ္..
မိုးေရ
မိုးမိုးမိုးမိုး
ဒီမိုးဒီမိုးသည္းတဲ့ေန ့ေတြ
ဒီမိုးဒီမိုးသည္းတဲ့ညေတြ ရွည္လြန္းတယ္
မသိေတာ့ပါဘူး သနားစရာေကာင္းလိုက္တာ
ဒါေၾကာင့္ လက္ကိုင္ပု၀ါယူလာခိုင္းတာကိုး
အျဖစ္မွန္လား တကယ့္ေၾကကြဲစရာပဲေနာ္
ခင္တဲ့
က်ဲက်ဲ
မုိးေရေတြ..... ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲပါ တစ္ကယ္ကို တစ္ေယာက္ထဲပါ ။ ဘယ္လိုမွခန္႔မွန္းလို႔မရဘူး မိုး ရယ္ ။ ကိုယ့္ဆီကို ျပန္လာပါ ေမွာင္မဲအခ်ိန္မွန္ ရြာသြန္းေပးပါကြယ္ ။ မင္းအတြက္ အဆင္သင့္ လိုသလိုအသံုးခ် ဘယ္လိုေနရာေတြေ၀းလည္း မိုး ေရျပန္လာခဲ့ဦး ေမွ်ာ္ေနသူ ငါ့ရဲ ႔လြမ္းဆြတ္မႈေတြ နင္အသိအမွတ္ျပဳ မင္းမသိႏိုင္ပါဘူး မင္းအေၾကာင္းေတြသာရူးေန မိုး ထဲေလထဲမွာ ခုေတာ့တစ္ေယာက္ထဲပါ ။ ဘယ္သူေတြဘယ္လိုပံုစံကာဆီးထားေနလည္း လိုအပ္ျခင္းက မိုး စက္မ်ားပဲ ... မိုး ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုလာသည္းေပးပါကြယ္ ဒီလိုမိုးထဲ ငါေလရူးေတာ့မယ္ မင္းေၾကာင့္ပဲရူး ဘာမွမသိဘူး .. အေၾကာင္းမဲ့ခ်စ္ခဲ့ျခင္းလား မိုးးးးး မင္းအတြက္နဲ႔ အရာရာကို ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ငါေလမင္းကို မင္းကို ခ်စ္တရ္ ။ အရင္ကစကားေတြလည္း ငါတမ္းတေနဆဲ ရင္ကိုခြဲမဲ့မိုး ။ ဘယ္အခ်ိန္ရြာမွန္းမသိတဲ့ မိုး ကိုမခန္႔မွန္းႏိုင္ေတာ့ပါ ။ ဆံုခ်ိန္ေတြရယ္ ေလနဲ႔ေမ်ာ အားလံုးအေ၀းသို႔ အလိုလိုလြင့္ေပ်ာက္သြား ငါ့အနားမင္းရွိ ဒဏ္ရာမ်ားမင္းမသိေသးတာ လမ္းခြဲဖို႔မေတြး ေမ့ပစ္ဖို႔အေ၀း တကယ္ျမတ္ႏိုးေနမယ္ မိုး ေရေတြညိႈ႕ကာေစ မည္းေနရင္လည္း မရက္စက္နဲ႔ မိုး မမုန္းနဲ႔ဦး မိုး အခ်စ္ေလး မိုး ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုလာသည္းေပးပါကြယ္ ဒီလိုမိုးထဲ ငါေလရူးေတာ့မယ္ မင္းေၾကာင့္ပဲရူး ဘာမွမသိဘူး အေၾကာင္းမဲ့ခ်စ္ခဲ့ျခင္းလား မိုး မင္းအတြက္နဲ႔အရာရာကို ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ငါေလ မင္းကို မင္းကို ခ်စ္တရ္ အရင္ကစကားေတြလည္း ငါတမ္းတေနဆဲ ရင္ကိုခြဲမဲ့ မိုး ။ မိုးနဲ႔ေရာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို မိုး သိမွာလား ။ ေ၀းခဲ့ၾကလို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ မိုး ရွိမွာလား