ဖိုးစိန္ ငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့
ေမာ္လၿမိဳင္သား ဖိုးစိန္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေနတဲ့ရပ္ကြက္က ဖိုးစိန္ အေဖရဲ႕ ဇာတိခ်က္ေႀကြ… ရပ္ကြက္က အိမ္ေၿခစိပ္သလို လမ္းေတြမ်ားၿပီး ရပ္ကြက္ႀကီးတဲ့ ဒိုင္းဝန္ကြင္းရပ္ကြက္… ဒါေႀကာင့္ရပ္ကြက္ထဲမွာ လူေပါင္းစံု စရိုက္ေပါင္းစံု… ဆိုက္ကားသမားရွိသလို စက္ပိုင္သေဌးေတြလဲရွိတယ္… စိန္ေရႊဆိုင္ ပိုင္ရွင္ေတြ ရွိသလို မုန္႔ဖက္ထုပ္ေရာင္းသူလဲရွိတယ္… ကုန္ထမ္းသမား၊ ငါးဖမ္းသမား၊ ဗ်ပ္ထိုးေစ်းသည္ စံုလို႔ပါ။
ဒီရပ္ကြက္က ဖိုးစိန္ အေဖအတြက္ ေမြးရပ္ဇာတိ ၿဖစ္သလို အေဖႀကိဳးစားလာခဲ့ရတဲ့ ရလာဒ္ေတြ အေဖမစြန္႔လႊတ္ႏိုင္သလို အေမက ဖိုးစိန္ကိုေမြးၿပီး ေၿပာင္းလာတဲ့ တိုက္ေလးက စီးပြားတက္တယ္ဆိုၿပီး တၿခားေနရာ မေၿပာင္းပဲ ဒီရပ္ကြက္မွာပဲ အေၿခခ်ခဲ့တယ္… ဒါေပမယ့္ ဖိုးစိန္တို႔ ေမာင္ႏွမ သံုးေယာက္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အိမ္ေပၚက အိမ္ေအာက္ ဆင္းခြင့္မရွိ… အၿမဲတမ္း အိမ္ထဲမွာ ေနၿပီး ဘာဂ်ာတံခါးေသာ့ခတ္ထားၿခင္းခံရတဲ့သူေတြ… ရပ္ကြက္က သူေတြကို ႏွဳတ္ဆက္စကားေၿပာခြင့္မရွိ… ကစားခြင့္မရွိ … အရြယ္တူေတြကစားတာကုိ ၿပတင္းေပါက္ကေနတဆင့္ ေမာင္ႏွမေတြက တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ထပ္ၿပီး ေခ်ာင္းႀကည့္ရတဲ့ဘဝ… ေက်ာင္းထားေတာ့လည္း ရပ္ကြက္နဲ႔ နီးတဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ မထားဘဲ ရပ္ကြက္နဲ႔ေဝးတဲ့ ေက်ာင္းမွာ ဖိုးစိန္တို႔ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္လံုး ေနရတယ္… အေႀကာင္းၿပခ်က္က ရပ္ကြက္က စရိုက္စံုတဲ့သူေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး လမ္းမွား မွာေႀကာက္ပါ၏ ဆိုေသာ ဖိုးစိန္ အေဖနဲ႔ အေမတို႔ရဲ႕စိုးရိမ္ပူပန္မွဳ…
ဖိုးစိန္မွာ ညီတစ္ေယာက္ ညီမတစ္ေယာက္ရွိတယ္… ဖိုးစိန္နဲ႔ ဖိုးစိန္ညီ က ၁၄လေက်ာ္ေက်ာ္သာကြာတဲ့ အတြက္ အမႊာညီအကိုလို ၿဖစ္ေနၿပီး ညီမနဲ႔ ဖိုးစိန္က (၇) ႏွစ္ကြာတယ္… ဒါေႀကာင့္ ဖိုးစိန္ရဲ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းက ညီနဲ႔ ညီမ… အိမ္ထဲက အိမ္ၿပင္မထြက္ရတဲ့ ေမာင္ႏွသံုးေယာက္ အၿပင္က ရြယ္တူေတြ မိုးေရထဲ ေဘာလံုးကန္တာ ညည ထုပ္စီးထိုးတာေတြကို ေငးရေပမယ့္ အၿပင္ထြက္ဖို႔ မေတာင္းဆိုႀကဘူး… အိမ္ထဲမွာပဲ သံုးေယာက္သား ေမ်ာက္ရွံဳးေအာင္ ေဆာ့ႀကတယ္…