ျပန္ျပီးလြမ္းမိေနတရ္ ျပန္ျပီးအရူးထေနဆဲ အံု႔မိႈင္းထတဲ့ မိုး ကိုႏွေျမာမိေနခဲ့ ... အိုးဟို အိုးဟို အိုးဟို မိုး အျမဲတမ္းသည္းေတာ့ မိုး ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုလာသည္းေပးပါကြယ္ ဒီလိုမိုးထဲ ငါေလရူးေတာ့မယ္ မင္းေၾကာင့္ပဲရူး ဘာမွမသိဘူး ... အေၾကာင္းမဲ့ခ်စ္ခဲ့ျခင္းလား မိုး မင္းအတြက္နဲ႔ အရာရာကို ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ငါေလ မင္းကို မင္းကို ရူးတရ္ ... အရင္ကစကားေတြလည္း ငါတမ္းတေနဆဲ ရင္ကိုခြဲမဲ့ မိုး .... မိုး ကိုယ့္ရင္ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုလာသည္းေပးပါကြယ္ ဒီလိုမိုးထဲ ငါေလရူးေတာ့မယ္ မင္းေၾကာင့္ပဲရူး ဘာမွမသိဘူး ... အေၾကာင္းမဲ့ခ်စ္ခဲ့ျခင္းလား မိုး မင္းအတြက္နဲ႔ အရာရာကို ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ငါေလ မင္းကို မင္းကို ရူးတရ္ ... အရင္ကစကားေတြလည္း ငါတမ္းတေနဆဲ ရင္ကိုခြဲမဲ့ မိုး ...ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုလာသည္းေပးပါကြယ္ ဒီလိုမိုးထဲ ငါေလရူးေတာ့မယ္ မင္းေၾကာင့္ပဲရူး ဘာမွမသိဘူး ... အေၾကာင္းမဲ့ခ်စ္ခဲ့ျခင္းလား မိုး မင္းအတြက္နဲ႔ အရာရာကို ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ငါေလ မင္းကို မင္းကို ခ်စ္တရ္ ... အရင္ကစကားေတြလည္း ငါတမ္းတေနဆဲ ရင္ကိုခြဲမဲ့ မိုး ...မိုးစက္ေတြၾကား မိုးစက္ေတြၾကား မိုးစက္ေတြၾကား :(
ခံစားရပါတရ္ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
(အရဲေလး)
မိုးကိုလဲ သနားတယ္။ ဖိုးစိန္ကိုလဲ သနားတယ္...
"မိုးကရြာေနေပမယ့္ မိုးက မလာတာ ရင္ထဲ နာက်ည္းလြန္းပါတယ္…"
အဲလိုအေရမ်ိဳးေလးေတြကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္...
ဒီတခါ အရွည္ၾကီးေရးေပမယ့္ အစအဆံုး... ျပီးလို႕ ျပီးသြားမွန္းမသိေအာင္ ေကာင္းလြန္းတယ္...
ရင္ထဲကမိုးေတြ အျမန္တိတ္ျပီး
ေမတၱာမိုးေတြ အျမန္ရြာျဖိဳးႏိုင္ပါေစ....
ဖိုးစိန္ကို အရွင္ခ်စ္ခ်စ္တဲ့
ကိုလူေထြး
စိတ္ကူးယဥ္လား.. သနားပါတယ္.မိုးေလး..
ေဆးရုံကို ဘာလို႔ သြားမေတြ႕တာလဲ.. ဖုိးစိန္ရက္စက္တယ္.. မိုးကို အသဲေပးလုိက္လို႔ ထင္တယ္. အသဲနွလုံးမရွိေတာ႔လို႔ ရက္စက္တာေနမယ္.