ဖိုးစိန္အေမ ရန္ကုန္ေဆးကုသြားတဲ့ အခ်ိန္ ဖိုးစိန္တို႔က အဖြားနဲ႔ေနရေတာ့ အၿပင္ဆိုတာ ပိုေတာင္မထြက္ရၿပန္ဘူး… ဒါေပမယ့္ ဖိုးစိန္ဦးေလးက ညညဆိုပြဲေစ်းတန္း ေခၚ ပြဲခင္းထဲမွာ ဇာတ္ပြဲႀကည့္ဆိုေတာ့ ဖိုးစိန္ငယ္ငယ္တုန္းက ဇာတ္မင္းသားရူးရူးခဲ့တယ္… ပုဂံၿပားစိန္၊ အုန္းညႊန္စိန္၊ အုန္းလက္စိန္ တို႔ဆိုတာ ဖိုးစိန္နဲ႔ ဦးေလး မလြတ္တမ္းႀကည့္တဲ့ ပြဲေတြ… မင္းသားေတြ ကတာ ႀကည့္ၿပီး ေနာက္ေန႔ႀကရင္ အုန္းလက္ေတြနဲ႔ မင္းသားေခါင္းေပါင္းေတြ လက္ပတ္ေတြလုပ္ၿပီး ေစာင္ရွည္ကို မင္းသားလို ခါးမွာဝတ္လို႔ မင္းသားေတြ ကသလို ေသတၱာေတြ ဆင့္ၿပီးက ေနာက္ၿပီး ဇာတ္မင္းသားေတြ မီးႀကိဳးခုန္ ကသလို အိမ္မွာ သေရပင္ႀကိဳးကို ခ်ည္ၿပီး ညီနဲ႔ ညီမ ကႀကိဳးလြဲရင္ ဖိုးစိန္က ခုန္ကတမ္း ကစားႀကတာ… ညီက မင္းသားဖိုးစိန္ ကဖို႔ ပါးစပ္တီးလံုးနဲ႔ တီးတယ္ … ညီမလုပ္သူကေတာ့ ေဟ့ ဟားးး ဆိုၿပီး ေနာက္ကေနေအာ္တယ္… မင္းသားေမာရင္ ယက္ခတ္ေပး… ေရဆိုေရယူေပးေပါ့… အၿပင္သြားလို႔ ၿမင္သမွ် ကို ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ အစြမ္းကုန္ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေပါ့… မွတ္မွတ္ရရ မင္းသားဖိုးစိန္က ညီအေၿမွာက္ေကာင္းလို႔ အရင္ ေသတၱာတစ္လံုးေပၚ ခုန္တက္ကေနရာက ေတာ္တယ္ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္လံုးဆင့္ကတယ္… ရေသးတယ္ဆိုၿပီး ေသတၱာသံုးလံုးလဲဆင့္ေရာ… အခုန္ေကာင္းလို႔ လံုခ်ည္ေစာင္စနဲ႔ ညိၿပီး ေသတၱာေပၚက ေခ်ာ္လဲတာ ေၿခေထာက္ေခါက္လို႔ ေမးကြဲသြားရတဲ့ အၿဖစ္၊ အဲဒီကတည္းက မင္းသားဖိုးစိန္လဲ မင္းသားဘဝကေန ေနာက္ထပ္မကခ်င္ေလာက္ေအာင္ စ်ာန္ေလွ်ာသြားပါတယ္…
ဖိုးစိန္တို႔ေနာက္ေဖးက ၿခံက ေဘးၿခံနဲ႔ ကပ္ရက္ သရက္ပင္တစ္ပင္ရွိတယ္… မခ်စ္စုသရက္… အလံုးႀကီး ၿပီး အရမ္းခ်ိဳတယ္… သရက္သီး သီးခ်ိန္ဆို သရက္ကိုင္းေတြက ဖိုးစိန္တို႔ ၿခံဘက္ကို ထိုးက်ေနၿပီး ဖိုးစိန္တို႔ ၿခံက မာလကာသီးပင္ေပၚက ခူးစားရင္ရတယ္… သရက္သီးသီးခ်ိန္ဆို ဖိုးစိန္တို႔ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ မေနႏိုင္ဘူး… ခိုးစားခ်င္တယ္… အဲဒီအခါက်ရင္ အိမ္က လူႀကီးေတြ မသိေအာင္ ၿခံထဲဆင္းရင္း မာလကာပင္ေပၚတက္ၿပီး အငယ္ေကာင္က ခူးတယ္… ညီမက လူရိပ္လူေၿခေစာင့္တယ္… ဖိုးစိန္က အပင္ေအာက္ကေန ဟိုအလံုး ဒီအလံုး ညႊန္ၿပီး ေၿခြ ခ်သမွွ်ကို လိုက္ေကာက္တယ္… ၿပီးရင္ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ ခိုးစားႀကတယ္… တေန႔ ခုိးစားေနတာကို ဖိုးစိန္အေမက လက္ပူလက္က်ပ္မိေတာ့ ဖိုးစိန္အေဖကိုတိုင္တယ္…
ညေနက်ေတာ့ ဖိုးစိန္တို႔ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ “ေနာက္တစ္ခါ သားတို႔ မခုိးေတာ့ပါ”လို႔ အေဖေရးေပးတဲ့ စာတန္းေလးကို လည္ပင္းမွာဆြဲလို႔ ေဘးအိမ္က အိမ္ေရွ႕မွာ စာသားအတိုင္း အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ အခါ ငါးဆယ္ၿပည့္ေအာင္ ေအာ္ခိုင္းတယ္… အဲဒီတုန္းက ရွက္ရမွန္းမသိဘူး…
ေအာက္ဆင္းရလို႔ေတာင္ေပ်ာ္ေနခဲ့ေသးတယ္… ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ႀကည့္လိုက္ ၿပံဳးစိစိနဲ႔ အငယ္ေကာင္ကစၿပီ ေနာက္တစ္ခါလို႔ ေအာ္ရင္ ဖိုးစိန္ က သားတို႔ေတြ အငယ္မက သရက္သီးကို မခိုးစားေတာ့ပါဘူးရွင့္ လို႔ေအာ္ ၿပီးရင္ ရယ္လိုက္နဲ႔ အႀကိမ္ငါးဆယ္ ေအာ္ရတယ္… အေဖကိုလွမ္းႀကည့္ရင္ အေဖက လက္ပိုက္ၿပီးခပ္တည္တည္နဲ႔ ႀကည့္ေနရာက ၿပံဳးစိစိလုပ္ေနတာကို ၿမင္ရေသးတယ္… ေအာ္လို႔လဲၿပီးေရာ ေဘးအိမ္က သရက္သီးေတြ အမ်ားႀကီးထပ္ေပးလိုက္ေသးတယ္… အဲဒီကို အငယ္မ က မွတ္ၿပီး ကိုႀကီးနဲ႔ ကိုငယ္ ညီမေလးတို႔ အိမ္တိုင္းအဲလိုလိုက္ေအာ္ရင္ အမ်ားႀကီး ရမွာ သြားေအာ္ရေအာင္လုပ္လို႔ အေဖနဲ႔အေမက သေဘာတက် အားရပါးရ ရယ္တာေပါ့..။
ေနာက္မွတ္မိစရာတစ္ခု… ညီမက ဒါရိုက္တာ လုပ္ၿပီး ရုပ္ရွင္ရိုက္တမ္းကစားတယ္… အေမ အေဖ ညီေရာ က်ေနာ္ေရာ မေနရဘူး… ညီမခိုင္းသလို လုပ္ရတယ္… သူက ငိုဆိုငို.. ဟုိသြားဆိုသြား.. ဒီလို ေနဆိုေနရတယ္… သမီးကိုခ်စ္ေတာ့ အေဖတို႔လဲ သူခိုင္းတဲ့ အတုိင္း လုပ္ႀကတာေပါ့… တေန႔ ရုပ္ရွင္ရိုက္တမ္း ကစားေတာ့ အေဖနဲ႔ အေမက သမီးရည္းစားေပါ့… ညီမက အေဖနဲ႔ အေမကိုဖက္ခိုင္းၿပီး ရီးစားစကား ေၿပာခိုင္းတယ္… က်ေနာ္တို႔က ေတာ့ မီးထိုး အဆင့္ေပါ့… အဲလိုဖက္ခိုင္းၿပီး အေဖတို႔က ညီမေၿပာတဲ့အတိုင္းေၿပာရတာ… ၿပီးေတာ့သူက အေဖက အေမ့ကိုဖက္ထားတုန္း “ ဟုိ႔.. ခဏေလး”ဆိုၿပီး က်ေနာ့္ကို ဘုရားစင္ေပၚက ပန္းတပြင့္ ယူခိုင္းတယ္… အေဖတို႔လဲ ပါးစပ္ေလးဟၿပီး ဘာလဲေပါ့… အေမ့ကိုမ်ား ပန္းပန္ေပးမလို႔လာဆိုၿပီး ႀကည့္ေနတာ… က်ေနာ္လဲ ဘုရားစင္ေပၚက ပန္းကိုခူးၿပီးေပးေရာ ညီမက အေမတို႔ အေဖတို႔ အေရွ ့မွာ ပန္းကိုေၿခြၿပီး ေၿပာလိုက္တာက အေမ ခု“ဗိုက္ႀကီးသြားၿပီး”တဲ့…
ဖိုးစိန္တို႔ ေမာ္လၿမိဳင္က အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ မိုးေရေလွာင္တဲ့ ကန္ရွိတယ္… အဲဒီကန္ က (၆)ေပ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အၿမင့္ရွိတယ္… (လသာတဲ့ ညေတြမွာဆို မိသားစု ကန္ေပၚတက္ၿပီး အေဖပံုေၿပာတာကို နားေထာင္တာ)… ဖိုးစိန္နဲ႔ ဖိုးစိန္ညီေလးက စူပါမင္းရုပ္ရွင္ကို အရမ္းႀကိဳက္တယ္… ဒါေႀကာင့္ ကစားရင္ စူပါမင္းလို ေစာင္ကိုလည္ပင္းမွာ ခ်ီၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က ေစာင္ ေဘးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ကို ဆြဲကားၿပီး ေၿပးတာေပါ့… တေန႔ တေန႔ အိမ္ပတ္ေၿပးတယ္… ကုလားထိုင္ေပၚကေနခုန္ခ်တယ္… အဆင့္ေတြ ေအာင္ၿမင္လာတယ္ေပါ့… ေနာက္က်ေတာ့ ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ေဖးကန္ေပၚကေန ခုန္ခ်ဖို႔ ႀကံစည္ႀကတာ… ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းေတာ့ စူပါမင္းက အားပိုၿပင္းတယ္ေပါ့… အဲဒီေတာ့ ညီမေလးကို တစ္ေယာက္တစ္ဖက္လက္ဆြဲၿပီး ကန္ေပၚကေန ခုန္ခ်တမ္း ကစားဖို႔လုပ္တယ္… တစ္ ႏွစ္ သံုး ဆိုရင္ ႏွစ္ေယာက္သား ညီမေလးကို ဆြဲၿပီ ခုန္ခ်မယ္ေပါ့… တဖက္က ေစာင္ကို လက္နဲ ႔ကား တစ္ဖက္က ညီမေလးလက္ကို ဆြဲၿပီး တစ္ ႏွစ္ သံုးလဲ ၿပီးေရာ… အရင္ဆံုး ခုန္ခ်တာ လူစြမ္းေကာင္း