မုိးေရေတြ..... ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲပါ တစ္ကယ္ကို တစ္ေယာက္ထဲပါ ။ ဘယ္လိုမွခန္႔မွန္းလို႔မရဘူး မိုး ရယ္ ။ ကိုယ့္ဆီကို ျပန္လာပါ ေမွာင္မဲအခ်ိန္မွန္ ရြာသြန္းေပးပါကြယ္ ။ မင္းအတြက္ အဆင္သင့္ လိုသလိုအသံုးခ် ဘယ္လိုေနရာေတြေ၀းလည္း မိုး ေရျပန္လာခဲ့ဦး ေမွ်ာ္ေနသူ ငါ့ရဲ ႔လြမ္းဆြတ္မႈေတြ နင္အသိအမွတ္ျပဳ မင္းမသိႏိုင္ပါဘူး မင္းအေၾကာင္းေတြသာရူးေန မိုး ထဲေလထဲမွာ ခုေတာ့တစ္ေယာက္ထဲပါ ။ ဘယ္သူေတြဘယ္လိုပံုစံကာဆီးထားေနလည္း လိုအပ္ျခင္းက မိုး စက္မ်ားပဲ ... မိုး ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုလာသည္းေပးပါကြယ္ ဒီလိုမိုးထဲ ငါေလရူးေတာ့မယ္ မင္းေၾကာင့္ပဲရူး ဘာမွမသိဘူး .. အေၾကာင္းမဲ့ခ်စ္ခဲ့ျခင္းလား မိုးးးးး မင္းအတြက္နဲ႔ အရာရာကို ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ငါေလမင္းကို မင္းကို ခ်စ္တရ္ ။ အရင္ကစကားေတြလည္း ငါတမ္းတေနဆဲ ရင္ကိုခြဲမဲ့မိုး ။ ဘယ္အခ်ိန္ရြာမွန္းမသိတဲ့ မိုး ကိုမခန္႔မွန္းႏိုင္ေတာ့ပါ ။ ဆံုခ်ိန္ေတြရယ္ ေလနဲ႔ေမ်ာ အားလံုးအေ၀းသို႔ အလိုလိုလြင့္ေပ်ာက္သြား ငါ့အနားမင္းရွိ ဒဏ္ရာမ်ားမင္းမသိေသးတာ လမ္းခြဲဖို႔မေတြး ေမ့ပစ္ဖို႔အေ၀း တကယ္ျမတ္ႏိုးေနမယ္ မိုး ေရေတြညိႈ႕ကာေစ မည္းေနရင္လည္း မရက္စက္နဲ႔ မိုး မမုန္းနဲ႔ဦး မိုး အခ်စ္ေလး မိုး ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုလာသည္းေပးပါကြယ္ ဒီလိုမိုးထဲ ငါေလရူးေတာ့မယ္ မင္းေၾကာင့္ပဲရူး ဘာမွမသိဘူး အေၾကာင္းမဲ့ခ်စ္ခဲ့ျခင္းလား မိုး မင္းအတြက္နဲ႔အရာရာကို ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ငါေလ မင္းကို မင္းကို ခ်စ္တရ္ အရင္ကစကားေတြလည္း ငါတမ္းတေနဆဲ ရင္ကိုခြဲမဲ့ မိုး ။ မိုးနဲ႔ေရာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို မိုး သိမွာလား ။ ေ၀းခဲ့ၾကလို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ မိုး ရွိမွာလား ျပန္ျပီးလြမ္းမိေနတရ္ ျပန္ျပီးအရူးထေနဆဲ အံု႔မိႈင္းထတဲ့ မိုး ကိုႏွေျမာမိေနခဲ့ ... အိုးဟို အိုးဟို အိုးဟို မိုး အျမဲတမ္းသည္းေတာ့ မိုး ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုလာသည္းေပးပါကြယ္ ဒီလိုမိုးထဲ ငါေလရူးေတာ့မယ္ မင္းေၾကာင့္ပဲရူး ဘာမွမသိဘူး ... အေၾကာင္းမဲ့ခ်စ္ခဲ့ျခင္းလား မိုး မင္းအတြက္နဲ႔ အရာရာကို ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ငါေလ မင္းကို မင္းကို ရူးတရ္ ... အရင္ကစကားေတြလည္း ငါတမ္းတေနဆဲ ရင္ကိုခြဲမဲ့ မိုး .... မိုး ကိုယ့္ရင္ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုလာသည္းေပးပါကြယ္ ဒီလိုမိုးထဲ ငါေလရူးေတာ့မယ္ မင္းေၾကာင့္ပဲရူး ဘာမွမသိဘူး ... အေၾကာင္းမဲ့ခ်စ္ခဲ့ျခင္းလား မိုး မင္းအတြက္နဲ႔ အရာရာကို ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ငါေလ မင္းကို မင္းကို ရူးတရ္ ... အရင္ကစကားေတြလည္း ငါတမ္းတေနဆဲ ရင္ကိုခြဲမဲ့ မိုး ...ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုလာသည္းေပးပါကြယ္ ဒီလိုမိုးထဲ ငါေလရူးေတာ့မယ္ မင္းေၾကာင့္ပဲရူး ဘာမွမသိဘူး ... အေၾကာင္းမဲ့ခ်စ္ခဲ့ျခင္းလား မိုး မင္းအတြက္နဲ႔ အရာရာကို ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ငါေလ မင္းကို မင္းကို ခ်စ္တရ္ ... အရင္ကစကားေတြလည္း ငါတမ္းတေနဆဲ ရင္ကိုခြဲမဲ့ မိုး ...မိုးစက္ေတြၾကား မိုးစက္ေတြၾကား မိုးစက္ေတြၾကား :(
ခံစားရပါတရ္ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
လြယ္လိုက္တာကူးယံုဘဲေလ
ကိုရဲဆီမွကူးယူေဖာ္ျပသည္
ေဖာ္ျပခြင့္ေပးေသားကိုရဲကို အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း
ဖိုးစိန္စာထက္ရွည္တယ္ေနာ္မလုတ္နဲ႔
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ေကာင္မေလး
ရင္ထဲက စကားပါ
ခ်စ္တဲ့
ညီငယ္(ေမာင္ငရ္)
တကယ္မသိလို႔ပါရွင့္
စဥ္းစားျပီးျပန္လိုက္လာတာ
က်ဲက်ဲ
အလြန္ ေၾကကြဲစရာေကာင္းေသာ ဇာတ္လမ္းေလးလုိ႔ပဲ မွတ္ယူသြားပါတယ္ဗ်ာ။ တကယ္မဟုတ္ဘူး မွတ္လား။ ကုိယ့္ဆရာ အေၾကာင္း သိေနေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိပါတယ္ဗ်ာ...။ ဒါနဲ႔ မရွင္းတာက ကုိစိန္ၾကီး မိဘကုိ မိန္းကေလးက ခုိးဖုိ႔စာနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာ ေပးသြားတယ္ဆုိေတာ့ မိန္းကေလးကပဲ ဂရုမစို္က္မိတာလား၊ ကုိစိန္ၾကီး မိဘကပဲ ကုိယ့္သားအေပၚ ယုံၾကည္ေနလုိ႔လား ေတာ့ မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ဆက္ေရး.. ဆက္ေရ.... ကုိယ့္ဆရာက ငုိတဲ့စာေတြ မေရးပါနဲ႔ေၿပာတာ ခုေတာ့ သူက သူမ်ားမ်က္ရည္ေတြ ခ်ဴေနၿပန္ပါေပါ့လား။ ငါမငုိရရင္ နင္တုိ႔ ငုိလုိ႔မ်ား စိတ္ထဲေတးၿပီးမ်ား ေရးသလားဗ်ာ။
မိုးေဆးရံဳေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုင္ဇာရဲ႕ မိုးနဲ႕ပါတ္သက္တဲ့ သီခ်င္းေလးကို အမွတ္မထင္္ သတိရလိုက္တယ္....