ဖိုးစိန္ညီ… အဲဒီမွာ ေၿခကားရား လက္ကားရားနဲ႔ ဖိုးစိန္ညီမက ပါသြားၿပီး ဖိုးစိန္က ေနာက္ဆံုးကေန ေခြးက် က်… ရလာဒ္ က ဖိုးစိန္ညီ ေခါင္းကြဲၿပီး ဖိုးစိန္ညီမ လက္က်ိဳးခဲ့တယ္… ဖိုးစိန္က အႀကီးဆံုးၿဖစ္ၿပီး အေနမထိုင္မတတ္တဲ့ အမွဳ အငယ္ေတြကို ေသြးထြက္သံယို ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္တဲ့ အမွဳနဲ ့ အေဖ့သူငယ္ခ်င္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ စားပြဲထိုး လုပ္ရတယ္… (တစ္ရက္ပါပဲ… လက္ဖက္ရည္ခြက္ေတြ ကြဲလို႔ အေဖ့သူငယ္ခ်င္းက အလုပ္မဆင္းခိုင္းေတာ့ပါဘူး)…
က်ေနာ္တို႔ မိသားစု ၿပန္ဆံုတိုင္းမွာ ၿဖစ္ၿဖစ္… က်ေနာ့္တို႔ အိမ္ကို ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္ေယာက္ လာလည္တိုင္းမွာ ၿဖစ္ၿဖစ္ ေဖေဖက အဲဒီအေႀကာင္းေတြကို ၿပန္ေၿပာၿပီး က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ဘယ္ေလာက္ဆိုးေႀကာင္း၊ စိတ္ကုန္လို႔ ကားေပၚတင္ၿပီး လူမသိ သူမသိတဲ့ေနရာမွာ စြန္႔ၿပစ္ခ်င္ေႀကာင္းကို စာတတန္ ေပတတန္နဲ႔ ေၿပာေလ့ရွိတဲ့ အေႀကာင္းေတြပါ… ခုခ်ိန္ၿပန္ေတြးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ ညီနဲ႔ ညီမရဲ႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ပံုစံေတြကို ၿမင္ေယာင္ၿပီး လြမ္းမိသြားတယ္… ငယ္ငယ္တုန္းက မိသားစုနဲ႔ ပဲ ေနခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ့္အဖို႔ ဒီလြမ္းစရာ သတိရစရာေတြက ရင္ထဲ မမွ်ေအာင္ပါပဲဗ်ာ…
ခ်စ္ေပၚေရ… ခ်စ္စိန္ရဲ ့ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြ ဖတ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ေရးၿပီးပါၿပီး..
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ဒီရပ္ကြက္က ဖိုးစိန္ အေဖအတြက္ ေမြးရပ္ဇာတိ ၿဖစ္သလို အေဖႀကိဳးစားလာခဲ့ရတဲ့ ရလာဒ္ေတြ အေဖမစြန္႔လႊတ္ႏိုင္သလို အေမက ဖိုးစိန္ကိုေမြးၿပီး ေၿပာင္းလာတဲ့ တိုက္ေလးက စီးပြားတက္တယ္ဆိုၿပီး တၿခားေနရာ မေၿပာင္းပဲ ဒီရပ္ကြက္မွာပဲ အေၿခခ်ခဲ့တယ္… ဒါေပမယ့္ ဖိုးစိန္တို႔ ေမာင္ႏွမ သံုးေယာက္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အိမ္ေပၚက အိမ္ေအာက္ ဆင္းခြင့္မရွိ… အၿမဲတမ္း အိမ္ထဲမွာ ေနၿပီး ဘာဂ်ာတံခါးေသာ့ခတ္ထားၿခင္းခံရတဲ့သူေတြ… ရပ္ကြက္က သူေတြကို ႏွဳတ္ဆက္စကားေၿပာခြင့္မရွိ… ကစားခြင့္မရွိ … အရြယ္တူေတြကစားတာကုိ ၿပတင္းေပါက္ကေနတဆင့္ ေမာင္ႏွမေတြက တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ထပ္ၿပီး ေခ်ာင္းႀကည့္ရတဲ့ဘဝ… ေက်ာင္းထားေတာ့လည္း ရပ္ကြက္နဲ႔ နီးတဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ မထားဘဲ ရပ္ကြက္နဲ႔ေဝးတဲ့ ေက်ာင္းမွာ ဖိုးစိန္တို႔ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္လံုး ေနရတယ္… အေႀကာင္းၿပခ်က္က ရပ္ကြက္က စရိုက္စံုတဲ့သူေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး လမ္းမွား မွာေႀကာက္ပါ၏ ဆိုေသာ ဖိုးစိန္ အေဖနဲ႔ အေမတို႔ရဲ႕စိုးရိမ္ပူပန္မွဳ…