မိုးရြာတာ ရပ္လိုက္စမ္းပါ့ အမၶဳန္ရွင္ေဒ၀ါမိုးရယ္..
ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးခ်မ္းေနရွာရေတာ့မယ္....
သူ႕ကိုေလ ေျပာခဲ့တဲ့ ဒဏာရီေလးရွိတယ္.. ဆိုတာေလ...
မိုးကိုလည္း သနားတယ္
သားစိန္ကိုလည္း သနားတယ္......
အလြမ္းဇာတ္လမ္းေလး
နာ့ ေမာင္ေလး စိန္ ကို ဘာလို့ ဒီလို က်ီစားခဲ ့ရတာလဲကြယ္။
ဒါေပမဲ ့ မိုးကို တခုေတာ့ ေက်းဇူးတင္ ရမယ္ ။
ဒီလိုက်ီစားခဲ့လို့ တမ်ိဳးလည္းေကာင္းသြားရတယ္။
နူိ ့မို ့ဆို စိန္ေလးလည္း ေမာ္လျမိဳင္မွာ ဘိန္း( မုန္ ့) ေရာင္းေနရေလာက္ျပီ ။
ခုလိုဆိုက္ပရပ္စ္ မေရာက္ျဖစ္ပဲ နာတို့လည္း
ယခုလို စာရွည္ရွည္ေတြ ဖတ္ဖို ့ မရွိဘဲ ျဖစ္ေနရမွာ .. ေနာ္။
ဒါဆိုရင္ အခုလို ဖတ္တာေတြ မန္ ့တာေတြ လုပ္လို့ ရမွာ မဟုတ္ဖူး ေနာ္ ။
ေက်းဇူးတင္တယ္ မိုးရယ္ ။
ေမးပါရေစအံုး မိုး ေရ။။
ဘာေရာဂါ ျဖစ္တာလဲ ဟင္ ..
ဒီေလာက္ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ၾကီး ။။
ေျဖရခက္လည္း မေျဖနဲ့ေတာ့ေနာ္ ။
ညက် အိပ္မက္ ထဲ လာေျပာျပေနမစိုးလို့။
သိခ်င္ေတာ့ပါဘူး ။ သိလည္း ဘာမွ မထူးဘူး ဟုတ္...
လာမေတြ ့နဲ ့ေတာ့ေနာ္ ။။
စိန္ ့ဆီသာ သြားပါ ...အခ်ိန္မွန္ ။
စက္မေကာင္း။ နက္က်.. ခဏရတုန္း ေျပးလာဖတ္ပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
ခ်စ္ခင္လွ်က္
ကိုၾကီး ၀တၳဳေလးက တအားဆြဲေဆာင္မွဳရွိတယ္။
၀တၳဳဖတ္ေလ့ မရွိတဲ့ ဂ်စ္ကို ၿပီးတဲ့အထိ ေခၚသြားႏိုင္တယ္.....ကိုၾကီး အေရးအသား ေကာင္းတယ္ဗ်ာ.....အဲ့ဒါမို႔ ကိုၾကီးဘေလာ့ေလးကို
မလာပဲ မေနႏိုင္ဘူး....။ဂ်စ္က ကိုၾကီးရဲ႔ စာေတြကို
အားေပးေနတဲ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ပါ.....။
“ယေန႔ ေနသာ သည္
ေလမလာ၍ပူသည္
ေရေအးေအးေပးပါ”…..
“ေလမလာလို႔ ပူတာမဟုတ္ဘူးေလ… မိုးမလာလို႔ရင္ပူေနတာပါ… ၿပန္ဆို”
ဟာသေလးပါေအာင္ေရးတတ္တဲ့ ကိုၾကီးေရ...