ဖိုးစိန္မွာ ညီတစ္ေယာက္ ညီမတစ္ေယာက္ရွိတယ္… ဖိုးစိန္နဲ႔ ဖိုးစိန္ညီ က ၁၄လေက်ာ္ေက်ာ္သာကြာတဲ့ အတြက္ အမႊာညီအကိုလို ၿဖစ္ေနၿပီး ညီမနဲ႔ ဖိုးစိန္က (၇) ႏွစ္ကြာတယ္… ဒါေႀကာင့္ ဖိုးစိန္ရဲ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းက ညီနဲ႔ ညီမ… အိမ္ထဲက အိမ္ၿပင္မထြက္ရတဲ့ ေမာင္ႏွသံုးေယာက္ အၿပင္က ရြယ္တူေတြ မိုးေရထဲ ေဘာလံုးကန္တာ ညည ထုပ္စီးထိုးတာေတြကို ေငးရေပမယ့္ အၿပင္ထြက္ဖို႔ မေတာင္းဆိုႀကဘူး… အိမ္ထဲမွာပဲ သံုးေယာက္သား ေမ်ာက္ရွံဳးေအာင္ ေဆာ့ႀကတယ္…
ဖိုးစိန္အေမ ရန္ကုန္ေဆးကုသြားတဲ့ အခ်ိန္ ဖိုးစိန္တို႔က အဖြားနဲ႔ေနရေတာ့ အၿပင္ဆိုတာ ပိုေတာင္မထြက္ရၿပန္ဘူး… ဒါေပမယ့္ ဖိုးစိန္ဦးေလးက ညညဆိုပြဲေစ်းတန္း ေခၚ ပြဲခင္းထဲမွာ ဇာတ္ပြဲႀကည့္ဆိုေတာ့ ဖိုးစိန္ငယ္ငယ္တုန္းက ဇာတ္မင္းသားရူးရူးခဲ့တယ္… ပုဂံၿပားစိန္၊ အုန္းညႊန္စိန္၊ အုန္းလက္စိန္ တို႔ဆိုတာ ဖိုးစိန္နဲ႔ ဦးေလး မလြတ္တမ္းႀကည့္တဲ့ ပြဲေတြ… မင္းသားေတြ ကတာ ႀကည့္ၿပီး ေနာက္ေန႔ႀကရင္ အုန္းလက္ေတြနဲ႔ မင္းသားေခါင္းေပါင္းေတြ လက္ပတ္ေတြလုပ္ၿပီး ေစာင္ရွည္ကို မင္းသားလို ခါးမွာဝတ္လို႔ မင္းသားေတြ ကသလို ေသတၱာေတြ ဆင့္ၿပီးက ေနာက္ၿပီး ဇာတ္မင္းသားေတြ မီးႀကိဳးခုန္ ကသလို အိမ္မွာ သေရပင္ႀကိဳးကို ခ်ည္ၿပီး ညီနဲ႔ ညီမ ကႀကိဳးလြဲရင္ ဖိုးစိန္က ခုန္ကတမ္း ကစားႀကတာ… ညီက မင္းသားဖိုးစိန္ ကဖို႔ ပါးစပ္တီးလံုးနဲ႔ တီးတယ္ … ညီမလုပ္သူကေတာ့ ေဟ့ ဟားးး ဆိုၿပီး ေနာက္ကေနေအာ္တယ္… မင္းသားေမာရင္ ယက္ခတ္ေပး… ေရဆိုေရယူေပးေပါ့… အၿပင္သြားလို႔ ၿမင္သမွ် ကို ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ အစြမ္းကုန္ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေပါ့… မွတ္မွတ္ရရ မင္းသားဖိုးစိန္က ညီအေၿမွာက္ေကာင္းလို႔ အရင္ ေသတၱာတစ္လံုးေပၚ ခုန္တက္ကေနရာက ေတာ္တယ္ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္လံုးဆင့္ကတယ္… ရေသးတယ္ဆိုၿပီး ေသတၱာသံုးလံုးလဲဆင့္ေရာ… အခုန္ေကာင္းလို႔ လံုခ်ည္ေစာင္စနဲ႔ ညိၿပီး ေသတၱာေပၚက ေခ်ာ္လဲတာ ေၿခေထာက္ေခါက္လို႔ ေမးကြဲသြားရတဲ့ အၿဖစ္၊ အဲဒီကတည္းက မင္းသားဖိုးစိန္လဲ မင္းသားဘဝကေန ေနာက္ထပ္မကခ်င္ေလာက္ေအာင္ စ်ာန္ေလွ်ာသြားပါတယ္…
ဖိုးစိန္တို႔ေနာက္ေဖးက ၿခံက ေဘးၿခံနဲ႔ ကပ္ရက္ သရက္ပင္တစ္ပင္ရွိတယ္… မခ်စ္စုသရက္… အလံုးႀကီး ၿပီး အရမ္းခ်ိဳတယ္… သရက္သီး သီးခ်ိန္ဆို သရက္ကိုင္းေတြက ဖိုးစိန္တို႔ ၿခံဘက္ကို ထိုးက်ေနၿပီး ဖိုးစိန္တို႔ ၿခံက မာလကာသီးပင္ေပၚက ခူးစားရင္ရတယ္… သရက္သီးသီးခ်ိန္ဆို ဖိုးစိန္တို႔ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ မေနႏိုင္ဘူး… ခိုးစားခ်င္တယ္… အဲဒီအခါက်ရင္ အိမ္က လူႀကီးေတြ မသိေအာင္ ၿခံထဲဆင္းရင္း မာလကာပင္ေပၚတက္ၿပီး အငယ္ေကာင္က ခူးတယ္… ညီမက လူရိပ္လူေၿခေစာင့္တယ္… ဖိုးစိန္က အပင္ေအာက္ကေန ဟိုအလံုး ဒီအလံုး ညႊန္ၿပီး ေၿခြ ခ်သမွွ်ကို လိုက္ေကာက္တယ္… ၿပီးရင္ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ ခိုးစားႀကတယ္… တေန႔ ခုိးစားေနတာကို ဖိုးစိန္အေမက လက္ပူလက္က်ပ္မိေတာ့ ဖိုးစိန္အေဖကိုတိုင္တယ္…
ညေနက်ေတာ့ ဖိုးစိန္တို႔ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ “ေနာက္တစ္ခါ သားတို႔ မခုိးေတာ့ပါ”လို႔ အေဖေရးေပးတဲ့ စာတန္းေလးကို လည္ပင္းမွာဆြဲလို႔ ေဘးအိမ္က အိမ္ေရွ႕မွာ စာသားအတိုင္း အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ အခါ ငါးဆယ္ၿပည့္ေအာင္ ေအာ္ခိုင္းတယ္… အဲဒီတုန္းက ရွက္ရမွန္းမသိဘူး…
ေအာက္ဆင္းရလို႔ေတာင္ေပ်ာ္ေနခဲ့ေသးတယ္… ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ႀကည့္လိုက္ ၿပံဳးစိစိနဲ႔ အငယ္ေကာင္ကစၿပီ ေနာက္တစ္ခါလို႔ ေအာ္ရင္ ဖိုးစိန္ က သားတို႔ေတြ အငယ္မက သရက္သီးကို မခိုးစားေတာ့ပါဘူးရွင့္ လို႔ေအာ္ ၿပီးရင္ ရယ္လိုက္နဲ႔ အႀကိမ္ငါးဆယ္ ေအာ္ရတယ္… အေဖကိုလွမ္းႀကည့္ရင္ အေဖက လက္ပိုက္ၿပီးခပ္တည္တည္နဲ႔ ႀကည့္ေနရာက ၿပံဳးစိစိလုပ္ေနတာကို ၿမင္ရေသးတယ္… ေအာ္လို႔လဲၿပီးေရာ ေဘးအိမ္က သရက္သီးေတြ အမ်ားႀကီးထပ္ေပးလိုက္ေသးတယ္… အဲဒီကို အငယ္မ က မွတ္ၿပီး ကိုႀကီးနဲ႔ ကိုငယ္ ညီမေလးတို႔ အိမ္တိုင္းအဲလိုလိုက္ေအာ္ရင္ အမ်ားႀကီး ရမွာ သြားေအာ္ရေအာင္လုပ္လို႔ အေဖနဲ႔အေမက သေဘာတက် အားရပါးရ ရယ္တာေပါ့..။
ေနာက္မွတ္မိစရာတစ္ခု… ညီမက ဒါရိုက္တာ လုပ္ၿပီး ရုပ္ရွင္ရိုက္တမ္းကစားတယ္… အေမ အေဖ ညီေရာ က်ေနာ္ေရာ မေနရဘူး… ညီမခိုင္းသလို လုပ္ရတယ္… သူက ငိုဆိုငို.. ဟုိသြားဆိုသြား.. ဒီလို ေနဆိုေနရတယ္… သမီးကိုခ်စ္ေတာ့ အေဖတို႔လဲ သူခိုင္းတဲ့ အတုိင္း လုပ္ႀကတာေပါ့… တေန႔ ရုပ္ရွင္ရိုက္တမ္း ကစားေတာ့ အေဖနဲ႔ အေမက သမီးရည္းစားေပါ့… ညီမက အေဖနဲ႔ အေမကိုဖက္ခိုင္းၿပီး ရီးစားစကား ေၿပာခိုင္းတယ္… က်ေနာ္တို႔က ေတာ့ မီးထိုး အဆင့္ေပါ့… အဲလိုဖက္ခိုင္းၿပီး အေဖတို႔က ညီမေၿပာတဲ့အတိုင္းေၿပာရတာ… ၿပီးေတာ့သူက အေဖက အေမ့ကိုဖက္ထားတုန္း “ ဟုိ႔.. ခဏေလး”ဆိုၿပီး က်ေနာ့္ကို ဘုရားစင္ေပၚက ပန္းတပြင့္ ယူခိုင္းတယ္… အေဖတို႔လဲ ပါးစပ္ေလးဟၿပီး ဘာလဲေပါ့… အေမ့ကိုမ်ား ပန္းပန္ေပးမလို႔လာဆိုၿပီး ႀကည့္ေနတာ… က်ေနာ္လဲ ဘုရားစင္ေပၚက ပန္းကိုခူးၿပီးေပးေရာ ညီမက အေမတို႔ အေဖတို႔ အေရွ ့မွာ ပန္းကိုေၿခြၿပီး ေၿပာလိုက္တာက အေမ ခု“ဗိုက္ႀကီးသြားၿပီး”တဲ့…