ဂ်စ္တို႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေပးသလို....တို႔ကိုၾကီးလဲ
ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ အၿမဲၿပည္႔ေနပါေစဗ်ာ။
ေအာ္..ေမ့လို႔........ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ ေပါင္းရပါေစ....။
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ညီမငယ္ဂ်စ္
သနားပါတယ္ း(
ေတာင္ဝုိင္း ဆုိတဲ့ ေနရာေလးလည္း သတိရ သြားၿပီး။
မုိးဇာတ္လမ္း ေကာင္းလြန္းလွတယ္
ခင္မင္ၿခင္းႏွင့္
တူရီးေတာ္
ဆက္ေရးပါအံုး ရသပါတဲ့ စာေတြမွန္သမွ် ဖတ္ရတာ မက္ေမာတယ္...။
တ တစ္တစ္ နဲ ့ တစ္ေနျပီ
ညက္စိေနာက္တယ္ အလြန္ကိုျမင္ျပင္းကပ္လွတယ္ ငရဲ
တစ္ေကာင္ေတာ့ လြန္လြန္းတယ္ တစ္ပဲ တစ္ေနတယ္
ဖတ္ျပီးမိုးဆိုေသာေကာင္မေလးကို တစ္ကယ္ပဲ စာနာမိတယ္ အဆံုျဖစ္တဲ့ ဖူးစာကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္
ခ်စ္ကိုေယာက္ဖေရ အတူတူပဲ ျဖစ္ေနမွာဆိုးရတယ္
လြမ္းေနေဆြးေနတာကို မိုးတစ္ေယာက္သိပါေစေတာ့
မျမင္ႏိုင္ေပမယ့္လည္း မိုးတစ္ေယာက္ရဲ ့ခ်စ္ျခင္းေတြက
အစ္ကိုအေပၚကို လြမ္းျခံဳေနမွာပါ
ထပ္တူခံစားမိပါတယ္ အျဖစ္ျခင္းက လည္းမတိမ္းမယိမ္းျဖစ္ေနတယ္ေလ ခ်စ္ကိုရ
စာေရးအရမ္းေကာင္းေတာ့ ေမာင္ခ်စ္တဲ့ခ်စ္ခ်စ္က ခ်စ္ခ်စ္ခ်စ္တဲ့ေမာင္ေရးတဲ့ စာကို ဖတ္ရင္းနဲ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္.....
:P
စိတ္မေကာင္းဘူး.. နားလည္မွဳ ့ရွိရက္နဲ ့...
ဆုေတာင္း ေပးလို ့ရရင္ ဒီတခါေတာ့ ဖိုးစိန္ ဆႏၵ အားလံုး ျပည့္ဝပါေစ..
အရမ္းရမ္းကိုေကာင္းပါတယ္ကြာ။
ပထမေတာ့ မဖတ္ေသးဘူးလို႕ ေက်ာ္ၾကည့္လိုက္တာ
မိုးေ၇းထားတဲ့ စာကိုေတြ႕ျပီး ဖတ္ခ်င္လာတဲ့
စိတ္ျဖစ္သြားလို႕ ခုပဲ ဖတ္ျပီး မန္႕လိုက္တာသယ္ရင္း
ရင္ထဲမွာ ရွိတာေလးကို ခံစားျပန္တင္ျပတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူး သယ္ရင္းေရ
သယ္ရင္းက ေရးလည္း ေရးတက္ေတာ့
ဇာတ္လမ္းက အရမ္းေကာင္းသြားတယ္။
ေနာက္ထပ္ရွိရင္ ဖတ္ခ်င္ေသးတယ္ ကြာ။
ေျဖးေျဖးေရးလည္းရပါတယ္။ ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္။
ခ်စ္တဲ့
သယ္ရင္း ရီနို
စာေရးဆရာေကာင္းျဖစ္ပါေစ.... ခင္မင္ေလးစားလ်ွက္...