ဖိုးစိန္တို႔ ေမာ္လၿမိဳင္က အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ မိုးေရေလွာင္တဲ့ ကန္ရွိတယ္… အဲဒီကန္ က (၆)ေပ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အၿမင့္ရွိတယ္… (လသာတဲ့ ညေတြမွာဆို မိသားစု ကန္ေပၚတက္ၿပီး အေဖပံုေၿပာတာကို နားေထာင္တာ)… ဖိုးစိန္နဲ႔ ဖိုးစိန္ညီေလးက စူပါမင္းရုပ္ရွင္ကို အရမ္းႀကိဳက္တယ္… ဒါေႀကာင့္ ကစားရင္ စူပါမင္းလို ေစာင္ကိုလည္ပင္းမွာ ခ်ီၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က ေစာင္ ေဘးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ကို ဆြဲကားၿပီး ေၿပးတာေပါ့… တေန႔ တေန႔ အိမ္ပတ္ေၿပးတယ္… ကုလားထိုင္ေပၚကေနခုန္ခ်တယ္… အဆင့္ေတြ ေအာင္ၿမင္လာတယ္ေပါ့… ေနာက္က်ေတာ့ ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ေဖးကန္ေပၚကေန ခုန္ခ်ဖို႔ ႀကံစည္ႀကတာ… ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းေတာ့ စူပါမင္းက အားပိုၿပင္းတယ္ေပါ့… အဲဒီေတာ့ ညီမေလးကို တစ္ေယာက္တစ္ဖက္လက္ဆြဲၿပီး ကန္ေပၚကေန ခုန္ခ်တမ္း ကစားဖို႔လုပ္တယ္… တစ္ ႏွစ္ သံုး ဆိုရင္ ႏွစ္ေယာက္သား ညီမေလးကို ဆြဲၿပီ ခုန္ခ်မယ္ေပါ့… တဖက္က ေစာင္ကို လက္နဲ ႔ကား တစ္ဖက္က ညီမေလးလက္ကို ဆြဲၿပီး တစ္ ႏွစ္ သံုးလဲ ၿပီးေရာ… အရင္ဆံုး ခုန္ခ်တာ လူစြမ္းေကာင္း ဖိုးစိန္ညီ… အဲဒီမွာ ေၿခကားရား လက္ကားရားနဲ႔ ဖိုးစိန္ညီမက ပါသြားၿပီး ဖိုးစိန္က ေနာက္ဆံုးကေန ေခြးက် က်… ရလာဒ္ က ဖိုးစိန္ညီ ေခါင္းကြဲၿပီး ဖိုးစိန္ညီမ လက္က်ိဳးခဲ့တယ္… ဖိုးစိန္က အႀကီးဆံုးၿဖစ္ၿပီး အေနမထိုင္မတတ္တဲ့ အမွဳ အငယ္ေတြကို ေသြးထြက္သံယို ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္တဲ့ အမွဳနဲ ့ အေဖ့သူငယ္ခ်င္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ စားပြဲထိုး လုပ္ရတယ္… (တစ္ရက္ပါပဲ… လက္ဖက္ရည္ခြက္ေတြ ကြဲလို႔ အေဖ့သူငယ္ခ်င္းက အလုပ္မဆင္းခိုင္းေတာ့ပါဘူး)…
က်ေနာ္တို႔ မိသားစု ၿပန္ဆံုတိုင္းမွာ ၿဖစ္ၿဖစ္… က်ေနာ့္တို႔ အိမ္ကို ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္ေယာက္ လာလည္တိုင္းမွာ ၿဖစ္ၿဖစ္ ေဖေဖက အဲဒီအေႀကာင္းေတြကို ၿပန္ေၿပာၿပီး က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ဘယ္ေလာက္ဆိုးေႀကာင္း၊ စိတ္ကုန္လို႔ ကားေပၚတင္ၿပီး လူမသိ သူမသိတဲ့ေနရာမွာ စြန္႔ၿပစ္ခ်င္ေႀကာင္းကို စာတတန္ ေပတတန္နဲ႔ ေၿပာေလ့ရွိတဲ့ အေႀကာင္းေတြပါ… ခုခ်ိန္ၿပန္ေတြးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ ညီနဲ႔ ညီမရဲ႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ပံုစံေတြကို ၿမင္ေယာင္ၿပီး လြမ္းမိသြားတယ္… ငယ္ငယ္တုန္းက မိသားစုနဲ႔ ပဲ ေနခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ့္အဖို႔ ဒီလြမ္းစရာ သတိရစရာေတြက ရင္ထဲ မမွ်ေအာင္ပါပဲဗ်ာ…
ခ်စ္ေပၚေရ… ခ်စ္စိန္ရဲ ့ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြ ဖတ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ေရးၿပီးပါၿပီး..
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
Comments
သတိေတြ ရေနတယ္ ေပါ့..လြမ္းစရာေလးေတြ..း)
ကန္ေပၚက ခုန္ခ်ပံုလဲ စိတ္ကူးၾကည့္တယ္ မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္းဟယ္..ညီမေလး လဲ သနားစရာပဲ က်ိဳးရံု ပဲ့ရံု မို႔ ေတာ္ေသးေနာ္..ေဆာ့ခ်က္
ဖတ္ရတာ ေပ်ာ္စရာၾကီး
;)
အၿမဲ ေပ်ာ္စရာ
ေကာင္းေနတာပဲ ..
ေမ်ာက္ရွံဳးေအာင္
ေဆာ့တာ ပဲ ၾကည့္ ... းP
ခင္မင္စြာျဖင့္
ကိုကိုသုန္
း)))))))))))))
ပန္းေခၽြလုိက္ရင္ ဗုိက္ျကီးသြားျပီတဲ့.... ရီလုိက္ရတာ..... း)))))))))
ဖတ္လိုက္တိုင္း စိတ္ထဲ ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ႔ရတယ္။
အျမဲ ျပံဳးစရာ၊ သေဘာက်စရာေတြနဲ႔...
ဒီလို မိသားစုေလးထဲ ၾကီးျပင္းလာရတာ အင္မတန္ ကံေကာင္းတယ္....
အင္း ငယ္ကလဲ ေမ်ာက္ရံႈးေအာင္ေဆာ့တယ္ ကတယ္။
ၾကီးလာေတာ့လဲ ေမ်ာက္ရံႈးဆဲ.. ေမ်ာက္မူးလဲ....
ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ညီေလး ဖိုးစိန္ေၾကာင့္ တို႔ ညီအကို၊ ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုး... ျ႔ပံဳးေပ်ာ္တက္ၾကြ ေနခဲ့ၾကတာေတာ့ ျငင္း..မရဘူးေ၀့...
ငယ္တုန္းကထက္ ပို ေပ်ာ္ရႊင္စည္ပင္တဲ့ မိသားစဳ၊ ေမာင္ႏွမဘ၀ေလး... ထာ၀ရ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစ...
ခ်စ္ညီေမ်ာက္ေမ်ာက္ ကို
ခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္
ကိုေမာင္ဟန္
ခင္တဲ့
ဂ်ပန္ေကာင္ေလး
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
ေပါင္းလို႕ရၿပီ
စာေရးလည္းေကာင္းတယ္
ဟီးစတာေနာ္..
စိတ္ဆိုးလားေတာ႔ မသိပါ။
ကိုဖိုးစိန္တို႔ ေမာင္နွမေတြ ေဆာ႔တာဖတ္ရင္း ငယ္ငယ္က ေဆာ႔တာေလးေတြ ၿမင္ေယာင္မိတယ္။
ငယ္ဘ၀ေလးကို ျပန္လြမ္းလာမိတယ္...
ေနာက္တစ္ခါေဆာ့ရင္ ေခၚအံုးေနာ္
လင္းလည္းပါအံုးမယ္ :P
ဖတ္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ အငယ္မက လူလည္ပဲေနာ္။
ညေနက ေျပာတဲ့ ေဘာင္းဘီၾကားမွာ ေတြ႕တာ
အဲဒါဘာလဲ ဟင္းးးးးးးးးး
ဖိုးခ်စ္ကို ခ်စ္တဲ့ သယ္ရင္း
ဒီပို့စ္ ဖတ္စရာကိုမလိုဘူး...
ျမင္တာနဲ့သိတယ္...
ဘယ္ေလာက္ ေဆာ့၊ ဘယ္ေလာက္ေသာင္းက်န္းမယ္ဆိုတာ....
ခုေတာ့ သက္ေသနဲ ့တကြ မိျပီ...
ကဲ...လိုက္ခဲ့ေတာ့...(ဘရက္ဒဲလ္ကို ေျပာတာပါ... =P)
ဟိဟိ
=)
ပံုေဖာ္တတ္ၾကတယ္။ ေမာင္ဖိုးစိန္မင္းသားက ကတာကို တီတင့္မ်က္စိထဲမွာ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ျမင္ေယာင္မိတယ္ း))
ေပ်ာ္စရာေကာင္းၿပီးေႏြးေထြးတဲ့မိသားစုကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတယ္ဆိုတာ ကုသိုလ္ထူးတယ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္