ေတာ္ေသးတယ္ ဒီမွာ မိုးမရြာလို႔
ဆိုက္ပရပ္စ္မွာေတာ့ မိုးၾကီးျပီး ေရလွ်ံေနပီ......
ဝတၱဳေလးလား ဇာတ္လမ္းေဟာင္းေလးလားေတာ့မသိဘူး...
ဖတ္လို႔ေတာ့ ေကာင္းတယ္ မိုးရဲ႔...
ဒီပုိ႔စ္ကရင္ထဲမွာ က်န္သြားတယ္။
ခင္မင္ေလးစား အားက်လွ်က္
ညီမေလး ပါးလံုး
ဖတ္ျပီးလြမ္းလိုက္တာ
ခုလဲအျပင္မွာမုိးေတြရြာေနတယ္ကြ
ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
ရင္ထဲမွာ ... မ... ေကာင္း ... ဘူး...။
=(
ဦးေနာ္က စာဖတ္ၿပီးရင္ ေကာ္မန္႔ေတြကိုပါ ဖတ္ခ်င္ေသးတာ.. ဒါေၾကာင့္ ေနာက္က်မွ လာေရးတာပါ.. တကယ္ေတာ႔ အရင္ဆံုး လာဖတ္ထားၿပီးသားပါ.. း)
ေထြေထြထူးထူး မေျပာေတာ႔ဘူး..
အရမ္းေကာင္းမြန္တဲ႔ ဝထၳဳတိုေလးပါပဲ..
ႀကိဳက္တယ္.. အားေပးေနတယ္.. မ်ားမ်ားေရး..
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္..
ဦးေနာ္
အမ်ားႀကီး ေျပာခ်င္တယ္ .. အမ်ားႀကီး ေရးခ်င္တယ္ .. ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ တကယ္ကို မိုးရြာေနတယ္ဗ်ာ .... ကၽြန္ေတာ္ ဒီဇာတ္လမ္းေလး ကိုဖိုးစိန္ အရိပ္ေလာက္ ေျပာျပကတည္းက သိခ်င္ေနခဲ့တာ ... ကၽြန္ေတာ္ ေျပာေတာင္ေျပာျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္ ... ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးျဖစ္ဖို႕ အတြက္ေလ ... မွတ္မိေသးလား .... အခု ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ခဲ့ရၿပီ ....
တကယ္ မိုးေျပာတာ မွန္ပါတယ္ ....
ကိုဖိုးစိန္ စာေရးေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ ....
မဟုတ္ဘူး .... တကယ္ေတာ့ စာေရးေကာင္းတယ္ ဆိုတာ ခံစားခ်က္နဲ႔လည္း ဆိုင္တယ္ ....
စာတစ္ပုဒ္လံုးမွာ ခံစားခ်က္အားလံုး နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္ ... စာဖတ္သူကို ခံစားသူ ႏွစ္ေယာက္ၾကား ေရာက္သြားေအာင္ အနီးကပ္ဆံုး ေနရာထိ ဆြဲေခၚသြားတယ္ .... ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတဲ့ ရင္ထဲကို နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းတိုးဝင္တယ္ ....
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီ ႏွလံုးသားတစ္စံုလံုး မိုး ေၾကာင့္
ျပဳတ္သုန္းသြားခဲ့ရတယ္ .....
မိုး
မိုး
မိုး
မိုး ......................
ေနေဒးသစ္။
မိုးရိပ္ညိဳ ညိွဳ႕
မွိဳင္းရီဆို႔လွ်င္
ပိုလို႔တမ္းတ
သတိရလ်က္
ေျဖေျပခက္ၿပီ.....
မ်က္၀န္းထဲမွာ မိုး႐ြာၿပီ “စိန္” ... :P ဟီး။
အမွန္ကေတာ့ “ညိဳ” ပါ :P
ကြန္မန္႔ ၃၉ ခုလည္း ဖတ္သြားတယ္.
မၾကီး၀ါက Last ေပါ႔... :P